Morgunblaðið - 03.05.1959, Qupperneq 20

20
M O RCTJIV Tl T/A Ð1Ð
Sunnudagur 3. maí 1959
Inhihalda kalk, Járn,
fosfór, B-vltamfn og
hið lifsnauðsynlega
eggjahvftuefní.
SAV, I THINK r WILL ENTER
..PO YOU SUPPOSE CHRIS _
WOULD HELP
MsJSIl me with
MY CALLS ?
GEE, MARK,
THAT MIGHT
BE FUN...1|
ARE THERE
ANY j
?i PRIZES? /
& GOfAS HUNTING «
' EQUIPMENT AND...
OH, YES, THE WINNER
ALSO CHOOSES THE
QUEEN OF THE >
JUNIOR SPORTS- rT
MAN'S BALL/ Jto
' ^ SAY, HERE
ARE the rules for
THE JUNIOR DUCK
CALLING CONTEST...IF
YOU'RE THINKING OF
ENTERING, SCOTTY/ .
Á WHY DON'T
VOU ASK HER,
6COTTY?
1 REALLY ?
BOY, X KNOW
WHO VP
CHOOSE/
50NN NJOSNARSAGA OR.
NEIMSSTYR.JÖLDJNN/ SIÐARl
Hugo Bleicher verður ónota
lega við þetta. Hvað sem öðru
líður er hann í herþjónustu og í
einkennisbúningi. Og þar að auki
— þessi skilnaður er honum ekki
heldur léttbær. Það er aðskilnað-
ur frá þeirri konu, sem hafði ver-
ið honum mikils virði, meðan
hann lifði meðal ruddalegra karl-
manna.
„Vertu róleg, góða mín — —
vertu róleg —“, stamar hann
fremur vaniræðalegur og lítur til
GFP-mannsins. ,
,Og þriðji maðurinn reynir líka,
að sjá og heyra sem minnst af
þessu, sem fram fer. Það er fang-
inn Páll Kiffer. Þarna verður
hann, hinn góði ættjarðarvinur og
hermaður Kiffer að reyna það, að
frönsk kona fellur um háls þýzk-
um undirforingja, og það meira
að segja þýzkum undirforingja,
sem augsýnilega heldur fangelsuð-
um Frakka hlekkjuðum við sig,
Frakka, sem hann mun nú vera
að leiða til gálgans. Páli Kiffer
fii.nst það hneykslanlegt.
Og samt sem áður er Páll Kiffer
ekki eingöngu ættjarðarvinur. —
Hann er karlmaður og Frakki i
tilbót. Þess vegna er ekki laust við
að þessi litli atburður veki við-
kvæmni hjá honum.
Hið skerandi hljóð í pípu stöðv-
arstjórans hrífur þau hvoi*t frá
öðru. Súsanna þrifur ofan í vasa
sinn og tekur upp þrjá litlá
böggla. Það er nesti, nokkrar kök
ur handa hverjum. Hún þrýstir
einum bögglinum í hönd Hugo,
annan réttir hún GFP-manninum,
sem er hvumsa við, og fanganum
þann þriðja. Hann hikar snöggv-
ast.
„Takið þér við honum“, segir
Súsanna og brosir vingjarnlega til
hans, „ég er annars líka frá
Caen“. Síðan leggur hún höndina
róandi á handlegg Páls og segir
mjög lágt: „Það mun allt fara
vel------“.
Fáum mínútum siðar þýtur D-
lestin skröltandi út í myrkrið. —
Karlmennirnir þrír sitja saman
þegjandi. Hinn skyggði lampi kast
ar bláleitri glætu um hið litla her-
bergi. Þeir eru búnir að taka utan
af bögglum Súsönnu og eru að
éta, undirforinginn, GFP-maður-
inn og fanginn.
„Un drole de guerre — asnalegt
stríð“, segir Bleicher við Pál
Kiffer.
„Ah, oui“, segir hann. Augnaráð
hans er í fyrstu fullt tortryggni,
og hið búlduleita en þó djarfmann
lega andlit hans er svipbrigða-
laust. Hann hefur lengi veitt
Bleicher athygli. Honum fellur
Bifreiðaeigenáir — Ökumcnn
Hjólbarðavinnustofan er opin alla daga, á kvöldin
og um helgar.
Hjólbarðastöðín
Hverfisgötu 61 (ekið inn frá Frakkastíg)
Ath.: Fljót og góð afgreiðsla — Einkabílastæði
SÓL GRJÓN efla hreysti
og heilbrigði
þessi maður í geð, þótt hann sé
sigurvegari. Það er kynlegt að það
örlar á samúð með fjandmanni
lands síns. Skyndilega bregður
Páll Kiffer við og tortryggnin
hverfur úr augnaráði hans.
„Þér eigið laglega, litla vin-
konu, verulega. Ég hefði getað
skæit, þegar hún þrýsti þessu
brauði í hönd mér. En samt sem
áður, sem Frakki, þér sláljið,
herra? Hvað mynduð þið segja í
Þýzkalandi, ef svina kæmi fyrir?
