Morgunblaðið - 22.08.1959, Blaðsíða 2

2
MORVV1VBLAÐ1Ð
Laugardagur 22. ágúst 1959
Landsleikurinn í Ósló:
Noromenn sigruðu með 2:1
Orn Steinsen skoraði fyr- j
ir ísland í síSari hálfleik
SETNINGARATHÖFNIN og að-
dragandi landsleiksins í knatt-
spymu milli Noregs og íslands
var með líku sniði og sama blæ
og setningin í Kaupmannahöfn á
jþriðjudaginn var.
Ólafur Noregskonungur heiðr-
aði hina íslenzku knattspyrnu-
menn með nærveru sinni og átti
það sinn stóra þátt í því, að áhorf
endasvæðin voru þéttskipuð, er
leikurinn hófst. Fyrir leikinn leit
ekki vel út með aðsókn, en eftir
jafnteflið í Kaupmannahöfn, er
ísland allt í einu orðið meira að-
dráttarafl en jafnvel Ungverjar,
sem eru eins og allir vita meðal
stórveldanna á knattspyrnusvið-
inu.
Yfir þessum leik var í öðru til-
liti sérstakur blær, því að í þetta
sinn lék Ríkharður Jónsson, fyrir
liði liðsins, sinn 25. landsleik og
er fyrsti íslendingurinn sem vinn
ur það afrek. Eftir leikinn var
hann sæmdur sérstakri viður-
kenningu frá Knattspyrnusam-
bandi íslands. 1 norska liðinu lék
einn maður sinn 25. landsleik,
innherjinn Kjell Kristiansen, en
maðurinn með flesta leiki að baki
sér, er hinn trausti og skemmti-
legi miðvörður, Thorbjörn Svens
sen.
Norðmenn reyndust harðari í
horn a ðtaka en Danir. Enda þótt
íslendingarnir sýndu prýðisgóða
knattspyrnu, stóðust þeir Norð-
mönnum ekki snúning, sem höfðu
algjöra yfirburði í fyrri hálfleik,
en tókst aðeins einu sinni að
skora. íslendingar áttu þó nokk-
ur hættuleg upphlaup í hálfleikn
um, en tókst ekki að skora. Lauk
hálfleiknum þannig með 1:0 fyrir
Noreg. Kom markið á 39. mínútu
leiksins.
í síðari hálfleik sóttu fslend-
ingar sig mjög og tókst að halda
honum jöfnum. Eftir 7 mínútur
frá hléi komst miðherji Norð-
manna, Rolf Björn Bakke, frír
innfyrir íslenzku vörnina og skor
aði annað markið, án þess að
Helgi hefði möguleika á að
bjarga.
í fyrri hálfleik meiddist I>ór-
ólfur Beck lítilsháttar og varð að
yfirgefa völlinn. Sveinn Jónsson
kom inn í hans stað og lék stöðu
miðherja. Að öðru leyti var liðið
Réttarhöld
KAUPMANNAHÖFN, 21. ágúst.
— I næstu viku hefjast hér rétt-
arhöld yfir 7 mönnum, sem hand
teknir voru í júní í sumar, sak-
aðir um njósnir og umfangsmikið
vopnasmygl.
Samkvæmt þeim upplýsingum,
sem fyrir liggja, beindust njósn-
ir manna þessara einkum að
radarstöðvum, hafnarmannvirkj-
um og öðru slíku, sem ekki ein-
ungis varðar öryggi Danmerkur,
heldur Atlantshafsbandalagsríkj-
anna í heild.
PATREKSFIRÐI, 21. ágúst — Er
Patreksfjarðartogarinn Ólafur
Jóhannesson var að veiðum við
Vestur-Grænland 12. ágúst s.l.
draup niður olía í miðeldholinu,
með þeim afleiðingum að kvikn-
aði í.
