Morgunblaðið - 23.06.1959, Blaðsíða 20

20
MonKiivnir/AÐiÐ
Mánudagur 23. júní 1959
Parker kaiupenm
A PRODUCT OF cfc> THE PARKER PEN COMPANY
9B414
No. 9-B414 — 2 col. x 7 ín.. (14 In.)
POROUS-KÚLA
EINKALEYFI PARKERS
Ytraborð er gert til að grípa strax og
þó léttilega pappírinn. Þúsundir smá-
gata fyllast með bleki til að tryggja
mjúka, jafna skrift.
eggjahvítuefíií.
STARFANDI FOLK
velur hinn
HRAÐ-GJÖFULA
Pwket T-Bell
Sniðugur náungi! Vinnan
krefst kúlupenna sem hann
getur reitt sig á . . . allan
daginn, alla daga. — Þess
vegna notar hann hinn frá
bæra Parker T-Ball. Blfck-
ið kemur strax og honum
er drepið á pappirinn . . .
og helzt, engin bleklaus
strik. Jöfn, mjúk og falleg
áferð.
SÓL GRJQN efla hreysti
eo heilbrigði
HEIMSSTYZJOLDINNt SIÐARl
bræðrasvæðið, vera þáttur í
djöflulegri fyrirætlun um að
steypa hinum í glötun, og hefna
SÍn þannig á honum?
JEn það var ekki auðvelt að hafa
Matthildi af sér.
„Ég hef hugsað þetta allt ná-
kvæmlega", sagði hún áköf. „Ég
segi blátt áfram, að þú sért
Belgíumaður, forystumaður and-
spyrnuhreyfingarinnar í Brussel.
Þú verður aðeins að gæta þess,
að tala með belgiskum fram-
burði, eins og ég hef kennt þér.
•— Það er allt og sumt!“
„Þetta er glæfralegt fyrir-
tæki“ segir Bleicher. „Ég er al-
einn — í miðju óvinabælinu. —
Skyldi það fara vel —?“ En
Hugo Bleicher var ekki ragur.
Og enda þótt þetta væri gildra,
sem „Læðan“ ætlaði að ginna
hann í, hvað væri um það að
segja? Væri það þá ekki örlaga-
dómur, sem gengi yfir honum?
Hafði hann ekki sjálfur reynt
að losna með svipuðum Lætti úr
klípu þeirri, sem hann var í, þeg
ar hann ætlaði að láta skrá sig
til austurvígstöðvanna að eigin
ósk? Það var að ganga út í op-
inh dauðann, og hvað ætlaðist
hann fyrir með því annað en að
láta örlögin ráða fram úr öllum
vandanum og fá úrskurð um það
„frá hæðum“, hvort hann ætti
að halda áfram að lifa og þá með
hverju móti.
„Það er fastráðið", sagði hann,
er hann hafði tekið skyndilega
ákvörðun, og hann horfði í augu
„Læðunnar", eins og hann væri
að leita þar að leyndarmáli, sem
líf hans gæti oltið á. „Það er
fastráðið, við ökum til Chartres
á morgun“.
„Til Chartres?" spurði ofurst-
inn undrandi, þegar Bleicher til-
kynnti honum þetta hálftíma síð
ar og skýrði fyrir honum fyrir-
ætlun „Læðunnar".
„Chartres er Ijómandi stað-
ur“, sagði ofurstinn og lét ein-
glyrnið fyrir augað á sér. „Þar
er hægt að fá hina frægu akur-
hænusteik".
Ofurstinn klappaði glaðlega á
öxlina á Bleicher. ,Þá kem ég
með ykkur sjálfur, minn kæri!
Það er ekki eingöngu vegna ak-
urhænanna. Mig hefur lengi
langað til að líta á bælið .... “
Kvöldið eftir óku tveir „Belgíu
menn“, Hugo Bleicher og ofurst-
inn, ásamt „Læðunni“ oj leyni-
starfsmanninum Roger, í svört-
um Citroen-bíl í áttina til Char-
tres — inn L mitt svæðið, þar
sem alls staðar var fullt af
áhangendum hennar, inn í miðja
ljónagryfjima.
Hugo Bleicher var ekki um
það gefið, að ofurstinn slægist í
förina. Hann var hræddur um að
þótt hinn gamli Handegen væri
ekki í einkennisbúningi, myndu
menn sjá, að þar færi þýzkur her
foringi. Áhættan var mikil. Það
þurfti ekki nema eitt skakkt orð
eða skakka tilburði, til þess að
það væri úti um þau öll. — En
ofurstinn var harður á því, að
taka þátt í fyrirtækinu.
