Morgunblaðið - 16.10.1959, Blaðsíða 14

14
MORGVNBLAÐIÐ
Föstudagur 16. okt. 1959
Ný sending
j
Hollenskar
vetrarkápur
UJ.
run
Kauðarárstíg 1.
Skaf tfellin gaféiagið
heldur skemmtifund í Skátaheimilinu við Snorra-
braut í kvöld kl. 8,30. Skemmtunin hefst með
Félagsvist. — Dans á eftir.
STJÓRNIN.
Til sölu
er húseign mín við Heiðaveg 3 Vestmannaeyjum.
Upplýsingar gefur Reykdal Jónsson í síma 18475
eftir kl. 20 næstu viku.
Trésmiðjan Víðir hf.
Auglýsir
Ódýr húsgögn til fermingargjafa svo sem
5 tegundir af skrifborðum úr maghony, birki og eik
verð frá kr. 1550—2850.
Snyrtiborð þrjár gerðir úr maghony og birki
verð frá kr. 1650—2150.
Kommóður fjórar gerðir. Verð frá kr. 900.
Mjög ódýrar Bókahillur úr maghony og eik, hentugar
í barnaherbergi verð aðeins 630 kr.
Munið að ef þið kaupið húsgögn gegn staðgreiðslu
fáið þið 10% afslátt.
Nýjar íbúðir
í húsi sem er í smíðum við Bræðraborgarstíg vera
seldar fullfrágengnar 2ja og 3ja herb. íbúðir.
Þeir sem hug hafa á að tryggja séj kaup á þeim
hafi samband við okkur sem fyrst. Teikningar fyrir-
liggjandi á skrifstofunni. Allar nánari uppl. gefur
ffGNASALAN
• BEYKJAVÍk •
Ingólfsstræti 9B — Sími 19540
og eftir kl. 7 sími 36191.
SLOPPAR — SVUNTUR
Hollenzkir morgunsloppor
og svuntur
£
<roó
Hafnarstræti — Sími 13350.
Eldur í verksmiðju
SLÖKKVILIÐ bæjarins var tví-
vegis á ferðinni í fyrradag. í fyrra
skiptið var um að ræða eld í
nýrri verksmiðju. Er hún að
hefja framleiðslu á einangrunar-
plötum úr plasti til húsagerðar.
Er verksmiðjan í bragga við
Kleppsveg á móts við Vesturás.
Var allmikill eldur er slökkvi-
liðið kom á vettvang. Hafði hann
kviknað í blásara út frá rafmagns
mótor og var eldurinn kominn í
nokkrar birgðir af fullunninni
vöru. Slökkvistarfið gekk all-
greiðlega, en tjón varð þó nokk-
urt á efni og einnig skemmdist
verksmiðj ubragginn.
Eigandi fyrirtækisins Þorgrím-
ur Þorgrímsson, sagði að hann
vonaðist til að verksmiðjan
myndi geta tekið aftur til starfa
um næstu helgi, því vélar væru
óskemmdar.
í fyrakvöld var slökkviliðið
svo kallað inn í Blesugróf. Börn
höfðu kveikt í mannlausum kofa
og var það í annað eða þriðja
skiptið, sem slík íkveikja ætti
sér stað í þessum kofaræfli.
— Passiusálmarnir
Framh. af bls. 10
mín sál og allt mitt geð, upp mitt
hjarta og rómur með.“ Argið og
ólætin voru gjörsamlega horfin
og gleymd. Yfir breiddist kyrrð,
litla baðstofan fylltist af guðleg-
um blæ, lotningarfullri alvöru,
orðin voru líka guðleg alvara,
og tónarnir, lagið féll inn í orð-
in með undursamlegum samhljóm
svo að þó sálmavers væri iesið
kom lagið í þögulu undirspili
hugans, og ef lagið var sungið
kom sálmur þess sjálfboðinn upp
í huganum. Er söngnum var lok-
ið, settust systkinin í sætin sín,
og mamma byrjaði lesturinn, með
fullri og styrkri röddu, svo að
heyrst hefði yfir miklum fjölda
fólks í stórum sal.
Orðið Amen, var yngstu hlust-
endunum fremum velkomið,
kannske helzt vegna þess að mag-
inn var orðinn innantómur, en
enginn lét á sér bæra fyrr en
mamma lagði frá sér bókina, og
allir sögðu, Takk fyrir lesturinn.
Hér eru þeir saman í brunaútkalli, Sigurður Gunnar Sigurðs
son, varaslökkviliðsstjóri, með hvíta hjálminn, og Anton Ey-
vindsson, sem verið hefur lengst allra starfandi brunavarða
bæjarins í slökkviliðinu. Myndin var tekin í brunaútkalli í
gærdag. (Ljósm. Mbl.: Ól. K. M )
Þorbergur Cunnarsson
Minningarord
Pabbi fór að leggja inn ullina
í kaupstaðnum, fyrstu upptínings
lagðarnir mínir voru líka með
einhvers staðar í farangrinum,
og það var skrifað á vörulistann
„fyrir systurnar, perlufesti og
hárband."
Alla vikuna vorum við að
hlakka til og láta okkur dreyma
um glóandi perlufesti og silkifag-
urt hárband. En er pabbi kom
loks úr ferðalaginu, var hvorki
hárband eða festi, heldur tvær
litlar svartar og fallegar bækur.
