Morgunblaðið - 02.08.1961, Blaðsíða 3

Miðvikudagur 2. ágúst 1961
MORGUNBLAÐ1Ð
3

Ellefu dagar í ís -
Battaríisgarður
eða Ingólísgarður.
ÞEGAR blaðamaður og ljós-
myndari Mbl. klöngruðust líf
bræddir um borð í hið traust
gerða og rauðsteinda Græn-
landsfar, „Thelma Dan“, þar
sem það lá svínbundið við
hafnargarðinn, sem Reykvík-
ingar kalla Battaríisgarðinn,
Petersen, sagði okkur 4ja mán
uða ævisögu húnsins. Græn-
lendingar voru á veiðum ná-
lægt Scoresbysundi og skutu
birnu. en uppgötvuðu eftir á,
að einn húnn gekk með henni.
Þeir iðruðust móðurvígsins,
þótt veiðimenn væru, og höfðu
húninn með sér til byggða.
Læknirinn í Scoresbysundi
fóstra síns svo vel, að nafn
hans festist við húninn, sem
er nú kallaður „lille Herr
Olsen". Ekkf vitum við, hvort
læknirinn hefur lesið þáttinn
af Auðuni vestfirzka, Sem gaf
Sveini Danakonungi „bjarn-
dýri eitt gersemi mikla“, en
svo mikið er víst, að þessi ó-
gæti doctor í Grænlandi á-
kvað að gerast höfðingi á
gamla vísu, en í stað þess að
troða villidýrinu inn á Frið-
rik kóng, hefur hann skenkt
það dýragarðinum í Óðinsvé-
um.
Skipstjórinn sagði okkur að
húnninn væri vandlega þveg-
inn á hverjum degi, og kynni
hann þvottinum mjög vel,
enda myndu húnar hreinlát-
ari að eðlisfari en börn. Sein-
asta daginn sinn á græn-
lenzkri grund hefði hann
ineira að segja verið skrúbb-
aður hátt og lágt upp úr sápu
vatni. Hins vegar skitnar
hann fljótt í búrinu og verður
brúnn á feldinn. Olsen jr. fær
að ganga eftir þilfarinu á dag
inn, en er þá hlekkjaður við
festi. Einn af léttmatrósunum
annast Olsen af mikilli prýði.
Þeir eru mestu mátar og fara
stundum í gönguferðir saman
um skipið. Olsen fékk heilan
sel í nestið frá Grænlandi og
gengur á hann af góðri lyst.
en auk þess fær hann mjólk
hjá brytanum.

