Morgunblaðið - 03.05.1959, Síða 12

12
MORGVNBLAÐIÐ
Sunnudagur 3. maí 1959
Utg.: H.f. Arvakur Reykjavtk.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsscn.
Aðalritstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Bjarni Benediktsson.
Ritstjórar: Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Einar Asmundsson.
Lesbók: Arni Óla, sími 33045.
Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Askriftargald kr. 35,00 á mánuði innamands.
1 lausasölu kr. 2.00 eintakið.
FJÖRBROT HENTISTEFNU■
FLOKKSINS
Atkvæðagreiðslan
um fjárlögin fyrir árið
1959 á Alþingi dró upp
mjög greinilega mynd af Fram-
sóknarflokknum, einstöku á-
byrgðarleysi hans og algerri
hentistefnu. Einn af leiðtogum
flokksins fór með stjórn fjár-
málanna í vinstri stjórninni. Við-
skilnaður hans var þannig að
sjálfur forsætisráðherra stjórnar-
innar lýsti því yfir, er hún sagði
af sér, að stjórnin hefði hrein-
lega gefizt upp.
Það leiðir af eðli málsins, að
þessir erfiðleikar hlutu mjög að
verða á vegi þeirrar ríkisstjórn-
ar, sem við tók eftir gjaldþrot
vinstri stjórnarinnar og þeirra
aðila, sem tóku að sér að ljúka
setningu fjárlaga fyrir yfirstand-
andi ár. Þegar Eysteinn Jónsson
skildi við fjármálastjórnina var
málum komið þannig, að óger-
legt virtist að afgreiða fjárlög
án greiðsluhalla.
Þetta viðurkenna Framsóknar-
menn sjálfir. Eins og alþjóð er
kunnugt lýsti Hermann Jónas-
son því yfir, er stjórn hans fór
frá að ný verðbólgualda væri
risin og flokkár vinstri stjórn-
arinnar hefði ekki getað komið
sér saman um nein sameiginleg
úrræði gegn þeim voða sem að
steðjaði. Það var því vissulega
mikilð vandaverk að koma fjár-
lögum saman, án þess að draga
stórkostlega úr fjárframlögum
til ýmissa nauðsynlegra fram-
kvæmda. En þetta hefur þó tek-
izt. Fjárlög hafa verið afgreidd
greiðsluhallalaus en þó haldið
fyllilega í horfinu um verklegar
framkvæmdir I þágu bjargræðis-
vega landsmanna. Framlögin til
vega og brúagerða í sveitum
landsins hafa ekki verið lækk-
uð, fjárveitingar til hafnargerða
hafa verið hækkaðar og fram-
kvæmd rafvæðingaráætlunar-
innar verður haldið áfram af
fullum hraða og þannig bætt úr
stórfelldri vanrækslu vinstri
stjórnarinnar, sem vanrækti að
koma raforku til 232 sveitabýla,
er áttu að hafa fengið rafmagn
fyrir árslok 1958.
Hins vegar hefur meiri
hluti Alþingis reynt að draga
úr útgjöldum til ýmissa bygg-
ingaframkvæmda og áhalda-
kaupa, sem hægt var að fresta
án þess að af því leiddi mikið
óhagræði. Með þessum niður-
færslum og nokkurri hækkun
á tekjuáætlun fjárlaganna
hefur tekizt að afgreiða fjár-
lögin greiðsluhallalaus.
