Morgunblaðið - 21.04.1959, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 21. aprfl 1959
UTAN UR HEIMI
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsscn.
Aðalritstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Bjarni Benediktsson.
Ritstjórar: Sigurður Bjarnason fr- 'Ugur.
Einar Asmundsson.
Lesbók: Arni Óla, sími 33045.
Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Askt-iftargald kr 35,00 á 'mánuði innamands.
1 lausasölu kr. 2.00 eintakið.
FJÁRLÖGIN Á LOKASTIGI
AFGREIÐSLA fjárlaga er
nú að komast á lokastig.
Má segja að það sé ekki
vonum fyrr. Þess ber þó að gæta,
að viðskilnaður vinstri stjórnar-
innar var slíkur, að ekki er ó-
eðlilegt að nokkurn tíma hafi tek
ið að komast til botns í því öng-
þveiti og óreiðu, sem fjármála-
stjórn ríkisins var komin í, und-
ir forystu Eysteins Jónssonar, og
stöðugt vaxandi verðbólgu á
valdaskeiði vinstri stjórnarinnar.
Þegar vinstri stjórnin
gafst upp, lýsti Hermann Jón-
asson því yfir, að framundan
væri ný dýrtíðaralda og innan
stjórnarinnar hefði ekkert
samkomulag náðst um nauð-
synlegar ráðstafanir gegn þeim
háska, sem yfir vofði. Útflutn- >
ingsframleiðsla þjóðarinnar
var að stöðvast sakir stórauk-
ins hallareksturs og ört vax-
andi verðbólgu.
Enda þótt síðan hafi ekki unn-
izt tóm til þess að gera varanleg-
ar ráðstafanir til að ráða niður-
lögum verðbólgunnar og tryggja
rekstur framleiðslutækjanna,
hafa þó þegar verið gerðar bráða
birgðaráðstafanir til þess að af-
stýra þeim voða, sem vofði yfir
þjóðinni af völdum þeirrar nýju
dýrtíðaröldu, sem vinstri stjórn-
in hafði leitt yfir hana, og sem
hefði haft í för með séi ennþá
geigvænlegri afleiðingar, ef ekki
hefði verið að gert. Minnihiuta-
stjórn Alþýðuflokksins hefur með
stuðningi Sjálfstæðisflokksins
framkvæmt stöðvunarráðstafanir,
sem forðað hafa frá því hruni,
sem við blasti við íall vinstri
stjórnarinnar. Kapphlaupið milli
kaupgjalds og verðlags hefur ver-
ið stöðvað, í senn með nokkurri
kauplækkun og með auknum nið
urgreiðslum á verðlagi.
Haldið í horfi með verk-
legar framkvæmdir
Þegar vinstri stjórnin fór frá,
hafði ekki verið hreyft við und-
irbúningi fjárlaga fyrir árið 1959.
Alþingi sat fullkomlega auðum
höndum, þar til vinstri stjórnin
hafði sagt af sér. Þá fyrst er Sjálf
stæðisflokkurinn og Alþýðuflokk
urinn höfðu markað ákveðna
stefnu, gagnvart mest aðkallandi
viðfangsefnum, var hægt að hefj
ast handa um undirbúning fjár-
laga. En fyrst þurfti að tryggja
rekstur fiskiskipaflotans á kom-
andi vertíð. Það tókst. En síðan
þurfti að tryggja greiðsluhalla-
laus fjárlög og til þess að standa
undir nýjum ráðstöfunum gegn
verðbólgunni.
Með þeirri fjárlagaafgreiðslu
sem nú er að ljúka, imin þetta
takast. Með nokkurri niður-
færslu á ýmsum útgjaldaliðum
fjárlaga og hækkun á nokkr
um liðum tekjuáætilana
þeirra, tekst að ná endunum
saman.
En þrátt fyrir niðurfærsluna á
nokkrum útgjaldaliðum er meg-
instefna fjárlaga þó sú, að hald-
ið verði í horfinu með þá þætti
verklegra framkvæmda, sem þýð-
ingarmestir eru fyrir atvinnulífið
og bjargræðisvegi þjóðárinnar.
Þannig lækka ekki fjárfraiplög til
vega og brúargerða, og framlög
til hafnargerða og lendingabóta
hækka nokkuð. Hins vegar er
lækkun framlaga til raforkufram
kvæmda byggð á því, að lán fá-
ist til þess að unnt verði að vinna
samkvæmt áætlun að lagningu
raftauga um sveitir landsins.
í þessu sambandi má þó á það
benda, að í tíð vinstri stjórnar-
innar dróst lagning raforkutauga
um sveitir landsins verulega sam-
an, miðað við þá 10 ára áætlun,
sem gerð var á sínum tíma undir
forystu Sjálfstæðismanna.
Blekking Fframsóknar-
manna
Það er þess vegna hrein blekk-
ing, þegar Tímamenn hafa haidið
því fram undanfarið, að ætlunin
sé að skera niður framlög til
verklegra framkvæmda og þá
fyrst og fremst til þeirra fram-
kvæmda, sem sveitirnar varða,
vega- og brúargerða. Framlög til
þessara þýðingarmiklu fram-
kvæmda í þágu landbúnaðarins
verða ekki lækkuð um einn eyri.
