Morgunblaðið - 10.03.1961, Page 17

Morgunblaðið - 10.03.1961, Page 17
Föstudagur 10. marz 1961 MORCUISBLAÐIÐ 17 Ellert K. Schram skip stjóri — Kvebjuorð í DAG verður til moldar borinn Ellert K. Schram skipstjóri, Stýrimannastíg 8 hér í bæ. And- aðist hann í hárri elli, 9<3 ára að aldri, aðfararnótt sl. mánu- dags. Með Ellert Schram er fall- inn í valinn einn elzti og kunn- asti skipstjóri landsins og jafn- framt einn af síðustu fulltrúum skútualdarinnar. Ellert K. Schram var fæddur í Öndverðarnesi í Grímsnesi 11. febrúar 1865. Voru foreldrar hans þau hjónin Hallbjörg Guðmunds- dóttir og Kristján Schram. Móð- ur sína missti hann tveggja ára og nokkrum árum síðar fluttist f aðir 'hans til Ameríku með seinni konu sinni. Var drengnum þá komið í fóstur átta ára gömlum suður í Njarðvíkur. Kornungur fór hann að stunda sjóinn og réri sem unglingur fyrir sunnan á vetrum en var jafnan sendur til Seyðisfjarðar til útræðis á sumr um. Mun það líf oft hafa verið erfitt en samt hneigðist hugur- inn til sjómennsku og fór Ellert rúmlega tvítugur í Sjómannaskól ann, sem þá var nýstofnaður, og útskrifaðist þar árið 1889 með þremur öðrum piltum sem síðar urðu allir kunnir sjósóknarar. Nokkru síðar vaið hann skip- stjóri og fór með þilskip sem þeir áttu útgerðarmennirnir Th. Thorsteinson og Geir Zoéga en lengst af eða í 12 ár var hann skipstjóri á kútter er hét Björg- vin og hann var meðeigandi að. AHs var Ellert á sjónum í 33 ár, eða þar til 1917, og skipstjóri í 25 ár. Æviferill Ellerts var nátengdur skútuöldinni og þilskipaútgerð, og sjálfur var hann einhver far- sælasti og atorkusamasti skip- stjóri þess tímabils í atvinnusögu þjóðarinnar. Þá var sjómennsk- an önnur en hún er nú, engin vökulög þekktust í þá tíð, að- búnaður allur var frumstæður á okkar mælikvarða og skipin smá. Oft stóð þá tæpt um skip og menn en Ellert Schram var gæfu maður á sjó jafnt sem í landi og aldrei missti hann skip allan sinn sjómennskuferil, þótt oft hvessti í seglin. Ellert var kvæntur mestu ágæt lskonu, Magdalenu Árnadóttur, sem látin er fyrir nokkrum ár- um. Var sambúð þeirra ástúð- leg og farsæl og varð þeim fimm ■barna auðið sem öll eru á lífi. Eftir að Ellert kom í land 1917 setti hann á stofn seglasaumaverk stæði á Vesturgötu 6 með vini sínum Finni Finnssyni og ráku það saman um árabil. Heimili þeirra Magdalenu og Elierts Schram stóð meir en hálfa öld í Vesturbænum, á Stýri- mannastígnum, og þar uxu synir þeirra fjórir og dóttirin úr grasi. Þegar í land kom gafst meira næði til þess að sinna hugðarefn unum. Var Ellert m. a sérlega hugleikið að klæða landið skógi og lagði hann þar á margvíslegan hátt hönd á plóginn. Lengi starf- aði hann í Oddfellowstúkunni og var elztur reglubræðra er hann lézt Ellert Schram náði óvenju- lega háum aldri og margir munu þeir Reykvíkingarmr sem muna eftir honum keikum og kvikum á fæti á hinum daglegu morgun- göngum sínum um Vesturbæinn. Hann var svo gæfusamur að halda bæði líkamlegri og and- legri hreysti allt fram undir það síðasta og skapprýðin og hin and lega heiðríkja sem einkenndi hann alla ævi förlaðist ekki. Þeir sem hann þekktu munu ljúka upp einum munni um að þar hafi farið sannur maður, vammlaus og vítalus í hvívetna Til leigu Húsnæði á góðum stað í Mið- bænum er til leigu, 3—4 