Morgunblaðið - 03.09.1959, Qupperneq 16

16
MORCVNfíLAÐlÐ
Fimmtudagur 3. sept. 1959
„Vitið þér líka, hvernig hrnn
kcmst á slóð vinkonu yðar?“
Hún átti auðsjáanlega erfitt
með að nefna orðið „vinkona".
„Ég hef ekki hugmynd um
það“, sagði Anton.
„Þér haldið, að þér vitið allt,
en vitið ekkert". Það var svo-
lítill sigurhreimur ímálróm henn-
ar. Hún þagnaði, eins og til þess
að gefa næstu setningu meiri
áhrif. „Vinkona yðar hefur kom-
izt inn til mín í laumi“.
Hún hafði ekki hrósað sigri að
ástæðulausu. Anton horfði hissa
á hana.
„Ég réði Lúlúu fyrir skömmu,
'fyrir barnfóstru", hélt Vera
áfram.
„Það getur ekki átt sér stað!“
„Jú, það getur mjög vel átt sér
stað. Þér eruð sennilega ekki
heima síðari hluta dagsins".
í þetta skipti var jafn mikill
fyrirlitningartónn í orðinu
„heima“ og áður í orðinu „vin-
kona“.
„Hvernig stóð á því, að hún
kom til yðar?“ spurði Anton.
„Hermanni hefur verið vísað
á hana“.
„Hermanni?"
„Að minnsta kosti réði hann
hana“.
Anton kveikti sér í vindling.
„Þetta er athyglisvert", sagði
hann. „Mjög athyglisvert".
„Hvers vegna er það svo at-
hyglisvert?“
„Af því að hér er eitthvað á
seiði, semm ér er ekki ljóst“.
Vera yppti öxlum lítið eitt.
„Liklega hefur hún ætlað að
njósna um yður. Að minnsta
kosti spurði Verneuil mig, hvort
nokkur myndi hafa getað hlustað
á símtal mitt við yður“. Hún lækk
aði röddina. „Þegar við komum
okkur saman um að fara út. Svo
barst talið að þjónustufólki mínu
og þá fékk lögreglustjórinn vitn-
eskju um Lúlúu“.
Það voru djúpar hrukkur á
andliti Antons.
„Fíflið að tarna", sagði hann
eins og við sjálfan sig. „Ef ég
þekki Verneuil rétt, þá er hann
búinn að klófesta hana. — Þér
hefðuð átt að vara mig við fyrr,
Vera“.
„Þér viljið þá losa hana úr
klóm lögreglunnar".
„Vitanlega".
„Er það svo auðvitað, að karl-
maður verndi konu, sem hefur
reynt að ráða honum bana?“
„Það skiljið þér ekki, Vera“.
Það var óþolinmæði í röddinni.
„Ég hef alið Lúlúu upp, eins og
menn ala upp börn. Hún hefur
lært mikið. Hún er skynsöm, en
hún heldur áfram að vera barn.
Þegar afbrýðisemin kemur í
hana, þá missir hún dómgreind-
ina. Á innborna menn hefur af-
brýði sömu áhrif og alkóhól. •—
Þeir þola hvorugt". Hann þagn-
aði. „Hún kom hingað og bað
mig afsökunar".
Vera stóð upp og gekk þvert
yfir herbergið. Hún leit út um
gluggann.
„Elskið þér þessa stúlku?"
spurði hún.
„Ég hef náð mér í hana. Manni
þykir vænt um allt, sem maður
aflar sér sjálfur".
Hún hafði ekki ætlað sér að
spyrja, hvort Anton elskaði hina
svörtu stúlku. Hún iðraðist eftir
spurninguna. Hvað kom ástin
milli. ævintýramannsins og inn-
fæddu stúlkunnar henni við? —-
Anton hlaut að halda, að hún
væri afbrýðissöm. Var hún það?
Hún var að minnsta kosti ekki
innfædd kona. Á hana hafði af-
brýði ekki sömu áhrif og alkohól.
Hún missti ekki dómgreindina.

Það er barnaleikur að strauja þvott-
inn með „Baby“ borðstrauvélinni.
Hún gekk aftur að rúminu og'
settist. Hún mælti: 1
„Fyrirgefið mér hina heimsku |
legu spurningu. Ég hef ekki
áhuga á stúlkunni yðar og ég
kom ekki þess vegna“.
