Morgunblaðið - 07.07.1960, Síða 6

6
MORCUNBLAÐIb
Fimmtudagur 7. júlí 1960
Játning gestgjafans
I TÍMANUM þann 1. júlí birtist
grein, eftir Vigfús Guðmunds-
son gestgjafa, um hervarnarmál-
in þar sem hann kveðst nú hafa
skipt um skoðun á þeim málum
og sé nú farinn að styðja komm-
únista, og fylgisveina þeirra.
í>að hafa aldrei verið lausar
taugarnar milli Framsóknar-
manna ok kommúnista, en nú
gengur þar ekki hnífurinn á milli
enda er játning gestgjafans ekki
nema einn þáttur í undirlægju-
skap Framsóknarmanna.
Annars kom það mér nokkuð
á óvart, að maður þessi skuli
hasla sér völl í blöðunum, eftir
það hneyksli sem hann olli fyrir
ekki löngu með erindi því er
hann hélt í útvarpið um kyn-
þáttastefnu þeirra Suður-Afríku-
manna.
Fann hann þar þeim innfæddu
allt til foráttu, en sá ekkert at-
hugavert við það þótt milljónir
innfæddra væru kúgaðir og of-
sóttir af litlum minnihluta hvítra
ofstækismanna sem stolið höfðu
landi þeirra.
Á nokkrum dögum tókst hvítu
þrælahöldurunum í Suður-Afríku
að fá gestgjafann til að gerast
áróðursmann fyrir sig, og er þá
ekki að undra þótt Kefiavíkur-
göngumönnum tækist að öðlast
fylgi hans nú er kærleikar eru
svona miklir milli flokka þeirra.
1 „játningu" gestgjafans segir
meðal annars, að hann hafi trúað,
„Að manndómur væri í að verj-
ast, þótt við ofurefli kynni að
vera að eiga. Einnig það að hér
værum við í vestræna beltinu.
Auk þess værum við íslendingar
vestrænum þjóðum skyldastir og
tengdir þeim meiri menningar-
tengslum en öðrum“.
En nú er þetta víst allt orðið
breytt. Trúir Vigfús því virki-
lega ekki lengur að manndóm-
ur sé í að verjast, jafnvel þótt
við ofurefli kynni að vera að
eiga?
Gengur kommúnistaþjónkun
hans ekki nokkuð langt, er hann
vill láta undan ofbeldinu aðeins
af því að um ofurefli er að etja?
Man hann ekki lengur örlög
Ungverjalands, Póllands, Rúmen
íu, Búlgaríu, Tékkóslóvakíu,
Eistlands Lettlands og Lithauga-
lands?
Vegna þess að þessar smáþjóð-
ir höfðu ekki bolmagn til að
tanda gegn ofureflinu, voru þær
innlimaðar í hin miklu Sovét-
ríki, og hvað varð um þjóðerni
Grímur Bjornoson formnður
meistnrnsnmb. byggingnrmnnnn
MEISTARASAMBAND bygginga
manna í Reykjavík hélt aðalfund
sinn mánudaginn 27. júní 1960 að
Tjarnarcafé.
Formaður sambandsins Tómas
Vigfússon, húsasmíðameistari og
framkvæmdastjóri þess Guð-
mundur Benediktsson hdl., fluttu
skýrslur um störf sambandsins
á sl. starfsári.
Að Meistarasambandi bygginga
manna standa Meistarafélag húsa
smiða, Múrarameistarafélag
Reykjavíkur, Félag löggiltra raf-
virkjameistara í Reykjavík, Félag
pípulagningameistara í Reykja-
vík og Félag veggfóðrarameist-
ara í Reykjavík, en í félögum
þessum eru um 500 meðlimir.
Miklar umræður voru á fund-
inum um framtíðarstörf sam-
bandsins.
Tilgangur sambandsins er að-
allega sá að efla samstarf meist-
arafélaganna í byggingaiðnaði og
gæta hagsmuna sambandsféiag-
anna almennt.
Tómas Vigfússon baðst ein-
dregið undan endurkosningu í
framkvæmdastjórn.
