Morgunblaðið - 26.10.1961, Side 11
Fimmtudagur 26. okt. 1961
MOnCT’lVBLAÐlÐ
11
Þrir athafnasamir þjófar hand-
teknir hjá brotajárnskaupmanni
Höfðu m.a. stolið miklu maqni af leiðsluvír
SKÖMMU fyrir hádegi sl. mánu-
dag tilkynnti lögregluþjónn í
Hvalfirði rannsóknarlögreglunni,
að brotizt hefði verið in í
skemmur, sem tilheyra hvalstöð-
jnnL Þetta varð til þess að rann-
sóknarlögreglunni og götulög-
leglunni tókst, með aðstoð brota-
járnskaupmanns hér í bæ, að
hafa upp á og handtaka þrjá
xnenn, sem undanfarið hafa fram
ið nokkur innbrot Og m. a. stol-
ið miklu magni af leiðsluvír.
Rannsóknarlögreglan hafði grun
um að hér væru á ferðinni
ákveðnir menn, sem stunduðu
sölu á brotajárni. Skömmu eftir
að henni barst tilkynningin um
innbrotið í Hvalfirði, fregnaði
hún að þessir menn væru staddir
hjá Leirvogsá við Varmadal á
tveim bílum og hefði a. m. k.
annar þeirra bilað. Tveir rann-
sóknarlögreglumenn, þeir Leif-
ur Jónsson Og Jón Halldórsson,
fóru þegar þangað upp eftir, en
hvorki bílarnir né mennirnir
voru þá sjáanlegir á staðnum, svo
sennilegt er að þeir hafi komið
við einhversstaðar á leiðinni, t.d.
Alafossi, Og lögreglumennirnir
þannig farið á mis við þá. Hins-
vegar sáu þeir merki um bruna
skammt frá brúnni á Leirvogsá.
A brunastaðnum fundu þeir leif-
ar af vafningum utan af raf-
magnsköplum og eins konar inn-
stungur. Eftir að hafa rannsakað
þetta, héldu þeir félagar aftur í
bæinn og höfðu samband við götu
lögregluna, er hafði svo sam-
band við brotajárnskaupmann
nokkurn og báðu hann að láta
vita, ef þeir kæmu til hans með
feng sinn. Skömmu síðar til-
kynnti brotajárnskaupmaðurinn,
Sigurðux Magnusson frá Eskiíirði
hlustar á útvarp
LAUGARDAGINN 14. okt. var ég
að hlusta á fréttir í útvarpinu,
það var frekar lítið að frétta,
þangað til allt í einu, að það kom
frétt frá togaranum Víkingi frá
Akranesi. Hann hafði verið að
toga djúpt suður af Eldey, lítið
fiskað, en svo fékk hann upp
þorskanet á vörpunni, þá fór nú
heldur að færast líf í tuskurnar
því netið var „fullt“ af fiski bæði
lifandi og dauðum. Ekki var sagt
frá því, hvort togarinn hefði hald
ið áfram að draga netið á eftir
eér og fiskað í það, og finnst mér
það misráðið hjá útvarpinu úr
því það náði í þessa rosafrétt á
annað borð. Eg er ekkert hissa
á því, þó að það hafi verið lifandi
fiskur í því neti, sem togari er
•búinn að draga á eftir sér ef til
villi fleiri sjómílur, og dauði fisk-
urinn er sjálfsagt síðan netið tap-
aðist. Eg get sagt bæði útvarpinu
og togaramönnum, að þessi
drauganet, sem svo oft heyrast
nefnd í útvarpinu, veiða sáralít-
inn eða engan fisk, nema það
komi 'styggð að honum, eins og
ti! dæmis þegar hann er að flýja
u'ndan trollinu. Okkar reynsla,
sem með þorskanetum veiðum og
vit höfum á því veiðarfæri, er sú,
að netin hætta að veiða, þegar
þau eru búin að vera um það bil
mánuð í sjó, þá eru þau orðin svo
sjúskuð a?S fiskurinn er farinn að
sjá þau.
Eg get líka sagt útvarpinu og
togaramönnum að við á bátunum
töpum mjög sjaldan netum. Til
dæmis hef ég aldrei tapað trossu
oll þau ár, sem hef stundað fisk-
veiðar með þorskanetum, en því
miður hafa tapazt net þegar tog-
arar hafa togað yfir netasvæðin,
sem of oft hefur komið fyrir.
Það situr illa á togaraskipstjórum
að hlaupa með það í útvarpið, þó
að þeim takist að hræða ein-
hverja fisktitti í þorskanet, sem
þeir eru búnir að draga á eftir
sér ef til vill fleiri sjómílur.
Svo læt ég útrætt um þetta mál
að sinni.
En það er annað, sem mig lang-
ar að minnast á, og það er erindi,
sem togaraútgerðarmaðurinn Guð
mundur Jörundsson flutti í út-
varpið 8. apríl 1958.
