Morgunblaðið - 24.03.1959, Page 20

Morgunblaðið - 24.03.1959, Page 20
20 MORCVKBLAÐIÐ Þriðjudagur 24. marz 1959 „Hafið þér nokkra hugmynd liffl það, hver muni hafa hjálpað honum að flýja frá sjúkrahús- inu?“ spurði gamli Bill hugsandi. „Ætlið þér nú líka að fara að gruna mig um græzku? Nei, ég hef enga minnstu hugmynd um það“. Bill tottaði ensku pípuna sína. „Hvaða tilgangur væri með Slikum flótta? Maður eins og Richard Morrison getur ekki far- ið huldu höfði lengi. Lögreglan verður búin að finna hann áður en þessi dagur er allur. Forstjóri Morrisons-blaðanna hefur nú far- ið villur vegar í þetta skiptið". „Nei, þar held ég að yður skjátl ist alveg, Bill. Ég er nokkurn vegin sannfærð um það, að Morri son hefur haft alveg sérstakan tilgang með flótta sinum“, sagði Helen stillilega. „Ég dáist að rósemi yðar, Helen“, sagði Bill. „Ég treysti Morrison fyllilega". „Það er oft sem ég skil yður ekki“. „Það er vegna þess að þér skilj- ið ekki konur, Bill. Hafið þér ekki veitt því athygli, að konur hafa meiri áhyggjur en karlar, en verða sjaldnar hræddar?" „Þér eruð ekki hræddar vegna þess að þér hafið ekki gert yður giein fyrir alvöru þessa máls“, sagði Bill með alvörusvip. „Eftir tvær klukkustundir koma hlut- hafarnir saman. Við getum hvorki útilokað Sherry né Ruth Ryan frá þessum fundi. Það verð ur ems og hreinasta reiðarslag, þegai hluthafarnir frétta um flótta Morrisons". Helen reis á fætur. Hún gekk hratt lit að glugganum og horfði niður á miðdegisösina og umferð- ina á Fifth Avenue. Skyndilega sneri hún sér aftur að Bill. „Bill — ég finn það einhvern IllJJI I veginn á mér, að nú fer leiðin að liggja upp á við fyrir okkur“. „Líklega vegna þess, að hún getur ekki legið öllu lengra nið- ur“ „Nei, vegna þess að ég hefi lært að trúa“. „Það vantaði nú bara að þér færuð að reyna að telja mig til afturhvarfs og nýrrar trúar" Hann strauk hendinni yfir ennið — „Þá dettur mér hann í hug — þessi franski ábóti, sem þér hafið flutt inn til okkar. Hefur hann ekki heimsótt manninn yðar oftar í seinni tíð?“ „Jú — hvað með það?“. „Það kæmi mér ekki á óvart, þótt það hefði verið hann sem nam mar.ninn yðar á bortt úr geðveikrahælinu". Gluggarnir voru lokaðir og í hinum stóra fundarsal Morrisons hallarinnar var heitt og lotlítið. Jafnskjótt og Helen kom inn í salinn í fylgd með nýja aðalfor- stjóranum sínum, George Schulz, og BiM, datt allt í dúnilogn. Henni fannst því líkast sem hún hefði allt í einu og óvænt villzt inn á ráðstefnu samsærismanna. AMra augu, bæði karla og kvenna, fylgdu henni þegar hún tók sér sæti við endann á langa borðinu. Þau Sherry og Ruth Ryan sátu saman við borðið nokkru fjær. „Herrar mínir og frúr“, tók Helen til máls. — „Ég lýsi þennan fund settan. Fyrir fundinum ligg ur einungis eitt mál. Ungfrú Ry- an, sem hér kemur fram fyrir hönd minni hlutans hefur krafizt þess að þessi fundur yrði haldinn. Ungfrú Ryan hefur orðið“. Umhverfis borðið varð enn hljóð ara en fyrr. Rubh Ryan reis úr sæti sinu. „Dömur mínar og herrar“, byrj- aði hún ávarp sitt. — „Frú Morri- son hefur nú þegar sagt yður að hér sé aðeins um eitt mál að ræða. Rnfö ong LAUGAVE3 föilföng \Dg sUólaoörur O'rÍMerki og frímerkjaoörur JDlasl-/Quglýsingaslafir ^úiHifiisliniplar Pýzk ar bœkur NÝTTI fSréfsefni MEÐ NAFNtl MERKJUM EINNIG ^Seroiellur fyrir afinceli, ferntiugar og ÖMnur kálíbleg lœkifœri Þetta máll snertir frú Morríson sjálfa. Yður er það kunnara en frá þurfi að segja, að forstjóri þessa fyrirtækis dvelur um þessar stundir, sökum sjúklegs sálar- ástands, á geðveikrahæli á Long Island. Dómstólarnir munu á næstunni svifta hann öllum fjár- ráðum“. Helen hringdi bjöllunni, sem stóð á borðinu fyrir framan hana. „Dómstóllinn mun taka ákvörð- un vegna þeirrar kröfu