Pabbi fær okkur yngri systr-
unum sín hvora bókina, og segir:
Þessar bækur keypti ég nú fyrir
upptíningslagðana ykkar. Þær
verða ykkur hollari förunautar á
lifsleiðinni en perlufesti og hár.
band.
Ég skildi það ekki þá, en þótti
vænt um að eignast þessa litlu
svörtu bók með stórum gylltum
stöfum framan á spjaldinu „Pass
íusálmar“, fyrsta bókin sem ég
eignaðist, og á hana enn, nú hálfr
ar aldar gamla.
Ingveldur Kr. Brynjúlfsdóttir
úr Landeyjum
Hið margeftirspn
Noxzema
StJbSíf &
Skin-crem
er komið.
Lhu.5td '
Austurstræti 1.
Magnús Tborlacius
hæstaréttarlögmaður.
Málflutningsskrifstofa.
Aðalstræti 9. — Sími 11875.
ÞORBERGUR Gunnarsson, var
fæddur í Reykjavk 1/11 1887.
Dáinn 27./7 1959 var jarðaður i
Fossvogskirkjugarði 5/8 1959.
Hann adaðist f Landsspítalan-
um 27. júlí, eftir tveggja mán-
aða legu í sjúkrahúsi. Þorbergur
var sonur hjónanna Gunnars
Björnssonar, og Þorbjargar Pét-
ursdóttur. Hann var fæddur og
uppalinn í Reykjavík, og ól þar
allan sinn aldur. Hann var snyrti-
menn í sjón og reynd, fríður sín,-
um og bar sig vel, kvikur á fæti
og léttur í lund, bar hann því ald-
ur sinn mjög vel, og virtist mörg-
um árum yngri en hann í raun og
veru var. Það kom því kunnug-
um mjög á óvart er þeir fréttu
lát hans, það var eins og allir
byggjust við að hann yrði lang-
lífur, en enginn ræður sínum
skapadegi. Þó að Þorbergur heit-
inn virtist hraustur gekk hann
samt í mörg ár með kvilla er að
nokkru leiti stóð í sambandi við
banamein hans. Hann var skor-
inn upp og gáfu læknar góðar
vonir um bata, en svo átti ekki
að fara, því honum versnaði aft-
ur, og ekki var hægt að bjarga
lífi hans. Hann bar sig mjög vel
í veikindum sínum, og hugsaði
meira um að gleðja ástvini sína,
heldur en að kvarta sjálfur.
Þorbergur var kvæntur Soffíu
Þorvaldsdóttur, ættaðri frá Eyr-
arbakka, ágætiskonu, sem var
honum tryggur og góður föru-
nautur í tæp 17 ár. Þau áttu ekki
börn saman, en Þorbergur var
kvæntur áður, og átti 9 börn öll
uppkomin. Hann og Soffa áttu
gott og rólegt heimili, og voru
samhent í öllu.
Þorbergur lærði bakaraiðn
þegar hann var ungur og starfaðí
í bakaríi í 12 ár, einnig lærði
hann húsamálun og vann í mörg
ár við það, hann vann lengi hjá
h/f Hamri í Reykjavík, aðallega
við að mála. í tómstundum sín-
um hafði hann mest yndi af að
grípa í hljóðfæri. Hefði hann haft
tækifæri til að læra tónlist, þá
hefði músikkin átt mest ítök í
huga hans. Eins hafði hann haga
höpd við að draga upp skemmti-
legar skopmyndir, hann var einn
af þeim mönnum sem allt leikur
í höndunum á. Ef honum tókst
vel við ýmislegt sem hann gjörði,
gat hann orðið bamslega glaður,
því lundin var ör og heit, en þó
gat hann verið fastur fyrir ef því
var að skifta, ef honum datt í hug
að framkvæma eitthvað var það
gjört strax. Marga vinnustund
átti hann umfram sinn fasta
vinnutíma, fyrir það hvað bón-
greiðugur hann var. Þar sem
hann leigði, var alltaf komið til
háns, ef rúða brotnaði eða eitt-
hvað bilaði innanhúss, og alltaf
var hann boðinn og búinn til að
leysa hvers manns vanda, er til
hans leitaði. Hann kom sér alls
staðar vel ,sem hann vann, ég
býst ekki við að hann hafi átt
neifin óvin, enda var hann ekki
fyrir að tala illa um fólk, heldur
vildi hann bæta úr öllu, oð halda
því á lofti sem betur fór.
Þorbergur var mjög barngóð-
ur, enda sóttu allir ki*akkar til
hans, sem þar komu, hann hafði
þann góða eiginleika sem fáum
er gefinn, að geta leikið sér við
börn, eins og einn af þeim, alltaf
gat hann fundið upp á einhverju
sem þeim þótti gaman að, og
aldrei sá hann svo skrítið leik-
fang að hann langaði ekki til að
kaupa það, til að gleðja þau börn
sem honum þótti vænt um, enda
var alltaf mikil tilhlökkun ef
þau áttu von á honum í heimsókn.
Ég sendi honum látnum, hinztu
kveðju, og þakklæti fyrir alla
gleði sem hann veitti börnum
mínum ungum.
Guð blessi eftirlifandi ástvini
hans og gefi honum eilíft líf og
starf. J. V.
Sigurgeir Sigurjónsson
hæstaréUarlögmaður.
Málflutniugsskrifstofa.
Aðalstræt: 8. — Sími 11043.
34-3-33
'Þungavinnuvélar