Morgunblaðið - 07.07.1961, Side 16

16
MORGUNBLAÐIÐ
Föstudagur 7. júlí 1961
Renée Shann:
Skyndibrúökaup 19
að þau talist ekki við og vanti
ekki spönn til að skilja, þá skyldi
ég verða hissa. En vitanlega datt
henni ekki í hug að segja þetta,
og mundi líklega aldrei gera. En
hinsvegar líkaði henni ekki alls
kostar hvernig öll þessi mál stóðu
hjá Söndru. Sjálf gat hún bara
ekkert gert til þess að koma þeim
í lag.
Hún leit 1 úrið og fannst
vera orðið framorðið, og sagðist
því ætla að gera fjölskyldunni
fyrsta greiðann með því að fara
á fætur og hita te. Þannig hófst
dagurinn eins og svo margir aðr
ir dagar höfðu hafizt hjá henni,
árum saman. Og þá tók Júlía
ákvörðun, sem henni hefði aldrei
dottið í hug, að hún mundi taka
svo fljótt og einbeitlega. Hún
skrifaði Robin um kvöldið og
sagði honum blátt áfram, að nú
aetlaði hún að fara að fá sér eitt
hvað að gera. — Ég hélt, að ég
mundi vilja vera heima í nokkra
daga til að byrja með, og ég
veit, að mamma hefur líka ætl-
azt til þess, en ég held mér sé
það bara ómögulegt. Ég er eitt-
hvað svo óróleg, og verð að hafa
eitthvað ákveðið fyrir stafni, til
þess að hætta að einhverju leyti
að hugsa um sjálfa mig og okkur.
Þegar móðir hennar spurði
hana að því við morgunverðinn,
daginn eftir, hvað hún ætlaði
að gera, kvaðst hún ætla inn í
borgina.
— Geturðu ekki beðið með það
til morguns, elskan mín. í»á gæti
ég komi með þér, en það get ég
ekki í dag. Þá gætum við farið
eitthvað í búðir og kannske
skroppið í bíó.
— Ég held ég verði að fara
í dag, mamma. Það var ætlunin
að borða hádegisverð með Ann
og síðan ætíaði ég að líta inn í
skrifstofuna og vita, hvernig
þeim líður þar.
— Gott og vel, ef þú vilt það
heldur. Fru Fairburn andvarp-
aði, en svo brosti hún til Júlíu
og það var hálfgert þjáningar-
og ásökunarbros. — Ég var að
vona, að þú gætir verið eitthvað
heima mér til samlætis og þyrft-
ir sem gift kona ekki að leita þér
atvinnu.
— Þú færð víst að hafa mig
nóg heima, mamma, en bara
ekki í dag. Hún ætlaði ekki að
segja móður sinni neitt um at-
vinnuna fyrr en hún væri búin að
£á hana, ög þá gæti hún kannske
líka létt eitthvað udir á kostnað-
inun. við heimilishaldið, og það
gæti ef til vill orðið til að bæta
fyrir það, að hún yrði að heiman
daglega, eins og áður fyrr. Hitt
var satt, að þetta var engin brýn
nauðsyn, því sem kona Robins,
hafði hún fastan lífeyri. En það
var nú sama; það spillti engu að
vinna sér eitthvað inn aukalega.
Mamrna hennar var hvort sem
var, síkvartandi um vaxandi dýr-
tíð og erfiðleikana við að komast
af.
Hún hringdi til Ann„ sem var
sárfegin að heyra til hennar.
— Ég var að velta því fyrir
mér, Júlía, hvort þú værir ein
af þessum nýgiftu, sem voru send
ar heim um hæl. Þú hlýtur að
vera afskaplega leið yfir þvi.
— Það er nú ekkert Orð yfir
það, svaraði Júlía. — En, segðu
mér Ann: getum við ekki hitzt
og borðað hádegisverð saman?
— Ágætt. Komdu og taktu mig
með þér. Ég veit, að allir verða
sárfegnir að sjá þig aftur.
Þegar Júlía kom í skrifstofuna,
hópaðsist allt starfsfólkið kring
um hana. Allir, sem höfðu tekið
þátt í skilnaðarhófinu, kepptust
nú um að spyrja hana, hvað hún
ætlaði að leggja fyrir sig, úr
því að hún hefði orðið að fara
svo fljótt heim aftur.
— Ég hef ekkert að gera annað
en biða eftir því, að ég komist út
aftur, og vona, að sá dagur láti
ekki bíða sín alltof lengi.
— En leiðist Þér ekki, ef þú
hefur ekkert að gera? spurði ung
frú West.
— Jú það veit hamingjan. En
ég ætla nú alls ekki að fara að
liggja í letinni, heldur ætla ég að
reyna að ná mér í eitthvert bráða
birgðastarf.
í sama bili var hringt bjöll-
unni á borðinu hjá ungfrú West.
Það var hr. Gore-Browne, sem
hafði heyrt, að Júlía væri þarna
komin í heimsókn. Hann sagði að
sig langaði að tala hálft orð við
hana, ef hún hefði tíma til þess.
