Morgunblaðið - 13.01.1962, Side 15

Laugardagur 13. jan. 1962
MORGUNBLAÐIÐ
!5
------------------------
Fréttabréf frá Regínu Thorarensenr
Hagstætt árferði í Árneshreppi
Oánægja með framkvæmd vegagerðar
GJÖGRI, 5. jan. — Árið 1961
var frekar gott, vetur snjó-
léttur og hagstæð veðrátta.
Búskapur er hér frekar í upp
siglingu, slátrað var 3600
lömbum hjá Kaupfél. Stranda
manna og hefur aldrei verið
slátrað hér meira. Bændur
fjölguðu kindum í haust eins
og undanfarin haust, dilkar
voru heldur léttari en í fyrra
haust. Hæstu meðalvigt í
haustslátrun hafði Hallbert
Guðbrandsson, Djúpavík,
17,3 kg.
Vegaframkvæmdir gengu seint
Aldrei hefur meira fé verið
lagt til vegagerða hér en árið
1961, en annarleg öfl komu þvi
þannig fyrir að lítil jarðýta var
látin í vegagerðina í Kjörvogs-
hlíð og vannst verkið seint og
Halldór Guð-
mundsson
Skipstjóri
Er þú fram á „stjörnu stól“
stýrir á boðann hæzta,
lít ég fyrir „sunnan sól“ f
sigling þína glæsta.
Oft þú leist í öldufald
augum gætnum, snörum,
sigraðir Ægis voða-vald,
vafðir láni förum.
Fleyi stýrðir heilu í höfn
heppinn stjórnarmaður,
fengsæll, sterkur stóðst á Dröfn,
stilltur, prúður, glaður.
Minning þín er mér í hug.
„Maðurinn, það er gullið."
Þinni tryggð og dáð og dug
drekk ég hinsta fullið.
Drúpir döpur
„dúfa“ vængbrotin
höfði á harmabeð.
Bið ég börnum
og brúði þinni:
„Trúar og trausts ' sorg.“
J. V. H.
illa. Á tímabili voru tvær smá-
jarðýtur vió áðurgreinda vega-
gerð. Var oftast önnur jarðýtan
biluð og stundum báðar í einu.
Okkar dugiegi vegaverkstjóri,
Guðjón Magnússön, sem er jafn-
framt oddviti Árnesshrepps,
leiddist mjóg hvað vegagerðin
gekk illa. Vegamálastjóri lofaði
honum fulikominni jarðýtu frá
vegagerðinm i sumar, en hún
kom aldrei. Allt hafði þetta slæm
áhrif á Guðjón vegaverkstjóra,
sem vill að öll þau verk, sem
hann tekur að sér, gangi með for-
gangshraði. Hann tók að sér að
gera bryggjuna í Djiúpavík í
ákyæðisvinnu og gekk það verk
bæði fijótf og vel. í þessu sam-
bandi dettui mér í hug: Væri
það ekki stcrgróði fyrir þingið að
láta menn taka að sér vegagerð-
ir í ákvæðisvmnu? Engum manni
sem tæki að sér slík verk í
ákvæðisvinnu, myndi láta sér til
hugar koma að nota smájarðýtur,
kannski hálfónýtar. Árneshrepps
búar eru mjög óánægðir með,
hvað verkinu miðaði lítið áfram í
Kjörvogshlíð í sumar.
Ágæt grásleppuveiði
Fiskveiðar gengu sæmilega í
sumar, en vandræði að koma
fisknum í verð, kaupfélagið salt-
laust langt fram á sumar. Ágætis
grásleppuveiði var sl. vor, en í
byrjun maí var hætt að taka á
móti grásieppuhrognum, vegna
þess að þá var búið að fiska grá-
sleppuhrogn upp í gerða samn-
inga við útlönd.
Nýr prestur
Séra Magnús Ftunólfsson var
settur prestur í Árnesi 1. júlí sl.
Er hann mjög samvizkusamur í
sínu starfi, messar á hverjum
sunnudegi og heldur barnaguðs-
þjónustur annan hvern sunnudag.
Eru þær vel sóttar, ef veðrátta
er góð, þó langt sé að sækja
kirkju hér í byggðalaginu.
