Morgunblaðið - 18.02.1962, Blaðsíða 20

20
Moncinsni. aðið
Sunnudagur 18. febr. 1962
Barbara James: 30
te| " • •
rogur
og feig
Já. Auðvitað tók ég ekkert
mark á því, enda þótt ég vissi,
að hún væri með einhvern blóð-
sjúkdóm, sem hún var að leita
sér lækninga við. En hún hélt
áfram: ,,Það er eins gott, að þú
vitir, að ég geng með ólæknandi
sjúkdóm. Ég hef enga von. Ég
get ekki nfað nema fáa mánuði
enn. Ég er dauðadæmd. Æ, góða
hættu þessum leikaralátum, sagði
ég og skellti aftur hurðinni á
eftir mér. Og þetta var það síð-
asta sem ég sá 'af Crystal.
En þú hefur nú samt trúað
henni nægilega til þess að leita
Lísu uppi í Norchester. Ó, mikil
grimmdarskepna geturðu verið,
sagði ég og mér var alvara.
Þú vilt náttúrlega ekki hlusta
á málsbætur ef einhverjar kynnu
að vera? sagði hann.
Eru þær nokkrar til?
Allt til þessa dags veit ég ekki,
hvor.t ég trúði Crystal eða ekki.
1 Norchester var ég að leika í
Bókasafnsleikhúsinu, sem er í
sömu byggingu og Bæjarbóka-
safnið. Óg þá gat varla hjá því
farið, að ég færi þangað af for-
vitni, til að sjá Lísu.
Og hún stóðst þér ekki snúning
fremur en Rory Crystal, eins og
þú sagðir? sagði ég gremjulega.
Það sem þú hefur hingað til
sagt, kann að vera satt, Rosaleen,
en nú ertu farin að vaða reyk.
Það ólíklega skeði. Við urðum
ástfangin — eins og fólk verður
í einu tilfelli af hundrað. Slíkt
hafði aldrei komið fyrir mig áð-
ur, í öllum þeim ástarævintýrum,
sem ég hef átt í. Ég hefði næstum
getað trúað. að þetta væri satt,
svo einlægur virtist hann vera,
þegar hann sagði þetta.
Þú getur nú varla ætlazt til,
að ég trúi þessu, sagði ég.
Mér er nákvæmlega sama,
hvort þú trúir því eða ekki. Sjálf
ur veit ég, að það er satt. Þú
heldur, að ég muni gera Lisu ó-
hamingjusama, en ég veit það
gagnstæða. í fyrsta sinn á æv-
inni er ég að takast á hendur það,
sem ég veit, að mér muni takast.
Hún skal aldrei þurfa að iðrast
eftir að hafa gifzt mér. Einbeitn-
in skein út úr röddinni. Ég horfði
á hann steinhissa.
Maður neyðist líklega til að
trúa þér.
En svo er eitt. Ég vil ekki láta
særa Lísu og ég vil þessvegna
ekki, að hún viti um þetta álit,
sem þú hefur á mér. Og ég kysi
helzt, að hún fengi aldrei að vita,
að Crystal hefði sagt mér af
þessum banvæna sjúkdómi sín-
um — að minnsta kosti ekki
strax, ekki fyrr en hún er orðin
svo viss um ást mína, að ekkert
geti hnikað þeirri sannfæringu
hennar.
Þú veizt ósköp vel, að ég færi
aldrei að segja henni það. Það
mundi ég seinast af öllu gera að
fara að særa hana.
Ég veit, að þér finnst hún of
góð handa mér, og vitanlega er
það ekki nema satt: hún er það.
Hún hefur ýmsa þá eiginleika,
sem ég hef ekki fundið hjá nokk-
urri stúlku áður. Og einhvern
veginn finnst mér ég aldrei eins
léleg persóna, þegar hún er með
mér. Hún hefur gefið mér sjálfs-
álit, sem ég hélt ekki að ég ætti
til.
Þú ert undarlegur maður,
Tony, sagði ég.
Erum við það ekki öll? Og nú
skipti hann yfir í kæruleysisleg-
an leikaratón aftur. Jæja, ég er
búinn að segja það sem ég átti
að segja. En ef þetta hefur allt
verið kaupmennska hjá mér, eins
og þú auðvitað heldur, þá sérðu,
að ég hafði enga ástæðu til að
myrða Crystal. Hún var búin að
segja mér, að hún ætti skammt
eftir ólifað. Það var því engin
ástæða til að fara að flýta fyrir
henni. Og alltof áhættusamt.
Vissi Crystal, að þú hafðir hitt
Lísu og gifzt henni?
