Morgunblaðið - 18.07.1961, Side 16

16
MORGVNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 18. júlí 1961
Skyndibrúðkaiip
Renée Shann:
28
hringja til þess að spyrja þig
hvort þú hefðir fengið bréf frá
John nýlega. Ég fékk reglulega
bréf frá Robin til að byrja með,
en í seinni tíð hef ég ekkert feng
ið svo að ég er farin að verða
dálítið óróleg.
Joan flýtti sér að svara: — >ú
hlýtur að vera það. Ég frétti
næstum daglega frá John.
— Og hefur kannske gert all-
an tímann?
— Já, það hefur verið eina
huggunin mín allan þennan tíma.
Júlíu varð illt við.
— Hvað er langt síðan þú
'hefur fengið bréf? spurði Joan.
— Það fara að verða sex vikur.
— Það er nokkuð langt, en
þú skalt nú samt ekkj verða
óróleg því að líklega er einhver
fullkomilega eðlileg skýring á
þessu.
Júlía sagðist viss um. að svo
hlyti að vera. Hún gaf Joan
einhver óljós loforð um að hitta
hana bráðlega og lagði síðan frá
sér símann.
Síðan sat hún og starði út í
bláinn, og tók að spyrja sjálfa
sig hvað hefði getað komið fyr-
ir. Hvers vegna hafði Robin ekki
skrifað henni? Gat það verið af
því að tilfinningar hans til henn
ar hefðu tekið einhverjum breyt-
ingum?
Sú hugsun skelfdi hana. En
jafnvel þó svo væri, mundi hún
geta hugsað til þess að venjast
því?
Og hún vissi mætavel, að það
mundi hún ekki geta. Þegar af
þeirri ástæðu, að það gat ekki
legið til grundvallar fyrir þögn
Robins. Hún yrði að treysta á
tryggð hans og ást. Og hafði
hann kannske ekki sjálfur varað
hana við því. að svo gæti farið,
að bréf bærust óreglulega frá
honum? Og eins og Joan hafði
verið að segja áðan, þá gat ein-

■ t-.'- /. .'

''ftýnnizt Servis
• - og þér kaupib
$en//s þi/ottauél.
.Jfekía
i| •'* Alisturstræti 14 *. *.
ýSími Í1S87 : C- Tj
Fiem
°9 • •
|á ser
— Ertu vitlaus maður? Þetta er ekki botnlanginn, þetta er
litli fingurinn á mér!
hver einföld ástæða legið til þess
arna.
XIII.
Frú Fairburn leit á börn sín
við matborðið, næsta laugardags
morgun og spurði hvert þeirra
yrði heima í kvöldmat.
— Ekki ég, sagði John.
— Ætlarðu nú að fara að hitta
einhverja stelpu?
— Já, mamma.
Frú Fairburn dokaði við, og
var sýnilega að velta því fyrir
sér, hvort hún gæti bannað syni
sínum þetta, en svo virtist hún
komast að þeirri niðurstöðu, að
til þess hefði hún ekkert vald.
— En þið tvær? spurði hún
dæturnar.
— Ég fer út, sagði Sandra.
— Og ég líka, svaraði Júlía.
— >ú líka, Júlía? Röddin var
undrandi og hneyksluð.
— >ví ekki það?
— Kannske ekki af neinni sér
stakri ástæðu, en mér finnst
bara skrítið að vera úti á þeyt-
ingi, ef þú ert eins hrædd um
Robin og þú segir.
— Vertu nú ekki með þessa
vitleysu, mamma, sagði Sandra.
— Ef Júlía er hrædd, þá væri
það eitt næg ástæða til þess að
vera úti á þeytingi, eins og þú
kallar það.
Lionel kom að sækja hana
klukkan hálfsjö. >au ætluðu að
hitta Joan og Stephen um kvöld
ið, og skemmta sér almennilega
saman, öll fjögur. í fyrstunni
hafði Júlía reynt að koma sér
hjá því, og hafði sagt Lionel, að
hún væri alls ekki viss um, að
hún vildi neitt vera að fara. En
Lionel, sem vissi nú orðið um
Ikvíða hennar í sambrandi við
Röbin, hafði kveðið öll mótmæli
hennar niður og haldið því fram,
að hún gætj ekki annað verra
gert en sitja heima og halda að
sér höndum, og þess vildi Robin
alls ekki óska henni.
Frú Fairburn tók mjög vin-
gjarnlega móti honum. Hún hafði
séð hann nokkrum sinnum, og
nú duldist Júlíu ekki, að móðir
hennar var mjög hrifin af hon-
um.
— Skemmtu þér nú vel, elsk-
an, sagði hún við Júliu og kys^ti
hana að skilnaði.
— Ég skal koma henni
óskaddri heim og sjá um, að hún
komi ekki mjög seint, sagði
Lionel.
— Það er allt í lagi. Mér þykir
vænt um, að hún getur kom-
izt eitthvað út að skemmta sér.