Sr. Magnús er einnig kennari
við eldri deildir barnaskólans.
Mér er það ógleymanleg sjón,
þegar ég kom í kennslustund til
sr. Magnúsar í vetur, og sá öll
börnin ljóma af gleði, þegar hinn
mikli og góði æskulýðsleiðtogi
var að fræða þau.
Árneskirkja var máluð utan
og innan í vor, hinn stóri og ljóti
öfn fjarlægður, og er nú kirkjan
hituð upp með kósangasi. Er nú
Árneskirkja í Trékyllisvík hrein
og falleg, eins og kirkjur eiga
að vera, og vel hirt f alla staði.
Sjást ekki einu sinni flugur i
gluggum, síðan þær heiðurskon-
ur, Sigríður Guðmundsdóttir,
Ófeigsfirði og Pálína Þórólfs-
dóttir, Finnbogastöðum, voru
kosnar í safnaðarstjórn. Sr. Magn
ús hjálpaði til að mála kirkj-
una, ásamt húsameistara Árness-
hrepps og fleiri hreppsbúum.
Heyrt hef ég sagt, að sr. Magn-
ús hafi verið eini maðurinn, sem
gaf alla sina vinnu við kirkjuna.
Gangandi og ríðandi til
jólainnkaupa
Aðfaranótt 23. nóv. sl. gerði
hér aftakaveður og voru allar
kindur úti. Stóð veðurhæðin yf-
ir í þrjá sólarhringa. Litlir fjár-
skaðar urðu, en þessi 17 km. veg-
arspotti, sem er á milli Gjögurs
og Norðurfjarðar, eyðilagðist á
Köflum af sjógangi í svokölluð-
um Árnesskrók og Stóru-Kléif.
Er ekki búið að laga veginn enn-
þá. Fyrirhyggja ráðandi manna í
Árnesshreppi er ekki meiri en
sú, að hinar tvær jarðýtur hrepps
ins eru geymdar á Eyri við Ing-
ólfsfjörð. Eyrarháls tepptist
strax í fyrstu snjóum, og þar af
leiðandi er ekki hægt að koma
jarðýtunum frá Eyri, hvað sem á
liggur yfir vetrarmánuðina. Er ég
hissa á því, að ráðamenn hér í
byggðarlaginu skulu ekki taka sér
bessaleyfi og geyma jarðýturnar
í Læknisbústaðnum í Trékyllis-
vík, þar eiga þær að vera geymd-
ar og hvergi annars staðar.
Skemmdin á veginum til Norð-
urfjarðar hefur komið sér afar
illa og fólk ekki komizt í kaup-
staðinn til jólainnkaupa nema
gangandi og á hestum, sem eru
orðnir fáir hér um slóðir. Aldrei
hefur meira úrval verið í Kaup-
félagi Strandamanna en um þessi
jól. Fæst hér nú allt af öllu, sem
fólk þarfnast. nema ekki það sem
þarf til útgerðar. Eru það álög
á ráðandi mönnum Árnesshrepps
hvað þá klígjar við fiski og fisk
afurðum, nema helzt þorski, þeg-
ar bezt liggur á þeim. Vörutaln-
ing Kaupfélags Strandamanna
stóð yfir í eina viku og hefur
aldrei staðið yfir svo lengi.
Kaupfélag Strandamanna bvrj-
aði á íshússbyggingu í fyrra og
var mikið unnið við þá byggingu
í sumar, en vegna verkfallsins í
Reykjavík var ekki hægt að ljúka
byggingunni. Þetta íshús er ekki
byggt fyrir sjávarafurðir, heldur
kindaskrokka, því þeir eru verð-
meiri frystir en upp úr salti. En
nú hef ég heyrt, að ráðandi menn
Kaupfélags Strandamanna og
þeir, sem voru æstastir í að láta
byggja þetta margumtalaða ís-
hús, séu farmr að hafa áhyggjur
af íshússbyggingunni, því kindar
skrokkarnir gefa ekki það mikið
í aðra rönd að þeir borgi reksturs
kostnað íshússins.