Að loknum aðalfundi var fund
ur í fulltrúarráði sambandsins, og
var þar kjörin framkvæmda-
stjórn fyrir næsta ár, en hana
skipa:
Grímur Bjarnason, pípulagn-
ingameistari, formaður, Vilberg
Guðmundsson rafvirkjameistari,
gjaldkeri og Halldór Magnússon,
málarameistari, ritari.
Fulltrúaráðið skipa auk fram-
angreindra manna, Guðmundur
Halldórsson, húsasmíðameistari,
Ölafur H. Pálsson múrarameist-
ari og Ólafur Guðmundsson, vegg
fóðrarameistari.
Meistarasamband bygginga-
manna hefur skrifstofu að Þórs-
hamri við Templarasund.
þeirra og menningu?
Man hann ekki lengur hvernig
útþenslustefna Rússa gleypti
hvert smáríkið af öðru og rændi
þau frelsi sínu?
Man hann ekki hvernig smá-
ríki Evrópu ,sem sáu hættuna
færast nær, þjöppuðu sér saman
og mynduðu með sér varnarsam-
tök til að geta staðið saman gegn
ofbeldinu og höfðu enn þá trú
forfeðra sinna „að manndómur
væri í því að verjast, jafnve!
þótt um ofurefli kynni að véra
að eiga“?
ísland skipaði sér í röð hinna
frjálsu ^estrænu ríkja og studdi
mikill meirihluti íslenzku þjóð-
arinnai pær aðgerðir af heilum
hug.
ísland varð einn hlekkur í varn
arkeðjunni sem verndað hefur
smáþjóðir Evrópu svo vel að ekki
eitt einasta ríki Vestur-Evrópu
hefur verið innlimað í Rússaveldi
síðan varnarsamtökin voru stofn
uð.
Einn hefur nú enn bæzt við í
þann hóp „Nytsamra sakleys-
ingja“ sem beitt er fyrir áróð-
ursvagn kommúnista, og vill nú
að varnarkeðja þessi sé rofin. Það
er illt til þess að vita er hrekk-
lausir menn eru notaðir til ill-
verka, og hvað er meira illverk,
en að svíkja samherja sína og
nágranna á hættustund?
Isiendingum ber að standa með
vestrænum vinaþjóðum sinum í
samvinnu um sameiginlegar varn
ir, því þeirra frelsi er okkar
frelsi. Þótt við kunnum að deila
um ör.nur mál, eigum við sam-
eiginiegra hagsmuna að gæta í
varnarmálunum, hagsmuna sem
ekki má fórna fyrir augnabliks
pólitískan ávinning eða upp-
gerðar þjóðernisrembing.
Aliir íslendingar hljóta að óska
þess að svo friðsamlegt verði í
heiminum að ekki sé hér né
annarstaðar þörf á erlendu her-
liði til varnar. En þar til sá
tími kemur, verða smáþjóðirnar
að standa saman gegn ofbeldis-
öflunum, því sterk varnarsamtök
eru bezta tryggingin fyrir friði
í heiminum unz stórveldin hafa
komið sér saman um allsherjar-
afvopnun með öruggu eftirliti.
Þorgrímur Halldórsson
Stjörnubíó hefur nú að nýju hafiff sýningar á stórmyndinni
„Brúnni yfir Kwai-fljótiff“ meff William Holden og Alec
Guinness í aðalhlutverkunum. Verffur hún á 9-sýningum í örfá
skipti. Myndin hefur hvarvetna hlotiff miklar vinsældir.
760 sTc/p / Siglu-
fjarðarhöfn
Dansleikir tóru vel tram
SIGLUFIRÐI, 5. júlí: — Klukk-
an tólf á miðnætti voru 160 síld-
veiðiskip hér í höfninni. Enn bætt
ust nokkur við í nótt, þeirra á
meðal tvö finnsk skip. Hafði
annað þeirra lagt niður 600 tunn
ur, hitt nálægt 2000. Þá er hér
og hollenzkt fiskmóttökuskip.
Nokkur ölvun
Mikið var hér um að vera í
gærkvöldi og nótt, enda mann-
mergð mikil á ferli. Nokkuð bar
á ölvun þótt áfengisútsalan væri
lokuð, enda myndaðist nokkurs-
konar bílabrú milli Akureyrar og
Siglufjarðar.
Aðsókn aff bröggum
Lögreglan hér var nokkrum
sinnum kölluð á vettvang vegna
aðsóknar og ágangs að bröggum
söltunarstöð vanna og var kjall-
arinn fullur, sem gestir hans í
nótt.
