Morgunblaðið - 16.07.1961, Blaðsíða 22

22
MORGVTSBL AÐIÐ
Sunnudagur 16. júlí 1967
Birna og Auður Einarsdætur íóru í smásiglingu með
Þorkatli Ólafssyni. — Báturinn lekur, hrópuðu þær.
— Við Elliðavafn
Framh. af bls. 3
— Nei.
— Það hlaut að vera.
— Hann er góður þessi.
— Já, góður eiginmaður.
— Hvað vitum við um það.
— Hvemær farið þið að
sofa?
— Snemma og seint á fæt-
ur. Maður nennir varla að
borða hvað þá meira. Liggur
bara og lætur sér líða vel.
Það hefur bara ekki verið
nóg sólskin. Við vorum hérna
í fyrra í hálfan mánuð og
það rigndi alla dagana nema
einn. Það rigndi í gær. Var
ekki rigning í Reykjavík?
Það rigndi alveg eins og hellt
væri úr fötu, en við blotnuð-
um ekki inni í tjaldinu. Bara
hlustuðum á regnið. Það var
draumur.
— Hvað talið þið um?
— Hitt og þetta, og stund-
um ekki neitt. i
— Sú litla segir ekki orð.
— Hún er feimin og orðin
óvön karlmönnum. Nei, afi
hennar kom í gær. Við lágum
í tjaldinu og heyrðum hann
koma og héldum að einhver'
róni væri á leiðinni. En hún
sagði að það væh afi. Hún
hefur svo góða sjón. Við sá-'
um það ekki þegar við gægð-
umst út.
— Hvað hélduð þið þegar
við komum?
— Okkur datt ekki í hug
að þið væruð blaðamenn. Við
vorum búnar að gleyma að til
eru blöð. Það er gott að vera
laus við þau.
— Líka blaðamenn?
—■ Nei, það var ekki mein-
ingin.
— Lesið þið ekkert?
— Jú, þetta:
BLÓÐHEFND KONUNN-
AR.
— Það er þá bezt að við
forðujn okkur.
— Nei, það er alveg óþarfi.
— Hafið þið kannski biblí-
una líka?
— Nei, við erum ekki orðn
ar nógu gamlar til þess.
— Ekki komnar af freist-
ingaaldrinum?
— Já, einmitt. Þá förum
við að lesa biblíuna.
— Hvað er sú litla að
borða?
— Poppkorn.
— Viltu gefa okkur popp-
korn?
Ekkert svar.
— Hvort finnst þér betra
poppkorn eða ber?
— Það eru engin ber kom-
. ►
m.
— Sko, hún kann þá manna
mál.
— Ég heiti Áslaug.
— Já, Áslaug poppkorn.
Þá gaf hún okkur líka
poppkorn.
— Þarna kemúr afi henn-
ar. Hann er að sækja okk-
ur. Það væri gaman að vera
mikiu lengur. Engar áhyggj-
ur, ekkert nema leti ....
— Notaðu fallegra orð.
— Hvað?
— Friður.
— Já, við erum búnor að
vera hér síðan um helgi (nú
var miðvikudagur) en svo
förum við upp í Borgarfjörð,
því sumarfríið er ekki enn
búið. Þar verður líka friður.
Meira að segja fyrir blaða-
mönnum.
— Það er óvíst ....
Við sáum ekki fleira fólk
fyrr en við komum að Þing-
nesi. Þar er fallegur sumar-
bústaður niður við vatnið.
Seglbátur flaut skammt frá
Jandi. Þrjár litlar stúlkur
sveifluðu sér í rólum eins
og þær væru að reyna að
komast upp í sólina.
— Er gaman að róla?
— Já, það er svo skrítið
í magann.
— Þarna er lík-a vegasalt.
— Hvað er mest gaman?
— Það er mest gaman í
mömmuleik.
— Hafið þið nokkurn
pabba?
— Pabbi okkar er heild-
sali.
— En hver er pabbinn í
mömmuleik?
—• Enginn, þeir borða svo
mikið.
— Drullukökur?
— Nei, alvörukökur.
— Úr hverju eru þær?
— Kókó, hveiti, smjör —
allt nema neftóbak.
— Jú, líka neftóbak.
— Tekur þú í nefið?
— Nei.
— Já, í nefið á mér.
— Ér það þess vegna svona
stórt?
