Morgunblaðið - 22.06.1961, Blaðsíða 3
Fimmfudagur 22. jöní 1961
MORGUNBLAÐIÐ
3
tw
SAGA FRA TJÖRNiNNI
„MIKIÐ er heimurinn stór,“
sagði lítill andarungi, um leið
og hann braut eggskumið og
horfði nýfæddum augum á
Tjörnina. Og það var satt: 'í
samanburði við eggið var
Tjörnin stór. Og hvernig átti
hann að vita, að þetta var
ekki allur heimurinn — og
meira að segja hnötturinn er
eins og lítið egg í geiminum?
,,Þú verður bráðum stór
líka,“ sagði mamma hans og
horfði ástúðlega yfir hópinn
sinn.
„Alveg eins og heimurinn?“
spurði litli andarunginn, en
allar endurnar á Hólmanum
hlógu, meira að segja systk-
in hans hlógu að honum, því
að þau voru svolítið verald-
arvanari.
„Þú átt eftir að sjá, ungi
litli, hvað heimurinn er stór,“
sagði virðulegur bliki, sem
hafði víða flogið, „það eru til
margar aðrar tjamir, og svo
sjórinn."
„En þessi er bezt,“ sagði
gömul kolla, „því að veiði-
bjallan kemur sjaldan hing-
að.“
„Hvað er veiðibjalla?" sagði
litli andarunginn og kenndi
hrolls, þegar hann sagði orðið.
„Það er ljótur fugl, sem
borðar litla unga,“ sagði blik
inn virðulegi og skimaði til
lofts.
„Ert þú pabbi minn?“
spurði litli andarunginn og
horfði aðdáuniaraugum á
hann.
Blikinn kímdi og svaraði:
„Það getur vel verið, ungi
litli.“ ■
„Ég vil verða eins og þú,“
sagði litli andarunginn.
„Þá verðurðu að vera dug-
legur,“ sagði blikinn og synti
tígulega út á Tjörnina.
Og litli andarunginn var
duglegur: Hann synti um alla
Tjörnina, borðaði, svaf og
dafnaði.
„Þú verður einhvern tíma
eins stór og fallegur og blik-
inn, sem þú ert svo hrifinn
af,“ sagði mamma hans (það
var hún raunar líka).
„Hvenær get ég þá flogið?“
spurði litli andarunginn og
leit óþreyjufullur til himins.
„Þegar vængirnir eru orðn-
ir nógu stórir," sagði mamma
hans.
„Hvenær verður það?“
sagði litli andarunginn.
„Bráðum’,“ sagði móðir hans,
„vertu ekkl óþolinmóður."
„Mig langar svo mikið til að
sjá, hvað heimurinn er stór,“
sagði litli andarunginn.
„Það er bezt að kynnast
heiminum sem minnst,“ sagði
mæðuleg kolla.
Litli andarunginn leit undr-
andi á hana.
„Já," sagði mæðulega koll-
an, „það er ekki allt fallegt
eða gott í þessum heimi.“
„En hann er víst voða stór,“
sagði litli andarunginn.
Örlögin höguðu því þann
veg, að litli andarunginn
kynntist í einni svipan:
vonzku heimsins og víðáttu.
Það er sorgleg saga og ef til
vill ekki falleg, en hún er
sönn.
Það var fagran sólskinsdag:
„Veiðibjallan kemur, veiði-
bjallan kemur,“ kölluðu end-
urnar á Tjörninni, og allir
ungarnir reyndu að fela sig,
nema litli andarunginn. Hann
horfði hugfanginn. til himins,
þar sem stór, hvítur fugl sveif
þöndum vængj um yfir Tjörn-
inni og lækkaði flugið. Væng-
irnir köstuðu skugga á vatns-
borðið, eins og þar flygi ein-
hver annar, svartur fugl.
En litli andarunginn kenndi
ekki ótta, og heyrði ekki að-
vörunarhróp móður sinnar og
hinna andanna, þegar veiði-
bjallan steypti sér yfir hann.