Nei ég vildi ekki láta hana
vita það fyrst um sinn. Ég var
hræddur um, að hún gæti éitrað
huga Lísu gagnvart mér.
Hún hafði nú góða ástæðu til
þess.
Ég er viss um, að það hefði orð
ið eins erfitt að sannfæra hana
eins og þig um, að ég elska Lísu
raunverulega. Jafnvel mér sjálf-
um finnst það ótrúlegt. En það
er bara bláköld staðreynd. Jæja,
nægir þér þetta, Rosaleen? Ætl-
arðu að strika mig út af skránni
þinni yfir grunaða?
Ég hef aldrei beinlínis haft þig
grunaðan, Tony, en hinsvegar
hef ég tekið það í mig að komast
að eins miklu og ég get hjá öll
um, sem þekktu Crystal eða
höfðu eitthvert samband við
hana.
Ég get ekki skilið hversvegna
lögreglan hefur ekki viljað taka
dauða hennar sem blátt áfram
sjálfsmorð, því að úr því að hún
var svona alvarlega veik, var
það meir en nægileg ástæða,
sagði hann.
Finnst þér hún hafa verið
þannig stúlka, að hún væri líkleg
til að fremja sjálfsmorð?
Því ekki það... .eins og á stóð.
Hann hélt áreiðanlega ekki, að
hún væri líkleg til þess, þóttist
ég alveg viss um.
Ég hef enga hugmynd um á
hvaða tíma á þriðjudaginn —
eða var það kannske á miðviku-
daginn — hún dó, svo gð ég gæti
komið mér upp almennilegri
fjarvistarsönnun, en svo mikið er
víst, að ég var hvergi í nánd við
Knightsbridge, hvorn daginn sem
það nú hefur verið.
Knightsbridge?
Já, er það ekki þar, sem hún
átti heima?
Jú..jú, auðvitað.
Ég var farin að halda, að nú
orðið vissu allir, að hún hefði
dáið í Axminsterhúsinu. Og ég
fór að velta því fyrir mér, hvort
Tony væri að gera sér læti —
hvort hann væri einn þeirra, sem
vissi það sanna.
Tony, sagði ég allt í einu.
Þekkir þú stúlku sem hét Tina
Hall? Ég horfði fast á hann. Ef
til vill hefur hann tekið einhvern
ofurlítinn kipp við nafnið, en
kannske hefur það líka bara veir-
ið ímyndun mín.
Tina Hall? -sagði hann og
hleypti brúnum, rétt eins og
hann væri að reyna að kannast
við nafnið. Nei, það held ég ekki
.. nei, ég þekki hana áreiðanlega
ekki. Hver er hún?
Hún var aðstoðar-leiksviðs-
stjóri við þessa sýningu, sem lög-
reglumaðurinn var að minnast á
í gær — ,,Gullársönginn“.
Já, það er satt. Mér þætti gam-
an að vita, hversvegna hann fór
að vekja það upp aftur, svaraði
hann kæruleysislega. Annaðhvort
var hann fullkomlega var um
sig, eða þá hann hafði engu að
leyna.
XV.
Af ásettu ráði kom ég í leik-
húsið um kvöldið, eftir að tjaldið
var komið upp. Ég vissi, að Rory
mundi ekki vera í búningsher-
berginu sínu aftur, fyrr en í
næsta hléi. Hann notaði annars
skiptiherbergið við sviðið, þegar
skipta þurfti á svipstundu. Þegar
é'- fór inn hitti ég engan nema
bakdyravörðinn. Búningsherberg
ið var manntómt. Hátalarinn var
í gangi og ég heyrði rödd Rorys
og svo hláturrokurnar, sem ég
kannaðist svo vel við. Eg öfund-
aði Rory. Á leiksviðinu var hann
alltaf rólegur og gat þá losnað
frá öllum áhyggjum og hræðslu
og grunsemdum. Káti maðurinn
á sviðinu var algjörlega laus við
allar einkaáhyggjur, hann lifði
aðeins fyrir sjálfan sig og áhorf-
endurna, sem tóku honum með
hlátri og gleði.
Bert hrökk við þegar hann kom
inn og sá mig.
Gott kvöld. frú Day, sagði hann
kurteislega, en þó var eins og
augnatillitið væri eitthvað ávít-
andi. Við röbbuðum um daginn
ajlltvarpiö
Sunnudagur 18. febrúar.
8.30 Létt morgunlög. — 9.00 Fréttir.
— 9.10 Veðurfregnir.
9.20 Morgunhugleiðingar um músik:
„Orð og tónar“ eftir Carl Niels-
en; síðari hluti (Ámi Kristjáns-
son).
