Morgunblaðið - 06.12.1961, Blaðsíða 13

Morgunblaðið - 06.12.1961, Blaðsíða 13
Miðvikudagur 6. des. 1961 MORGUNJiLAÐIÐ 13 Hvers vegna stíflast Laxá? Kafli úi „Ndttúru íslands“ eftir Sigurjón Rist Sýnikennsla í meðferð gúmmíbjörgunarbáta NORÍÐLENDINGAR hafa a8 von- um mikinn áhuga á að fylgjast vel með Laxá í S-Þingeyjarsýslu á vetrum, því að ís- og krapa- stíflur í henni valda rafmagns- truflunium á hinu stóra orku- veitusvaeði hennar og gera þeim lífið grátt eða eiginlega svart, því að þeir sitja í niðamyrkri á meðan. Nú hafa hinar tvær virkj anir í Laxá enn orðið óvirkar um stundarsakir af þessum sökum, og margt rætt manna á meðal um orsakir þessara truflana, og hverjar leiðir séu vænlegastar til úrbóta. Svo vill til, að nýlega er komin út bók, þar sem ýtarlega er f jall- að um þetta mál. Safnritið „NÁTTÚRA ÍSLANDS“ kom út á vegum Almenna bókafélagsins fyrir stuttu; var septemberbók þess. 1 þessu merka, alþýðlega fræðiriti eru 14 greinar um nátt- úru landsins, lýsing og skýring fyrirbæra henniar frá sjónarhóli nýjustu náttúruvísinda. Þeirra á meðal er greinin „Vötn“ eftir Sigurjón Rist. Fjallar hún um fallvötn og stöðuvötn á íslandi. Þar er ýtarlegur kafli um Laxá, sem rennur úr Mývatnii, og er eftirfarandi tekið upp úr hon- um, en ætla má, að mörgum þyki fróðleikur i því, ekki sízt um þessar mundir. Manna á meðal er mikið rætt um ístruflanir Laxár, og sú mein loka hefur komizt inn hjá mörg- um, að þetta sé eitthvert sér- stakt óvenjulegt fyrirbæri, sem eigi sér stað, en rennsli úr Mý- vatni stíflast við óshólmana, þar sem Laxá kemur úr vatninu. En það er síður en svo, að þetta sé nokkurt einsdæmi, eitthvert Laxár- og Mývatnsundur. Um lengri eða skemmri tíma á hverj- um vetri hindrast rennslið úr Hvítárvatni og algjörlega frýs fyrir útfallið úr Langasjó, sömu- leiðis Þórisvatni og vötnunum á Glámusvæðinu, Og þannig mætti lengi telja. Algengast er, að þar sem útrennsli vatna er grunnt, frýs fyrir þau, meðan þau ér að leggja. Frá náttúrunnar hendi fer rennsli úr Mývatni um grunnan flóa, sem heitir Breiða, Og fell- ur úr flóanum til Laxár um þrjár kvíslar með hraungörðum og smá flúðum. Þegar Mývatn er autt, verður vatnið fyrir mikilli kæl- ingu í norðan skafbyljum og frosti. Það kólnar niður í 0 stig. Kælingin heldur enn áfram, ís- nálar myndast í vatninu. Þær berast í kaf, og á efstu brotunum færir straumiðan þær allt til botns. Þar festast þær á hraun- steina og svo, hver við aðra, Og vex þá upp .svonefndur grunn- stingull, frauðkenndur ís, sem leggst í botninn líkt og ullarþel. Grunnstingullinn vex til yfir- borðsins, og getur honum skotið upp úr vatninu. Þá myndast skjótt íshattur, svonefnd grunn- stingulseyja, sem er glær ís — lagnaðarís. Krap og smájakar berast þarna að og staðna í rás- unum á milli grunnstingulseyj- anna, og allt frýs saman. Þá hindr ast rennslið, og getur farvegur- inn stíflazt algjörlega á skömm- 'um tíma. Nú mundi margur spyrja, hvers vegna þetta gerð- ist aðeins á efstu brotunum, en ekki neðar 1 dalnum. En það er ekkert því til fyrirstöðu, að slík- ar stíflur myndist þar, og það á sér einmitt stað. En þá véx vatns þrýstingurinn strax ofan þeirra, því að vatnsborðið stígur óðara ög annað tveggja gerist: að stífl- urnar bresta eða Laxá nær fram rás til hliðar. En uppi við Mý- vatn aftur á móti eykst vatns- þrýstingurinn næstum ekki neitt. Vatn streymir að vísu til Mý- valns eftir sem áður, en Mý- vatn er 36 km2 að flatarmáli, Og þótt útrennslið sé stöðvað, hækkar vatnsborðið aðeins um tæpa 10 cm. á sólarhring. í þurr- um suðvestan froststormum