Maður og kona komu út
á svalirnar fyrir framan sum
arbústaðinn, og við gengum
til þeirra og kynntum okk-
ur. Maðurinn kveðst heita
Þorkell Ólafsson og konan
Þorbjörg Bjarnadóttir, kona
Einars Kristjánssonar, heild-
sala, sem er eigandi bústað-
arins.
— Þeir eru yfirleitt alltaf
tómir þessir smábústaðir,
sagði Þorkell, börnin vilja
ekki fara í þá, þegar þau
fullorðnast.
— Þetta er þá eins og flótt
inn úr sveitunum?
— Já, það má segja það.
Ég var hérna um aldamót-
in. Það er mikið breytt síð-
an. Þá voru engir sumarbú-
staðir. Bara kindur, því
Elliðavatn og, Vatnsendi voru
miklar fjárjarðir. En þeir
græða kannski jafn mikið á
að leigja landið undir sumar-
bústaði. Ég veit það ekki.
—• Ertu á móti sumarbú-
stöðum?
— Já, mér finnst lítill feg-
urðarauki að þeim. Svo er
þetta ekki notað almenni-
Iega.
— Hefurðu veitt í vatninu?
-— Já, í gamla daga. Þá
var miklu meiri silúngur í
því. Nú fæst hann varla
nema í net. Kannski hefur
hann of mikið æti.
— Var Kjalarnesþing hérna
einhvers staðar?
— Já, það er sagt svo,
sagði Þorbjörg, það eru tóft-
ir þarna á bak við suraar-
bústaðinn, en það er víst bú-
ið að slétta .yfir hluta af
þeim.
— Una börnin sér vel
hérna?
— Jú, en það verður helzt
alltaf einhver að koma. Þau
eru svona þessi borgarbörn.
Annars finnst þeim þetta ekki
nógu spennandi.
— Mig langar í bíó, kall-
aði éin þeirra.
— Farið þið heldur út í
bátinn, ég ætla að taka mynd
af ykkur, sagði Ijósmyndar-
inn.
★
— Þarna eru tveir strákar
að veiða.
Við v.orum komnir að
Vatnsenda og höfðum ekki
séð hræðu á leiðinni. Sumar-
bústaðirnir voru ósköp ein-
manalegir, og vatnið líka,
en ....
— Eruð þið að fá hann,
strákar?
— Við erum með slöngu,
en annar öngullinn er fast-
ur.
— Slöngu?
— Já.
— Kyrkislöngu?
— Nei, þær eru bara í
heitu löndunum.
— Það er heitt í dag.
— Ekki eins og í Afríku.
— Hafið þið komið þang-
að?
— Nei, við höfum séð
Tarzanmyndir.
•— Hvernig slanga er þetta?
—- Vatnsslanga.
— Er það öll yeruin?
— Já, það er enginn sil-
ungur hér upp við land.
Við urðum að gefast upp
við að losa öngulinn fyrir þá,
en ráðlögðum þeim að vaða
út og kyrkja slönguna —-
eins og í Tarzanmyndunum.
★
Að síðustu hittum við Hag
barð litla Ólafsson. Hann var
að setja lamir á hurð á litl-
um skúr. Hundurinn Lappi
veltist við fætur hans. Hvor-
ugur leit upp.
— Þú ert að smíða.
—• Já, það er erfiðara en
ekki neitt.
— Þú ert bara spekingur.
Hann anzaði ekki.
—• Þetta er fallegur hund-
ur.
— Hann hefur aldrei litið
í spegil.
— Hvað ertu gamall?
—• Hundrað ára.
—• En hundurinn.
— Hann er ekki fæddur.
—• Þú ert skrítinn.
— Ég má ekki vera að þvi
að tala við ykkur.
—• En hundurinn?
— Spurðu hann sjálfur.
— Lappi, Lappi kallinn
Hundurinn reis upp og dill
aði rófunni.
— Sko, hann er kurteis.
— Hann er óþekkur.
— Ert þú ekkert óþekkur?
— Að minnsta kosti ekki
eins og hann.
— Finnst þér gaman hérna?
— Það er ágætt.
— Eru nokkrir leikfélagar
hérna?
— Já, hundurinn.
— Engir aðrir?.
— Þeir eru ekki komnir
ennþá, ef þeir þá koma.
— Ætlarðu að bíða eftii
þeim?
— Ég ætla að negla þess-
ar lamir.
★
Þeyrinn var orðin að gusti.
Ljósið að skuggum. Allt hafði
breytt um svip. Nema sum-
arbústaðirnar, sem enn biðu
mannamáls. Púðrið hans Nel-
sons virtist að því komið að
blotna. i.e.s.