— Knanske hann ætli að bjóða
þér gömlu stöðuna þína aftur?
sagði Ann. Þessi nýja stúlka,
sem hann fékk í staðinn fyrir
þig, er gal-ómöguleg. Og hvor-
ugt þeírra getur þolað hitt.
Maður hefur heyrt, að hún geti
farið hvenær sem er.
Nýi einkaritarinn var ólundar
leg, ljóshærð stúlka og var að
snyrta á séf neglurnar, þegar.
Júlía kom inn í skrifstofuna hjá
JJfab * Ke"

Austurstrati M
— Ertn nú viss um aS þú hafir notað allar tegundir, Guð-
ríður mín?
hr. Gore-Browne.
— Eruð þér ungfrú Fairburn?
spurði hún og horfði á Júlíu með
sýnilegri vanþóknun. — Farið
þér beint inn. Hinn mikli hr.
Gore-Brown bíður yðar með ó-
þreyju.
Júlía brosti, er hún gekk inn
í skrifstofuna og tók í útrétta
hönd húsbónda síns fyrrverandi.
•— Það gleður mig að sjá yður
Júlía, enda þótt ég sé jafnviss
um, að það gleðji yður ekki eins
að sjá mig.
— Nei, ég verð nú að vera á
sama máli, þó það sé ekki beint
kurteislegt.
— Bull og vitleysa. Ég vil
fyrst og fremst, að fólk sé hrein
skilið. Auðvitað líður yður fjanda
lega að vera komin aftur. En það,
sem mig langaði að vita, var það,
hvað þér ætlið nú að gera af yð
ur, úr því að þér eruð komin
heim nauðug viljug.
— Ég ætla að fá mér vinnu,
svaraði Júlía hiklaust.
— Ágætt! Það var einmitt það,
sem ég var að vona, að þér segð
uð. Jæja gamla staðan bíður eft
ir yður, ef þér viljið. Allt óbreytt
nema hvað kaupið verður eitt-
hvað hærra.
Hjartað í Júlíu tók stökk. Betra
hefði hún ékki getað óskað sér. En
frá sjónarmiði hr. Gore-Browns
gat samt verið einn þröskuldur
í veginum.
— Ég er bara hrædd um, að
þetta verði ekki nema til bráða-
birgða.
— Skiljanlega. Það er mér líka
ljóst. Jafnskjótt sem kallið kem
ur eruð þér þotin. Það geri ég
mér auðvitað að góðu. En al-
mennilegur einaritari, þó ekki
vreii nema fyrir skamman tíma,
væri alveg eins og af himnum
sendur. Nýja stúlkan, sem kom
í yðar stað, er . . . Hr. Gore-
Browne fórnaði höndum í örvænt
ingu.
— Yður líkar ekki við hana?
spurði Júlía sakleysislega.
— Guð minn almáttugur!
Þetta er hreinasti óviti. Getur
ekki skrifað eitt bréf án þess
að hafa 1 því fimmtíu villur
Jafnvel þó að þér hefðuð alls
ekki komið í dag, ætlaði ég að
láta hana fara. Hvenær getið þér
byrjað?
Júlíu hálf-ofbauð hraðinn, sem
á þessu öllu var.
— Ja, mér þætti það ekki of-
snemmt þó það yrði strax á morg
un sagði hr. Gore-Browne með
ákafa.
— En þarf hin ekki að fá upp
sagnarfrest?
— Ég verð í engum vandræð-
um með það. Ég borga henni
bara mánaðar kaup og verð feg-
inn að sleppa með það.
Júlía sagði til að þreifa fyr-
ir sér: — Þá gæti ég byrjað strax
Að vísu er ég hrædd um, að
mamma yrði ekkert sérlega hrif-
in af því. Hún var víst að vona,
að ég yrði eitthvað heima hjá
henni. Én.... ég vildi bara miklu
heldur hafa eitthvað að gera.
— Vitanlega viljið þér það. Lát
um okkur sjá.. hvað er í dag?
Mánudagur. Ef þér byrjuðuð á
miðvikudaginn?
— Já, þá skal ég koma stundvís
lega.
Síðan kvaddi hún og hitti Ann
aftur, sem hafði nú farið í yfir-
höfnina og var tilbúin að fara
út með henni.
— Jæja, er allt í lagi? spurði
Ann.
— Já, allt komið í kring. Á mið
vikudaginn verð ég komin að
gamla borðinu mínu aftur.
— Það þykir mér vænt um að
heyra. Ég hef saknað þín síðan
þú fórst. Og ég er viss um, að hús
bóndinn hefur það líka.
— Hann virtist að minnsta
kosti bara feginn að fá mig aft-
ur.
— Það er bara, hvað lengi okk
ur tekst að halda í þig.
— Ég vona, að það verði ekkl
nema nokkrar vikur.
•— Það get ég silið.
Þær fóru síðan í litla ódýra
veitingahúsið, þar sem þær höfðu
svo oft borðað saman áður, og
þjónustustúlkan, sem var búin að
vera þar lengi, horfði á Júlíu,
steinhissa.
— Ég hélt, að þér hefðuð farið
til útlanda, fröken?
— Það gerði ég líka en ég er
bara komin aftur.