„Heldur------“
„Hafið þér lesið blaðið?“
„Þér eigið við árásina á
Sewe?“
„Já. Mér er nú ljóst, að þér
hafið sagt mér sannleikann". Hún
brosti þreytulega. „Þér segið
ávallt sannleikann, einnig um ást
yðar á Lúlúu“.
Hvers vegna þurfti ég að fara
að tala aftur um stúlkuna, hugs-
aði hún og roðnaði.
„Auðvitað hef ég sagt yður
sannleikann“, sagði hann. „Um
Sewe“, bætti hann við brosandi.
„Ég þarf á ráðum yðar að
halda“. Hún talaði rólega og blátt
áfram, eins og þegar talað er við
lækni eða embættismann. „Her-
mann hefur beðið mig að fara til
Sewe. Ég á að starfa fyrir Sewe
eins og aðrar konur í félags-
skapnum, starfa að hjúkrun, fjár
söfnun eða einhverju slíku. —
Hvernig komið þér því í sam-
hengi?“
„Sætabrauð og svipa, ég er bú-
inn að segja yður það. Þér eigið
að byggja brú til Sewe. Þeir hafa
ennþá von um að fá hann til að
átta sig. Eða það, sem þeir góðu
menn kalla að átta sig“.
„Sewe lætur aldrei undan. —
Hann er saklaus". Hún athugaði
hann nákvæmlega. „Það er ekki
hægt að gera honum mein“. Hún
hikaði. „Ef ekkert Ijúgvitni kem
ur fram“.
Anton drap á vindlingnum í
litla blokk-öskubakkanum. Hann
leit ekki á Veru.
„Og þér ætlið að taka af mér
það loforð, að ég gerist ekki vitni
í málinu".
Hún greip hönd hans. Hún
sagði með mjúkri og ástúðlegri
rödd:
„Já, það ætla ég, Anton“.
„Nú vildi ég gjarnan spyrja
yður að nokkru, Vera“.
„Spyrjið þér!“
„Elskið þér Hermann?"
„Hvað kemur það málinu við?“
„Það á ekki að svara með
spurningu. Ef þér elskið Her-
mann, þá getið þér ekki grafið
undan framtíð hans. Það er um
milljónir að ræða og það er um
vald að ræða. Ef árásin á Sewe
misheppnast, þá fleygir Dela-
porte bróður mínum frá sér. ___
Eruð þér kona Hermanns eða
ekki?“
Baby er einasta borðstran-
vélin, sem stjórnað er með
fæti og því hægt að nota
báðar hendur við að hagræða
þvottinum.
Takmarkaðar birgðir
Jfekla.
Austnrstræti 14
Símar 11687.
Nýjasta tízkan er „Terylene“ skyrtan
„Terylene“ er nýtt efni, sem hvarvetna er nú að ryðja
sér til rúms vegna styrkleika og gæða. Enska „Double
Two“ skyrtan er falleg og loftar eins og léreft, en end-
ingin er margföld á við flestar aðrar skyrtur.
Skyrtu þessa þarf aldrei að strauja. Þvottur hennar
er fljótlegur og auðveldur. Með skyrtunni fylgir auka-
flibbi og er handhægt að skifta um flibba, er þér óskið.
IlANS WÖLFGANCtí
Þér tekst áreiðanlega ekki að | fálki á eftir spörfuglinum þínum. I fyrir ,að fálkinn nái í spörfugl- I inn okkar, þá finnum við aldrei
»anna þitt mál, Maikús. Það er ' Ef að þetta skot kemur ekki í veg I hreiðrið. 1
Hún sleppti hendinni og stóð
upp.
„Ég er kona Hermanns, en ég
er ekki ívitorði með honum“,
sagði hún. „Ég hef líka útvegað
mér hann, Anton — eins og þér
svertingjastúlkuna yðar. Það
virðist drembilega mælt, en það
er satt. Mér þykir líka vænt um
það, sem ég hef útvegað mér. Og
ég á tvö börn og þau eru mér
allt í heiminum".
Anton settist upp í rúminu og
greip hendur hennar með báðum
höndum.
„Þér elskið hann þá ekki“,
sagði hann.
Hún hreyfði sig ekki, dró ekki
að sér hendurnar og leit ekki á
hann.