i b**
A i*

Þetta er framsiglan á
„Thelma Dan“. I tunnunni
er fullkominn stjórnpallur.
Efst sér á íslenzka fánann,
en neðst er fáni Samein-
uðu þióðanna.
ekkert óvenjulegt
Hér er bangsi í búrinu sínu. Hann heitir Olsen, ef ein-
hver þarf að ávarpa hann í dýragarðinum í Óðinsvéum,
en þar verður hann að eyða ævinni, vegna höfðings-
skapar læknis eins í Grænlandi, sem fetar að hálfu leyti
í fótspor Auðuns vestfirzka.
en Iandabréfin Ingólfsgarð,
sperrtust fréttaþyrst eyru
þeirra \ið að heyra anparleg
og fremur ógeðfelld hljóð úr
grindabúri á miðju þilfari.
Tveir strákar, annar þykkur
undir hönd, búlduleitur, mó-
eygur, slétthærður, svarthærð
ur, húðdökkur og grænlenzk-
ur, hinn þvengmjór, toginleit
ur, gráeygur, hrokkinhærður,
ljóshærður, fölur og danskur,
stóðu fyrir framan búrið og
espuðu fanga þess, — hvíta-
bjarnarhún.
Sálarlif bjamdýrshúns.
Hann var ör og órólegur,
hljóp um búrið, urraði í sí-
bygju, glefsaði út í loftið, svo
að slefan lak úr hvoftinum,
og tróð klóavöxnum hramm-
inum út í milli rimlanna.
Skömmu síðar lægði skaps-
mun-storminn; hann lagðist
fyrir og innan stundar var
hann sofnaður. Geðflækju-
hnútarnir rakna greiðlegar 1
hugskoti birnubarna en manna
barna.
Sjómaður einn, sem hafði
ekki borið rakhníf að vangan-
um, síðan skipið fór frá Kastip
mannahöfn 28. júní, sagði
ur út í gegnum sitt stölta
skegg, að húnninn væri ekki
nema fjögurra mánaða gam-
alL Við höfðum orð á því, að
hann væri furðu brúnleitur
af hvítabjarnarhúni að vera.
Hann sagði brúna litinn stafa
af „snavs og smuds“, — óhrein
indum.
Eille Herr Olsen
og Auðunn vestfirzkl.
Skipstjórinn, Hans Christian
festi kaup á bangsa og kom
honum í fóstur hjá vélamanni,
að nafni Olsen. Hann gætti
Gallverskar
axlaypptingar.
Við biðum góða stund eftir
að ná tali af skipstjóranum,
meðan hann ræddi við ungan,
franskan leiðangursmann, sem
hafði ógurlegar áhyggjur
vegna farangurs leiðangurs-
ins. Samtalið fór fram á ensku.
Ekkj vitum við, hvort það
tungumál hljómar hjákátlega í
íslendings munni, en óneitan-
lega höfðum við iílkvittið gam
an af að bera saman ensku
Danans og ensku Frakkans.
Skipstjórinn talaði prýðisgóða
ensku, þótt danski hreimur-
inn suðaði undir, en Frakkinn
talaði enskuna aftur á móti
með frönskum framburði.
Hann þóttist hafa orðið fýrir
vonbrigðum og hálfgildings
svikum af hálfu skipafélags-
ins, en skipparinn minnti á
það, að allar áætlanir á Græn
landsleiðum væru samdar með
fyrirvara, og farþegar vissu
fullvel, að ís og veður skiptu
sér ekki af áætlunum, sem
samdar væru á kontórum í
Kaupmannahöfn. Að lokum
klykkti Petersen skipstjóri út
með því, að hann hefði ekki
fram að þessu haft hugmynd
um tilveru þessa leiðangurs.
Þá yppti Franzarinn öxlum á
þann hátt, sem Baunar kalla
„et galliskt Skuldertræk“, en
menn skipstjóra brostu í kamp
inn.
Ekkert óvenjulegt — ork nej.
Skipið sigldi frá Kaup-
mannahöfn 28. júní og hélt þá
beint til Angmagssalik, sem
Frh. á bls. 23
Skipstjórinn á „Thelma Dan“, Hans Chr. Petersen, og kona hans í brúnni. — Þessi
skemmtilegu og viðkunnanlegu hión kippa sér ekki upp við það að sigla í ellefu sólar-
hringa innan um ísjaka.
STAKSTEIMAR
Tekjurnar
Það hefur auðsjáanlega fengið
mjög á kommúnista og fram-
sóknarmenn, að í Ijós hefur kom
ið eftir allar hrakspár þeirra, að
tekjur almennings á fyrsta við-
reisnarárinu urðu mun hærri en
átrið áður. Og einn bæjarfulltrúa
kommúnista í Reykjavík tekur
sér fyrir hendur í Þjóðviljanum í
gær, að svara „þeim blekkingum
stjórnarblaðanna, að tekjur bæj
arbúa hafi hækkað“. Morgunblað
ið ætlar ekki að deila við Þjóð
viljann um þetta atriði, en lætur
skattaframtöl bæjarbúa sjálfra
um að svara blaðinu.
Samkvæmt þeim voru t.d. með
altekjur verkamanna í Reykja-
vík á s.I. ári kr. 75.139 í stað
72.960 árið 1959, eða 3% hærri.
Tekjur sjómanna og iðnaðar-
manna hækkuðu jafnvel enn
meira. Meðaltekjur sjómanna í
Reykjavik voru samkvæmt
skattaframtölum kr. 92.839, eða
13% hærri en árið áður og tekjur
iðnaðarmanna 79.580 og höfðn
hækkað um 6,4% frá því árið áð-
ur.
Hér er ekki reiknað með hækk
un f jölskyldubóta eða þeim
skattalækkunum, sem urðu á ár
inu, aðeins hreinum atvinnutekj
um fyrirvinnunnar.
Sé einnig tekið tillit til þessara
atriða má sjá, að viðreisnarráð-
stafanirnar hafa alls ekki haft
þau áhrif á afkomu manna, sem
blöð stjórnarandstöðunnar hafa
viljað vera láta, heldur hafa tekj
ur beinlínis hækkað til muna.
Getum ekki staðið
utan við
1 sambandi við þá þróun, sem
nú virðist framundan í viðskipta
málum Evrópu, er vert að vekja
athygli á eftirfarandi ummælum
Gylfa Þ. Gíslasonar viðskipta-
málaráðherra, á fundi Verzlunar
ráðs íslands hinn 11. júlí s.l.:
„Renni Vestur-Evrópa saman
í eina viðskiptaheild, getum við
ekki staðið utan þeirrar heildar,
þótt við verðum jafnframt að
kappkosta að halda þeim mörkuð
um, sem við höfum nú annars
staðar og enu okkur hagstæðir. Ef
skiptatengsl okkar rofna við þau
ríki, sem ætíð hafa verið aðal-
viðskiptalönd okkar og þar sem
eru miklir framtíðarmarkaðir fyr
ir afurðir okkar, hlyti það að
hafa örlagaríkar afleiðingar fyrir
efnahag okkar og lífskjör. I kjöl-
far viðskiptaeinangrunar myndi
sigla einangrun á öðrum svið-
um“.
„Nýja“ stefnuskráin
Það er engu Iíkara en að Þjóð
viljinn hafi himinn höndum tckið
í gær; svo mikil cr lirifning hans
yfir hinni nýju stefnuskrá sovét
kommúnista. Verður þó ekki ann
að sagt en hrifningin sé nokkuð
barnaleg yfir „nýju“ stefnu-
skránni, því að því fer svo
fjarri, að þar komi nokkuð nýtt
fram. í kommúnismanum getur
aldrei orðið um neitt nýtt að
ræða, og þessi „nýja“ stefnuskrá'
er ekki annað en gömul, úreltu
kenningarnar hans Barx, bland
aðar grobbinu í Krúsjeff.
tuisviyiiðN
KSBSTEFNUSKRÁ FSÍ3AH,
HAGSÆLDAR 0G LÝÐRÆDIS

».<■ *»• —*-* - :»v,
tjrwndeaaví w:ðv> '09*«' xð
Hví* itvíðv; f*i *fh> þörixki.
*•> s? (iwbw v.ttk

Varðandi fyrirheitið um þre-
eða fjórföldun teknanna á 20 ár-
um hefur þessi spurning vaknað:
Minnist nokkur fréttarinnar fyrir
meira en 20 árum, þegar ný far-
þegaflugvél var keypt til lands-
ins og fyrirsögn eins dagblaðanna
var: „FLUGFLOTI ÍSLEND-
INGA STÆKKAR UM 100%“,
fsem var rétt, því að ein sams-
konar flugvél var áður til í land
inu)!