Það var eins og drægi
snöggvast fyrir sólina og kald
ur vindsveipur stryki Tjörn-
ina, og litli landarunginn lok-
aði ósjálfrátt augunum. Þeg-
er hann opnaði þau aftur, sá
hann andartak yfir Tjörnina;
móður sína, systkin, mæðu-
legu kolluna, virðulega blik-
ann og allar hinar endurnar;
Hólmann, já, húsin við Tjörn-
ina og sjóinn.
Andvarp leið frá brjósti
hans: En hvað heimurinn var
stór. Síðan gleypti veiðibjall-
an litla ungann.
En hiann varð sjálfur —
alveg eins stór og heimurinn
— sál hans.
i.e.s.
.*
Prestastefna Is-
Eands sett í gær
PRESTASTEFNA íslands
var sett í gær. — Klukkan
10.30 í gærmorgun hlýddu
klerkar messu í Dómkirkj-
unni. Dr. theol. Bjarni Jóns-
son vígslubiskup predikaði
og þjónaði fyrir altari við
altarisgöngu ásamt biskupi
íslands.
Prestastefnan var sett með
bænargerð í kapellu Háskóla ís-
lands kl. 2 e. h. 1 upphafi athafn-
arinnar léku þeir dr. Páll ísólfs-
son og Þórarinn Guðmundsson.
Eunginn var sálmurinn Vér kom-
um saman á kirkjufund og Bisk-
up íslands las ritningarkafla,
flutti bæn og sagði Prestastefn-
una setta.
Þá var gengið í hátíðarsal há-
skólans og þar flutti biskup ís-
lands herra Sigurbjörn Einars-
aon ávarp. Minntist hann í upp-
ihafi máls síns presta er látizt
hafa á liðnu Synodusári. Einnig
prestekkna og fyrrverandi söng-
rnála-stjóra. Vottuðu fundarmenn
minningu hinna látnu virðingu
sína með því að rísa úr sætum.
Þá ræddi biskup um breyting-
ar á kirkjuembættum og skýrði
frá því meðal annars, að fimmtán
prestaköll væru nú óveitt. Einnig
gat hann þess að tíu kirkjur
hefðu verið vígðar á árinu, end-
urbyggðar og nýjar.
Á prestastefnunni lá frammi
skýrsla um kirkjuleg störf á
liðnu ári, almennar guðsþjón-
ustur voru 3408 árið 1960, barna-
guðsþjónustur 837 og aðrar guðs-
þjónustur 375. Af einstökum
prestaköllum voru flestar guðs-
þjónustur í Hallgrímsprestakalli
— 159 en fæstar í Árnespresta-
kalli — 4.
Þá var einnig lögð fram
skýrsla söngmálastjóra, skýrsla
um æskulýðsstarf Þjóðkirkjunn-
ar, samin af æskulýðspresti sr.
Ólafi Skúlasyni og ársskýrsla
vinnubúðanefndar eftir dr. Þóri
Kr. Þórðarson.
Kl. 4 síðd. í gær hófust umræð-
ur um veitingu prestsembætta og
frumvarp um breytingu á skipan
þeirra mála, er síðasta ■ kirkju-
þing afgreiddi. Urðu miklar um-
ræður og stóðu fram um kvöld-
mat.
í gærkvöldi flutti dr. Robert
A. Ottósson söngmálastjóri Syn-
oduserindi í útvarpið.
