Morgunblaðið - 31.07.1959, Side 16

16
MOnCrTJTSBr'AÐIÐ
Föstudagur 31. Júlí 1959
„Ég er hræddur um, að ég sé
enginn stjórnvitringur, mons-
ieur Delaporte".
Hann lagði áherzlu á orðið
„mónsieur“.
„Við skulum fara, — Það er
farið að taka eftir samtali okk-
ar aftur“.
Hermann litaðist um. Dela-
\.porte sá vofur. Kjólklæddir
karlmenn og frúr í síðum kvöld-
kjólum stóðu í þéttum hnöppum
í kring um þá báða, en enginn
skipti sér af þeim. Allir þyrpt-
ust að Empire-salnum, þar sem
flugvélahljómsveitin var að
spila.
Þýzki verkfræðingurinn og
handleggslausi Belgíumaðurinn
bárust með straumnum. Þegar
þeir komu inn í dyr danssalarins,
1) Nei ég tók ekki eftir því —
enda hugsaði ég ekki um annað
en koma ungfrú Lane sem fyrst
til læknis.
Ég skal segja yður eins og er,
sem var gerður í stíl Napóleons
mikla, þagnaði hljómsveitin
skyndilega. Faðir konungsins
hafði komið inn í salinn með
hina fögru konu sína, hina dökk-
hærðu prinsessu við hlið sér.
Húrrahróp kváðu við úr öllum
áttum. Þá tók hinn fyrrverandi
konungur um mittið á konu sinni,
en gestirnir þyrptust út á gólfið
eins og dregnir af segulafli. Dela
porte sneri aftur frá salnum. Þótt
nokkrar mínútur væru liðnar, þá
mundi hann nákvæmlega síðustu
setninguna, sem Hermann sagði:
„Stjórnkænskuhlutverk yðar er
aðeins byrjunin, Wehr. Ég er bú-
inn að hugsa það nákvæmlega.
Ef þér getið komið því til leiðar,
að Sewe selji lóðir sínar, get ég
selt yður félagi mínu“.
Markús. — Tryggingafélagið verð
ur að greiða 250 þús. dollara, ef
gimsteinar ungfrú Lane finnast
ekki ... *
2) ... Og þar sem þetta tóma
„Selt — mig?“
„Ég á við, að þá get ég sannfært
fólk mitt um, að þér séuð hinn
rétti maður til þess að verða yf-
irverkfræðingur við hið nýja
svæði, sem á að opna. Auðvitað
með ágóðahluta. Vitið þér, Wehr,
hvað það þýðir? Sá, sem á hið
nýja úran, hann er almáttugur.
Ég skýri það siðar fyrir yður, en
þér hafið nóg imyndunarafl. Þeg-
ar ég kynntist yður, hugsaði ég
þegar með mér: Þetta er maður
með þekkingu og hugmyndaflug.
Mér þykir vænt um þá samein-
ingu. Ég er sjálfur hvorttveggja“.
Hann þagnaði snöggvast. „Þér
getið orðið ekki aðeins einn hinna
auðugustu heldur einnig einn
hinna voldugustu pianna í heim-
inum“. Hermann leit inn í dans
skrín fannst eftir að þér klifuð
fjallið. . .
3) ... Þá langar mig til að
spyrja yður, hvort þér getið gefið
mér nokkra hugmynd um, hvern-
sá þau öll, en hann sá í gegnum
þau öll, eins og væru þau úr gleri.
Hin nærsýnu augu hans sáu um
langa vegu. Hann sá Leopoldville,
hvíta borg í hita hitabeltissólar-
innar. Hann sá námuop og vin-
stúkur, einbýlishús hinna auðugu
við Tanganjikavatnið og hina
stráþöktu kofa infæddra manna
í frumskóginum, skýjakljúfana
úr gleri í borgunum og hallir
ættahöfðingjanna, karlmenn í
hvítum fötum og svartar konur.