Talsverður reykur varð í kynd.
stöðinni, þó eldur væri ekki mik-
ill, og þurftu skipverjar að setja
upp gasgrímur til að sjá handa
eins og fyrir fram hafði verið á-
kveðið.
Norðmenn skoruðu eitt mark
til viðbótar, en það var dæmt
af þeim. Var þar að verki innherj
inn, Kjell Kristiansen. Eftir þetta
ólöglega mark, sóttu íslendingar
sig mikið og á 29. mínútu leiksins
skoraði örn Steinsen eina mark
þeirra.
Beztu menn í okkar liði voru
Ríkharður Jónsson, Helgi Daníels
son, Garðar Árnason og Sveinn
Teitsson. — Þessa menn segjast
Norðmenn geta tekið inn í hvaða
lið sem væri hjá sér og væri af
þeim mikill styrkur.
Beztir í liði Noregs voru bak-
verðirnir, Edgar Falck og Roald
Muggerud, en hann var sá mað-
ur sem úrtökunefndin var sem
mest gagnrýnd fyrir að velja Sem
bakvörð. Þegar Norðmenn léku
hér heima í sl. mánuðirvar hann
varamaður í framlínunni. Thor-
björn Sveinsson og Rolf Björn
Bakke fá einnig góða dóma. Kjell
Kristiansen lék ekki vel, og sama
er að segja um Björn Borgen, en
hann sótti sig, er á leikinri leið.
Vegna slæmra hlustunarskil-
yrða, náðist ekki fréttaskeyti frá
Atla Steinarssyni, en í frásögn
þessari er stuðzt við upplýsingar
norsku fréttastofunnar — NTB.
sinna skil. Fljótlega tókst að ráða
niðurlögum eldsins með slökkvi-
tækjum skipsins, og brenndiist
1. vélstjóri lítilsháttar á hendi.
Er eldsins varð vart, var strax
kallað á önnur skip til öryggis,
og komu togararnir Egill Skalla-
grímsson og Akurey á vettvang
og biðu, til að vera til taks, þang-
að til eldurinn hafði verið slökkt
ur.
Kviknaði í Parfreks
fjarðartogara
Hvor er konungur nautabananna ?
Dominguín og Ordónez
halda áfram einvíginu
Naumast grónir sdra sinna, en komnir í
hringinn afiur
Luis Miguel Dominguín.
NAUTABANARNIR
spænsku, Luis Miguel Domin-
guín og Antonio Ordónez,
sem særðust lífshættulega við
iðju sína fyrir skemmstu, eru
nú komnir á stúfana aftur til
þess að halda áfram fífl-
djörfu einvígi sínu um það,
hvor þeirra sé mesti nauta-
bani heimsins.
1 hringnum að nýju
t síðustu viku komu þeir fram
í bænum Málaga á Spáni og var
þá ekki að sökum að spyrja, að
gífurlega athygli vakti, hve grátt
þeir léku froðufellandi fórnar-
dýr sín, sem geistust hamslaus
um leikvanginn. Þegar nautaat
þetta fór fram voru aðeins tvær
vikur liðnar, síðan þessir tveir
mestu nautabanar heims höfðu
báðir orðið fyrir hornum óðra
nauta, sem í örvæntingu hafði
tekist að koma fram ofurlitlum
hefndum á þeim mönnum, sem
þeirra líkar áttu engrar vægðar
hjá að vænta.