Orgeltónleikar á gamlársdag
Áramótafognaður var haldinn
hér í samkomuhúsi hreppsins á
gamlársdag. Byrjaði samkoman
með því, að hinn ungi organisti
Árnesskirkj u, Guðmundur H.
Guðjónsson, hélt orgeltónleika
við mikla hrifningu áhorfenda.
Margt annað var til skemmtunar,
kveikt í brennum og dansað til
kl. fjögur um nóttina. Samkoman
var fjölmenn.
★
Aldrei hafa í manna minnum
eins margir opinberað trúlofun
sína í byggðarlaginu og um þessi
jól. Þessi hjónaefni settu upp
hringana: Ágúst Gíslason, bóndi,
Steinstúni og Selma Samúels-
dóttir, heimasæta á Dröngum,
Ármann Halibergsson, sjómaður,
Djúpavík og Guðrún Steingríms-
dóttir, Djúpavík, Víður Hallbergs
son, skipstjóri, Djúpavík, og Guð
björg Eiríksdóttir, Hlíðarnesi. Spá
menn því að allar þessar trú-
iofanir boði einhver stórtíðindi.
Bjóðið Windolene velkomið
og kveðjið vatnsfótuna!
Húsmæður, sem fylgjast með tímanum,
eru löngu hættar að nota vatnsfötu og
kúst víð gluggaþvottinn. Þær nota hið
vinsæla Windolene.
Rúðan verður hrein og fín með
Windolene
KRISTJÁN O. SKAGFJÖRÐ H.F.
Reykjavík
LœknisráÖ vikunnar
Practicus ritar ilnt:
BÓLAN er veirusjúkdómur.
Smitun fer fram með 'úða
<hósti, hnerri) eða greftrin-
um úr bólunum. Skordýr geta
því borið smit. Sjúkdómur-
inn er smitandi frá því fyrstu
einkennin koma í ljós unz
síðustu skorpurnar eru dottn-
* ar af. Sjúkdómurinn fer eins
* og eldur í sinu um samfélög,
þar sem bólusetning hefur
ekki farið fram. Um það bil
14 dagar líða frá smitun unz
fyrstu einkernin koma fram.
Byrjunarskeiðið er um 4
dagar. Menn veikjast oftast
snögglegá með köldu og háum
hita, h.u.b. 40 stigum. Oft
fylgir ákafur höfuðverkur,
uppköst og verkur í baki.
Einnig getur borið á hægða-v
leysi, nefrennsli, áugnabólgu,
lysfcarleysi og andfýlu. í al-
varlegustu tilfellum eru
stundum blæðingar (tíðir
byrja oft samfara sjúkdómn-
um). krampar og óráð. Um
svipað leýti sjást stundum
svipuð útbrot og í skarlats-
sótt, en þau standa aðeins
nokkrar stundir.
Þegar þessu skeiði lýkur
minnkar hitinr. og smáir, ljós-
rauðir blettir, sem klæjar í,
koma í ljós, flestir í andlit-
inu, enda koma þeir fyrst þar.
Næstum allir blettirnir koma
á einum sólarhring. og er það
öfugt við hlaupabóluna. Þeir
stajðir líkamans, sem ljós skín
á að jafnaði, verða verst úti.
Lendar og nári sleppa nær
alveg. Eftir um það bil tvo
daga er komin vökvafyllt
blaðra, sem vex smátt og
smátt og verður gul af greftri.
Þrem sólarhringum síðar eru
þær orðnar ystórar, bólgnar og
aumar. Á þessu stigi er
sjúkdómurinn oft mjög sárs-
aukafullur. Um leið fer hitinn
að hækka aftur. sjúklingnum
versnar og nokkrir deyja.
Þegar sjúkdómurinn er búinn
að vara í svona hálfan mánuð
springa bólurnar og þorna.
Hitinn lækkar smátt og smátt.
Ástand sjúklingsins batnar
nú talsvert, ef ekki kemur
önnur sýking til, eða ’blóð-
eitrun. Fara nú að myndast
svartar skorpur, samfara
miklum kláða. Smám saman
detta þær svo af. Bólan skil-
ur eftir sig Ijót ör. f verstu
lt0 0-00#000***-0* M * 4
BOLU
tilfellum blæðir úr bólunum,
eða þær renna saman í sam-
fellda graftrarhellu. Um það
bil helmingur allra þeirra,
sem verða fyrir hinu síðar-
nefnda. deyja.