sem komið hefur fram, um að svifta hann fjárráðum", sagði hún stiMilega. „En hvorki ég né ungfrú Ryan vitum hvernig sú ákvörðun verð- ur“. „Ég hirði ekkert um hártoganir sem þessar", svaraði Ruth Ryan. Framkvæmdir réttarins hafa mán- uðum saman verið hindraðar og tafðar af málafærslumanni frú Morrisons. En það sem hefur hins vegar gerzt á meðan, getið þið séð á þessari töflu". Hún benti á stóra töflu, sem hékk uppi á einum vegnum. Helen hafði ekki veitt henni at- hygli fyrr en nú. Hún hafði verið hengd þannig á vegginn, að hún huldi myndirnar af Richard Morri son I. og Richard Morrison II. — Á töfluna hafði einungis verið dregið línurit með breiðum, rauð- um og svörtum strikum, eins og hitasóttar-línurit — eine og hita- sóttar-línurit sjúklings, hvers hiti fer sífellt lækkandi. Raunveru lega var þetta hið ískyggilega sótt hita-línu r it Mor ri son s-blaðann a. Hinar lækkandi svörtu Mnur sýndu hina lækkandi upplagstölu Morri- sons-blaðanna. Rauðu strikin tákn uðu hina sí-minnkandi auglýsinga tekjur. „Þér sjáið á þessu“, hélt Ruth Ryan áfram máli sínu — „hvað skeð hefur á hverjum degi frá því er frú Morrison hrifsaði til sín stjórn fyrirtækisins. Hér, herrar mínir og frúr, er ekki lengur um persónulegt mál að ræða. Ég neyð tst til að segja sannleikann um- búðalaust, enda þótt sumum kunni að þykja nokkuð harðlega talað. Hér er um yðar eigin peningaveski að ræða. Eftir eitt einasta ár verð ur Morrison-fyrirtækið orðið gjald þrota. Ég bið nú annan hluthafa, hr. Sherry að íekja þráðinn áfram og segja söguna eins og hún er“. Nú reis Sherry úr sæti sínu. „Ég mun taka við þar sem ung- frú Ryan lauk skýringum sínum. Samtiímis kem ég að hinum eigin- lega efni fundarins". Hann talaði lólega, yfirvegað, með augljósri og hræsnisfullri efnisfestu. „Þið öll, herrar mínir og frúr, verðið að spyrja sjálf ykkur: — „Hvernig á að binda endi á þetta óþolandi ástand? Frú Morrison hegðar sér eins og hún sé eigandi meirihlut- ans. Hún hefur umboð frá Morri- son sjálfum, stærsta hluthafanum. Hún lætur ekki svo lítið að leita álits okkar í einu eða neinu, vegna þess að henni er alveg sama um okkar skoðanir og þykist geta stjórnað öllu ein“. „Reynið þér nú að koma yður að efninu, hr. Sherry", greip Helen fram í fyrir honum. „Ég er þegar kominn að efn- inu. Eftir að hr. Morrison v.uð fyrir slysinu, höfum við krafizt þess af frú Morrison að hún kæmi með vottorð frá læknum um það, að hr. Morrison hafi fengið fullan bata aftur. Þetta hefur hún gert. Hins vegar hefur það gerzt, að frægustu geðsjúkdómalæknar Am- eríku hafa einróma lýst því yfir, að hr. Morrison sé því miður“ — Hann brosti kuldalega og jafn- framt háðskt — „að hr. Morrison sé því miður ekki ábyrgur orða sinna og gerða. Hann er, hrein- skilnislega sagt, vitstola .Auðvit- að er þessi geðbilun hans bein af- leiðing af flugslysinu. Ensku lækn unum sem framkvæmdu skurðað- gerðina, hefur bersýnilega mistek- izt gersamlega og svo reyna þeir að breiða yfir mistökin. Með þessu er það þá fyllilega staðfest, að hr. Morrison hafði engan rétt til þess að veita frú Morrison umboð og alræðisvald í forföllum sínum yfir forlaginu — yfir stærsta blaðafor- lagi í öllum heimi. Ég legg það nú tii, að við samþykkjum einróma að skora á frú Morrison að hún feli stjórn fyrirtækisins í hendur sér- fræðinga, sem færir eru um að bjarga því frá algerðu hruni". Ein hönd teygði sig upp í loftið. Það var hönd ungu, móðurlegu konunnar sem Helen hafði veitt sérstaka athygli á fyrsta fund- inum. Helen gaf henni orðið. „Mig langar til að vita af hvaða tegund geðveiklunar hr. Morrison þjáist", sagði hún. „Kemur það málinu nokkuð við?“ svaraði Sherry. Hann leit á Telpukápur (Poplin). Stærðifr 2ja—14 ára. Nýjar gerðir. (Rauðar, bláar, grænar). Austurstræti 12. þú varst vænn að muna eftir afmaelinu sa*u, pabbi. Hvað er þetta?" 