Hann sagði lágt:
„Ég veit, að þér elskið börnin
yðar, Vera. En Hermann þekkið
þér ekki og hafið aldrei þekkt
hann. Afríka er merkilegur heim
ur og Leopoldville er merkileg-
asta borgin í þessari merkilegu
heimsálfu. Hvers sá, sem kemur
til Leopoldville, gengur fram
fyrir nákvæmt stækkunargler.
Allir drættir hans koma greini-
lega í Ijós eins og á sköipustu
ljósmynd. Hið góða og hið illa
kemur hræðilega greinilega
fram. Nú sjáið þér Hermann. Þér
munuð sjá hann ennþá greinileg-
ar. Þér verðið að taka ákvörðun.
Ef þér eruð konan hans, þá verð-
ið þér líka að vera í vitorði með
honum. Það er lögmál þessarar
álfu. Það er lögmál þessarar
borgar“.
Hún hreyfði sig ekki ennþá.
„Hvað viljið þér, að ég geri?“
spurði hún.
„Ég vil að þér yfirgefið Her-
mann“, sagði hann.
Hún lokaði augunum. Hún ætl-
aði að losa hendur sínar, en hún
gat það ekki. Hendur hennar
voru í höndum hans eins og leir
í höndum leirkerasmiðs.
„Ég elska yður“, sagði Anton.
„Ég elska yður meira en líf
mitt. Ég hef aldrei elskað aðra
konu. Það eru til milljónir
kvenna, sem hafa farið frá mönn
um sínum, enda þótt þær ættu
börn. Ég elska Pétur og Silviu.
Það getur verið, að ég sé ævin-
týramaður, en þér vitið jafnlítið
um mig og ævi mína eins og þér
vitið um Hermann". Hann talaði
svo fljótt, að hún gat ekki tekið
fram í fyrir honum. „Vera — við
gætum byrjað nýtt líf. Ég er
reiðubúinn að koma mér aftur á
réttan kjöl“.
aitltvarpiö
Fimmtudagur 3. september
12.50—14.00 „Á frívaktinni“, sjómanna-
þáttur (Guðrún Erlendsdóttir).
15.00 Miðdegisútvarp. — (16.00 Fiéttir
og tilk.). — 16.30 Veðurfregnir.
19.00 Tónleikar. — (19.25 Veðuifr).
19.35 Tilkynningar.
20.00 Fréttir.
20.30 Samfelld dagskrá í tilefni 40 ára
afmælis flugs á íslandi. (Sigurður
Magnússon fulltrúi undirbýr d;»g-
skrána).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Kvöldsagan: „Sveitasæla" eftir
Lars Dilling í þýðingu Málfríðar
Einarsdóttur. Fyrri lestur. (Edda
Kvaran leikkona les).
22.30 Sinfónískir tónleikar: — Sinfónía
um franskan fjallasöng op. 52
eftir D’Indy. Píanóleikarinn Aldo
Ciccolini og hljómsveit tónlistar-
skólans í París leika. André Cluyt
ens stjórnar.
23.00 Dagskrárlok.
Föstudagur 4. septembcr
8.00—10.20 Morgunútvarp (Bæn — 8.03
Tónleikar. — 8.30 Fréttir. — 8.40
Tónleikar. 10.10 Veðurfregnir).
12.00—12.50 Hádegisútvarp. — (12.23
Fréttir, tilkynningar).
13.15 Lesin dagskrá næstu viku.
15.00 Miðdegisútvarp. — (16.00 Fréttir
tilkynningar). — 16.30 Veðurfr.
19.00 Tónleikar. — 19.25 Veðurfregnir),
19.35 Tilkynningar.
20.00 Fréttir
20.30 Tónleikar: Slafneskir dansar eft-
ir Dvorák. Tékkneska fílharm-
óníuhljómsveitin leikur. Václav
Talich stjórnar.
20.55 Erindi: Enska lýðveldið og Crom
well. Síðara erindi (Bergsteinn
Jónsson cand. mag.).
21.25 Þáttur af músíklífinu (Leifur
Þórarinsson).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Kvöldsagan: „Sveitasæla'* eftir
Lars Dilling í þýðingu Málfríðar
Einarsdóttur. Síðari lestur. (F.dda
Kvaran leikkona les).
22.30 í léttum tón:
a) Terry Gibbs-sextettinn leikur.
b) -Hljómsveit Mary Lou Williams
leikúr.
23.00 Dagskrárlok.