herbergi og lítið eldhús á fyrstu hæð fyrir skrifstofur eða lækningastofur. Geymslur gætu fylgt. Tilboð merkt „M 14 — 1253“ sendist blað- inu fyrir þriðjudagskvöld. sem öllum vildi vel og öllum kom til nokkurs þroska sem hann hafði afskipti af. Ævidagur hans var óvenju langur, en jafnframt starfssamur og hamingjuríkur og eftir slíkan dag er hvíldin góð. Blessuð sé minning hans. Vinur f LENGI hafði ég haft það í huga að ef ég lifði Ellert Schram skip- stjóra, mundi ég reyna að minn- ast hans dálítið rækilega. Bæði var það, að þeirra manna, sem svo eru merkir og eiga sér svo mikla og merkilega sögu sem hans var, er ætíð ánægjulegt að minnast eftir löng kynni, og svo átti ég honum líka mikla þakkar- skuld að gjalda, sjálfs sín vegna og- minna nánustu. Og af öllu greiðslufalli, er það verst að van- ræktar séu þakkarskuldirnar. En nú er svo ástatt um mig að mér henta ekki langar skriftir. Fer því svo, að aðrir verða að taka við því hlutverki, sem ég hefði ann- ars verið fúsastur að inna af hendi. í stað annars meira verð- ur nú að koma fáorð og einföld þakkarkveðja. Það er líka ætlun mín, að eftir atvikum mundi hann, þessi stórbrotni, en þó hjartanlega lítilláti og ávallt ein lægi maður, hafa sætt sig við það. Aldrei mundi hann, að ég hygg, hafa efað, að enda þótt orð mín yrðu fátæklegri en skyldi, væni þau samt mælt af falslausum huga. Þegar ég fyrir rúmum fjöm- tíu árum kom heim til íslands með erlenda konu, sem nálega mátti heita mállaus á tungu þjóðarinnar og var þjóðháttum okkar með öllu ókunnug, þá var það lán okkar, en um fram allt hennar, að okkur hlotnað- ist húsaskjól hjá þeim hjónum Ellert og Magðalenu Schram. Að vísu var það húsrúm ekki stórt sem þau — sjálf með all- stórt heimili í litlu húsi — gátu látið okkur í té, en hjartarúmið var þeim mun stærra, jafnt hjá þeim sjálfum sem börnum þeirra. Þessi tilviljun var hið næstfyrsta er kona mín gat talið sér til láns hér. Hið allra fyrsta var það, að á leiðinni hingað hafði hún kynnzt Guðbjörgu Bergþórsdóttur, sem flestum konum var og er auðugri að skíru gulli mannkosta og kven- Þeoar framliðnir lækna Margir eru þeir, sem ti andalækna hafa leitað hér endis og þá oft með misjöfn um árangri. Telja sumir sig íafa fengið algeran bata fyrir tilverknað þeirra, en aðrir segja sig ekki hafa orðið fyrir neinum áhrifum. Ég hef rætt persónulega við andalækni einn hér í bæ og tel mig hafa orðið fyrir góð um áhrifum af. Þetta var síð sumarsdag einn árið 1957. Ég rafði orðið lasinn þá um morguninn, en lagðist þegar á daginn leið, og var að brjóta íeilan um hvort ekki vær rétt að ræða um þetta við mann, sem ég hafði heyrt, að íefði yfir undarlegum hæfi eikum til lækninga að ráða Hafði ég samband við hann xá um daginn, og mæltum við okkur mót þá um kvöldið ?ótti mér undarlegt, hversu hann skyggndi mig og sagð mér veikindasögu mína alla ævina, án bess að ég segð orð, og var úr nógu að moða af því tagi hjá mér. Þetta er ípphafið að ágætr grei ;m t>ór Baldurs skrif ar i /ikuna um lækningar yrir tilverknað framliðinna. dygðar. Með þeim stofnaðist þá sú vinátta sem entist meðan báð ar lifðu. En þegar við komum ftá skipi heim á Stýrimanna- stíg 8, tóku þessi hjón ungu konunni nálega eins og dóttur, og eins og foreldrar reyndust þau síðan ekki aðeins henni sjálfri