Morgunblaðið - 10.12.1961, Blaðsíða 20

20
MORCUNBLAÐlh
Sunnudagui 10. des. 1961
f----------'N
Margaret Summerton
HÚSIÐ
VIÐ
SJÓINN
Skdldsaga
Ég stanzaði i forstofunni, þar
sem ekki var önnur lýsing en ein
pera uppi yfir stiganum. Ég fór
að velta því fyrir mér, hvað
Mark væri nú að gera, og svaraði
mér sjálf. Hann var að pæla gegn
um dagbækur dauðs manns.
Ég hélt. áfram og í þessari
vondu birtu rak ég tæmar í eitt
þrepið. Þegar ég var að rétta mig
við sá ég ofurlitla Ijósrönd und-
ir hurð, lengst burtu í ganginum.
Ég starði á hana, en gekk svo í
áttina þangað.
Herbergið. sem þarna var hafði
litlausa veggi og litlaus húsgögn,
en á veggjunum voru veiðimynd-
ir og úttroðiðnn fiskur 1 gler-
hylki. Uppi yfir arninum héngu
einar tvær byssur.
Þarna sat Mark við borð og las,
en vangasvipurinn sneri að mér
og birtan frá lampanum skein yf
ir öxlina á honum.
Líklega hefur eitthvað heyrzt
til mín. kannske þegar ég ætlaði
að hörfa til baka, því að hann leit
upp. Þú stígur létt til jarðar,
Charlotte. Það er eins og draug
ur sé á ferðinni.
. Ég gekk svo sem tvö skref inn
í herbergið, en stanzaði þá. Ég er
kannske að koma eins og boð-
flenna? sagði ég afsakandi.
Öðru nær, þú ert alltaf vel-
komin. Hann brosti. Eg ætlaði
einmitt að fara að hvíla mig og
fá mér eitt glas. Ertu með?
Hann gekk að skáp og tók út
flösku og gosflösku. Ég hef ekki
annað en viskí. Geturðu drukkið
það?
Já, en því er drekkt í sóda-
vatni.
Hann beygði sig aftur inn i
skápinn og náði í glös, og er
hann hafði blandað í þau, rétti
hann mér annað.
Þetta er víst rækilega drukkn
að, sagði hann. En þú getur ekki
drukkið það standandi. Hann dró
þungan legubekk að rafmagns-
ofninum.
Hann lyfti glasi sinu, drakk
hægt úrþví, en ég aðeins dreypti
í mitt. Ég var ekkert að hugsa
um drykkinn, heldur aðeins um
hitt að nú hefði ég fengið þá ósk
mína uppfyllta að vera ein með
honum — og ég kom upp engu
orði.
Hann seig lengra niður í stól-
inn sinn. rétt eins og hann fyndi
heldur ekki ástæða til að segja
neitt.
Ég sagði: Hversvegna horfirðu
svona á mig?
Ég var að velta því fyrir mér,
hvor Charlottan þú værir.
Hvað áttu við?
Jú, eða réttara sagt, hver af
þessum þremur, sem ég hef
þekkt. Stúlkan, sem er orðin
brjáluð af ást. hálfdauð af von-
lausri ástríðu, áhyggjulausa skóg
ardísin, sem stökk undan runn-
(anum í veg fyrir mig, eða hlé-
dræga stúlkan, sem hefur verið
hérna síðasta sólarhringinn. Þrjár
ólíkar Charlottur! Finnst þér til-
tökumál þó að ég sé dálítið ringl
aður?
Ég hló. Ef ég er ein míns liðs,
er ég líklega helz,t runnastúlk-
an. En svo fær maður bara aldrei
að vera ein síns liðs. Ég tók upp
glasið. Edvina var eitthvað að
minnast á það í morgun. að eng-
inn væri nokkurntíma það, sem
hann sýndist vera.
Já, það er sennilega hennar
reynsla. Við fyrstu kynni, setur
hún kföfurnar svo hátt að þáð
er óhugsandi að uppfylla þær —
að minnsta ko&ti ekki til lang-
frama. Það er aldrei hægt að
gefa henni það, sem hún ætlast
til.
Þú lýsir henni eins og hún
væri ágjörn — ég hélt þú kynnir
svo vel við hana.
Það geri ég líka, en Edvina
hefur enga þörf fyrir það. Hún
heimtar ást — tilbeiðslu og þræls
ótta — hvern, sem gæii látið
henni það í té mundi hún arf-
leiða að þrem fjórðu milljónar
punda.