verð ur mikil kæling á vatninu, þegar það er autt, og þá myndast grunn stingulstíflur iðulega á efstu brot unum. Gerð hefur verið tilraun til að ráða bót á þessum verstu ístruflunum Laxár á þann hátt að dýpka eina kvíslina og loka hinum. Vatnið mun nást úr Mývatni, en stöðvarverðir við Laxá munu samt ekki alltaf eiga sjö dagana sæla. f frostum hnígur Laxá fram niðri hjá orkuverunum eins Og þykkur krapagrautur, og í bár- áttunm við krapann kemur ekk- ert ar.nað að gagni en djúpt og mikið ínntakslón. Það er mjög fátítt, að ána leggi uppi í Lax- árdal, og ber tvennt til. Laxá er lindá og fellur auk þess bratt niður Laxárdal, svo að hún held- ur opinni straumvök. Loks er hún komin á það stig að frjósa saman niðri hjá rafstöðvunum að Brúnum. Hin samfellda íshelíu- myndun, sem á sér stað neðan rafstöðvanna, skríður upp að neðri rafstöðinni og hækkar vatnsbörðið, því að íshellan .verð ur að lækka straumhraðann nið ur fyrir 50 cm. á sekúndu, áður en íshellumyndunin ' skríður lengra upp eftir. Þannig hækkar ísinn bakvatn vélanna ,og getur gert stöðina óstarfhæfa um stund ar sakir. Þetta fyrirbæri er ekk- ert einsdæmi fyrir Laxá, heldur frjósa ár á þennan hátt. Þjórsá hjá Urriðafossi hækkar af sömu ástæðu hvorki meira né minna en um 18 metra, þegar íshellu- myndunin skríður upp Þjórsár- gljúfrin, svo að slétt verður yf- ir Urriðafoss. Það er ekki álitlegt að byggja þar rafstöðvarhús, því að það yrði algjörlega í - kafi á þeim stað, þar sem það var teiknað upphaflega. Eitt fyrirbæri, enn, hið fjórða af völdum ísa, hefur valdið tjóni við Laxá. Það er þrepahlaup. Eitt slíkt átti sér stað 4. desember 1950, ög þá hefur rennslið við rafstöðina komizt upp í nálægt 300 kl/s. og stöðvaði ísfylla vélar um nokkurn tíma. Á trúnaðarmönnum vatnamæl- inga hvílir sú skylda að skrá sem nákvæmastar skýrslur um ísinn. Fyrir hvern stað, sem ráðgert er að virkja, er gerð svonefnd ís- spá, en með því er átt við, hvern- ig ætla megi, að fsalög verði, eft- ir að virkjun væri komin. Mývatn er allt grunnt, eins Og áður er getið, mestur hlutinn 2—3 metrar og mesta dýpi ná- lægt 414 metra. Rétt er að at- huga, að Þorvaldur Thoroddsen telur það 314 faðm = 6Vz metra árið 1880, og á dögum Eggerts og Bjarna um 1750, mun það hafa verið um 9 metrar þar sem það var dýpst, svo að það grynnist UNDANFARIÐ hefur farið fram sýnikennsla í meðferð gúmmí- björgunarbáta og annarra björg- unartæikja á Vestfjörðum á veg- um Slysavarnafélags fslands ag Skipaskoðunar ríkisins. Kennsl- una önnuðust þeir Óli Barðdal og Jón Jónasson. Var farið á eftir talda staði: Flateyri, ísafjörð, Súgandafjörð, Þingeyri, Bíldudal og Patreksfjörð. Flútning mann anna og kennslutækja milli staða annaðist Landhelgisgæzlan og sýndi forstjóri Landihelgisgæzl- unnar Pétur Sigurðsson þessu máli sérstakan velvilja. Aðsó>kn nokkuð ört. Of langt mál yrði að gera hér grein fyrir efnainni- haldi lindanna, sem streyma til vatnsins og leggja grundvöllinn að hinni miklu grósku þess. En vart er hægt að fara svo um Mývatnssveit að hafa ekki tal af Jóhannesi Sigfinnssyni á Gríms- stöðum, sem mælt héfur hitann í Mývatni á vetrum og haft með höndum margar aðrar athugan- ir. Niðurstaða hans er: Kaldur vetur — heitt Mývatn; hlýr vet- ur — kalt Mývatn. Þetta er auð- skilið, þegar á það hefur verið bent. Á hlýjum vetrum eru stór- ir flákar auðir, og niður í vatnið streymir 0 stiga heitt leysinga- vatn. En ,á köldum vetrum er íshjúpur yfir Mývatni, sem held- að sýningum þessum fór langt fram úr því, sem menn höfðu gert sér vonir um. Samtals sóttu námskeiðin