Afríku-sóttin var eins og mýra-
kalda. Henni létti skyndilega og
skyndilega kom hún aftur. Valda
sýkin var líka eins og mýrakalda.
Peningar freistuðu ekki Her-
manns Wehr. Hann átti nóg fé,
sem var bezta bólusetning gegn
peningasótt. En menn höfðu
aldrei nóg völd. Belgiska félagið,
sem hann starfaði hjá, greiddi
honum vel, en hann var ekki með
í ráðum, þegar mikilvægar á-
kvarðanir voru teknar.
Hann svaraði: „Ég verð að at-
huga málið, Delaporte". Hann
sleppti orðinu „monsieur'*. „Ég
hef samning til fimm ára“.
„Hann leysum við með kaup-
um“.
„Ég veit ekki, hvort ég vil fara
til Kongó“.
„Þér getið tekið fjölskyldu yð-
ar með yður“.
Lítil prinsessa dansaði við ung
an liðsforingja fram hjá þeim.
Hermanni varð hugsað til barna
ig gimsteinarnir hafa horfið burt
af fjallinu?
Heyrið mig. Ríkharður — hvað
eruð þér eiginlega að fara?
dýrlingi. Það er alveg öfugt. Við
viljum bjarga honurn".
„Bjarga honum?“
Delaporte kipraði hin litlu augu
sín saman.
„Hann verður að fara af svæð-
inu af fúsum vilja. Ef hann ekki
fer .... “ Hann lauk ekki við
setninguna.
„Hvenær viljið þér fá svar
rnitt?"
„Á morgun!“
Hermann leit hissa á hinn hand
leggslausa Belgiumann.
„Þér eruð ekki með öllum
mjalla, Delaporte!" sagði hann.
„Nei, þér eruð ekki með öllum
mjalla. Vitið þér, að ég hef trúað
yður fyrir hinu mesta leyndar*
máli vorra ára?“ Hann varð al-
varlegur. Hann horfði á dansgólf
ið. „Mjög einfalt mál — milli
valsa og slowfox. Haldið þér, að
kapphlaupið verði stöðvað? Ef
við fáum ekki þorp Sewes, þá fá
hinir þau“. Hann útskýrði ekki
heldur, hverjir þessir „hinir“
væru. „Ég verð að útvega þetta
— með yðar aðstoð eða án henn-
ar.
„Ég hélt, að þér flygjuð aftur
til Kongó í fyrramálið“.
Delaporte kastaði vindlinum á
gólfið og steig ofan á hann.
„Lofið þér því, að athuga er-
indi mitt í alvöru? Ef svo er, þá
verð ég kyrr í sólarhring ennþá".
Þetta er yngri hollenzka prins-
essan, hugsaði Hermann. Ég verð
að setja á mig búning hennar.
Skyldu börnin gera sig ánægð
með það, að konungurinn var
ekki með neina kórónu?
Skyndilega heyrði hann sjálfan
sig segja:
„Ég lofa yður svari mínu á
morgun. Já eða nei. Líklega nei“.
„Samþykkur. Við hittumst
klukkan átta annað kvöld fram-
an við amerísku deild heimssýn-
ingarinnar.“ Hann hugsaði sig
um og með brosi á vörum, sem
var brett eins og kjólkraginn
hans, bætti hann við: „Komið þér
með konuna yðar líka. Ég kann
að tala við konur. Það kunna
reyndar allir betur en eiginmað-
urinn“.
Hljómsveitin var hætt að spila.
„Hann er að fara“, hvislaði
kona nálægt Hermanni. „Konung
urinn er að fara. Enginn trúlof-
un. Það var skaði“.
Hermann leit á gull-vasaúrið
sitt. Klukkan var tuttugu mínúfc-
ur yfir miðnætti. Robert Dela-
porte var horfin í mannþröng-
ina.