2) „Opnaðu böggulinn, Stína. | handa þér. Það er ekki til betri Ég lét búa þetta sérstaklega til | gripur í veröldinni“. 3) „Ó, pabbi. Þetta er dásam- lega fallegur hnífur“. Helen. — „Við gætum kannske hlíft frú Morrison við...." „Það vill svo til að ég er sjálf Iæknir“, sagði hinn óþekkti hlut- bafi. — „Ég vil fá að vita það“. „Ef það er óhjákvæmilega... .** svaraði hinn fyrrverandi aðalfor- stjóri. — „Hr Morrison þjáist ber- sýnilega af mjög illkynjuðum geð- sjúkdómi, þar eð hann ímyndar sér að faðir sinn sé á Mfi, sem dáinn er fyrir rúmum tuttugu árum. Hann skrifast á við þann dána, skírskotar til hans, leitar ráða hjá honum. Læknarnir telja að Morri- son yngri muni hafa verið mjög háður föður gínum í æsku og nú þegar sál hans sé sjúk, líði hann af þessum gaml-a ósjálfstæði sínu. Nú, þegar hann er ekki fær um að taka neina skynsamlega ákvörðun- felur hann þeim manni ákvörðun- arréttinn, sem hefur legið í gröf sinni árum saman“. Annar hluthafi, bæklaður mað- ur með herðakistil, bað nú um orðið. „Ég er þeim hr. Sherry og ung- frú Ryan alveg sammála", sagði hann. — „Ef frú Morrison afsalar sér ekki stjórn fyrirtækisins af frjálsum vilja, verðum' við að leggja málið fyrir dómstólana. Við höfum ekki veitt Morrison-forlag- inu umráð ýfir eignum okkar, til þess að sjá þeim eytt og sóað í tóma vitleysu, sem engum kemur að gagni. Persónulega tel ég það jafnvel ófullnægjandi. Svo lengi sem frú Morrison er stærsti hlut- hafinn, mun hún líka hindra hina beztu sérfræðinga í að koma fyrir tækinu aftur á fastan grundvöll. Hlutabréfin í höndum heimsk- ingja, stjórnin í höndum fáfróðs aula — það gengur of langt. Við skulum gera frú Morrison sameig- inlegt tilboð, sem hún getur mjög vel tekið, að selja okkur sinn hluta í forlaginu". „Alveg rétt", gall við í öllum áttum. Titrandi hönd Helen kom við bjölluna. „Ef þér leyfið mér að segja nokkur orð“, sagði hún þegar mesti hávaðinn var liðinn hjá — „skal ég segja mitt álit á þessari kröfu yðar“. Lengra komst hún ekki. SUtltvarpiö ÞriSjudagur 24. marz: Fastir liðir eins og venjulega. 18,30. Barnatími: Ömmusögur. — 18.50 Framburðarkennsla í esper- anto. 19,05 Þingfréttir. — Tónleik ar. 20,25 Daglegt mál (Árni Böðvarsson kand. mag.). — 20,30 Tónleikar Sinfóníuhljómsveitar ís lands í Þjóðleikhúsinu; fyrri hluti. Stjórnandi: Thor Johnson. Einleikari á fiðlu: Þorvaldur Steingrímsson. 21,15 Erindi: Þjóð ræknisfélag íslendinga í Vestur- heimi 40 ára (Dr. Richard Beck prófessor). 21,45 Iþróttir (Sigurð ur Sigurðsson). 22,10 Passíusálm- ur (48). 22,20 Upplestur: „Sýn keisarans", eftir Selmu Lagerlöf (Haraldur Björnsson leikari). — 22,35 Islenzkar danshljómsveitir; KK-sextettinn leikur. Söngfólk: El'lý Vilhjálms og Ragnar Bjarna son. 23,05 Dagskrárlok. Miðvikudagur 25. marz: Fastir liðir eins og venjulega. 12.50 Við vinnuna: Tónleikar af plötum. 18,30 Útvarpssaga barn- anna: „Flökkusveinninn1* eftir Hektor Malot; IV. (Hannes J. Magnússon skólastjóri). — 18,55 Framburðarkennsla í ensku. 19,05 Þingfréttir. —• Tónleikar. — 20,30 Lestur fornrita: Dámusta saga; I. (Andrés Björnsson). 20,55 Is- lenzk tónlistarkynning: Verk eft- ir Skúla Halldórsson. Flytjendur; Guðmundur Guðjónsson, Sigurður Ólafsson, Kristinn Hallsson, dr. Victor Urbancic og höfundurinn sjálfur. 21,25 Þýtt og endursagt: Johann Sebastian Bach eftir Paul Hindemith (Fjölnir Stef- ánsson). 21,45 íslenzkt mál (Ás- geir Blöndal Magnússon kand. mag.). 22,10 Passíusálmur (49). 22,20 Viðtai vikunnar (Sigurður Benediktsson). 22,40 Á léttum strengjum: Svend Asmussen og hljómsveit leika (plötur). — 23,10 Dagskrárlok.

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.