nær\700 manns. Var sumsstaðar frestað róðrum, og felld niður vinna til að sem flest ir gætu notið kennslunnar. Þótt fyrirvari væri víða stutt ur, varð aðsókn þetta mikil vegna góðs undirbúnings forustumanna slysavarna á stöðunum. í ráði er að halda sýnilkennslu þessari áfram um allt land í ýmsum verstöðvum, og mun hún næst verða hér á Suðurnesjuim og í Vestmannaeyjum. ur því kjrru og einangrar það frá kælingu loftsins. Laxá flytur fram töluvert magn af sandi sem veldur sliti á vatnsvélum rafstöðvanna. Það er hægt að losna við nær allan sandburð úr Laxá með því að veita Kraká til Grænavatns, því að það er Kráká, sem færir Laxá aðalsandmagnið. En hætt er við, að bændur sveitarinnar tækju að ugga um hag sinn, ef sandi eyði- merkurinnar í suðri væri beint til Grænavatns og tæki að fylla það upp og síðan Syðri-Flóa Mý- vatns, enda vart á bætandi, því að Nyðri-Flóinn er kominn á lokastig sem stöðuvatn. Þar nær botngróðurinn til yfirborðsins og þá er þurrlendið á næstu grösum. Jóhann Hannesson, prófessor, skrifar V ettvanginn í dag um ánauðarfargan og sócíalvísindi. — Eru dagar heimilisins t aldir? — Trojuhestur blygðunarleysis- ins dreginn inn í menninguna. — Grein ina nefnir höfundur: DÝRMÆTUR FRESTUR. EKKI er allt gull sem glóir hjá Ihinum miklu menningarþjóðum. ÍBretar láta fara frá sér heimíld- ir, sem _ sýna að ofbeldisglæpir bafa nálega fimmtáhfaldast á tuttugu árum, miðað við aldurs- tflokkinn 14—21. (New States- man 6-10-61). I nýlegu og vel kunnu erlendu heimspekiriti um menningar og þjóðfélagsmál seg- ir svo um sjúkdómsihlutföll í (Bandaríkjunum að fleiri dvelji itil lækningia ó tauga- og geð- ejúkrahúsum en þeir, sem þarfn- ast sjúkrahúsvistar vegna líkam- Jegra sjúkdóma. Nú stendur sál- ifræði á mjög háu stigí þar í landi og má vera að hér komi fram dugnaður sálfræðinganna í því að koma taugaveikluðu fólki undir áhrif vísindanna til þess að lækna það. En hvað er hér á ferð, sem lýsir sér á þennan hátt? Er það uppreisn gegn því ánauðarfargi, Bem menningin hefir lagt mönn- Mm á herðar? Sumir líta svo á að afbrotin séu slík uppreisn, en að liin mikla taugaveiklun sé til- raun til að flýja úr þessari énauð — og þá einmitt á hæli og sjúkrahús, þar sem friður tákir og ró. Aðrir telja að hér Ikomi fram seinagangur hinnar andlegu menningar (oultural lag) í hlutfalli við þann ofsa- hraða, sem ríkir í tsekni og fjár- málaiheiminum. Bæði þetta og ýmislegt annað ætti að verða oss íslendingum víti til varnaðar, því vér érum að bjóða þessu sama fargani heim — og boðið verður eflaust þegið. Vér ættum því að taka ráð í tíma: Byggja nóg af sjúkra- húsum fyrir taugaveiklað fólk á öllum aldri í tæka tíð, stækka stórlega húsrými handa geðveik- um og koma upp hælum fyrir vandræðafólk á ýmsum aldurs- skeiðum af báðum kynjum — og varast að verða of seinir fyr- ir, eins og sumar nágrannaþjóð- irnar. Þetta hefir mjög mikið_að þýða fyrir framtíðarheill vorrar eigin þjóðar. I sumum greinum erum vér þegar of seinir fyrir, í öðrum ekki. Þar er hinn dýrmæti frestur ekki liðinn. Ennþá eru afbrot léttvæg í voru landi. Þau spjöll, sem unnin eru, bitna eink- um á dauðum hlutum, bílum, rúðum, mannlausum vöruskemm um og búðum. Afbrotin eru yfir- leitt su'bbuleg og hugsjónalaus; öld hnífa og skotvopna er ekki runnin upp ennþá, en hennar verður ekki langt að bíða. Vér getum ekki treyst því að afbrot- in haldizt í þvi „mannúðlega" horfi, sem þau hafa — yfirleitt — verið fram til þessa, Þetta mun breytast þegar primitiv- ismi, perversismi og annað því- líkt tekur að berast hingað, bæði með sjónvarpi