Morgunblaðið - 22.06.1961, Blaðsíða 16

16
MORGVNBLAÐIÐ
Fimmtudagur 22. júní 1961
Skyndibmðkaup
Renée Shann: j
!
— Hvernig er mamma? spurði
Júlía, kvíðafull.
— f>að er allt í lagi með hana,
laug Sandra. — Ræður sér ekki
fyrir ójþolinmæði að losna við
Þig-
Júlía svaraði gremjulega. —
Það væri betur ef ég mætti trúa
þér. Ég vona bara, að þú verðir
ekki of mikið fyrir barðinu á
henni og ég vona líka, að hún
fari ekki að gráta á stöðinni, því
að þá færi ég líklega að skæla.
— Já, ég á víst von á góðri
skemmtun!
John rak höfuðið inn um gætt-
ina ag sagði, að það væri til
skammar, að hann skyldi þurfa
að fara til vinnu þegar hún
elsku systir sín væri að fara
yfir á hinn enda veraldóir og
hamingjan mætti vita, hvenær
faann sæi hana aftur.
Júlía brosti til hans. — Það er
nú ekki alveg yfir á hinn end-
ann. Og vonandi verð ég komin
aftur eftir svo sem ár eða þar
um bil.
— Ég reyndi að fá að koma
ofurlítið seinna í dag, sagði John
— en svo höfum við einhver ó-
sköp að gera.
— Ertu búinn að fá morgun-
matinn þinn? spurði Sandra.
— Nei, ég ætla að fara að fá
mér bita.
— Ég skal finna mat handa
þér, sagði Júlía. — Það verður
síðasta húsverkið mitt um langan
tíma. Og meðan John var að
borða sagði hún: — Þú verður
að hugsa vel um hana mömmu,
John. Það getur verið, að hún
verði dálítið niðurdregin fyrstu
dagana.
— Ég skal hafa auga með
henni, svaraði John hressilega.
— Vertu alveg óhrædd.
— Mér þykir svo leiðinlegt að
vera að yfirgefa ykkur öll.
— Þér myndi þykja það enn-
þá leiðinlegra, ef það skyldi allt
í einu koma á daginn, að þú gæt
ir alls ekki farið.
Júlía viðurkenndi með sjálfri
sér, að þetta væri ekki nema
hverju orði sannara. Þegar hún
hafði kvatt hann, gekk hún upp
í herbergið sitt, til þess að ganga
frá því síðasta af dótinu sínu.
Þegar því var lokið, stóð hún
kyrr stunctarkorn' og horfði
kring um sig í herberginu, sem
hún þekkti svo vel og fór að
hugsa um, að nú væru að verða
straumhvörf í lífi hennar. Þegar
hún kæmi næst í þetta hús, yrði
hún orðin konan hans Robins,
og þá yrði það Robin en ekki
Sandra, sem hefði þetta herbergi
með henni. Það greip hana ein-
kennileg tilfinning, er hún hugs-
aði til þess, hve nálæg þessi um-
skipti voru. Einhvernveginn
höfðu síðustu dagarnir liðið svo
fljótt; það hafði verið svo margt
um að hugsa og svo lítill tími
til að hugsa um hvað hennar
beið. En nú fann hún til ákafs
spennings um sig alla. í dag var
hún að leggja upp í ferð sína.
Eftir hálfan mánuð eða efcki það.
Hún heyrði móður sína kalla:
— Morgunmaturinn þinn, Júlía.
Hún þaut niður í borðstofuna.
— Hérna er flesk og egg, sagði
frú Fairburn, eins og ekkert ó-
venjulegt væri á seiði. — Og þú
átt að klára það.
Frú Fairburn hafði nú aftur
fullkomið vald yfir sér. Hún vissi
vel, að Júlíu vegna mætti hún
ekki láta á neinu bera heldur
yrði hún að vera kát. Söndru
létti ósegjanlega, er hún sá, að
móðir hennar var að reyna að
hafa hemii á sér. Morgunverður-
inn varð því róleg máltíð, og
meðan á honum stóð, komu
nokkrir nágrannar inn til að
kveðja Júlíu, en enginn vakti
máls á því, hve nálæg skilnaðar
stundin væri.