★
Hermann hafði á réttu áð
standa. Hirðdansleikir enduðu
snemma. Um klukkan eitt kom
hann í næt'urklúbbinn „Boeuf sur
le toit“. — Hvers vegna skyldu
næturstaðir í París, Brússel og í
SHlltvarpiö
Föstudagur 31. júlí.
Fastir liðir eins og venjulega.
20.30 Tónleikar. 20.50 Erindi:
Æskan og íþróttirnar (Haraldur
Steinþórsson kennari). 21.10 Tón
leikar. 21.25 Þáttur af músíklif-
inu (Leifur Þórarinsson). 22.10
Kvöldsagan: „Tólfkóngavit" eft-
ir Guðmund Friðjónsson; VI.
(Magnús Guðmundsson). 22.30
íslenzk dægurlög: Lög eftir Árna
ísleifsson, Óðin G. Þórarinsson og
Óliver Guðmundsson. 23.00 Dag
skrárlok.
Laugardagur X. ágúst.
Fastir hðir eins og venjulega.
13.00 Óskalög sjúklinga (Bryndís
•Sigurjónsdóttir). 14.00 Umferðar
þáttur (Gestur Þorgrímsson) 14.
15 „Laugardagslögin" — (16.00
Fréttir og tilkynningar). 19.30
Samsöngur: Leikbræður syngja.
20.30 Upplestur: „Hálendingur í
heimsókn", smásaga eftir Willi-
am Saroyan, í þýðingu Málfríðar
Einarsdóttur (Guðmundur Páls-
son leikari). 20.55 Tónaregn:
Svavar Gests kynnir lög eftir dæg
urlagahöfundinn Hoagy Carmic
hael. Leikrit: „Dansinn okkar“
eftir Peder Sjögren. Þýðandi:
Óskar Ingimarssön. 22.10 Danslög
(plötur). 24.00 Dagskrárlok.
Dömur
Fyrir Verzlunarmannahelgina:
Sportbuxur — Peysur —
Blússur — Sundbolir og m. fl.
„Hjá Báru“
Austurstræti 14
salinn. Það var komm moða a gler
augun hans af hitanum. Hann
þurrkaði af þeim.
Nú sá hann aftur dansfólkið.
Hinn laglegi bróðir konungsins
dansaði við hina ljóshærðu
sænsku prinsessu. Hin fagra frú í
kjólnum frá Patou var eiginkona
franska sendiherrans. Habsborg-
ar-erkibiskupinn snerist með
konu sína eftir valslagi.
Hinn nærsýni verkfræðingur
sinna. Honum varð hugsað til
Veru, konu sinnar. Skyndilega
mundi hann eftir því, að hann
hafði séð bók eftir Adam Sewe á
náttborðinu hennar.
„Ég hygg, að konan mín sé með
al tilbiðjenda Sewes“, sagði
hann.
„Þér þurfið ekki að segja
henni neitt. Þar að auki látið þér
eins og ég ætlaði að bana þessum
15 °Jo afslátfur
(í dag og á morgun)
af öllum vörum
MARKAÐURINN
Hafnarstræti 5
Reykjavík
Hafnarstræti 11
Reykjavík
Laugavegi 89
Reykjavík
Geislagötu 5
Akureyri
Stúlku vanfar
í Brauðgerð Kaupfélagsins Þór, Hellu. Nánari uppl.
á skrifstofu Kaupfélagsins.
Saumastúlkur
óskast strax.
Verksmiðjan Max h.f.
Þingholtsstræti 18
Viðarveggfóður
Mjög falleg og ódýr veggklæðning úr ekta viði.
Auðvelt í notkun. — Rúllustærð: 91,5cmx25 metrar.
Verð kr. 336,— pr. rúllu.
PÁLL ÞORGEIRSSON
Laugavegi 22
Sími 16412.
a
r
í
ú
ó
M
WAIT A ^
MINUTB,
MR. ROBERTS
,.WMAT
ARE VOU
GETTINO AT?