Morgunblaðið - 24.09.1957, Blaðsíða 10

10
MORCUISBLAÐID
m-iSjudagur 24. sept. 1957

Utg.: H.í. Arvakur, Reykjavik.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Aðairitstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Bjarni Benediktsson.
Ritstjórar: Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Einar Asmundsson.
Lesbók: Arni Ola, sími 33045
Auglýsmgar: Arni Garðar Kristmsson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og algreiðsia: Aðalstræti 6. Sími 22480
Askriftargjald kr 30.00 á mánuði mnanlands.
í lausasölu kr. 1.50 eintakið.
- / SAMRÆMI VIÐ ÞÆR YFIRLÝS-
INGAR, SEM GEFNAR HÖFÐU
VERIÐ - "
BLAÐIÐ Dagur á Akureyri skýr-
ir s.l. miðvikudag frá ræðu, er
Eysteinn Jónsson, fjármálaráð-
herra hafði haldið á stjórnmála-
fundi í Eyjafirði fyrir skömmu.
Rekur blaðið efni ræðunnar og
kemst þá m. a. að orði á þessa
leið:
„Hann minntist á bandalag
I'ramsóknarflokksins og Alþýðu-
llokksins í. síðustu kosningum,
og hefði verið stefnt að hrein-
um meirihluta. Hann hefði ekki
náðst, svo sem kunnugt væri og
hefði þá að sjálfsögðu verið tek-
inn sá kostur að semja við Al-
þýðubandalagið í samræmi við
þær yfirlýsingar, sem gefnar
höfðu verið í sambandi við nauð-
syn á samstarfi við þau öfl, sem
mikilsráðandi væru innan alþýðu
samtakanna.“
Hafa þeir gleymt
svardögunum?
Þeim, sem lesa þessi ummæli
eins aðalleiðtoga Framsóknar-
flokksins hlýtur að verða á að
spyrja: Hafa Framsóknarmenn
gleymt öllum svardögum sínum
og Alþýðuflokksmanna fyrir síð-
ustu kosningar um það, að aldrei
skyldi unnið með kommúnist-
um? Eða er fyrirlitning þeirra
fyrir dómgreind almennings svo
hyldjúp, að þeir treysti sér nú
tii þess að halda því fram að
kjósendur hafi vitað með öruggri
vissu að samið yrði við kommún-
ista um myndun vinstri stjórnar,
ef Hræðslubandalagið fengi ekki
hreinan meirihluta?
Eftir þessi ummæli Eysteins
Jónsaonar virðist það full-
sannað að í hugum leiðtoga
Framsóknarflokksins hafi ver-
ið fyrir hendi fullkomin á-
kvörðun um það fyrir kosn-
ingarnar að efna til samstarfs
við kommúnista, ef Aiþýðu-
flokkurinn og Framsóknar-
flokkurinn næðu ekki því tak-
marki sínu að fá þingmeiri-
hluta. Fjármálaráðherra segir
í ræðu sinni í Eyjafirði, að
„að sjálfsögðu hefði verið tek-
inn sá kostur að semja við
Alþýðubandalagið í samræmi
við þær yfirlýsingar, sem
gefnar hefðu verið“.
Yfirlýsingar fyrir
kosningar
Af þessu tilefni er rétt að at-
huga lauslega, hvaða yfirlýsing-
ar lágú fj'rir fyrir kosningarnar
1956 um þessi efni.
Haraldur Guðmundsson, for-
maður Alþýðuflokksins, lýsti því
yfir í útvarpsræðu fyrir kosning-
arnar að Alþýðuflokkurinn
myndi aldrei semja við komm-
únista eða Alþýðubandalagið um
myndun ríkisstjórnar. Tíminn,
aðalmálgagn Framsóknarflokks-
ins, lagði áherzlu á það í kosn-
ingabaráttunni að höfuðtilgang-
ur bandalagsins milli Alþýðu-
flokksins og Framsóknarflokks-
ins, væri einmitt sá að kveða
kommúnista á íslandi niður. —
Stjórnarsamstarf við þá kæmi
þess vegna ekki til greina. Allir
„Aerocar“ á flugi. Loftskrúfan situr aftast í bílnum, fyrir aftan stélið. —
Margir munu girnast
bílinn fLjúgandi
„vinstri menn“ yrðu þess vegna
að sameinast um Hræðslubanda-
lagið.