Og áður en þær hefðu hug-
mynd um, hversu nálæg sú stumd
væri, var bíllinn kominn, er
skyldi flytja þær á stöðina. Júlía
setti upp hattinn, fór í kápuna og
greip töskuna sína og hamzkana.
— Hugsaðu þig nú um andar-
tak, hvort þú hefur ekki gleymt
neinu sagði Sandra.
— Ég er alveg viss. En svo
kom áhyggjusvipur á andlitið.
— Og þó: Ég hef gleyrnt vega-
bréfinu mínu.
— Það er þarna í handtösk-
unni þinni.
— Ég get hvergi séð það.
— Ég setti það þar sjálf.
Auðvitað var vegabréfið þarna
í sérstöku hólfi í stóru handtösk-
unni, sem tennisklúbburinn hafði
gefið Júlíu. Nú brosti hún til
Söndru. — Auðvitað er það
þarna. Ég læt eins og bjáni. Það
er víst ferðahugurinn.
— Þú verður nú að aðgæta að
fara af skipinu í réttri höfn og
giftast réttum manni, sagði
Sandra.
— Vertu óhrædd.
Bílstjórinn hafði nú komið far
angrinum upp í bílinn og beið
eftir þeim. Þær gengu nú í hóp
niður eftir garðstígnum. Frú
Fairburn fór að hugsa um, hvern
ig henni myndi verða í skapi þeg
ar hún gengi þennan stíg til
baka seinna um daginn. Hvað
allt yrði þá tómt! Þetta kom allt
af harðar niður á þeim sem
eftir varð um kyrrt. Júlía sat hjá
henni í vagninum en Sandra
gegnt þeim. Fyrst hafði þeim
dottið í hug að senda farangur
Júlíu á undan og fara svo með
neðanjarðarbrautinni til Water-
loostöðvarinnar, en svo fannst
þeim þægilegra væri að hafa það
svona, enda þótt leigubíll væri
nú hálfgerð eyðslusemi.
Júlía sat á brúninni á sætinu
og horfði út, þegar þær óku gegn
um borgina, eftir að komið var
út úr útborginn. Far vel, London
hugsaði hún með sjálfri sér. Nú
fóru þær fram hjá þinghúsinu og
Big Ben.
— Þú getur heyrt í útvarpinu
þegar hann slær, sagði Sandra.
— Og þá fyllistu auðvitað heim-
þrá.
Á stöðinni var mikill mann-
grúi og hávaði. Burðarmaður
fann sæti Júlíu og kom farangr-
inum fyrir í netinu. — Hinn far
angurinn er í fremsta vagninum,
ungfrú, sagði hann. — Þér þurfið
engar áhyggjur að hafa af hon-
um.
— Þakka yður fyrir.
Sandra leit á úrið sitt og varð
fegin, að stundin skyldi bráðum
vera komin. Þessar skilnaðar-
stundir voru óneitanlega þreyt-
andi. Hún fann snöggvast til að-
daunar á móður sinni, sem hark-
aði miklu betur af sér en hún
hafði búizt við. Og nú voru burð
armennirnir að skella hurðunum
aftur. Júlía faðmaði móður sína,
en gat varla komið upp orði.
— Líði þér vel, elskan, sagði
frú Fairburn.
— Mér líður áreiðanlega vel,
rnamma.
— Og komdu fljótt heim aft-
ur.
Sandra flýtti sér að kyssa Júl-
íu. Hún var ekki meir en svo
viss um, að sér tækist að stilla
sig, nú þegar skilnaðarstundin
var upp runnin fyrir alvöru. Það
mætti hún aldrei láta um sig
spyrjast, að hún yrði sú fyrsta
þeirra til að beygja af.
— Vertu sæl, Júlía, og góða
ferð.
— Líði þér vel Sandra.
Sandra brosti. — Það verður
allt í lagi.
Nú var blásið til brottfarar.