Það er eins og þú sért að tala
um fjársjóði úr ævintýrum.
Nei, það er því miður alveg
raunverulegt og hefur Sterk dá-
leiðandi áhrif.
Ekki á mig.
Nei. Hann leit á mig .glaðlega
en spyrjandi: Eiannske ekkf það.
En á menn eins og Philip Lester,
svo að einhver sé nefndur, getur
það haft sterk áhrif.
Ég starði fast upp í loftið.
Hann setti frá sér glasið og
laut fram. Þetta var nú sein-
heppilegt hjá mér, Charlotte, Ég
ætti að biðja þig fyrirgefningar.
' Án þess að líta.á hann, greip
ég fram í fyrir honum. Það tekur
ekki fyrir þig að vera að því.
Það gerir mér ekkert til.
Ég fann. að einhver áköf til-
finningasemi náði taki á mér og
bar mig upp á öldufald, sem ég
vissi, að ég mundi hrapa ofan af
og fá grátkast. En í síðasta augna
bliði, áður er. ég hrapaði, heyrði
ég sjálfa mig s«gja: Hversvegna
getur enginn talað blá,tt áfram
og eðlilega um hann? Það er ekki
nema mánuður síðan hann dó, en
sé hann nefndur á nafn. koma all
ir með eihver marklaus flat-
neskjuorð. Hvað var hann?
Glæpamaður?
Mark laut yfir mig og röddin
var eins og hann yrði steinhissa.
Esmond? Ertu að tala um Es-
mond?
Já. Hvað gerði hann af sér?
Barði hann konuna sína og barn-
ið? Hvað gerði hann?
Ég sá höndina á mér titra, þar
sem hún lá á dökku pilsinu mínu
en svo komu fingur og tóku undir
hökuna á mér og heitar sterkar
varir, sem þrýstust að mínum
og voru kyrrar þangað til allur
skjálfti var horfinn. Ég fann til
friðar og einhverrar kenndar,
sem ég kann ekki nafn á. Svona
vildi ég vera kyrr og hætta að
spyrja, en ég gat bara ekki að
mér gert.
Ég dró mig í hlé, gerði rödd-
ina í mér glaðlega: Er þetta
undralækningin þín við móður-
sjúkar stúlkur?
Þegar hann svaraði engu varð
ég að líta upp Hann stóð við
hliðin á mér, og svipurinn á and-
litinu var hvorttveggja í senn
viðkvæmur og sigri hrósandi.
Ég efast um að þú tryðir því
ef ég færi að gefa lýsingu á þvi,
sagði hann. En það er alveg dá-
samlegt að kyssa stúlku.
Hann þagnaði og ég sagði skjálf
rödduð. Hvaða stúlku sem er?
Nei, alls ekki heldur stúlku,
sem maður er búinn að muna
lengi. Minnisverða stúlku sem
varð svo að ásæknum draug, með
öðrum orðum varð stundum
versta plága. Hún var alltaf fyrir
mér.
Ég hafði haldið, að ég væri
hætt við allan grát, en nú komu
tárin aftur, hrundu úr augunum
á mér ðg niður á andlit hans.
Hann settist við hliðina á mér.
^ Ef það er Esmond, sem þú hefur
áhyggjur af....
Ég kinkaði kolli.
... .þá skal ég segja þér allt, sem
ég veit um hann.
■Hann byrjaði á því að leggja
fyrir mig spurningu. Svei mér ef
ég sé hvað það er, sem liggur
þér svo þungt á hjarta. Þú, sem
hefur aldrei séð hann. Hann get,-
ur ekki haft neina þýðingu fyrir
þig....og hversvegna ertu þá
svona hræðilega slegin?
Ef ég færi að útskýra það, yrði
það eins og krakki væri að tala.
Ég óx upp í þeirri trú, að við
mundum einhverntíma hittast.
hetjudýrkun? Þegar ég svaraði
alltaf. ...
Það hefur verið einskonar
hetjudýrkun? þegar ég svaraði
engu. bætti hann við, dauflega:
Trúðu mér til, Charlotte, að það
var engin ástæða til að fara að
dýrka Esmond eins og hetju.
Mér er alveg sama hvað eða
hvernig hann hefur verið. Sama
hversu slæmur hann hefur verið
eða hvað hann kann að hafa
gert. Ég vil bara vita um hann.