Þvert á móti hafa verið gerðar
ráðstafanir til þess með stöðvun
verðbólgunnar, að þær fjárveit-
ingar, sem veittar eru í þessu
skyni, komi að því gagni, sem að
er stefnt með þeim. En allir hugs
andi menn vita, að hinn gífurlegi
vöxtur verðbólgunnar á tímum
vinstri stjórnarinnar, hafði í för
með sér mikla skerðingu á fram-
lögunum til verklegra fram-
kvæmda, og þá einnig þeirra
framkvæmda, sem snertu sveitirn
ar og landbúnaðinn.
Sú niðurfærsla, sem nú er gert
ráð fyrir á einstökum útgjalda-
liðum fjárlaga, kemur einkum
fram í lækkun framlaga til ýmis-
konar byggingaframkvæmda og
kaupa á tækjum. Þá er og lagt til
að lækkaðar verði fjárveitingar
til ýmissa ríkisstofnana og þann-
ig reynt að draga úr hinum hrika
lega vexti hins opinbera skrif-
stofubákns, sem átt hefur sér
stað undir forystu Eysteins Jóns
sonar.
Fjölgun starfsmanna
stjórnarráðsins
Ólafur Thors, formaður Sjálf-
stæðisflokksins, nefndi í þing-
ræðu sinni um kjördæmamálið
eitt dæmi um hina hrikalegu
fjölgun ríkisstarfsmanna undir'
fjármálastjórn Eysteins Jónsson-
ar. Hann benti á það, að síðan
1942 hefði starfsmönnum stjórn-
arráðsins að meðtöldum undir-
deildum þess, fjölgað úr 70 í 142.
Starfsmannahald þessarar einu
ríkisstofnunar hefur þannig rúm-
lega tvöfaldast sl. 17 ár!
Meginsvipur fjárlaga ársins
1959 mun verða sá, að þar er
haldið áfram nauðsynlegum
stuðningi við atvinnulífið og al-
hliða uppbyggingu í landinu.
Hins vegar er það ákveðin stefna
Sjálfstæðisflokksins að fjárlög
verði afgreidd greiðsluhallalaus,
og án þess að nýir skattar verði
lagðir á almenning. Sem betur
fer benda allar líkur til þess að
þetta takist, og að þar með verði
snúið við af þeirri óheillabraut
sem vinstri stjórnin markaði, að
' leggja mörg hundruð milljónir
j króna í nýjum sköttum á þjóðina .
j á hverju ári.
*
Lífið í fanga-
klefanum var
eins og martröð,
dag og nótt
— og stundum
lá henni við
sturlun.
,,Ég vil lifa44
Kvikmyndin um harmsögu Barböru
Graham — Susan Hayward leikur hina
dauðadæmdu konu af mikilli snilld
„HIN miskunnarlausa saga,
sem þessi kvikmynd segir, er
sönn — saga, sem allur heim-
urinn þyrfti að kynnast".
ham hefði myrt frú Monahan
með eigin hendi, slegið hana til
bana með skammbyssu, sem hún
hélt í hægri hendi.
Líf hennar var gleðisnautt, en
hömlulaust . . .
Leidd til gasklefans. — Var þar framið réttarmorð?
Þannig fórust Nóbelsverð-
launarithöfundinum Albert
Camus orð, er hann hafði séð
amerísku kvikmyndina „I
want to live“ (Ég vil lifa), þar
sem Susan Hayward leikur
hlutverk hinnar dauðadæmdu
konu, Barböru Graham, en
fyrir leik sinn í þessu hlut-
verki hlaut Susan Hayward
nýlega Óskarsverðlaunin sem
bezta leikkona ársins 1958.
★
Líf Barböru Graham, var
hömlulaust og fékk dapurlegan
endi — í gasklefanum. — Hún
var ákærð, ásamt þrem karlmönn
um, fyrir að hafa myrt ekkju
eina, Mabel Monaham, til fjár,
en frú Monahan var talin hafa
átt um 250.000 dali í reiðu fé. —
Samkvæmt framburði eins af sak
borningunum, John True, var
talið sannað, að Barbara Gra-
Síðar kom það fram. að bana-
höggið hafði ekki verið veitt með
skammbyssu heldur einhv.ers kon
ar staf — og að Barbara hafði
verið örvhend. — Þetta, ásamt
ýmsu fleiru, sem blaðamaður-
inn Edward Montgomery gróf
upp, er hann tók að rannsaka
þetta mál nokkru eftir aftöku
hennar, hefði nægt til þess að fá
mái hennar tekið fyrir að nýju.
En dauðinn leyfir enga endur-
skoðun.
★
Fyrrnefndum John True tókst
að koma allri sökinni yfir á hin
þrjú og fá sig sýknaðan. Barbara
Graham, John Santo og Emmett
Perkins voru hins vegar öll
dæmd til dauða og tekin af lífi.
Barbara var fjórða bandaríska
konan, sem tekin var af lífi í gas-
klefanum. Réttarhöldin stóðu í
sex vikur, Barbara Graham hélt
allan tíman fast við þann fram-
burð, að hún væri saklaus af
þessum glæp. Hún játaði, að líf-
erni hennar hefði aldrei verið
nein fyrirmynd, en þetta ódæði
hefði hún ekki framið. Margir
voru frá því fyrsta mjög í vafa
um það, að dauðadómurinn yfir
Barböru væri réttmætur, og hef-
ir hann ávallt síðan verið mjög
umdeildur — jafnvel talað um
dómsmorð í sambandi við hann.
★
Susan Hayward þykir leika
þetta hlutverk snilldarlega —
fyrst hamingjusnautt og hömlu-
Framh. á bls. 17.
Barbara Graham (t. v.) og Susan Hayward í hlutverki hennar
., ikii>yndinni „Ég vil lifa“.