Þetta var það sem lá fyrir
kjósendum í kosningunum
sumarið 1956. Framsóknar-
menn og Alþýðuflokksmenn
höfðu lýst því yfir upp á ær-
una að með kommúnistum
myndu þeir aldrei vinna í rík-
isstjórn.
Hyldýpi stjórnmála-
spillingar
Eins og áður er getið, segir
Eysteinn Jónsson svo á stjórn-
málafundi í Eyjafirði sumarið
1957 að þegar hreinn meirihluti
Hræðslubandalagsins hafi ekki
náðst þá hafi „að sjálfsögðu ver-
ið tekinn sá kostur að semja við
Alþýðubandalagið í samræmi við
þær yfirlýsingar, sem gefnar
höfðu verið“.
Þessi ummæli ráðherrans
veita vissulega innsýn í hyl-
dýpi þeirrar stjórnmálaspill-
ingar, sem starfsemi Fram-
sóknarflokksins mótast af um
þessar mundir. Eftir að flokk-
urinn hefur svikið allar fyrri
yfirlýsingar sínar og loforð
við kjósendur um að vinna
ekki með kommúnistum, stend
ur einn aðalleiðtogi hans upp
og segir að svikin hafi verið „í
samræmi við fyrri yfirlýsing-
ar“.
í samræmi við hvaða yfirlýs-
ingar? Yfirlýsingarnar um það,
að Hræðslubandalagið væri stofn
að til þess að uppræta kommún-
ismann á íslandi? Yfirlýsingarn-
ar um að kommúnistarnir væru
ekki samstarfshæfir? Yfirlýsing-
arnar um það að kommúnistar
ættu sök á flestum þeim erfið-
leikum, sem steðjuðu að þjóðinni
í efnahagsmálum hennar?
Það sætir vissulega engri furðu,
þótt sú spurning vakni, hvort
stjórnmálaleiðtogar á íslandi geti
boðið kjósendum allt, hvaða svik-
semi og yfirdrepsskap, sem hugs-
ast getur. Svo dæmalaus er þessi
yfirlýsing, eins valdamesta
manns Framsóknarflokksins.
Blaðið Dagur, sem birtir þessa
frásögn hans, lýkur henni með
þessum orðum:
„Var ræðu Eysteins Jóns-
sonar framúrskarandi vel tek-
ið og þótti að henni mikill
fengur".
Lítilþægir menn
Þessum boðskap, þessum
einstæðu óheilindum og svik-
semi, segir Framsóknarblaðið
á Akureyri að hafi verið
„framúrskarandi vel tekið og
þótt að þeim (henni) mikill
fengur“!!
Ekki er ótrúlcgt að Fram-
sóknarblaðið ýki verulega frá-
sögn sína af móttökum þeim,
er ræða Eysteins Jónssonar
hlaut hjá eyfirzkum Fram-
sóknarmönnum. En ef þau
væru rétt, mundi í.....uast
BÍLLINN er eitt af þeim lífsins
þægindum, sem alla dreymir um
að eignast og njóta. Víðast hvar
er hann talinn til munaðarvöru,
en þó er svo ekki í Bandaríkj-
unum. Þar þykir hann víðast
hvar sjálfsagður á hverju heim-
ili — og reyndin er sú, að yfir-
gnæfandi fjöldi Bandaríkja-
manna hefur vel efni á því að
eiga bíl, já — jafnvel fleiri en
einn. En mikill viil alltaf meira,
segir máltækið — og nú dreymir
marga Bandaríkjamenn um fljúg
andi bíl. í fjölda ára hefur verið
unnið að því vestanhafs að fram-
leiða fljúgandi bil. Miklu fé hef-
ur yerið varið til tilrauna — og
nú, loksins, hefur draumurinn um
fljúgandi bíl orðið að veruleika.
Þægilegur og skemmtilegur
Þetta er lítill bíll, aðeins
tveggja manna. En hann er ör-
uggur bæði í akstri og flugi —
og það er fyrir öllu. Hann hefur
öðlazt viðurkenningu yfirvald-
anna — i g nú getur hver sem er
keypt ,Aerocar“ fyrir 25.000 dali.
Að vísu nokkuð dýr, en framleið-
éndur teija sig geta lækkað verð-
ið til muna með aukinni fram-
leiðslu.
Þeir, sem reynt hafa bílinn
fljúgandi, ljúka upp einum
munni um það, að hann sé þægi-
legur, sparneytinn — og umfram
allt — skemmtilegur. f akstri er
hann svipaður jeppa, segja þeir
— hámarkshraðinn er 60 mílur.
