Morgunblaðið - 04.11.1961, Blaðsíða 12
12
MORG VTSBL AÐ1Ð
Laugaidagur 4. nóv. 196í
Útgefandi: H.f Arvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Lesbók: Arni Óla, simi 33045.
Auglýsingar: A.rni Garðar Kris.tinsson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Askriftargjald kr. 55.00 á mánuði innanlands.
1 lausasölu kr. 3.00 eintakið.
KRUSJEFF - KODDAVER OG
SVÆFLAR
Pinhver sögulegasti fundur
■*-* í bæjarstjórn Reykjavík-
ur í seinni tíð var haldinn í
fyrrakvöld. Þar gerðist það,
að fulltrúar kommúnista og
Framsóknarflokksins höfðu
algjöra samstöðu um að
hafna tillögu þess efnis, að
gerðar yrðu ráðstafanir til
varnar borgarbúum vegna
geislunar- og ófriðarhættu.
Fluttu kommúnistar tillögu,
þar sem stuðningur þeirra
við geislamælingar var háð-
ur því að vamarliðið væri
rekið úr landi, íslendingar
segðu sig úr NATO og lýstu
yfir ævarandi hlutleysi. Til-
lögu þessari greiddi fulltrúi
Framsóknarflokksins, Val-
borg Bentsdóttir, atkvæði við
nafnakall og sagði hátt og
snjallt: „Já“, með auðheyri-
legri hreykni í rómnum.
Ingi R. Helgason, varafull-
trúi kommúnista, og Guð-
mundur J. Guðmundsson,
bæjarfulltrúi þeirra, voru frá
upphafi augljóslega ákveðn-
ir í að hindra samstöðu um
ráðstafanir til varnar borg-
urunum gegn geislunarhættu.
Þeir létu að vísu svo sem
þeir væru því samþykkir, að
geislamælingar yrðu auknar
og fráeðsla veitt borgurunum,
en lýstu því yfir að lengra
mætti alls ekki ganga. Eng-
ar raunhæfar ráðstafanir
mætti gera sem orðið gætu
til varnar. En meginefni
breytingartillögu þeirrar,
sem þeir fluttu, var um al-
gjöra stefnubreytingu í ut-
anríkismálum og því fyrir-
fram vitað, að hún mundi
nægja þeim til að komast
hjá því að þurfa að greiða
atkvæði með varnaraðgerð-
um vegna öryggis borgar-
anna.
Fulltrúi Framsóknarflokks-
ins lýsti þegar yfir stuðningi
við þessa tillögu og hafði
fulla samstöðu með komm-
únistum á fundinum. Alfreð
Gíslason, bæjarfulltrúi komm
únista, undirritaði tillöguna
líka, en síðar á fundinum
runnu á hann tvær grímur
og þóttist hann þá vilja gera
tilraun til að sætta sjónar-
miðin. Las hann upp breyt-
ingartillögu, sem hann lýsti
raunar yfir, að flokksbræður
hans í bæjarstjórninni hefðu
ekki samþykkt.
Heildarmynd þessa fundar
er því sú, að kommúnistar
og fulltrúi Framsóknarflokks
ins vilja ekki einungis að
landið sé varnarlaust, heldur
berjast þau líka fyrir varn-
arleysi borgaranna gegn
hættum þeim, sem að steðja.
Þetta algjöra ábyrgðarleysi
hlýtur að vekja geysiathygli.
Ekki verður séð að Fram-
sóknarflokkurinn komist hjá
því að gefa yfirlýsingu um
þetta mál á annan hvorn
veginn. Valborg Bentsdóttir
mætir sem fulltrúi flokksins
í bæjarstjórn, en ekki sem
einstaklingur, og fylgir þar
kommúnistum í einu og öllu.
Á meðan Framsóknarflokk-
urinn lýsir því ekki yfir að
sjónarmið þessa fulltrúa sé
andstætt skoðunum flokks-
ins, þá verður að draga flokk
inn til ábyrgðar á afstöðu
þessa fulltrúa hans. Afstaða
Moskvukommúnistanna kom
hinsvegar engum á óvart. Og
það var í samræmi við alla
framkomu þeirra, þegar full-
trúi þeirra í bræði sinni kall-
aði að lokinni atkvæða-
greiðslu:
„Þið verjist ekki Krúsjeff
með koddaverum og svæfl-
um“.