Júlía steig upp í bílinn og
hugsaði með sér, að eitthvað
hefði nú gamla konan breytzt í
skapinu síðan um morgunverð-
inn, og tók að hugleiða óstöðug
leik mannshugans. Síðan óku
þau af stað í rökkurbyrjun.
— Allt .í lagi, Júlía?
— Já, já.
— Ég hef verið með lífið í
lúkunum allan daginn, að J>ú
myndir kannske hætta við allt
saman.
— Það vantaði minnst , að ég
gerði það.
— Þá varstu skynsöm að hætta
við þá vitleysu. Reyndu nú að
varpa frá þér áhyggjunum í
kvöld, og ásetja sjálfri þér að
skemmta þér vel.
Hún reyndi það eftir föngum,
þar eð hún vissi, að þetta væri
gott ráð. Og aðalatriðið var, að
hún vissi — enda hafði hann
marg endurtekið það síðustu dag
ana — að Robin vildi, að hún
færi út að skemmta sér. Eftir
því sem á kvöldið leið, hugs-
aði hún með sér, að hún hlyti
að hafa meiri viljastyrk en hennj
hafði áður dottið í hng. því að
hún var raunverulega að
skemmta sér, og það vel. Þau
fóru á einn skemmtistaðinn eftir
annan og aðra eins staði hafði
hún aldrei áður komið á. Þetta
var eins og ríkisbubbar væru
að rekja helztu skemmtistaði
borgarinnar. Enda virtust þeir
báðir vera ríkir menn, Stephen
og Lionel. Loksins var farið í
næturklúbb. Lionel lét svo um
mælt, að þeir væru búnir að
vera svo lengi að heiman, að
þeir yrðu að bæta sér það al-
mennilega upp.
JÓan sagði við Júlíu, frammi í
fatageymslunni: —- Nú ættu
mennirnir okkar að sjá okkur,
en samstundis iðraðist hún orð-
anna, og bætti við í afsökunar-
tón: — Fyrirgefðu, Júlía mín,
ég mundi ekki, hvað þú hefur
miklar áhygjur.
— Það er allt í lagi. Ó, guð
minn, ef ég gæti farið inn og
hitt Robin hérna með Stephen
og Lionel:
Joan hló við. — Þá er ég nú
hrædd um, að Lionel yrði fljótt
að láta sig hverfa.
— Það mundi hann líka gera,
hugsaði Júlía. Og eftir því sem
hún þóttist vera farin að þekkja
hann, mundi hann gera það með
góðu og af fúsum vilja. Því að,
hvað sem tilfinningum hans
kynni að líða, þá var hann al-
gjörlega óeigingjarn, þegar hún
var annars vegar.
Þau fengu nú eitthvað að
borða og drekka og dönsuðu svo
ofurlítið og öll höfðu þau orð á
því, hvað það væri leiðinlegt,
að kvöldið væri bráðum liðið.
— Við skulum endurtaka þetta
og það fljótt, sagðj Stephen.
Hann leit á úrið sitt. — Nú
dettur mér nokkuð í hug. Ég
þekki stað þar sem við getum
fengið flesk og egg.
— Nei, svaraði Júlía einbeitt-
lega. — Nú fer ég heim, hvað
sem þið kunnið að gera.
Þau slitu ’því samkvæminu,
enda þótt þeim þætti það leitt.
Joan ætlaði að gista hjá vin-
konu sinni inni í borginni, og
þau Stephen fóru í leigubíl. Lio-
nel opnaði bíldyrnar fyrir Júlíu.
— Ég hef nú hálfgerða sam-
vizku af því að vera að flækja
þér svona langt út úr borginnl
á þessum tíma sólarhrings, sagði
hún.
— Þú gætir aldrei flækt mér
of langt, sagði (hann. Það veiztu.
En ættum við ekki að skreppa til
Edinburgh?
— Nei, þakka þér fyrir.
Göturnar voru manntómar, svo
að þeim miðaði vel áfram.
— Hefurðu skemmt þér vel,
Júlía mín?
í hálfrökkrinu og þokunni
hélt gæsasteggurinn að flug-
brautin væri stöðuvatn. Hann
varð of seinn að forða fjöl-
skyldunni sinni litlu frá glamp-
andi flugbrautinnL
J — Heyrðu, Mac, sjáðu! —Komdu .... Við fáum gæsa
I Hópur af gæsum hefur rotazt | steik í kvöldverð!
I þarna!
— Ágætlega. Þetta hefur ver-
ið dásamlegt kvöld.
— Með allri virðingu fyrir
Stephen, þá skulum við verða
tvö ein næst. Mér var að detta
í hug á laugardaginn kemur —•
— Við skulum ekki fara neitt
að ákveða það fyrirfram, Lionel.
Ég vil heldur sjá hverju fram
vindur.
— Allt í lagi, hjartað mitt!
— Hjartað mitt. Og hún sem
var búin að venja sig við, að
hann kallaði hana elskuna. Jæja,
það var víst ekki mikill munur
á. Eða var það kannske? Það
var bara hreimurinn í rödd hans,
sem gerði hana dálítið órólega.
