Morgunblaðið - 16.03.1957, Blaðsíða 13

Morgunblaðið - 16.03.1957, Blaðsíða 13
Laugardagur 16. marz 1957 MORCVHBLAÐIÐ 13 Frá höfninni í Palma á Mallorca. brautum og langferðabílum og loks ferðalög upp á eigin spýt- ur, fljúgandi eða í eigin bíl. Á mörgum flugleiðum í Ev- rópu tíðkast nú hin svonefndu „túristafargjöld“ en þau eru lit- ið dýrari en járnbrautargjöld og þar sem næturflug er eins og t. d. milli London og Parísar er alls ekki dýrara að fljúga en fara með jámbraut. Áhöld eru um það hvort borgi sig betur að leigja bíl erlendis eða fara að heiman með eigin bíl. Farmgj. að heiman og heim fyrir bíl- inn er um 2000 kr. fari maður sjálfur með skipinu. Þess ber að gæta að benzín er dýrara er- lendis en hér á landi. Bílleiga erlendis, fyrir utan benzín, er sem næst eitt sterlingspund á dag. Enginn ætti að fara í ferðalag án þess að hafa gjaldeyri sinn í ferðatékkum. Og föst regla ætti það að vera að skrifa niður númer og útgáfudag tékkanna ef þeir skyldu glatast, til þess að auðvelda endurheimt fjárins. Loks ættu menn ávallt að gæta þess að láta gistihúsin geyma allt fémætt í peningaskáp um sínum í stað þess að treysta á geymslu í gistihúsaherbergj- um. Hvernig íslenzkir ferðamenn eiga EKKI að ferðast Áberandi er hve í slenzkir ferðamenn hafa mikinn og óþarf- an farangur með sér. Hann er einungis til amsturs, auk þess sem það kemur iðulega fyrir að þeir þurfa að greiða óvæntar fjárupphæðir í erlendum gjald- eyri fyrir yfirvigt. í>á hafa ís- lendingar mjög slæman sið, öðr- um þjóðum fremur, sem getur valdið því að þeim reynist mjög erfitt að afla sér hótelherbergja, þar sem aðrir eiga auðvelt með það. Ef þeim seinkar á ferðinni, láta þeir sjaldnast vita um það til gistihússins, koma kannski degi seinna og heimta herbergi sitt. En það er föst regla hótela að láta aðra fá herbergið ef hlutaðeigandi hefir ekki gert vart við sig fyrir kl. 6 e. h. þann dag- inn, sem hann ætlaði að koma. Má íslendingurinn búast við að þurfa jafnvel að greiða fyrir herbergið þótt hann hafi ekki notað það, vegna þess að hann lét ekki heyra frá sér. Líka er það nokkuð algengt að menn hitti vini og kunningja í flugvélum, og fari á gistihús með þeim en hirði ekkert um að tilkynna það þvi hóteli, sem þeir höfðu pant- að herbergi í. Að þessu eru mest brögð í Höfn og Hamborg, með þeim afleiðingum sem fyrr seg- ir, að hótelin treysta íslending- um æ verr í viðskiptum. Þá er og nauðsynlegt að stað- festa alltaf 12 tímum áður en farið er, pöntun flugfars í borg- um erl., þótt áður hafi það verið pantað, ella er hætt við að það verði selt öðrum. Ferðalög enn ódýr Ferðalög hafa lítið hækkað í verði þrátt fyrir hina nýju skatta ríkisstjórnarinnar á gjald- eyrinum. Farseðlar hafa verið hækkaðir um 10% en það þýðir að flugfarmiði til Hafnar og heim aftur hækkar um 288 kr. og far á 2. farrými Gullfoss hækkar um 170 kr. Álagning á ferðagjaldeyri var áður 26% en er nú 57% og er þá innifalið hið nýja 16% yfirfærslugjald. Kost- ar nú sterlingspund um 70 kr. og dollarinn um 27 kr. frá gjald- eyrisnefnd. Þessi hækkun ætti að verða til þess að hið opinbera ætlaði hærri upphæðir til ferðalaga en áður hefir verið, segir Ásbjörn, þar sem ferðagjaldeyririnn er nú meiri tekjustofn fyrir ríkið en áður var. Og það væri miklu skynsamlegra að leggja jafnvel 100% álag á ferðagjaldeyrinn en veita hann í ríkum mæli, held- ur en láta ferðamenn búa við þau vandræði í gjaldeyrismálun- um sem verið hafa. Vitað er að margir hafa keypt sér gjaldeyri á svörtum markaði, en þar miss- ir ríkið af álitlegum tekjustofni, sem betur væri hjá því kominn. Þetta sést af því að 8000 ferða- menn, sem fóru utan í fyrra fengu samt. 10.5 millj. kr. gjald- eyri eða aðeins uip 1300 ísl. kr. hver maður, en sú upphæð hrykki skammt flestum ferða- mönnum ef ekki kæmi annað til. Og að lokum þetta: Sumarleyfi undir suðrænni sól þurfa sízt að vera dýrari en sumarfrí hér heima, ef menn kunna að verja fé sínu vel og leita á réttar slóðir. ggs. IMýr bátur til sölu Happdrættisbáturinn Snætindur 4% smálest með Lister-dieselvél og Bendix dýptarmæli er til sölu. Nánari uppl. veitir VALGARÐUR KRISTJÁNSSON, lögfræðingur, sími 398, Akranesi. Einbýlishús í Vesturbænum er til sölu. Húsið er á góðum stað á hitaveitusvæðinu. Vel