Hann var óvenju laglegur og
hafði vissan þokka til að bera, en
var annars ekker.t út yfir þetta
alvanalega. Meðalgreindur, með-
almaður í íþróttum, góðlyndur
og háegfara. Maður skyldi hafa
haldið að hann væri vel búinn
þeim eiginleikum, sem þarf til
að verða hanfingjusamur, en
samt var hann það yfirleitt ekki.
Hann gekk yfir gólfið til að ná
í glasið sitt og settist síðan hjá
mér. Til þess að skilja hann,
verður að gera sér ljóst, að hann
var fæddur með einn hræðilegan
galla. Þegar á barnsaldri vissi
hann, að einhverntíma yrði hann
forríkur maður, en þangað til
yrði hann að hafa rétt til hnífs
og skeiðar. Þegar hann óx upp,
fékk hann kvikindislega litla
vasapeninga hjá Edvinu.
Hefði hann ekki getað unnið?
Víst hefði hann það og gerði
líka, þegar hann fór til Ródesíu.
En hann nennti ekki að vinna og
það er varla hægt að lá honum
það. Það er lítul tilgangur í því
að þræla sér til óbóta, vitandi að
maður á eftir að verða marg-
faldur milljcnaeigandi.
Hann hefur þá búizt við að
erfa allt eftir Edvinu
Það var ekki um annað 'að
ræða. Edvina leit alltaf á eignir
sínar sem heilagt vörzlufé frá
manninum sínum og taldi þær
eiga heima innan fjölskyldunn-
ar. Móðir þin kom ekki til mála,
og þú varst alls ekki talin með.
Allt þangað til Danny kom á
sjónarsviðið, þóttiat Esmond ör-
uggur.
Hann leit framan í mig. Nú
skilurðu kannske dálítið betur
viðbrögð Esmonds gagnvart
Danny. Koma hans til Edvinu,
einmitt þegar Esmond var í hvað
allra minnstum metum hjá henni,
var alveg fjandalegt áfall.
Hafðí hann ekki manndóm til
þess að fara héðan, þegar svona
var komið?
Og skilja Danny eftir, einan
um hituna?! Nei, þá hefði hann
um leið orðið að kveðja arfinn
sinn fyrir fullt og allt.
Mark sneri mér að sér, mjúk-
lega. Ég veit, Charlotte. að ég
* >f
■— Þér þurfið ekki að skrifa nið-
ur spurningar yðar frú Colby, Myst-
ikus heyrir'til yðar!
— Mystikus metallikus, hvers
vegna hef ég svona miklar áhyggj-
ur? —
Berta Colby, allt í kringum þig er
sviksamt, fégráðugt og öfundsjúkt
fólk, sern lýgur að yður!
— Lúsí Fox!
■er að gefa þér lýsingu á honum,
sem er ekki sem glæsilegust
en jafnframt þessu hafði hann
ýmsa góða eiginleika, en það var
rétt eins og þessi arfsvon drægi
úr honum állan vöxt. Ef arfurinn
aUlítvarpiö
Sunnudagur 10. desember
8:30 Létt morgunlög. — 9:00 FréttiT
— 9:10 Veðurfregnir.
9:20 Morgunhugleiðing um músíkr
,,Áhrif tónlistar á sögu og siði“
efttr Cyril Scott; VIII. (Árni
Kristjánsson).
9:35 Morguntónleikar:
a) ..Lofgjörð til ljóssins" kantata
eftir Svatopluk Havelka (Tékk
neskir einsöngvarar og kór
syngja með sinfóníuhljómsveit
Pragar; Jindrich Rohan stj.).
b) Sinfónía nr. 3 í Frdúr op. 90
eftir Brahms (Útvarpshljóm-
sveitin í Baden-Baden leikur.
Jascha Hornstein stjórnar).
11:00 Messa í Dómkirkjunni (Prestur:
Séra Jón Þorvarðsson. Organleik
ari: Dr. Páll ísólfsson).
12:15 Hádegisútvarp.
13:15 Úr sögu stjörnufræðinnar; II.
erindi: Sigurvinningar á seinni
öldum (Þorsteinn Guðjónsson).
14:00 Miðdegistónleikar:
a) Frá tónleikum í Austurbæjar
bíói 18. sept. s.l.: Michael Rab
in leikur á fiðlu verk eftir
Kroll, Bloch, Sarasate, Wien-
iawski og Chausson; Mitchell
Andrews leikur undir á píanó.
b) Dietrich Ficher-Dieskau syng
ur aríur úr óperum eftir
Verdi.
c) ,,í»ríhyrndi hatturinn", ballet
músík eftir Manuel de Falla (Suisse
Romande hljómsveitin; Ern-
est Ansermet stjórnar).