Sigurbjörn Einarsson biskup og Sigurður Stefánsson, vígslubisk up við setning<u prestastefnunnar
STAKSTtlWll
Nazistinn sem kennir
íslenzkum kommúnistum
Alþýðublaðið birtir í gær
mjög athyglisverða grein sem við
leyfum okkur að birta úr nokkra
kafla. Blaðið segir:
„tslenzkir kommúnistar fara
nú tíðar pílagrimsferðir til smá
bæjarins Greifswald í Austur-
Þýzkalandi og ganga þar fyrir
gamlan nazista og fyrrverandi ag
ent Hitlers á íslandi. Hann er
þar stjórnandi svokallaðrar
„Norrænnar stofnunar", sem held
ur uppi nokkurri kennslu í is-
lenzkum fræðum en er í rauninni
miðstöð fyrir þjálfun áróðurs-
manna og agenta, sem kommún
istar þurfa að nota á íslandi og
á hinum Norðurlöndiunum.
Þeir eru orðnir margir forystu
menn kommúnista, sem vitað er
um að hafi heimsótt Greifswald.
Fyrst fóru þangað Magnús Kjart
ansson og Magnús Torfi Ólafsson,
tveir af aðalpennum Þjóðviljans,
og birtu mikinn greinarflokk um
Austur-Þýzkaland eftir heimkom
una. Þangað fór einnig Bryn-
jólfur Bjarnason og flutti hina
frægiu skýrslu sína um stjórnmál
á íslandi, þar sem hann játaði
hreinskilningslega, að Héðins-
klofningur Alþýðuflokksins á
sínum tíma hefði verið gerður
samkvæmt skipun Kominform".
Þýzki nazistinn
Og Alþýðublaðið segir síðar:
„Yfirmaður „Nordisclie Insti-
tut“ í Greifswald er ekki ókunn
ugur íslendingum. — Hann er
dr. Bruno Kress, sem dvaldist
hér á landi árum saman fyrir
stríð og komst svo langt að verða
kennari við Menntaskólann í
Reykjavík, enda kann hann ís-
lenzku vel.
Dr. Kress gekk í þýzka nazista
flokkinn 1. marz 1934, eða svo
snemma að það hlýtiur að hafa
verið af trú en ekki tækifæris-
ástæðum. Um skeið átti Kress í
erfiðleikum innan flokksins
vegna deilu í flokksdeildinni í
Reykjavík og var vikið úr flokkn
um. Eftir allmikinn málarekstur
fékk hann rétt hlut sinn og hlaut
náðun frá sjálfum Hitler og full
flokksréttindi á nýjan leik. f
skjölium dómsstóla nazistaflokks
ins er þess þá sérstaklega getiff,
að Kress væri „ákafur flokks-
maður“ og hafi unnið gott starf
við uppbyggingu flokksdeildar-
innar í Reykjavík.
Þetta er maðurinn, sem Magnús
Torfi Ólafsson skrifaði lofsamlega
um og birti af mynd í Þjóðviljan
um 1958 eftir að þeir Magnús
Kjartansson höfðu heimsótt hina
endurvöktiu stofnun til að kynn
ast pólitísku starfi hennar og
koma á sambandi hennar við is
lenzka kommúnista“.
Stjórnarþjálfun agenta
Síðan lýsir Alþýðublaðið því,
hvernig þessi stofun stjórni þjálf
un agenta, sem eiga að þjóna
hlutverki heimskommúnismans á
Norðurlöndum og lýkur grein-
inni á þennan veg:
„Svona er þessi „menningar-
stofnun“ undir stjórn fyrrverandi
nazista, sem íslenzkir kommúnist
ar hafa vegsamað í Þjóðviljan-
um og sækja heim hver á fætur
öðrum. Þetta er stofnunin, sem
stjórnar þjálfun agenta til að
grafa undan þjóðskipulagi Norð
urlanda. Þetta er sú tegund stofn
unar, sem Brynjólfur Bjarnason
hefur samið við austurþýzk yfir
völd um að taka að sér þjálfun og
skólun á fjölda ungmenna, sem
íslenkir kommúnistar senda
austur þangað undir því yfir-
skyni að þeir eiga að sækja sak
leysislega menningarhátíð —
Eysstrasaltsvikuna".
Þessar upplýsingar munu vafa
laust vekja mikla og almenna at
hygli.