heldur og börnum okkar. Þetta kom ekki sízt fram í margháttaðri hugulsemi í smá- munum. En í engu lýsa menn sér eins og einmitt í smámun- unum, Og samhent voru þau í þessu (og í öllu, að því er mér virtist), þó að vitaskuld lægi það í hlutarins eðli að frú Schram hafði fleiri tækifærin til þess að sýna umhyggju sína, og oft kom það þá í ljós hve mikil húsmóðir hún var. Það mátti líka með sanni segja að heimili þeirra var gott heimili, því að bæði var það, að öll voru börn þeirra vel innrætt, og svo höfðu þau fengið það upp- eldi að þeim fataðist aldrei hátt- prýðin. Það varð hlutskifti ungu kon- unnar, sem þau tóku að sér, að flytjast löngu fyrr en þau inn á ókunna landið, og það er von mín og ætlun að hún hafi feng- ið að vera á meðal þeirra, er síðar fögnuðu þeim við kom- una þangað. Aldrei gleymdi hún neinum vina sinna. Svo er fyrir að þakka að vi5 eigum mennilega sjómannastétt, en alltaf fannst mér Ellert Schram vera á allan hátt einn hinna fremstu fulltrúa hennar. Hann var glæsimenni svo af bar, tígulegur í framgöngu, lát- laus, en djarfmannlegur. hóg- vær, en glaður og ræðinn, sjálf- stæður í skoðunum, en laus við alla þrasgirni, gerði sér ekki alla að trúnaðarvinum, en var trygg ur sem tröll þeim er hann batt vinfengi við. Heyrnarbilun bag- aði hann nokkuð um áratuga skeið, en eftir að hann eignaðist heyrnartæki, bar minna á þess- um annmarka. Engin hætta er á að Ellert Schram gleymist þeim er hon- um kynntust. Þó er annað sem gleymast mun ef ekkert er að- hafst því til varðveizlu, en það er hans merkilega saga öndverða ævina. Sú saga er hetjusaga, saga mikils manndóms og karl- mannlegrar baráttu. Börn hans voru honum góð og ræktarsöm. Og að geymslu þessarar sögu á nú ræktarsemi þeirra að bein- : ast. Þessi maður skilur eftir fagra minningu. Hún er sá arfur sem böm hans hafa nú tekið við. HHHDALLUSi helúur dansleih í SjálfsLíeoishúsinu laugardaginn 11. marz n.k. kl. 9 e.h. Skemmtiatriði: Ómar Ragnarsson Gunnar Eyjólfsson Hljómsveit Svavars Gests Söngvari Ragnar Bjarnason Dansað til kl. 2 e.m. Aðgðngumiðar seldir í skrifstofu Sjálfstæðishússins í dag frá kl. 1 til 5 e.h. og á morgun frá kl. 5—7 e.h. og j við innganginn. Allt Sjálfstæðisfólk velkomið á meðan húsrúm leyfir. HEIMDALLUS, Sn. J. íbúð til leicju 4ra herb. íbúð í Kópavogi, vesturbæ, til leigu 14. maí Tilboð merkt: „Maí—1780“ þar sem tilgreind er fjól skyldustærð og fyrirframgreiðsla, sendist afgr. Mbl. fyrir 15. þ.m. Skreiðarpressur Tvær lítið notaðar Hydrauliskar skreiðarpressur eru til sölu. — Upplýsingar veitir \ SAMLAG SKREIÐABFBAMLEIÐENDA. Sími 24303 Stúlkur — Sölustarf Stórt iðnfyrirtæki óskar að ráða áhugasama og dug- lega stúlku til að selja kven- og barnafatnað hér í Reykjavík og úti á landi. — Til greina kemur ráðn- ing hálfan daginn. — Hátt kaup. —Þær sem áhuga hafa á starfi þessu, sendi nafn og heimilisfang ásamt upplýsingum um menntun, aldur og fyrri störf til afgr. Mbl. fyrir txádegi n.k. mánudag, merkt: „Sölustarf — 1285“. VERDLÆKKUN Á VOLVO FOLKSBIFREIÐUM TOtti e n.1 544 Kostar nú frá Kostar nú frá kr. 172.800,— kr. 135.00,— gegn gjaldeyris- og innflutningsleyfum Miðstöð innifalin. Leitið upplýsinga GUNNAR ÁSGEIRSSON h.f. Suðurlandsbraut 16 — Sími 35200

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.