15:30 Kaffitíminn: — (16:00 Veðurfr.).
a) Jan Moravek og félagar hanð
leika.
b) Nouoha Doina o.fl. leika létt
lög.
16:15 Á bókamarkaðinum (Vilhj. I>.
Gíslason útvarpsstjóri).
17:30 Barnatími (Skeggi Ásbjarnar-
son): — (18:20 Veðurfr.) —
a) Ingólfur Guðmundsson talar
um umferðarmál.
b) „Ljúfa álfadrottning'*, leikrit
með söngvum eftir Ólöfu Árna
dóttur; Ilt þáttur. — Leikstj.t
Klemenz Jónsson. Söngstjóri:
Sigurður Markússon.
c) Lesið úr nýjum barnabókum.
19:00 Tilkynningar — 19:30 Fréttir og
íþróttaspjall.
20:00 Píanótónleikar: Gísli Magnússon
leikur lög eftir Chopin.
20:15 Erindi: Jólagleði fyrr á öldum;
II. (Arni Björnsson cand mag.).
20:40 „Maritza greifafrú", óperettulög
eftir Emmerich Kálman (Sari
Barabas, Herta Staal, RudoJif
Schoch og Rubert Glawitsch
syngja með kór og hljómsveit;
Wilhelm Schiichter stj.).
21:00 Spurningakeppni skólanemenda;
III. Menntaskólarnir á Laugar-
vatni og í Reykjavík keppa —
(Guðni Guðmundsson og Gestur
Þorgrímsson stjórna þættinum).
21:45 Forleikir að söngleikjum eftir
Gilbert og Sullivan (Pro Arte
hljómsveitin leikur; Sir Malcolm
Sargent stjórnar).
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:05 Danslög — 23:30 Dagskrárlok. ’
/ I
Mánudagur 11. desmber.
8:00 Morgunútvarp (Bæn: Séra Emil
Björnsson. — 8:05 Morgunleik-
fimi: Valdimar Örnólfsson og
Magnús Pétursson. — 8:15 Tón-
leikar — 8:30 Fréttir — 8:35 Tón.
leikar. — 9:10 Veðurfregnir.
9:20 Tónleikar).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar
12:25 Fréttir og tilkynningar).
13:15 Búnaðarþáttur: Öryggisráðstaf-
anir við búvélanotkun: þriðja
erindi (Þórður Runólfsson örygg
ismálastjóri).
13:30 „Við vinnuna": Tónleikar. 1
15:00 Síðdegisútvarp (Fréttir og tilk.
Tónleikar. — 16:00 Veðurfr. —
Tónleikar. —. 17:00 Fréttir).
17:05 Tónlist á atómöld (I>orkell Sig-
urbjörnsson).
18:00 Rökkursögur: Hugrún skáldkona
talar við börnin.
18:20 Veðurfregnir. — 18:30 Þingfrétt
Ir — Tónleikar.
18:50 Tiíkynningar. — 19:30 Fréttir.
20:00 Daglegt mál (Bjarni Einarsson
cand. mag.).
20:05 Um daginn og veginn (Einar Ás-
mundsson hrl.).
20:25 Einsöngur: Sigurður Ólafsson
syngur lög eftir Karl Ó. Runólfs-
son, Jónatan^ Ólafsson, Árna
Björnsson og Árna Thorsteinson;
Fritz Weisshappel leikur undir á
píanó.
20:45 Úr heimi myndlistarinnar: Um
rómanska list (Dr. Selma Jóna
dóttir fyrstöðumaður Listasafns
íslands).
21:05 Frá tónlistarhátíðinni í Salzborg
á s.l. sumri:
a) Divertimento í B-dúr (K186)
eftir Mozart (Blásarasveit Salz
borgar leikur; Rudolf Klepaa
stjórnar).
b) Concertino nr. 2 í G-dúr eft-
ir Pergolesi (Hátíðarhljóm-
sveitin í Luzern; Rudolf
Baumgartner stjómar).
21:30 Útvarpssagan: „Gyðjan og ux«
inn" eftir Kristmann Guðmunds-
son; XXXIV. (Höf. les).
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Hljómplötusafnið (Gunnar Guð
* mundsson).
23:00 Dagskrárlok. é