í hinum svarta Citroen-vagni,
sem ók í suð-vesturátt frá París
þetta nóvemberkvöld, sat einnig
fjórði maðurinn. Hann var þög-
ull. Það var leynistarfsmaðurinn
Roger, sá eini, sem vissi upp á
hár, hvar stökkva átti út. Hann
var einnig sá eini þeirra fjög-
urra. sem ekki renndi grun í,
hvað hér var í raun og veru á
seyði, og vissi ekki, að hinir þrír
förunautar hans voru starfsmenn
þýzku leyniþjónustunnar.
Hugo Bleicher vissi mjög vel,
að við þessa framkvæmd var um
lífið að íefla, því að hann og of-
urstinn höfðu gefið sig algerlega
á vald „Læðun ar“. Þeir höfðu
gefið sig á vald konú, sem var
hættulegasti andstæðing - þeirra
fyrir nokkrum vikum.
Foringi þýzku leyniþjónust-
unnar í París og Hugo Bleicher
í höndum andspyrnuhreyfingar-
innar — Résistance, það væri
mikið áfall fyrir þýzku leyni-
þjónustuna á Frakklandi. Með
slíku bragði gæti „Læðan“ bætt
fyrir allt, sem hún hafði brotið
af sér við andspyrnuhreyfinguna
síðustu vikurnar við hliðina á
Bleicher.
Skyldi „Læðan“ búa yfir slíku
bragði á laun? Hugo Bleicher
vissi, að hann tefldi öllu í hættu,
þegar hann ákvað að aka til
Chartres með „Læðunni". Hann
gaf sig örlögunum á vald meira
að segja í þeirri veiku von, að
hann myndi losna við að taka
ákvörðun. En sú ákvórðun varð-
aði samvizkubit hans vegna
„Læðunnar" annars vegar og
hermannsskyldu hans hins vegar.
En Hugo Blioher hafði nú engan
tíma til að sökkva sér niður í
slíkar hugsanir, þar sem hann
sat við stýri bifreiðarinnar. Hann
varð að beina allri athygli sinni
að akstrinum. Hann starði út í
myrkrið, þar sem ógerla sá fyr-
ir gráleitum veginum. Skíman
frá hinum litlu myrkvunarljós-
um náði ekki nema fáeina metra
út í náttmyrkrið. ,
Roger sat hjá Bleicher. Við og
við gaf hann stuttlega bendingu
um, hvaða leið skyldi fara, þeg-
ar þeir komu á vegamót. Þeir
óku gegn um sofandi þorp og
um mannlaust land, og þeim mið
aði hægt um koldimma nóttina.
Kuldinn' nísti fætur þeirra og
frakkar og ábreiður nægðu varla
til skjóls.
Loksins komu þau á leiðar-
^ I WAS HOPINO
©COTTY WOULD WIN
THE CONTEST, MARK.-
fcr—f I LIKE THAT
. BOY/
I APPRECIATE YOUR
WAKINS ME UP TO HOW
BLIND l'VE BEEN
ABOUT CHRIS / ^
6HE'S GROWN
INTO A
BEAUTIFUL
YOUNG
SHE SURE HAS...
SAy I WONDER
WHY SCOTTY
DOESN'T HURRY
UP AND CHOOSE
_ THE QUEEN/
I'D SAY CHRIS
POES TOQ
BOB/ M

! —JBiÆl ^fli
||WS i ^ [
I
1) Ég var alltaf að vona, að
hann Siggi sigraði. Mér geðjast
vel að stráknum, segir Róbert við
Markús.
Já, og mér er nær að halda, að
Stínu geðjist ekk. síður að hon-
um, Róbert.
2) Ég þakka þér sannarlega
fyrir, að þú opnaðir augu mín.
Ég hefi verið algjörlega blindur
gagnvart Stínu.
3) Hún er orðing stórfalleg
stúlka.
Það fer víst ekki milli mála.
Heyrðu, hvers vegna skyldi Siggi
hika svona við að velja drottn-
inguna?
enda eftir nærri þrjár klukku-
stundir. „Þarna“, segir Roger,
og bendir á einstakt hús, sem
skyndilega sést framundan þeim
í dimmunni. Það stóð spölkorn
frá þjpðveginum í útjaðri á
stóru, auðu svæði.