Framsókn með öllum
hækkunartillögum
En framkoma Framsóknar-
manna í sambandi við fjárlaga-
afgreiðsluna er þess virði, að
henni sé gaumur gefinn. Flokk-
urinn sem skildi við efnahags- og
fjárhagsmálin í algeru öngþveiti
og gafst hreinlega upp við að
leysa vanda þeirra, greiddi nú
atkvæði með svo að segja öllum
tillögum sem fram komu til
hækkunar á fjárlögum. Hann
flutti sjálfur mikinn fjölda til-
lagna um útgjaldaaukningu og
greiddi þar að auki atkvæði með
hverri einustu hækkunartillögu
kommúnista. Jafnhliða greiddu
Framsóknarmenn atkvæði gegn
öllum sparnaðartillögum, sem
Sjálfstæðisflokkurinn og Alþýðu-
flokkurinn beittu sér fyrir. Hann
greiddi atkvæði á móti því að
t. d. að frestað yrði fjá*veiting-
um til byggingar nýs stjórnar-
ráðshúss, hann var á móti því
að reynt yrði að draga úr skrif-
finnsku í sambandi við orlofs-
merki og hann var mótfallinn
því, að alþingiskostnaður og út-
gjöld við rekstur stjórnarráðsins
yrðu lækkuð. Hann var á móti
bókstaflega öllum tilraunum til
sparnaðar og samfærslu en lagði
engar tillögur fram sjálfur um
það, hvernig afgreiða ætti fjár-
lög greiðsluhallalaus og ná sam-
an endum tekna og gjalda. Hann
var á móti því, að smávægileg-
ur greiðsluafgangur, sem varð á
sl. ári 'væri notaður til þess að
hindra greiðsluhalla nú og hann
neitaði að eiga þátt í ráðstöfun-
um til þess að hindra að hin nýja
dýrtíðaralda, sem vinstri stjórn-
in skapaði, stöðvaði bjargræðis-
vegi landsmanna.
Flokkur, sem þannig hagar
sér sýnir einstakt ábyrgðar-
leysi og dregur upp ófagra
mynd af sjálfum sér og leið-
togum sínum.
Aumleg framkoma
Aumust var þó framkoma Ey-
steins Jónssonar fyrrverandi
fjármálaráðherra. Hann hefur í
fjölda ára farið með stjórn fjár-
málanna. Á valdatímabili hans
hefur rekstur ríkisbáknsins sí-
fellt þanizt út. Á árinu 1942 til
1958 fjölgaði t.d. starfsmönnum
stjórnarráðsins og deilda þess úr
70 í 142. Þessi leiðtogi Framsókn
arflokksins hefur viljað telja sig
aðal fjármálaspeking flokks síns.
En niðurstaðan af fjármálastjórn
hans hefur orðið sú, sem forsæt-
isráðherra vinstri stjórnarinnar
lýsti yfir hinn 4. des. s.l. þegar
stjórnin hrökklaðist frá völdum:
Algert gjaldþrot fjármálastefnu
Eysteins Jónssonar. Þessi maður
rétti nú upp hendina á Alþingi,
gegn hverri einustu sparnaðar-
tillögu Sjálfstæðisflokksins og
Alþýðuflokksins. Hann snerist af
fullum fjandskap gegn hvers kon
ar viðleitni til þess að draga úr
ofþennslunni í rekstri ríkisbákns
ins. En hann lét ekki við það eitt
sitja. Hann greiddi atkvæði með
svo að segja hverri einustu til-
lögu til hækkunar á útgjaldalið-
um fjárlaga.
Svona djúpt eru leiðtogar
Framsóknarflokksins sokknir
um þessar mundir. Þeir virð-
ast hafa glatað ráði og rænu,
eftir að vinstri stjórn þeirra
hrökklaðist frá völdum og
þeir sjálfir urðu að lýsa yfir
algerri uppgjöf hennar. Þetta
eru stefnumál flokksins.
En því fer á því að íslenzkir
bændur festi sér í minni mynd-
ina af leiðtogum Framsóknar-
flokksins og hverjum einasta
þingmanni hans um atkvæða-
greiðsluna um fjárlögin fyrir ár-
ið 1959. Það er mynd af mesta
ábyrgðarleysi og einstæðustu
hentistefnu sem um getur í ís-
lenzkum stjórnmálum.