Ekki tekur nema 5—10 mínútur
að festa vængina og stélið á hann
og síðan er hægt að fljúga bíln-
um eins og hverri annarri flug-
vél með 100 mílna hraða á klst.
Einn hreyfill
En við skulum athuga bílinn
nánar. Meðfylgjandi myndir gefa
ykkur góða hugmynd um þetta
1 undratæki. Eins og þið sjáið,
er hann á fjórum hjólum, hreyf-
fljúgandi bíl, en þessi er sú eina,
sem staðizt hefur allar prófraun-
ir — og jafnframt sú fyrsta knúin
einungis einum hreyfli. Það er
sem sé sami hreyfillinn, sem knýr
hjólin í akstri og loftskrúfuna á
flugi.
Leggur vængina að sér
eins og fugl
Enda þótt hinar stærstu flug-
vélar, búnar öllum fullkomnustu
og nýjustu öryggistækjum nú-
tímans, geti flogið í svo að segja
hvaða veðri sem er — þá eru
einkaflugmenn alltaf háðir veður
farinu. Þegar einkaflugmaður
leggur upp í langa ferð á flug-
vél sinni fer hann ógjarnan af
stað nema að fullvissa sig um
það, að hann komist alla leið
veðurs vegna. En ætli hann að
fara í fljúgandi bílnum gegnir
þetta allt öðru máli. Þá getur
hann flogið svo langt sem veð-
ur leyfir, lent á sléttri flöt ein-
hvers staðar nálægt þjóðvegin-
um — og ekið síðan það sem
eftir er hvernig sem viðrar. Þá
leggur hann vængina aftur með
„bol“ bílsins. Þetta er í rauninni
alveg eins og þegar fugl leggur
að sér vængina. Síðan er hægt
að aka bílnum hvert á land sem
er. Hann er ekkert breiðari en
aðrir bílar og veldur engri trufl-
un 1 umferð.
Snögg hamskipti
En það er ekki alltaf sem bíl-
eigandinn þarf að bregða .sér á
loft, þegar hann sezt upp í bíl-
inn. Ef til vill er stutt á vinnu-
stað og vitanlega er þægilegra að
hafa bílinn án vængja og stéls
í daglegri notkun. Eins og áður
var sagt tekur það ekki nema
5—10 mínútur að festa flugút-
búnaðinn á flugvélina — og
skemmri tíma að losa hann af.
Það getur líka hver sem er gert —
jafnvel kvenfólk á háhæluðum
skóm. Bílnum er þá ekið aftur
á bak inn í bílskúrinn og aftur-
hlutinn losaður frá á nokkrum
andartökum. — Þarna stendur
hann á sérstökum áföstum uppi-
stöðum þar til hjónin þurfa að
bregða sér bæjarleið, að eigin-
konan ekur bílnum inn, festir
afturhlutann á með nokkrum
handbrögðum á meðan eiginmað
urinn rakar sig. Þá er ekið út á
fyrstu flötina, sem þau rekast
á við veginn, samband hreyfils-
ins við hjólin rofið og loftskrúf-
an samtímis tengd við hann með
einu handbragði. Eftir andartak
er bíllinn kominn á loft.
Fullkomið öryggi
„En er ekki hætta á því, að
vængirnir og stélið séu ekki allt-
af fest nógu vel á?“ „Getur ekki
einhver skrúfan gleymzt?“ „Ekki
þyrði ég að fljúga í flugvél, sem
ég setti sjálfur saman“. Slíkar
setningar sem þessar hafa fram-
leiðendur flugbílsins oft heyrt.
En þeir svara alltaf á sömu lund.
„Þið þurfið ekki að ætla, að fram
leiddar séu flugvélar, sem geta
dottið sundur í loftinu þegar
minnst varir. Afturhlutinn er fest
ur við bílinn á fimm stöðum. Sé
Frh á bls. 19.
ofmælt ,að lítilþægir menn iiiinn, sem er aftan í, knýr öll
hafi gengið af þeim fundi. ihjólin. Margar útgáfur eru til af
Þannig lítur billinn út, vængjalaus og stéllaus.
Bíllinn fljúgandi getur lent á skíðum. Líka er hægt að nota
hann í akstri í miklum snjóum — með skíðum. — Þá er loft-
skrúfan notuð, eins og þið sjáið.