Og í þetta sinn stöðvaði harin
bílinn spölkorn frá húsinu. Hann
slökkti á vélinni og horfði á
hana.
— Ég hef verið að bíða eftir
því allt kvöldið að segja þér,
hvað þú ert falleg. Þessj hvíti
kjóll .... ó, Júlía. Ég hef nú
gert mitt bezta til að haga mér
eins og maður .... en .... já, þú
hlýtur að sjá, hvað ég elska þig.
Hún hallaði sér til að opna
dyrnar, og hugsaði ekki um ann-
E’ð en aðeins að komast út. Svona
mátti Lionel ekki tala við hana.
Lionel ____og áður en hún vissi
hafði hann faðmað hana að sér
og kysst hana. Hún vissi, að hún
átti að verja sig fyrir þessu, og
vildi líka gera það. En stundar-
kom var eins og allan mátt
drægi úr henni og hún gat ekki
varið sig.
— Ó, Júlía, þú ert svo yndis-
leg^ ....
Á einni svipstundu komst hún
til sjálfrar sín. Hún reif sig
lausa og stökk út. Hún hljóp á
eftir henni og stóð nú fyrir fram-
gHUtvarpiö
Þriðjudagur 18. júlf
8:00 Morgunútvarp (Bæn: Séra Tng-
ólfur Ástmarsson. — 8:05 Tón-
leikar. — 8:30 Fréttir. — 8:35
Tónleikar. — 10:10 Veðurfr.).
12:00 Hádegisútvarp. — (Tónleikar.
— 12:25 Fréttir og tilk.).
12:55 ,,Við vinnuna”: Tónleikar.
15:00 Miðdegisútvarp (Fréttir. — 15:05
Tónleikar. — 16:00 Fréttir og
tilk. — 16:05 Tónleikar. — 16:30
Veðurfregnir).
18:30 Tónleikar: Þjóðlög frá ýmsum
löndum.
18:55 Tilkynningar.
19:20 Veðurfregnir.
19:30 Fréttir.
20:00 Tónleikar: Gina Bachauer leik-
ur tvö píanóverk ftir Liszt:
a) Ungversk rapsódía nr. 12 1
cis-moll.
b) Funérailles.
20:20 Erindi: Endurminningar Attlees
(Vilhjálmur P. Gíslason útvarps
stjóri).
20:45 Tónleikar: Sellókonsert í a-moll
op. 129 eftir Schumann. Sviato-
slav Knushevitski leikur með
Borgarhljómsveitinni í Prögu.
Vaclav Smetacek stjórnar.
21:10 Úr ýmsum áttum (Ævar R. Kvar
an leikari).
21:30 Kórsöngur: Drengjakór Dóm-
kirkjunnar í Regensburg (Reg-
ensburger Dompatzen) syngur
þjóðlög. Theobald Schrems stj.),
21:45 íþróttir (Sigurður Sigurðsson).
22:00 Fréttir og veðufregnir.
22:10 Lög unga fólksins (Jakob Möll-
er). —
23:00 Dagskrárlok.
Miðvikudagur 19. júlí
8:00 Morgunútvarp (Bæn: Séra Ing-
ólfur Astmarsson. — 8:05 Tón-
leikar. — 8:30 Fréttir. — 8:35
Tónleikar. — 10:10 Veðurfr.).
12:00 Hádegisútvsfrp. — (Tónleikar,
— 12:25 Fréttir og tilk.).
12:55 ,,Við vinnuna**: Tónleikar.
15:00 Miðdegisútvarp (Fréttir. — 15:0S
Tónleikar. — 16:00 Fréttir og
tilk. — 16:05 Tónleilkar. — 16:30
Veðurf regnir).
18:30 Tónleikar: Óperettulög.
18:55 Tilkynningar.
19:20 Veðurfregnir.
19:30 Fréttir.
20:00 Fjölnismaðurinn Konráð Gísla-
son; — dagskrá, sem Aðalgeir
Kristjánsson cand. mag. tekur
saman. Flytjendur auk hans:
Sveinn Skorri Höskuldsson og
séra Kristján Róbertsson.
20:50 Frá Musica Sacra-tónleikum f
Laugarneskirkju 11. maí sl. —
Kirkjukór Laugarneskirkju syng
ur undir stjórn Kristins Ingvara
sonar, Árni Arinbjarnarson leik-
ur á orgel og Kristinn Hallsson
syngur einsöng.
21:40 Sendibréf frá Eggerti Stefáns-
syni: Frá Bonn fæðingarstað
Beethovens. (Andrés Björnsson
flytur).
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Kvöldsagan: „Ósýnilegi maður*
inn" eftir H. G. Wells IV.
(Indriði G. Þorsteinsson rith.).
22:30 „Stefnumót í Stokkhólmi": Nor*
rænir skemmtikraftar flytja göm
ul og ný lög.
23:00 Dagskrárlok.