UTAN UR HEIMI
Brezku blöðin segja Margréti prins■
essu í hjónabandshugleiðingum
í október árið 1955 tilkynnti
Margrét prinsessa, að hún mundi
ekki ganga að eiga Peter Town-
send, foringja í brezka flughern-
um. Það var stór dagur fyrir
brezku dagblöðin. Að vísu höfðu
margir dagar gengið á undan.
Blöðin voru með bóllaleggingar
um það dag eftir dag hvort þau
Margrét og Townsend mundu
giftast. Þau voru áreiðanlega tal-
in í giftingarhugleiðingum. En
flestum brezkum blöðunum
fannst slíkt hreinasta óhæfa.
Townsend var fráskilinn auk
þess sem hann var af lágum stig.
um. Höfðingjar brezku kirkj-
unnar fögnuðu tilkynningu
Margrétar. Svo gerðu líka blöð-
Alla tíð síðan þetta gerðist hef-
ur verið vakað yfir hverju fót-
málí brezku prinsessunnar. Blaða
menn hafa hvarvetna verið á
hælunum á henni. Sagt er, að í
Bretlandi sé enginn blaðamat-
ur útgengilegri en fregnir af
Margréti prinsessu, ekki sízt ef
snjallir blaðamenn komast að
raun um að hún hefur hitt ein-
hvern ungan ógiftan mann oftar
en einu sinni í röð.
Það var því ekki að ástæðu-
lausu, að brezku blöðin seldust
óvenjuvel nú í vikunni. Þær
fregnir bárust sem sé sunnan frá
Róm, að nýtt ástamál Margrétar
prinsessu væri í uppsiglingu. Og
nú var mannsefnið ekki af lakari
endanum. Hin 28 ára gamla
prinsessa hafði sem sé dvalizt
oft með Henry prins af Hesse, 31
árs. Hann er af þýzkum og ítölsk
um ættum, myndarlegur maður
— og það, sem var fyrir mestu:
Hann er með blátt blóð.
Elísabet drottningarmóðir og
Margrét prinsessa höfðu verið í
nokkurra daga heimsókn í Róma.
borg. Samkvæmt blaðafregnum
hafði móðir Margrétar vart séð
dóttur sína allan tímann, svo
mikið hafðí hún verið með prins-
inum.
Henry prins er náskildur Hum-
bert fyrrum konungi á ítalíu,
einum af erfingjum Victor Eman-
uels III. Móðir Henrys, Mafalda
fyrrum prinsessa af Savoy, lézt
árið 1944 í fangabúðum nazista.
Faðir hans, Filip prins af Hesse,
sem var milligöngumaður Hitl-
ers og Mussolini á árunum fyrir
stríð, býr nú í Þýzkalandi.
Windsorfjölskyldan, hin kon-
unglega fjölskylda Bretlands, er
fjarskyld nær öllu þýzka kon-
ungafólki frá tímum Viktoriu
drottningar. Margrét og Henry
prins eru því fjarskyld.
★
Henry prins er fæddur í Róm.
Hann lifir þar þægilegu lífi, hef-
Er hún í hjónabandshugleiðingum?
ur góðar tekjur af málverkasölu
sinni, því hann er málari af lífi
og sál þrátt fyrir að hann sé’sjón.
dapur. Hann málar aðallega sur-
realiskar landslagsmyndir, dóm-
ar um þær eru misjafnir, en þær
seljast mjög vel við háu verði,
sumir segja aðallega vegna þess
að listamaðurinn er Henry prins.
Þau Margrét og Henry sáust
víða saman — og það fór einstak-
lega vel á með þeim, sögðu blöð-
in. ítölsku blöðin slógu því strax
föstu, að nú hefði Margrét loks-
ins hitt þann útvalda, Henry væri
ógiftur, konungborinn, mótmæl-
endatrúar, fyrirmyndarmaður —
og er hægt að gera meiri kröfur?