Það gekk mest út á það, að við
hátaútvegsmenn hefðum tak-
markað vit á því hvaða bátastærð
hentaði bezt, og hvað sterkar vél-
I. O. G. T.
Stúkan Frón nr. 227
Pundur 1 kvöld kl. 20,30. Venju
leg fundarstörf. Félagsvist og
kaffi eftir fund. Mætið vel á
fyrsta spilakvöldið. — Æt
:.8ItlHÞ0B
ar ættu að vera í bátunum. En
þetta vissi Guðmundur, en hafði
bara ekki sagt frá því fyrr. Þó
var það enn verra með okkur
skipstjórana á bátunum, við lét-
um skera beituna of stórt, við
rérum með of langa línu, við
vorum með of mörg net o. fl.
o. fl.
Nú ofbauð Ríkisútvarpinu
hverskonar voða menn stæðu að
bátaflotanum, og lét tvítaka
þennan fyrirlestur Guðmundar
svo að sem flestir gætu lært þessa
lexiu.
En þetta er nú ekki eins voða-
legt eins og Guðmundur vill vera
láta, að mínum dómi er hann ekki
nógu kunnugur bátaútgerð til að
geta dæmt um þetta.
Loftur Bjarnason útgerðarmað-
ur skrifaði grein í Morgunblaðið
í fyrra vetur um togaraútgerð og
fleira. Einna athyglisverðast
fannst mér útreikningur hans á
hlutfallslegum aflahlut togaranna
miðað við aflahlut, í fiskveiðum
okkar landsmanna. Þar dregur
hann undan síldarafla bátanna.
Af hverju gerir maðurinn það?
Jú til að fá hlut togaranna hlut-
fallslega stærri en hlut bátanna.
Eða er síid ekki fiskur? Hvað
voru togararnir að gera meðan
bátarmr voru á síldveiðum? Þeir
voru margir á karfaveiðum, var
þá sanngjarnt að draga síldarafla
bátanna frá þeirra hlut. Hvað
finnst ykkur, lesendur góðir?
Hefði þér, Loftur Bjarnason,
fundist það gáfulegt ef ég hefði
farið að skrifa um þessa hluti og
dregið karfaaflá togaranna frá?
Því ekki fiskum við á bátunum
karfa, frekar en þeir á togurun-
um síld.
Sigurður Magnússon.
að þessir menn væru staddir hjá
honum. Rannsóknarlögreglumenn
irnir óku þá þangað og hand-
sömuðu tvo þeirra, en sá þriðji
var kominn á undan þeim í bæ-
inn, og var handtekinn daginn
eftir.
Menn þessir hafa nú viður-
kennt að hafa brotizt inn í
geymsluskúr Rafmagnsveitunnar
við Elliðaár 9. þ.m. og aftur
20. þ.m. og stolið þar eirvír, 400
kg í fyrra sinnið en 1000 kg í hið
seinna, eftir því sem Rafmagns-
veitan áætlar, en sjálfir telja
þeir magnið ekki svo mikið. 1
Hvalfirði stálu þeir, auk raf-
magnskapla, úlpu, vinnufötum,
rafmagnsborvél og klykktu út
með því að stela benzíni af bíl
lögregluþjónsins þar. Þarna fóru
þeir inn í tvær skemmur og skúr,
sem tilheyra Hvalstöðinni, eins og
áður segir. Þá hafa þeir viður-
kennt að hafa brotizt inn í
geymsluhús Kveldúlfs, skammt
frá Melshúsum á Seltjarnarnesi
aðfaranótt 20. þ.m. Þar stálu þeir
talsverðu magni af einangrunar-
vir, stórri ferðakistu, sem þeir
segjast hafa fleygt við Elliðaár,
hurðarlömum Og 10 vigtarlóðum
1—10 kg. að þyngd. Einnig hvarf
talsvert af tinlengjum, sem þeir
minnast ekki að hafa tekið og
segja að hafi þá verið stolið frá
þeim aftur, en fenginn geymdu
þeir í opnum bragga í Kópavogi.
Þjófarnir voru þrír að verki
saman í innbrotinu í Hvalfirði og
seinna innbrotinu við Elliðaárn-
ar, en tveir í hin skiptin. Einn
þessara manna hefur komizt í
kast við iögin áður. Þremenning-
arnir sitja nú í gæzluvarðhaldi og
er rannsókn á ferli þeirra ekki
enn lokið.
VIKAMI
52 siður
80 myndir af bílum og allar
helztu upplýsingar,
Keflavikurflugvöllur kostar
7826 milljónir króna — sjá
grein.
Helgi Sæmundsson skrifar
um blaðamennsku á íslandi
á vorum dögum.
Ný framhaldssaga: í leit að
lífsförunaut. Sagan f jallar um
ástir og örlög á sjúkrahúsi.
Skólarnir eigi kost á
þjónustu sálfræðinga
Frá aðalfundi Kennarafélags Eyjafjarðar
LAUGARDAGINN 30. sept. s.l.
var haldinn aðalfundur Kennara-
féalgs Eyjafjarðar á Akureyri.
Formaður félagsins, Hannes J.