Júlía hallaði sér út úr glugganum
og veifaði til þeirra. Þetta var
lokakveðjan.. Og hún var fullt
eins sár og hún hafði óttast. Á
þessari sársaukastund gleymdi
hún jafnvel því, að hún var á
leiðinni til Robins. Hún beið
þangað til móðir hennar og syst-
ir voru orðnar að smádilum í
fjarska og að lokum ósýnilegar.
Þá fyrst gekk hún til sætis síns
í vagninum og reyndi eftir mætti
að sökkva sér niður í dagblaðið,
sem hún hafði með sér.
V.
Eitthvað þrem klukkustundum
seinna rann lestin hægt upp að
pallinum á brautarstöðinni í hafn
arborginni. Júlía var þegar kom-
/
á
6
IF WE COULP GET MRS. WOODALL
TO PRODUCE A NEW CANDV BAR
FOR OUTDOOR PEOPLE AND GIVE
IT A WOODSV NAME, IT
^ MIGHT GO / ^ ÆSBfim
W' TRIPWELL'S GONE...THE L
GOODV-GOO BAR WAS OUR BIG
ACCOUNT ...WHEN IT BEGAN
TO COLLAPSE HE GOT SCARED,
AND I AGREED TO ÐUV HIM OUT/
COLTER, THAT COP EATING A
PIECE OF CANDV GAVE ME AN
IDEA... AS VOU ADVERTISING
MEN SAV, IT MIGHT BE A
N-, GlMMICK/______________y
I guess it would
TAKE MONEY TO PROMOTE
IT, IF YOU AND TRIPWELL ARE
WILLING TO GAMBLE/
JUST WHAT
DO YOU MEAN,
TRAIL?
— Colter, þegar ég sá lögreglu
þjóninn borða sælgæti, datt mér
nokkuð í hug .... Nokkuð sem
þið aiuglýsingamennirnir mund-
uð kalla auglýsingabragð!
— Hvað áttu eieinleea við
Markús?
— Ef við gætum fengið frú
Woodall til að framleiða nýja
tegund sælgætis fyrir þá, sem
eru mikið úti, og kalla það nafni
er minnir á skógana, gæti það
ef til vill gengið! Ég reikna með
að það kosti talsvert að auglýsa
það ef þú og Tripwell viljið taka
áhættuna!
— Tripwell er fariinn ....
Goody-goo sælgætið var bezti
auglýsandinn okkar .... Þegar
sal'an á því tók að dragast sam-
an varð hann hræddur og ég sam-
þykkiti að kaupa hans hlut í fé-
laginu!
in fram í ganginn með kápuna
sína á handleggnum og horfði út
um gluggann með ákafri forvitni
Nú var hún raunverulega komin
af stað! Þarna fyrir framan hana
lá tröllaukið skipið, sem átti a3
flytja hana til Robins. Allur dap-
ureikinn yfir að skilja við móður
sína og systur hvarf nú eins og
dögg fyrir sólu, og hún fylltist
eftirvæntingu, sem fékk augu
hennar til að ljórna og kinnar
hennar til að roðna. Hvað hana
hafði oft dreymt þessa stund,
síðustu vikurnar! Dregið upp fyr
ir sér mynd af þessu öllu. Mann*
grúanum. Skipinu, sem beið eftir
henni. Landgöngubrúnni, tfoð-
fullri af fólki. Þjónunum, sem
vísuðu þeim til herbergja sinna.
— Ungfrú Júlía Fairburn?
Þjónninn rýndi í farþegaskrána.
— Það er númer 48 á E-þilfari.
Þarna voru aðrar eiginkonur á
sama ferðalagi og aðrar ungar
stúlkur, sem ætluðu að fara aS
gifta sig eins og hún. Þó ekki
margar, hélt hún. Hún elti þjón-
inn til káetunnar sinnar, og hann
setti töskurnar hennar í káetuna.
— Hvenær siglum við?
•—Eftir hér um bil hálftíma
ungfrú.