ÉG ÞEGI
i^uðmundur Vigfússon, full-
^ trúi kommúnistadeildar-
innar á íslandi, kom til lands
ins í fyrradag, eins og Morg-
unblaðið skýrði frá. Þegar
hann var spurður um gang
mála á kommúnistaþinginu
og afstöðu sína var svar hans
ætíð:
„Ég hef ekkert um það að
segja“.
Þessi fulltrúi kommúnista
neitar að láta í ljós skoðanir
sínar á helsprengjum Rússa.
Hann neitar að skýra frá
því, hvort hann hafi glaðzt í
hjarta sínu, þegar upplýst
var, að hann og félagar hans
á íslandi hefðu frá blautu
barnsbeini unnið fyrir fjölda-
morðingja og stórglæpa-
menn. Þetta hvorttveggja
skiptir þennan mann, sem
ber íslenzkt nafn, engu máli.
Hin helga „hugsjón“ að
svíkja þjóðirnar undir járn-
hæl kommúnismans, er það
eina, sem máli skiptir í aug-
um þeirra manna, sem geng-
ið hafa helstefnunni á hönd.
Það virðist ekki einu sinni
skipta þá máli, þó að það
mannkyn, sem kommúniskt
yrði gert, væri e.t.v. 1/10 af
mannfjölda heimsins í dag
og andlegir og líkamlegir
vanskapningar að auki.
Það er sannarlega hörmu-
legt til þess að vita, að ís-
lenzka þjóðin skuli veita
mönnum með slíkan hugsun-
arhátt atfylgi til setu á Al-
Vegvísir til rússneskra rithöfunda
Hlítiö leiðsögn Krújeffs!
í FRÉTTUM frá flokks-
þingi kommúni.sta í
Moskvu bar að vonum mest
á hinum „stóru“ fréttum —
um úthúðun fyrrverandi
leiðtoga kommúnismans,
tun ljós og óljós merki
klofnings milli Sovétríkj-
anna og Kína o. s. frv. —
En það voru ekki bara hin-
ir gömlu leiðtogar, sem
fengu orð í eyra á þessu
margumrædda „þingi“. Þar
var ungum og „uppreisnar-
gjörnum“ rithöfundum
líka hent á það „í allri vin-
semd“, að þeim væri holl-
þingi íslendinga og í bæjar-
stjórnum.
ÖFLUGASTA
RIKI VER-
ALDAR
T ræðu þeirri, sem Kennedy
*■ flutti í fyrradag, minnti
hann á að Bandaríkin eru
öflugasta ríki veraldar hern-
aðarlega séð og þeim væri
engin nauðsyn að sprengja 50
megalesta kjarnorkusprengju
til að sanna styrk sinn. Þó að
Rússar hafi vissulega mikinn
hernaðarmátt, þá er það
ekki styrkur þeirra, sem
veldur því að þeir ráðast í
helsprengingar, heldur hinn
mikli innbyrðis veikleiki.
ast að lúta leiðsögn hinn-
ar „alvísu“ forustu komm-
únistaflokksins — og það
harmað, að margir sovézk-
ir rithöfundar virtust af-
vegaleiddir af „vestrænu
bulli“.
★ „VÍSAÐ TIL VEGAR“
Rétt fyrir m-ánaðamótin
birti flokksmálgagnið „Prav-
da“ útdrátt úr ræðu eins full-
trúans á flokiksþinginu, Nikol-
aj Gribatjov, sem er ritstjóri
tímaritsins „Sovétrússland“,
þar sem hann bar mikið lof
á Nikita Krúsjeff fyrir þau
„hreinsandi áhrif, sem hann
hefir haft á sovétbókmennt-
irnar“. — Segir bláðið frá því,
að því hafi verið tekið með
miiklum fögnuði og lófataki,
þegar Gribatjov hrósaði Krús-
jeff fyrir það, með hve „mild-
um og þó áhrifaríkum hætti“
hann hafi „vísað sovétrithöf-
undum til vegar“.