— Nú er það bara ekki .fröken'
lengur, sagði Ann, ’ um leið og
hún tók matseðilinn. — Hvað æti
arðu að fá að borða, Júlía? Þa8
er víst að mestu leyti það sam*
og áður fyrr.
Og það var rétt eins og áðui
fyrr að vera farin að borða þarna
með Ann og hlusta á slúðrið úi
skrifstofunni og það, sem gerzi
hafði síðan hún fór. Annars vai
það nú ekki svo langur tími, en
Júlíu fannst það heill mansaldur.
Svo margt hafði borið til tíðinda
Hún gat varla trúað því, að hún
væri komin heim aftur.
Þegar máltíðinni var lokið, fól
hún beint heim út í Hendon. Úl
því að hún færi svona fljótt að
vinna aftur var líklega réttast
að vera sem mest heima þangað
til, hjá móður sinni. Frú Fair-
burn heyrði þegar hún kom og
kallaði með ákafa. — Ert þú
þama Júlía?
— Já, mamma. Ég kom fljótt
heim. Ég sá að það er góð mynd
íí bíóinu okkar hérna. Ættum við
ekki að skreppa þangað?
sHUtvarpiö
Föstudagur 7. júlí
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:05 T6n
leikar. — 8:30 Fréttir. — 8:33
Tónleikar — 10:10 Veðurfr.).
12:00 Hádegisútvarp. (Tónl. — 12:23
Fréttir, tilk. og tónl.).
13:15 Lesin dagskrá næstu viku.
13:25 „Við vinnuna": Tónleikar.
15:00 Miðdegisútvarp (Fréttir. — 15:0!
Tónleikar. — 16:00 Fréttir og til
kynningar. — 16:05 Tónleikar,
16:30 Veðurfregnir).
18:30 Tónleikar: Harmonikulög
18:50 Tilkynningar. — 19:30 Veðurfr.
19:30 Fréttir.
20:00 Tónleikar: Ballettónlist úr ópei
unni „Hedy“ eftir Fibich. —
Hljómsveit Þjóðleikhússins j
Prag leikur. Frantisek Skvox
stjórnar.
20:15 Efst á baugi (Björgvin Guðmunds
son og Tómas Karlsson).
20:45 Tónleikar: Lög úr óperettunni
„Brosandi land“ eftir Lehár. —
Elisabeth Schwarzkopf, Emmy
Loose, Nicolai Gedda og Ericta
Kunz syngja. Hljómsveitin Phil-
harmonia leikur með. Ottó
Ackermann stjórnar.
21:00 Upplestur: Olafía Arnadóttir les
frumsamin ljóð.
21:0 Islenzkir píanóleikarar kynna són
ötur Mozarts; XV. Guðrún Krist
insdóttir leikur aónötu i F-dúr
K533.
21:30 Utvarpssagan: MVítahringur“ eft
er Sigurd Hoel; XVII. lestur —
(Arnheiður Sigurðardóttir),
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Kvöldsagan: „Ölokna bréfið" eft
er Valeri Osipov; III. og síðasti
lestur (Pétur Sumarliðason kenn
ari).
22:30 Islenzk dans- og dægurlög.
23:00 Dagskrárlok.
w
a
r
Á
ú
ð
— Heyrðu Bill, þessi Birkibita
euiglýsing er ágæt... .Ég vona að
hún verði til þess að sælgætið
eeljist!
— Hún verður það. Markús,
mig langar til þess að þú akrifir
fyrir tímaritið um gæsaveiðar í
Florida... .Hvenær getur þú far-
ið?
— Ég vildi helzt bíða þar til
ég fæ að vita hvernig þetlia nýja
sælgæti selzt,
— AUt í lagi... .Og meðal ann
arra orða, mig langar til að fá
öðruvísi gæsafráisögn í þetta
sinn....á einihvern hátt frá-
brugðna þessum venjulegu!
— Éig skal reyna Bill!
taugardagur 8. Júlí.
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:05 Tón
leikar. — 8:30 Fréttir. — 8:35
Tónleikar — 10:Í0 Veðurfr.).
12:00 Hádegisútvarp. (Tónl. — 12:25
Fréttir, tilk. og tónl.),
12:55 Oskalög sjúklinga (Bryndís Sig-
urjónsdóttir).
14:30 í umferðinni (Gestur Þorgríms-
son).
14:40 Laugardagslögin. — (Fréttir kl.
15:00 og 16:00).
16:30 Veðurfregnir.
18:30 Tónleikar.
18:55 Tilkynningar. — 19:20 Veðurfr.
19:30 Fréttir.
20:00 Leikrit: „Það stendur hvergi í
bókinni'', gamanleikur eftir
Arthur Watkyn. Þýðandi: María
Thorsteinsson. Leikstjóri: Indriði
Waage. Leikendur: Anna Guð-
mundsdóttir, Jóhann Pálsson, Er-
lingur Gíslason, Þorsteinn Ö,
Stephensen, Valur Gíslason, Rúr
ik Haraldsson, Jón Aðils og Gest
ur Pálsson.
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
* 31 >16 Tion clöö —— OA-íitl Uu ackrá rl nh.