Nú, þegar þeir höfðu náð sér
aftur og voru á nýjan leik teknir
til við þá æsandi keppni, sem á
einu andartaki getur breytzt í
ömurlegan harmleik, var. ekki að
sjá, að þeim væri á neinn hátt
brugðið. Þeir ögruðu nautunum
af meira kæruleysi en nokkru
sinni fyrr og að því er virtist gjör
samlega óvitandi um þá hættu,
sem stöðugt reikaði í kringum
þá á blóðidrifnum sandinum. Hið
eina, sem nokkur áhrif sýndist
hafa á gjörðir þeirra, var sú ó-
slökkvandi þrá í brjóstum
beggja, að áhorfendur sameinuð-
ust í hrifningu sinni og lystu í
fögnuði sínum upp einum rómi:
„Þú ert mestur!“
Þessi barátta nautabananna
heldur fólki um gjörvallan Span
hugfangnu og víða um heim
fylgist mikill fjöldi manna með
lyktum hvers einasta einvígis
þeirra. Báðir eru kappamir vell-
ríkir, en þeir láta sig iðjuna
meiru skipta en fjármuni. Þeim
er og báðum lagið, að lyfta vísi-
fingri, brosa dálítið og segja: „Ég
er mestur!“
Hvor er meiri?
Svo að unnt yrði, að komast að
því á óyggjandi hátt, hvor hefði
rétt fyrir sér, brá hinn þrjátíu
og þriggja ára gamli Luis Dom-
inguín sér inn í hringinn aftur,
eftir að hafa haldið kyrru fyrir
um þriggja ára skeið. Langvar-
andi einvígi þeirra, sem blöðin
hafa fylgzt mjög rækilega með,
gæti gefið til kynna, að nauta-
banarnir væru örgustu fjand-
menn. En þeir eru tengdir og
auk þess nánir vinir. Og hvort
sem einvígi þeirra á sér djúpar
fjandsamlega rætur eða ekki, hef
ur það verið stórkostlegt á að
horfa.
Ordónez hefur með snilli sinni
gert tryllt naut líkari snuðranai
kálfum í vanmætti sínum; og
oftar en einu sinni hefur Domin-
guín kropið á kné og hallað sér
að höfði nautsins, eins og hann
væri í ró og næði að spjalla við
kunningja sinn í síma.
í vikulokin hafði Dominguín
orðið betur ágengt í þeim þætti
viðureignarinnar, sem lýtur að
því, að sneiða líkamshluta af
fórnardýrunum. Hann hafði náð
61 eyra en sá síðarnefndi aðeins
48. — í nautatinu í Málaga höfðu
þeir garparnir getað sneitt af 10
eyru, fjóra hala og þrjár klaufir.
Síðastliðinn fimmtudag lézt
Ingibjörg Halldórsdóttir í
Elli- og hjúkrunarheimilinu
Grund. — Hún var 101 árs
gömul, fædd 5. febrúar 1858
að Austurvelli á Kjalarnesi.
Ljósmyndari Mbl. tók þessa
mynd af Ingibjörgu heitinni
á 100 ára afmælisdag henn-
ar í fyrra.
Efnaliagsleg upp-
bygging Afríku
TÖKYO, 21. ágúst — Japanski
Kishi, lét svo um mælt í dag, að
Bretar hefðu hug á samvinnu við
Japani að því er snertir efnahags
lega uppbyggingu Afríku.
Kom þetta fram í skýrslu um
nýafstaðna ferð hans umhverfis
hnöttinn, sem Kishi gaf kaup-
sýslumönnum í borginni. Sagði
hann, að MacMillan, forsætis-
ráðherra, hefði skýrt sér frá því,
að Bretar hyggðust leggja mikið
af mörkum í þessu sambandi og
myndu fagna liðveizlu Japana.
Erkibiskup
handtekinn
VATIKANIÐ, 21. ágúst — Blaðið
,Osaservatore Romano' hér í borg
segir í dag að fregn frá Haiti um
að gefin hafi verið út skipun um
handtöku erkibiskupsins af Port
au Prince séu hinar alvarlegustu.
Enn sé beðið eftir frekari upplýs-
ingum og standi vonir til, að hið
sanna í málinu reynist ekki eins
alvarlegt og nú virðist.
Blaðið vekur athygli á því, að
bannfæring páfa vofi yfir hverj-
um þeim, sem skerði frelsi bisk-
upanna.