★ „LÉLEGAR
SENSASJÓNIR"
Gribatjov nefndi ekki með
nafni hinn „reiða, unga mann“
sovét-bótemenntanna, Yevtu-
sjenko (sem nýl. varð flokks-
forustunni miteil hneykslunar-
hella, er hann orti um Gyð-
ingahatur í Sovétrítejunum)
— en ritstjórinn setti ofan í
við ritið, sem birti hugleiðing-
ar Yevtusjenkos, fyrir auð-
sýnt ábyrgðarleysi, þar sem
það hefði hvað eftir annað
léð „lélegum sensasjónum"
rúm.
★ VARAÐ VIÐ
„SÁLNAVEIÐURUM“
Að sögn „Pravda“ varaði
Gribatjov sovézka rithöfunda
við því að láta ginnast af „vest
rænum sálnaveiðurum, sem
lokka rithöfundana“ með full-
yrðingum um, að á vestur-
löndum geti menn skrifað
hvað sem þeim sýnist — „jafn
sovétbókmenntirnar“
vel einbera vitleysu".
„Það er tími til kominn'*,
sagði Gribatjov, „að hætt sé
að berja bumbur fyrir innan-
tómum hneykslisskrifum, sem
lýsa skorti á andlegum hæfi-
leikum — og engu öðru“.
Bæði innan hinna ýmsu
kommúnistaflokka og milli
þeirra er djúpstæður ágrein-
ingur og kommúnistaforyst-
an hefur talið heppilegast til
að drepa honum á dreif að
grípa til ægilegra spreng-
inga, sem megnuðu að skelfa
mannkynið, en jafnframt að
sameina tilbiðjendur hel-
stefnunnar.
Stjórnendurnir í Kreml
eru líka sýknt og heilagt að
reyna að sannfæra fylgjend-
ur sína um „yfirburði sósíal-
ismans“ með miklum vís-
indaafrekum. Tilbúningur 50
megalesta sprengju er að
vísu ekkert vísindalegt af-
rek fram yfir minni sprengj-
ur, en hinsvegar átti sprengj-
an að sýna ógnarmáttinn,
sem Rússar byggju yfir.
Afstaða Kennedys forgeta
er gjörólík. Hann og frjálsar
þjóðif treysta á styrk sinn
og þurfa ekki að sýna hann
í verki. En að' sjálfsögðu
hljóta þau að gera ráðstafan-
ir, sem nauðsynlegar eru til
að hafa á hyerjum tíma hern
aðarlega yfirburði yfir
Rússa, því að annars er voð-
inn vís.
Verðo mlslingar úr sögunni?
ÞAÐ er sagt, að í 200 ár hafi mörgum dauðsföllum. Þessi k
menn reynt að finna aðferð langa leit er nú að líkindum |
til þess að losna algerlega við á enda. Frétzt hefir, að banda- J
mislinga — leiðan sjúkdóm, ríski Nóbelsverðlaunamaður- I
sem flestir fá einhvern tíma á
ævinni, og áriega veldur all
John F. Enders. — Með
veirurannsóknum síiuim átti
hann á sínum tíma drjúgan
þátt í því, að tókst að fram-
leiða bóluefni við lömunar-
veiki.
inn John F. Enders, sýklafræð
ingur í Boston, hafi fundið
upp innspýtingarefni, er veiti
öruggt ónæmi gegn misling-
um.
— ★ —
Efni þetta hefir verið reynt
á hundruðum barna — með
100% árangri, að því er segir
í fréttum að vestan. Enders 1
hefir unnáð að rannsóknum J
sínum frá 1954, en það ár hlaut I
hann Nóbelsverðlaunin í líf-
eðlisfræði og læknisfræði fyrir
aðferð þá, er hann fann upp,
tn þess að rækta veirur í lif-
andi vefjum.
— ★ —
John Franklin Enders er
fæddur árið 1897 og hlaut
menntun sína í Yale og Har-
vard. Hann hefir starfað vij
Harvard-háskólann alit frá
1929, varð prófessor 1942 og
er nú, auk kennslustarfanna,
yfirmaður ramnsóknardeildar
háskólans á sviði smitunar-
sjúkdóma. Enders er talinn
einhver færasti sýklafræðing-
ur Bandaríkjanna.