Sum blaðanna staðhæfðu jafn-
vel, að þegar væri búið að bjóða
Henry til Englands. Þar mundi
honum fagnað af konungsfjöl-
skyldunni með kostum og kynj-
um. En þetta var borið til baka
af fulltrúa brezku hirðarinnar.
Brezk blöð bollaleggja nú
áfram kosti og galla hins „vænt-
anlega“ hjónabands, leggja sam-
an stundir þær, sem prinsessan
og prinsinn voru saman, á dans-
leikjum, í boðum, á gönguferð-
um. Og blaðalesendur eru óseðj-
andi. Þannig fylgist öll þjóðin
með því, sem gerzt hefur og með-
al almennings er Margrét prins-
essa aftur orðin vinsælasta um-
ræðuefnið. Og svo halda allir, að
það hljóti að vera óumræðanlega
skemmtilegt að vera ástfangin
prinsessa.
Fréttatilkynning
trá KRON
STJÓRN Kaupfélags Reykjavík-
ur og nágrennis ákvað á fundi
sínum 28. þ. m. að hækka vexti
innlánsdeildar kaupfélagsins í
6% af 6 mánaða bókum.
Innlánsdeild KRON greiðir því
1 % hærri vexti en bankar og
sparisjóðir.
Kaupfélag Reykjavíkur og ná-
grennis stendur nú í miklum
framkvæmdum. Á síðastliðnu ári
var opnuð ný kjörbúð að Lang-
holtsvegi 130, matvörubúðinni að
Skólavörðustíg 12 var breytt í
kjörbúð, matvörubúð að Vega-
mótum var stækkuð og endur-
bætt og vefnaðarvörubúð félags-
ins gjörbreytt. í febrúar síðast-
iiðnum var opnuð járnvörubúð að
Hverfisgötu 52. Nú er unnið að
innréttingu á stórri kjörbúð að
Dunhaga 18/20 og endurbótum á
eldri búðum félagsins.
Þessar framkvæmdir kosta mik
ið fé og er kaupfélaginu áhuga-
mál að efla innlánsdeildina veru-
lega.
Vörubílstjórar höfðu nœstum lagt
New York Times að vellil
HIÐ mikla blaðaverkfall, sem
stöðvaði alla dagblaðaútgáfu í
New York um 17 daga skeið í
desember síðastliðnum, í miðjum
jólaönnum, hafði það i för með
sér að hagnaður af útgáfu stór-
blaðsins New York Times var
sama sem enginn á sl. ári. Þetta
kemur fram í ársskýrslu blaðsins,
sem nýlega er komin út. Árið
1957 námu tekjur blaðsins um
, þremur milljónum dollara en á
sl. ári aðeins tæpum tveimur
milljónum, og af þeim var hagn-
aður blaðsins aðeins 166 þúsundir
dollara. Annar ágóði stafaði af
verzlun pappírsmyllna blaðsins
og pappírssölu. Á þeim 17 dögum,
sem blaðið kom ekki út fór um
hálf önnur milljón dollara for-
görðum. Úr verkfallstrygginga-
sjóði, sem blaðið hafði stofnað
ásamt öðrum útgáfufyrirtækjum,
fékk það 280 þúsundir dollara.
í fylgdarskjali með árs-
skýrslunni segir forstjóri New
York Times. Arthur Sulzberger,
að hann vilji ekki koma neinum
efasemdum á kreik um rétt verk-
fallsmanna, en bendir á, að mönn
um hljóti að finnast það bæði
rangt og háskalegt, að mjög mik-
ill minnihluti ákveðinnar stéttar
geti stöðvað alla dagblaðaútgáfu
stórborgarinnar. Verkfallið var
ákveðið á aðalfundi hjá samtök-
um vörubifreiðastjóra í New
York með litlum meiri hluta at-
kvæða, en aðeins þriðjungur með
lima samtakanna sótti aðalfund-
inn. Samt sem áður lamaðist öll
starfsemi í blaðaheimi New York
borgar.