Gott og vel, herra, þér lítið vel út.
Ég get s'kilið, að þér hafið áhrif
á konur. En samt sean áður —“
Það kemur fram alls konar ógeð
. orðum Páls. Það er ógeð á kon-
um og stúlkum, sem spyrja ek'ki
um einkennisbúninga eða þjóðerni
þegar hjartað lætur til sín heyra.
En Bleicher vill ekki þetta um-
ræðuefni núna. Honum fellur að-
skilnaðurinn frá iSúsönnu all-
þungt.
„Við skulum tala um yður,
herra minn“, segir hann við Pál.
„Þér skuluð ekki gera yður
áhyggjur. Það verður farið sóma
samlega með yður, á meðan þér
eruð í höndum hersins".
„Og hvað verður, þegar ég verð
fenginn Gestapo í hendur?“ spyr
Páll. — ,
Bleicher ypptir öxlum. — Það
getur haft marga merkingu. Þetta
er umræðuefni, sem er bezt að
taka ek'ki fyrir nú 9em stendur.
GFP-maðurinn er sofnaður úti
í horhinu við gluggann. — Báðir
unlirforingjarnir, Hugo og Páll
tala saman í hálfum hljóðum. Það
eru tveir menn meðal hundraða
þu-unda, sem komast brátt að
raun um, að þeim kemur saman
um það, að þetta stríð sé brjálæði,
og ef þeir og landar þeirra al-
mennt mættu ráða, þá yrði þessi
styrjöld hin allra síðasta. — Því
næst þegja þeir. ,
„Hún er myndarleg stúlka, vin
kona yðar frá Caen“, segir Kiffer
því næst. „Nú rámar mig í það.
Átti hún ekki kaffihús í Caen fyr
ir nokkrum mánuðum. Fólk var
að segja, að hún hefði selt það
vegna þess, að hún fékk ást á
þýzkum hermanni".
„Ég er þýzki hermaðurinn“,
segir Hugo, „og ég hef áhyggjur
út af henni. Hún hefur lagt af-
komu sína í sölumar mín vegna
og nú sé ég hana líklega aldrei
framar".
„Hún hafði gott orð á sér í
C-aen“, segir Kiffer, „það er ekki
nema smábær og fólkið þekkir
hvert annað".
Þeir þegja aftur. Lestin skrölt-
ir og hristist. Mínúturnar líða
hægt og hægt. ,
„Þér eruð að hugsa um Súsönnu
yðar, — og ég verð að hugsa um
Charlottu -— Charlottu Bouffet.
eins og þér vitið. Það er undarlegt.
Ég er annars ekki svo viðkvæmur.
En reyndar hef ég komið Ohar-
lottu í öll þessi vandræði. Hvað
verður gert við hana?“ ,
„Hvað mynduð þið Frakkar
gera við þýzkan njósnara?" spyr
Bleiöher aftur á móti. — Páll
þegir nokkrar mínútur. Þegar
hann tekur aftur til máls er mál-
rómur hans hás. „Charlotta hefur
alltaf fundið það á sér, að það færi
illa einn góðan veðurdag, en hún
elskaði mig. Mér var líka mjög vel
til hennar, já, en í því liggur sjálf
sagt munurinn: að vera vel til og
elska. Hún var öðru vísi en þær
mörgu konur og stúl'kur, sem
ég ....“. Hann þagnár hugsandi,
en heldutr síðan áfram:
„Allt, sem hún hefur gert, gerði
hún af ást til mín, en ek'ki af ætt-
jarðarást. Og nú, — nú get ég
ekki einu sinni hjálpað henni....“
Páll hlær. Það er ekki faliegur
hlátur. Það er örvæntingarhlátur,
fullur sjálfhæðni. „Ég hjálpi
henni — en sú hugmynd! Fyrir
mig er ekki nema um tvennt að
ræða. Annað hvort setur herinn
mig upp að vegg, eða Gestapo leið
Til sölu
12 til 15 afbragðs góðar kýr í Hjarðarnesi á Kjalar-
nesi. Seljast allar í einu lagi ef um semst.
(Sími um Brúarland).
G Ó Ð U R
sumarhústaður
í nágrenni bæjarins óskast til kaups nú þegar. Til-
boð merkt: „Mikil útborgun — 9643“ skilizt til af-
greiðslu Morgunblaðsins fyrir næstkomandi sunnu-
dag.
G Ó Ð U R
sumarhústa&ur
í nágrenni bæjarins óskast til leigu í sumar. Tilboð
merkt: „Góð umgengni — 9630“ skilizt til af-
greiðslu Morgunblaðsins.
ir mig að gálganum. Við, sem er-
um í andspyrnuhreyfingunni,
þekkjum áhættuna, sem við tökum
á okkur... .“ ,
Bleicher brýtur heilann og allt
í einu dettur honum nokkuð í hug.
Hann segir:
„Það er til þriðja leiðin, Páll.
Að minnsta kosti gæti ég hugsað
mér hana“.