Magnússon, skýrði frá að félagið
ætti 30 ára afmæli þann 4. okt.
n.k. og rakti í stórum dráttum
sögu þess. Fyrsti formaður þess
var Snorri Sigfússon. Félagi’ð hef-
ur gengisl fyrir mörgum nám-
skeiðum fyrir kennara á félags-
svæðinu og hafa mörg þeirra ver-
ið fjöisótt. Þá hefur það gefið út
„Vinnubók í átthagafræði“ og
byrjsndabók í reikningi „Leikið
og reiknað“ og uppeldismálatíma-
ritið „Heimili og skóla“ í 20 ár
um næstu mánaðarmót. Fimm
kennarar gengu i félagið á fund-
inum.
Stjórn félagsins var endurkjör-
SALT
f NOREGI, er bezt afgreitt frá
A/S NORSKE SALTKOMPAGNI
Bergen
Simi 18135, símnefni „Saltkompaniet"
-x
Stærstu innflytjendur Noregs
af fiskisalti, með eigin birgða-
stöðvar og sambönd meðfram
allri ströndinni.
.J
in, en hana skipa: Hannes J.
Magnússon formaður, Eiríkur
Sigurðsson, ritari, og Páll Gunn-
arsson, féhirðir.
Auk venjulegra félagsstarfa
fluttu eftirtaldir menn erindi á
fundinum: Stefán Jónsson, náms-
stjóri, um skólamál, Gerda Brun-
skog um byrjunarkennslu yngri
barna, Sigríður Skaftadóttir um
norræna kennaramótið Og nám-
skeið í sambar.di við það, Gísli
Jónsson, menntaskólakennari, um
íslenzkukemislu, Guðjón Jónsson
um sparifjársöfnun skólabarna og
sýndi einnig kvikmynd um það
efni, Cg Jóhann Sigvaldason sýndi
litskuggamyndir af kennaraþing-
inu og kennaranámskeiði í Dan-
mörku.
Eftirfarandi ályktanir vöru sam
þykktar á fundinum:
1. Eftir því, sem þjóðfélagið
verður flóknara koma æ fleiri
vandamál í uppeldinu, ekki sízt
eftir ,að mæður fóru í ríkara
mæli að vinna utan heimilis.
Þessi margþættu vandamál eru
oft þess eðlis, að ekki er á ann-
ara færi en uppeldis- og sálfræð-
inga að greiða úr þeim. Auk
þess er það oft geysilega mikill
styrkur við sjálft skólanámið að
njóta leiðsagnar sérfræðings.
Fyrir því skorar aðalfundur
Kennarafélags Eyjafjarðar á
fræðslumálastjóra, Alþingi og rík
isstjórn að flýta, svo sem auðið
er fyrir því, að hinir stærri skól-
ar að minnsta kosti eigi kost á
slíkri þjónustu sérfræðinga, sem
venjulegur barnakennari hefur
ekki aðstöðu til að veita.
Það mætti t. d. hugsa sér, að
sálfræðistofnun í höfuðstaðnum
hefði aðstöðu til að senda sálfræð
inga út til hinna stærri skóla
landsins. Emmg mætti hugsa sér
að einn sálfræðingur væri t. d.
búsettur á Akuveyri og léti að ein
liverju leiti í té þjónustu í hinum
stærri skólum á Norðurlandi.
En hvernig sem slíku yrði ann-
ars háttað, er það mikil menmng
arleg nauðsyn að koma þessarl
þjónustu á sem fyrst.
2. Þegar þess er gætt að kenn-
arastaðan og þá einnig staða
barnakennara er ein hin mikil-
vægasta ábyrgðarstaða í þjóðfé-
laginu, virðist einmitt að mjög
þurfi að vanda val á mönnum í
slíkar stöður. Það verður bezt
gert með því að gera stöðuna eftir
sóknarverða.
Nú blasir hinsvegar við sú stað
reynd, að vegna lélegra launa-
kjara xennara liggur við borð, áð
loka þur.fi mörgum skólum vegna
kennaraskorts og með hverju ári
gengur verr og verr að fá kenn-
ara með kennararéttindum að
skólum iondsins, ekki aðeins að
hinum smærr skólum og farskól
um, heldur emnig hinum stærri
kaupstaðarskólum.
Ef þessi flótti frá kennarastörf
um heldur áfram, sem allar lik-
ur benda til, að óbreyttum launa-
kjörum, horfir til slíkra vand-
ræða í þessum efnum, að eigi hef
ur áður þekkzt slíkt.
Fyrir því skorar aðalfundur
Kennarafélags Eyjafjarðar á
fræðslumálasíjórn, Alþingi og
ríkisstjórn að taka mál þetta til
alvarlegiar yfirvegunar og úr-
bóta, svo að flóttinn frá kennara-
starfinu verði stöðvaður, og aftur
geti hafist eðlilegt framboð á
kennurum í þjóðfélaginu. Treyst
ir fundurinn þingi og ríkisstjórn
til að ráða nú þegar bót á þess-
um vanda.
Ms. TUNGUFOSS
fer frá Reykjavík laugardaginn
28. þ.m. til Vestur- og Norður-
lands. Viðkomustaðir: ísafjörður,
Sauðárkrókur, Siglufjörður, Dal
vík, Akureyri, Húsavik. Vörumóít
taka á fimmtudag.
Hf. Eimskipafélag íslands