Þau beygðu inn á breiðan mal
arveg, sem lá upp að húsinú,
en engin ljósglæta sást út um
gluggana, sem voru myrkvaðir.
Bleicher stöðvaði vélina og lét
vagninn nema hægt staðar. 1
daufu skini tunglsins, sem var
að koma upp, sá hann gamlan
nafnskjöld fyrir ofan dyrnar. Á
honum stóð: „A la Goutte d’ Or“.
Veitingahúsið „Goutte d’Or“
var matsölustaður, sem á friðar-
tímum var vinsæll af sælker-
um og frægur fyrir akurhænu-
steikur sínar. Nú, í styrjöldinni
var orðið kyrrlátt þarna úti á
þessum afskekkta stað í sveit-
inni. Það var sjaldan, að gestur
rakst þangað nú orðið.
Og gestir komu ekki þangað
til þess að fá góðan mat. Þeir
komu af öðrum ástæðum, sem
bezt var að spyrja ekki um.
Spúrningar gátu vakið grunsemd
ir og kostað menn lífið.
Því „Gulldropinn" var orðinn
að leynilegum samkomustað fé-
lagar andspyrnuhreyfingarinnar
á svæðinu um Chartres. Og það
sem mestu varðaði, var, að þar
í nánd var einn þeirra staða, þar
sem andspyrnuhreyfingin fékk
viðbót af vopnum, skotfærum,
peningum og stundum af mönn
um, beint ofan úr loftinu.
Herra Dolivet, gestgjafinn,
tók yfirmáta vingjarnlega á móti
gestum sínum, sem komu svo
síðla kvölds. Það var auðséð, að
hann og Roger væru kunnugir.
Þau voru ein í hinni þægilegu
gestastofu með fornlegu hús-
gögnunum. Það lagði þægilegan
hita frá stórum ofni. ,
„Það er allt undirbúið á bezta
hátt, herrar mínir", sagði herra
Dolivet ákafur. „Ég gerði þegar
í stað allar nauðsynlegar ráð-
stafanir, þegar ég heyrði kenni-
orðið í Lundúnaútvarpinu í gær.
Mennirnir eru komnir á sinn
stað þarna úti fyrir, en það mun
líða dálítil stund, þangað til flug
vélin kemur. Það verður líklega
ekki fyrr en klukkan eitt, þegar
tunglið er hæzt á lofti. Þangað til
verðið þér að hafast við hjá
mér“. ,
Bleicher leit í klukkuna. Hún
var nákvæmlega hálf ellefu.
Hann bældi niður geispa. Hann
var orðinn þreyttur af akstrin-
um. Roger hafði farið út til þess'
að hitta varðmennina úti fyrir.
Það voru sex andspyrnumenn úr
nágrenninu, sem öllum hafði
verið gert aðvart með kenniorð-
inu í Lundúnaútvarpinu. ,
Þriðjudagur 23. júní:
Fastir liðir eins og venjulega.
19,00 Tónleikar og tilkynningar.
20.10 Stjórnmálaumræður af til-
efni Alþingiskosninga 28. júní;
fyrra kvöld. Ein umferð, 45 mín-
útur, til handa hverjum fram-
boðsflokki. — Röð flokkanna:
Alþýðuflokkur, Sjálfstæðisflokk-
ur, Framsóknarflokkur, Alþýðu-
bandalag, Þjóðvarnarflokkur. —
Dagskrárlok nálægt miðnætti.
Miðvikudagur 24. júní.
Fastir liðir eins og venjulega.
12.50 „Við vinnuna": Tónleikar
af plötum. 14.00 Prestastefnunni
lýkur með guðsþjónustu í Bessa
staðakirkju: Forseti íslands og
biskupar flytja ávörp; séra Garð
ar Þorsteinsson prófastur þjónar
fyrir altari. Organleikari: Páll
Kr. Pálsson. 19.00 Tónleikar.
20.10 Stjórnmálaumræður af til-
efni Alþingiskosninga 28. júní;
síðara kvöld. Þrjár umferðir, 20,
15 og 10 mínútur, til handa
hverjum framboðsflokki. Röð
flokkanna: Alþýðubandalag,
Sjálfstæðisflokkur, Þjóðvarnar-
flokkur, Framsóknarflokkur, A1
þýðuflokkur. — Dagskrárlok
skömmu eftir miðnætti.