„Og hver væri hún?“
„Hvorki að skjóta eða hengja,
heldur blátt áfram — styrjaldar-
fangelsi. Þetta stríð stendur ekki
miklu lengur og þá gætuð þið
öll farið heim, Oharlotta, þér,
þeir tuttugu og einn njósnarar,
sem við tókum til fanga í fyrra-
dag — ig allt hitt fólkið í „Inter-
alliée“, 9em við munum taka fasta
næstu daga. ... “
Og því næst setur Húgo Bleicher
fram skilmála sína. áll á að
hjálpa til að hafa upp á fyrirliða
allra leynisamtákanna. Þegar
þetta höfuð er komið í snöruna,
þá er allur skrokkurinn óskaðleg-
ur orðinn. Þá skulu allir smærri
hjálparnjósnararnir, Emilarriir,
pálarnir og Oharlotturnar sleppa,
þegar þar að kemur. En höfuð-
paurinn, þennan Walenty sjálfan
— eða hver sem það nú er — hann
verður að ná í.
„Það er eina ráðið til þess að
bjarga lífi Oharlottu Bouffet. —
Launin heita Armand Walenty.
Ég gæti hugsað mér, að slíkur
samningur kæmist á“, segir Blei-
oher. „Ég legg við drengskap
minn!“
„Heyrðu, hérna eru reglurnar
fyrir ungling&keppnina í anda-
kvaki, ef þú ert að hugsa um
að taka þátt í henni, Siggi,“ —
„Það væri svei mér gaman,
Markús. Eru nokkur verðlaun?"
„Já, einhver veiðitæki og ....
ó, já, sá sem vinnur velur drottn-
ingu. á íþróttamannaballið.“ „Er
það satt? Hamingjan góða, ég
veit hverja ég mundi velja.“
„Heyrðu, ég held að ég reyni.
Heldurðu að Stína mundi hjálpa
mér að æfa andakvakið?"
„Þú ættir að spyrja hana
Siggi“.
ailltvarpiö
Sunnudagur 3. maí!
Fastir liðir eins og venjulega.
9.30 Fréttir og morguntónleikar.
11,00 Messa í Fossvogskirkju.
(Prestur: Sr. Gunnar Árnason.
Organleikari: Jón G. Þórarinss.)
15,00 Miðdegistónleikar. 16,00
Kaffitíminn: Þorv. Steingrímsson
og félagar hans leika. 16.30 End-
urtekið efni: „Vogun vinnur —
vogun tapar“ lokaþátturinn (Áð-
ur útv. 12. apríl). Stjórnandi:
iSveinn Ásgeirsson hagfr. 17,50
„Sunnudagslögin. 18,30 Barna-
tími (Anna Snoradóttir). 19,30
Tónleikar. 20.20 Hljómsveit Rík-
isútvarpsins leikur. 20.50 „Skáld-
konur fyrri alda“, dagskrá gerð
að tilhl. Kvenstúdentafélags ísl.
í umsjá Guðrúnar P. Helgadóttur
kand. mag. 22,05 Danslög. 23,30
Dagskrárlok.
Mánudagur 4. mai:
Fastir liðir eins og venjulega.
13,15 Búnaðarþáttur: Ráðunaut-
arnir Óli Valur Hansson og Agn-
ar Guðnason t-ala um ræktunar-
mál. 20.30 Einsöngur: iSigurður
Björnsson syngur. Fritz Weiss-
happel leikur undir á píanó. 20,50
Um daginn og veginn (Þorsteinn
Thorarensen blaðamaður). 21,10
Tónleikar. 21,30 Útvarpssagan:
„Ármann og Vildís" eftir Kristm.
Guðmunddsson; XVII. — sögulok.
(Höfundur ies). 22.10 Úr heimi
myndlistarinnar (Björn Th.
Björnsson listfræðingur). 22,30
Kammertónleikar. 23,05 Dagskrár
lok.
Þriðjudagur 5. maí:
Fastir liðir eins og venjulega.
20.30 Daglegt mál (Árni Böðvars
son kand mag). 20,35 Minnzt 200.
ártíðar Jóns Þorkelssonar rektors
í Skálholti: Ávörp: (Gylfi Þ.
Gíslason, menntamálaráðh. og
Gunnar T’horoddsen borgarstjóri),
Erindi (Egill Hallgrímsson kenn
ari). Upplestur: Kafli úr bókinni
„Jón Skálholtsrektor*1 eftir Gunn
ar M. Magnúss (Höfundur les).
Kórsöngur.: Fjórir barnakórar
syngja. 21,45 Iþróttir (Sig. Sig.)
22,10 Upplestur: „Á strandsigl-
ingu“, smásaga eftir Jóhann
Hjaltason. (Höfundur les). 22,30
Islenzkar danshljómsveitir: Svav
ar Gests og hljómsveit hans leik-
ur). 23,00 Dagskrárlok.
ÞÓRARINN JÓNSSON
LÖGGILTUR DÓMTÚLKUR OG
SKJALAÞÝÐANDI í ENSKU
KIRKJUHVOLI — SÍMI 18655.
Ryðhreinsun & Málmhúðun s.f.
Síml 35400.