Stökk af húsi
Ein hetjan klifraði upp á þak
tveggja hæða húss við Vetrar-
braut og stökk niður á jafnsléttu
án þess að verða meint af. Var
maðurinn tekinn til varðveizlu
þegar, þar sem hærri hús eru
til í bænum og hættulegri slík-
um hetjum. —
Dansleikir fóru vel fram
Dansleikir voru haldnir á Siglu
firði í fyrrakvöld, m. a. á Höfn
og Hótel Hvanneyri. Sagði for-
stöðukona Hótel Hvanneyrar,
Þóranna Erlendsdóttir, í samtali
við blaðið í gær, að dansleikur-
inn þar hefði farið vel fram og
hefði ekki einu sinni þurft lög-
reglu til að koma fólkinu út úr
húsinu eftir dansleikinn. Hefði
verið sáralítill drykkjuskapur.
Forstöðukonan á Höfn, Guðrún
Matthíasdóttir, kvað dansleikinn
þar hafa gengið alveg sæmilega
eftir atvikum. Hljómsveit að
sunnan hefði leikið fyrir dansin
um ásamt skozkum harmoniku-
snillingi. 300 manns voru í hús-
inu og drykkjuskapur ekki mik-
ill..
Veður var mjög gott á Siglu-
firði í fyrrinótt. — Stefán.
* Sólardagur
í gær skein sól í Reykjavík,
en hennar dýrð höfðu Reyk-
víkingar ekki séð um langt
skeið. Var ánægjulegt að sjá
þá svipbreytingu, sem varð á
bænum og bæjarbúum við sól
skinið. Dætur borgarinnar
gengu um göturnar í flakandi
blússum og um hádegisbilið
var Arnarhóll krökur af skrif
stofufólki, sem naut þess að
láta sólargeislana leika um
andlitið. Og það þurfti þrek
og sjálfafneitun til að dragn-
ast inn á vinnustað eftir há-
degið í gær. Nú er það von Vel
vakanda, að sólin skíni fleiri
daga en í gær og menn fái
fleiri tækifæri til að endur-
nýja sinn bætiefnaforða, en að
öðru leyti er bezt að spá sem
varlegast um veðrið.
• Endurnar vandar
~að hljómlist
Úr Víðihlíð er skrifað: —
Hér er fullt af öndum úti í
ræsinu við veginn. Ég, sem
ligg alltaf í rúminu, er mjög
hljóðnæm og heyri því þegar
endurnar koma hlaupandi að
glugganum til að hlusta á
góða músík í útvarpinu, sin-
fóníur o. fl. En þeim er ekki
sama hvaða músík það er. Sé
leikinn jan?, þá bara slást
þær og garga og er þá óá-
nægjuhljóð í þeim. Sérstak-
lega hef ég tekið eftir, að það
er eins og þær viti þegar ég
opna fyrir Guð vors lands,
þá koma þær og hlusta alveg
þegjandi. Þessu hef ég veitt
eftirtekt í allt voi.
Eva Hjálmarsdóttir,
frá Stakkahlíð.
• Leifsstytta illa hirt
í gær var skýrt frá því hér
í blaðinu, að skemmtiferða-
skipið Caronia væri væntan-
legt til Reykjavíkur. Eru með
því um 600 Ameríkumenn og
munu þeir stíga á land hér og
skoða sig um. Eitt af því
fyrsta, sem Ameríkumenn líta
á hér í Reykjavík, er Leifs-
styttan á Skólavörðuhæð, en
því miður verður að segja það
um hana, að hún er tæpast
sýnandi útlendingum.
Að vísu hefur að þessu sinni
verið tekið ofurlítið til um-
hverfis styttuna, en sjálf er
hún mjög illa útlítandi. Hefur
m. a. verið makað tjöru
yfir áletrunina. Ætti það
bó að vera metnaður okk-
FERDINAND
n\

iftt
r > V-As V • ;
-> W \ \ •
CopyrighlI P. I. B. Box ^ Copenhoqen ?
'’///& 'Z'1
ar, að sýna Leif í sínu bezta
skarti, er menn koma úr öðr-
um heimsálfum til að y'
hann fyrir sér.