Svikust frá að borga nœt
urgreiðann og gáfu upp
röng nöfn — en náðust
AKUREYRI, 21. ágúst — Seint á
mánudagsnótt komu þrír menn
að hótel Varðborg og leituðu
gistingar, en þar sem ekkert laust
herbergi var þar, vísaði nætur-
vörðurinn þeim á herbergi úti í
bæ, er leigt er út fyrir ferðamenn
á sumrin. Vöktu þeir þar upp og
fengu gistingu. Hafði húsráðandi
gestabók, er þeir rituðu nöfn sín
í, en þeir voru mjög illa skrif-
andi og voru nöfnin ekki læsi-
leg.
Fyrirliði þeirra kvaðst vera
Antonis Ordónez.
Endurtekur sagan sig?
Einvígi af því tagi, sem nú er
háð, er ekki einsdæmi. Þvert á
móti þarf ekki leita lengra en til
ársins 1947, til þess að finna við-
ureign, sem á margan hátt er
sambærileg. Það ár freistaði Don-
inguín, þá aðeins 21 árs að aldri,
hins ókrýnda konungs nautaban-
anna, Manolete, svo mjög, að sá
síðarnefndi, sem seztur var í
helgan stein, tók að nýju að fást
við nautin og það af slíkri
dirfsku, að hann var að lokum
lagður af velli af stórum Miura-
tarfi.
Þegar áhorfendur fylgjast nú
með einvígi þeirra Dominguín og
Ordónez, sem enn eru naumast
grónir síðustu sára sinna, velta
margir því fyrir sér, hvort annar
þeirra muni nú enn ganga feti
of langt í viðleitni sinni til þess
að halda uppi heiðri listarinnar
og sínum eigin.
skipstjóri á Víði H. og talaði all
digurbarkalega um aflahlut skip-
verja sinna. Var þeim veitt kaffi
og smurt brauð og einnig voru
pressuð föt þeirra og greiddu
þeir kr. 100 fyrir, en fengu auk
þess gistingu í tvær nætur.
Á þriðjudag óku þeir á brott
með farangur sinn, en skildu eft-
ir kassa. Er kassinn var opnaður
reyndust vera í honum óhrein
skyrta og hálsbindi.
Er mennirnir komu ekki aftur,
var lögreglunni gert aðvart' og
gat fólk í nágrenni gististaðar-
ins gefið upp að bíllinn bar ein-
kennisnúmer Skagafjarðarsýslu.
Lögreglan á Akureyri hafði síð-
an samband við sýslumanninn á
Sauðárkróki og tókst hénni fljót-
lega að hafa upp á bílnum og
piltunum. Einn þeirra var búsett-
ur á Sauðarkrók og hinir tveir
frammi í firðinum. Hafa þeir nú
greitt skuld sína. — Mag.
i
Hermennirnir
i segjast hafa veitt
i i góbri trú
s
i YFIRHEYRSLUM mun nú
S lokið yfir vamarliðsmönn-
i unum, er staðnir voru að
j veiði í Botnsá fyrir skömmu.
S Segjast mennimir hafa far-
i ið þarna til veiða í þeirri
s trú, að yfirmaður þeirra
I hefði verið búinn að fá veiði
| leyfi, en þeir dvöldust í æf-
S ingarstöð hersins við Hval-
\ vatn. Segjast þeir ekki al-
S mennilega hafa skilið bónd-
| ann, er bannaði þeim að
S veiða þarna.
i Á fimmtudag fóm nokkr-
S ir menn til veiða í ánni,
i en seinnihluta þess dags
| urðu mannaskipti í búðun-
i um, og daginn eftir fór einn
\ af þeim sem áður hafði veitt
S í ánni þangað með tveimur
| nýjum mönnnim. Vom þetta
S óbreyttir hermenn.
\ Hafa málsskjölin nú ver-
S ið send dómsmálaráðuneyt-
' inu.
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s