Þeir. sem hafa verið bólu-
settir, verða miklu betur úti,
t. d. sleppa þeir við að fá ör.
Bólan er hættulegust fyrir
ungbörn og gamalmenni. Dán-
artala hinna óbólusettu er há.
Bólusetning er bezta ráðið til
að sleppa við veikina. Ef far-
aldur kemur upp þarf að bólu-
setja alla, jafnvel þá, sem bólu
settir hafa verið í bernsku.
Sjúklingarnir eiga að vera í
strangri sóttkví, meðan þeir
geta smitað aðra, og eins og
er sagt, geta þeir það, unz
síðasta skorpan er dottin af
þeim.
Veikindi af völdum bólu-
setningarinnar eru afar sjald-
gæf, og eiga sér helzt stað í
húðveikum börnum (exem o.
s. frv.).
Afar sjaldgæft er, að heila-
bólga komi eftir bólusetningu
(1 af hverjum 50.000 bólu-
setningum í mesta lagi). Pen-
icillin og skyld lyf hafa engin
áhrif á sjúkdóminn, en komi
aukasjúkdómar til, má gefa
penicillin við þeim.
Lítil líkindi eru fyrir bólu-
faraldri í okkar bólusetta
þjóðfélagi, og er ef til vill
hætta á, að mönnum hér hafi
gleymst, hve hættuleg bólan
er. Sé svo, skulu þeir minn-
ast stórubólu.
(AKTUEL PRESSE STUDIO.
Einkaréttur Mbl )
Bóluveirur. Myndin er tek-
in gegnum rafeindasmásjá.
Til þess að unnt sé að greina
veirurnar frá umhverfinu
eru þær skyggðar með guUi.
þær eru hér stækkaðar 20000
sinnum. Raunverulegt þver-
ir.il þeirra er um 160 millj-
ónustu hlutar úr millimetra.
%00>
• 0 00000 0 0 I
0 0 0 0 0 0 0%
Gott heilsufar
Enginn læknir hefur verið hér
sl. fimmtán mánuði og verða
hreppsbúar að sækja lækni tii
Hólmavíkur, ef með þarf. Heilsu-
far hefur verið gott á árinu, að
því er ég veit. Mikið var að gera
hjá okkar ágætu ljósmóður á ár-
inu, og ekki annað sjáanlegt að
ærið verður að starfa hjá henni
á árinu, sem er að byrja.
Eg veit ekki annað en allir
hér í byggðarlaginu hafi haft gleði
leg jól. Síðan um miðjan desem-
ber hefur verið góð veðrátta og
svo að segja alautt. Þrátt fynr
mikla dýrtíð er afkoma með
langbezta móti hjá hreppsbúum.
Jukust tekjur á árinu um tæpa
eina milljón frá árinu 1960. Veit
ég ekki annað en hreppsbúar beri
mikið og öruggt traust til nú-
verandi ríkisstjórnar, þó margur
hreppsbúinn hafi spáð illu fyrir
henni. — Regína.
*
Ur ýmsum áttum
Framhald af bls. 10.
á Ieið til Stokk'hólms á sunnu-
dag kom herflugvél á móti hon-
um og fylgdi honum lokasprett-
inn. En á Brommaflugvelli var
allt fánum skreytt og einkaflug-
vélar stóðu í röðum meðfram
flugbrautinni þegar Olle lenti
vél sinni. Og þegar vélin nam
staðar við flugvallarbygginguna
þustu um 300 manns fram með
blaðaljósmyndara í broddi fylk-
ingar og umkringdu vélina. Að
lokinni móttökuhátíð var svo
Olle borinn á öxlum frænda síns
með lárviðarsveiginn um háls-
inn gegn um mannfjöldann og út
í bifreið, sem beið þess að flytja
hann heim. En ferðin sóttist
seint því alls staðar var mann-
fjöldi að fagna „litla Lindberg".
Olle var alveg hissa á öllum
þessum látum, þvj honum fannst
flugið ekkert sérstakt.