ræktuð lóð fylgir húsinu, — Upplýsingar gefur EGILL SIGURGEIRSSON hrl., Austurstræti 3 — Símar 5958 og 5850. Ný Leica III F er til sölu með summarit linsu. F 50 m. m. 1:1.5 ásamt 5 filterum, flashi og ljósmæli. Uppl. eftir kl. 2 í dag og á morgun í síma 81242. k LESBÓK BARNANNA Kvöld nokkurt ætlaði Rasmus að hafa kvik- myndasýningu og bauð mörgum vinum sínum, negrunum, að sjá mynd- ina. Hérna kemur hann skálmandi með kvik- myndavélina og tjaldið. Margir negrar komu til að horfa á, og allt í einu sáu þeir grimmt ljón birt- ast á tjaldinu. Þá fóru negramir á ljónaveiðar og köstuðu allir spjótum sínum í Ijónið, svo að kvikmynda tjaldið hans Rasmusar eyðilagðist alveg. En það skrítnasta af öllu var, að ljónið varð dauðhrætt og flúði í ofboði burt af tjaldinu. DRAUGASAGA (Ein af þessum mögnuðuJ DINJANDI rigningin lamdi rúðurnar í gömu, afskekktu höllinni í hlíðinni undir gálga- kletti, þar sem hvítar vof- ur sáust reika um á svört- um nóttum....... Vindurinn ýlfraði ömur lega í fornum skotrauf- um, þegar gamli, líkbleiki þjónninn fylgdi hinum óttaslegna gesti upp í her- bergið efst í turninum. Hurðin ýskraði á hjör- unum, er hún luktist upp, og blaktandi kertaljósið kastaði flöktandi bjarma á dökba veggina og myrk skotin, þakin kóngulóar- vef og skúmi. Gesturinn stamaði upp, skjálfandi af angist. — hefur —, hefur nokkurn tíma nokkuð skeð í þessu tierbergi? Ekki síðustu fjörutíu árin, svaraði þjónninn, leyndardómsfullur á svip. En þá — hvað skeði þá, spurði gesturinn. ÞÁ, hvíslaði þjónninn með grafarraust, þá kom sá er gisti ljóslifandi nið- ur til morgunverðar. Gesturinn stirðnaði upp. Hamingjan hjálpi mér, hrópaði hann, þegar hann kom upp orði, og síðan.-------- Síðan —, sagði þjónn- inn um leið og hann hneigði sig og bauð góða nótt, síðan hefur enginn sofið hérna. Skrítla Auglýsing í fiskbúð: í dag seljum við glæ- nýjar ýsur. Heiðraðar húsmæður beðnar að muna, að við roðflettum þær ef óskað er. L árg. kf Ritstjóri: Kristján J. Gunnarsson ^ 16. marz 1957 Prófessorinn segir frá f Mið-Ameríku, þar sem eyðið er mjóst milli Kyrrahafsins og Atlants- hafsins, er lítið land, sem heitir Panama. Vega- lengdin frá hafi til hafs er aðeins um 80—90 km. Menn sáu fljótlega, að mikill hagur myndi vefa að því, ef hægt væri að gera skipaskurð gegn um eyðið. Þá myndi sjóleiðin frá Austurlöndum inn í Atlandshaf, og milli hafn- arborga á austur- og vest- urströnd Ameríku, stytt- ast um 10.000 kílómetra. Öll skip urðu, meðan skurðurinn var ekki til, að sigla suður fyrir syðsta odda Ameríku, Kape Horn. Árið 1869 var lokið við aS gera Súesskurðinn, undir stjórn og forystu Frakkans, Ferdinand de Lesseps. Skömmu síðar var stofnað félag til að grafa Panamaskurðinn og veitti De Lesseps verkinu forstöðu. En erfiðleikarn- ir urðu félaginu ofviða, verkamennirnir dóu unn- vörpum úr mararíu og gulusótt, og verkinu var hætt árið 1887, er félagið varð gjaldþrota. Mörg ár liðu. Á þeim tíma tókst læknisfræðinni að sigrast á hinum hættu- legu sóttum, sem geisað höfðu á þessu svæði. Bandaríkjastjórn lét hefja skurðgröftin að nýju árið 1907. Fyrsta skipið sigldi gegn um skurðinn árið 1914. f fyrstunni var gert ráð fyrir að grafa skurðinn svo djúpan, að hann yrði alls staðar fyrir neðan yf- irborð beggja hafanna. En vegna þess að hæð flóðs og fjöru er ekki hin sama í Atlandshafinu og Kyrrahafinu á hverjum tíma, hefði straumurinn í skurðinum orðið hættu- lega mikill. Hundurinn minn er týndur. Hefurðu auglýst eftir honum? Þýðir ekki. Hann kann ekki að lesa. Frænkan: Þykir kenn- aranum þínum vænt um þig Pétur litli? Pétur: Það held ég Þess vegna var horfið að því ráði, að setja í hann skipastiga og flóð- gáttir og hafa nokkurn hluta skurðarins, sem liggur gegn um stöðu- vatn, 85 fetum hærri, en yfirborð hafanna er. Þegar skipin fara um skipastigana, eru þau dregin af rafmagns-eim- reiðum, en annars staðar geta þau víða siglt áfram á fullri ferð, þar sem skurðurinn er 500—1000 Eeta breiður. hljóti að vera. Hann vill að minnsta kosti, að ég sé aiitaf eftir hjá honum, þegar hin börnin fara. Allir menn ættu að syngja við vinnu sína. Það væri nú erfitt fyrir mig. Nú, af hverju? Ég blæs í bassahornið í lúðrasveitinni. Skrítlur

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.