Hún tók eitthvað upp úr tösk-
unni og leit svo á sjálfa sig i
speglinum, og sá, að hún var eins
snyrtileg og hún ætlaði að fara
að ganga á land í Englandi. Hún
horfði nú út og sá stóru hegrana,
sem voru að lyfta heljarmiklum
kössum um borð, fleiri farþega,
sem voru að koma um borð og
yfirleitt allan fyrirganginn, sem
jafnan fylgir brottför skips úr
höfn.
SHÍItvarpiö
Fimmtudagur 22. júní.
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:03
Tónleikar. — 8:30 Fréttir. —
8:35 Tónleikar. — 10:10 Veðurfr.)
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —•
12:25 Fréttir og tilkynningar).
12:55 ,,A frívaktinni“, sjómannaþátt-
ur (Kristín Anna Þórarinsdóttir)
15:00 Miðdegisútvarp (Fréttir. — 15:05
Tónleikar. — 16:00 Fréttir og
tilkynningar. — 16:05 Tónleikar.
— 16:30 Veðurfregnir).
18:30 Tónleikar: Lög úr óperum.
18:55 Tilkynningar. — 19:20 Veðurfr.
19:30 Fréttir.
20:00 Samleikur á fiðlu og píanó:
Vaiman og Karandshova leika
sónötu í G-dúr eftir Ravel.
20:20 Synoduserindi: ,,Far þú og gjör
slíkt hið sama" (Séra Örn
Friðriksson á Skútustöðum).
20:50 Einsöngur: Mario del Monaco
syngur.
-51:15 Erlend rödd: — Leikritaskáldið
Eugéne Ionesco talar um til-*
raunaleikhús — (Guðmundur
Steinsson rithöfundur).
21:45 Organtónleikur: Dr. Páll tsólfs-*
son leikur á orgel Kristkirkju 1
Landakoti.
a) Tokkata í a-moll eftir Jan
Sweelinck.
b) Benediktus eftir Max Reger,
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Kvöldsagan: „Þríhyrndi hattur<«
inn“ eftir Antonio de Alarcón;
VII. (Eyvindur Erlendsson).
22:30 Sinfónískir tónleikar: Sinfónía
nr. 6 í F-dúr op. 68 (Pastoral)
eftir Beethoven (Sinfóníuhljóm
sveit Vínarborgar leikur; Otto
Klemperer stjórnar).
23:10 Dagskrárlok.
Föstudagur 23. júnf
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:03
Tónleikar. — 8:30 Fréttir. —
8:35 Tónleikar. — 10:10 Veðurfr.)
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar.
12:25 Fréttir og tilkynningar>
13:15 Lesin dagskrá næstu viku.
13:25 „Við vinnuna: Tónleikar.
15:00 Miðdegisútvarp (Fréttir. — 15:0®
Tónleikar. — 16:00 Fréttir og
tilkynningar. — 16:05 Tónleikar.
— 16:30 Veðurfregnir).
18:30 Tónleikar: Harmonikulög.
18:55 Tilkynningar. — 19:20 Veðurfp.
19:30 Fréttir.
20:00 Einsöngur: Walter Anton Dotzeí
syngur óperettulög eftir Johana
Strauss og Franz Lehár.
20:15 Efst á baugi (Björgvin Guð«
mundsson og Tómas Karlsson).
20:45 Tónleikar: Spænskir dansar eftif
Granados (Hljómsveit tónlistar
háskólans í París leikur; Enriqu#
Jorda stjórnar).
21:00 Upplestur: — Björn Daníelssoit
skólastjóri á Sauðárkróki les
frumort kvæði.
21:10 íslenzkir píanóleikarar kynna
sónötur Mozarts; XIII: Guðmund
ur Jónsson leikur sónötu í B-dúr
(K333).
21:30 TJtvarpssagan: „Vítahrlngur" eft
ir Sigurd Hoel; XIII. (Arnheiður
Sigurðardóttir).
22:00 Fréttir og veðuríregnir.
22:10 Kvöldsagan: „Þríhyrndi hattur*
inn“ eftir Antonio de Alarcón;
VIII. (Eyvindur Erlendsson).
22:30 I léttum tón: íslenzk dægurlög
leikin og sungin.
23:00 Dagskrárlok