og á annan hátt. Hvar á svo að fá fé til þessara framkvæmda? Það er einfalt mál. Vér höfum í landinu þjóð- kjörið þing og það getur „skatt- lagt það, sem. afvegaleiðslu veld- ur“, t .d. þær greinar skemmt- anaiðnaðar og verzlunar, sem hefir þá iðju að féþúfu að af- vegaleiða hinar uppvaxandi kyn slóðir og tæma vasa barna og unglinga. Þannig má fá fé til þess að hjálpa bágstöddum og vanræktum og afvegaleiddum. Einfalt mál er t. d. að skattleggja kvikmyndir, sem bannaðar eru börnum yngri en 16 ára, en láta góðar myndir og börnum hollar vera skattfrjálsar. Alþingi hefir áður sýnt að það hefir hæfileika bæði til þess að leggja skatta á þjóðina og létta þeim af; hér þarf aðeins að gæta skynseminn- •ar og skattleggja það, sem við á, láta þau öfl, sem afvegaleiða og spilla, bera kostnaðinn af fram- ferði sínu, svo framarlega sem það er ekki bannað með lögum og fellur undir sakamál. Þetta er einfalt mál og réttlátt. Meið- um vér eða deyðum skepnu fyr- ir náunga vorum, ber oss að bæta skaðann, svo náunginn beri ekki tjónið. Ríkið viðurkennir að draga beri úr áfengisbölinu með skattlagningu, og þann veg ber að fara með annað, sem lands- menn halda í, sér til líkams og sál ar tjóns. Eg vil íninna á að norska Stórþingið hefir tekið kvikmyndavandamálið til um- ræðu — að vísu út frá öðru sjón. armiði — og það ætti ekki að vera fyrir neðan virðingu Al- þingis að hugleiða þetta sama vandamál. Það er mikið og þarft verk að rannsaka ísl. handrit og sögu. En það er lífsnauðsyn að rannsaka og skilja þau öfl, sem orka á þjóð- félag vort og gera sér grein fyrir því, sem ekki má dragast. Til rannsóknar á þjóðfélagi sínu hafa frændur vorir í Noregi þrjár stofnanir, þar sem vér höf- um enga. Af þeim eru tvær mjög nýlegar og hlaut önnur þeirra ítrekað lof frá ýmsum flokkum fyrir framlag sitt, nokkru áður en kosningar fóru fram í sumar. Nútíma þ.jóðfélag kemst ekki af án sócialvísinda. An þeirra dragn ast hinar eldri greinar þjóðfé- lagsfræðinnar aftur úr, t. d. lög- fræði, hagfræði, uppeldisfræði o. fl. Ný lög geta verið úrelt um leið og þau komast á pappírinn ef þau eru samin án hliðsjónar af vísindalegri þekkingu þjóðfé- laginu. Þvj miður eru allmargir hér á landi seinir til að koma auga á þjóðfélagslegar breytingar þótt þær eigi sér stað rétt hjá þeim sjólfum — og svo verða menn undrandi þegar téðar breyting- ar valda vandræðum. En fyrir því er engin afsökun nú á dög- um .Ef vel væri á málum haldið, ættum vér að geta haldið þjóð- félagi voru heilbrigðara en þær þjóðir, sem dregizt hafa nauð- ugar inn í styrjöld, eins og t. d. Danir og Norðmenn. Þó virðist svo sem þessar frændþjóðir hafi, þrátt fyrir raunir síðustu styrj- aldar, náð betri tökum á ýmsum vandamálum en vér, einkum þeim er varða aðstoð við tauga- veiklaða og afvegaleidda. Menning vorra tíma hefir lagt einstaklingana undir nauðung- arok og víða má gjörla greina hvernig þunginn af þessu oki dreifir þrýstingi sínum á menn- ina. Gegn þessu reyna sumir að rísa og hrinda því af sér, en geng ur misjafnlega. Það er ótrúlegt, en þó satt að samtök gegn sjón- varpi hafa myndast í Bretlandi. Hjá oss ber stöðugt meir á því að námsfólk telur að Útvarpið spilli námsárangri og trufli nám, einkum í heimahúsum. Oft eru bæði nemendur og kennarar á einu máli um þetta, en segja lít- ið, til þess að verða ekki sakað- er nöldiið talandi tákn, er eigi ir um ,,nöldur“. En í sjálfu sér ætti lítið úr að gera. Annars skiptast menn, sem ég hef átt tal við, mjög í tvo hópa. Sumir Fi-amhald á 14. síðu.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.