9.35 Morguntónleikar:
a) Píanósónata í a-moll (K310)
eftir Mozart (György Cziffra
leikur).
b) Lokaatriði 3. þáttar í „Val-
kyrjunni'* eftir Wagner (Bir-
git Nilsson og Hans Hotter
syngja).
c) „Tasso", sinfónískt ljóð nr. 2
eftir Liszt (Fílharmoníusveit
Berlínar leikur; Fritz Zaun
stjómar).
11.00 Messa í Dómkirkjunni (Prestur:
Séra Óskar J. borláksson.
Organleikari: Dr. Páll ísólfsson.)
12.15 Hádegisútvarp.
13.15 íslenzk tónlistarkynning: Jón
Leifs tónskáld skilgreinir Sögu-
sinfóníu sína; V. kafla: Þormóð
Kolbrúnarskáld. (Leikhúshljóm
sveitin í Helsinki leikur; Jussi
Jalas stjórnar).
14.00 Miðdegistónleikar: Óperan ^,1
Pagliacci" eftir Leoncavallo
(Jussi Björling, Victoria de los
Angeles, Leonard Warren, Ro-
bert Merill o.fl. einsöngvarar
syngja með Robert Shaw-kórn-
ur.i og RCA-Victor hljómsveit-
inni. Stjórnandi: Renato Cellini.
— Guðmundur Jónsson flytur
skýringar).
15.30 Kaffitíminn: — (16.00 Veður- ['
fregnir).
a) Jósef Felzmann Rúdólfsrson
og félagar hans leika.
b) Merlin og tríó hans leika
létt lög.
16.15 Endurtekið leikrit: ,,Aðan“ eftir
Hubert Henry Davies, í þýðingu
Baldurs Pálmasonar. Lelkstjóri:
Indriði Waage. (Áður útvarpað
6. maí s.l. vor).
17.30 Barnatími (Skeggi Ásbjarnarson
kennari):
a) Fyrstu bernskuárin; síðarl
hluti (Lilja Kristjánsdóttir
segir frá).
b) Ingibjörg Steinsdóttir leik-
kona segir tvær stuttar sög-
ur af honum Kubba.
c) Óskar Halldórsson cand. mag.
les fyrri hluta sögunnar
„Hengilásins" eftir Ólaf Jó-
hann Sigurðsson.
18.20 Vfr. — 18.30 „Ó, hve fögur er
æskunnar stund“: Gömlu lögin.
19.10 Tilkynningar. — 19.30 Fréttir og
íþróttaspjall.
20.00 Tónleikar í útvarpssal: Tveir
tékkneskir félagar Sinfóníu-
hljómsveitar ísl-.nds, Milan Kan
torek sellóleikari og Karel Paulc
ert píanóleikari, flytja tvö verk
eftir Josef Suk; Ballötu og
Serenötu.
20.15 I>áttur af Duggu-Eyvind (Snorrl
Sigfússon fyrrum námsstjóri).
20.40 Einsöngur; Boris Christoff syng-
ur lög eftir Rakhamaninoff;
Alexandre Labinsky leikur undix ú
píanó.
21.00 Spurningakeppni skólanemenda;
VI. þáttur; Samvim jkólinn og
Verzlunarskóli íslands keppa
(Guðni Guðmundsson og Gestup
I>orgrímsson stjórna þættinum),
22.00 Fréttir og veðurfr. —- 22.10 Dans-
lög. — 23.30 Dagskrárlolt
Mánudagur 19. febrúar. *
8.00 Morgunútvarp (Bæn; Séra I>or-
steinn Björnsson. — 8.05 Morgun
leikfimi: Valrimar Örnólfsson
stj. og Magnús Pétursson leikur
undir. — 8.15 Tónleikar. — 8.30
Fréttir. — 835 Tónleikar. 9.10
Veðurfregnir. — 9.20 Tónleikar),
12.00 Hádegisútvai*p (Tónleikar. —
12.25 Fréttir og tilkynningar).
13.15 Búnaðarþáttur; Um rannsóknir
á beitilöndum og nýtingu þeirra
(Ingvi Þorsteinsson magister).
13.30 „Við vinnuna“; Tónleikar.
15.00 Síðdegisútvarp (Fréttir og tillc,
— Tónleikar. 16.00 Veðurfr.
Tónleikar. 17.00 Fréttir).
17.05 Tónlist á atómöld (I>orkell Sigur
björnsson).
18.00 í góðu tóni: Erna Aradóttir tal-
ar við unga hlustendur.
18.20 Veðurfregnir. — 18.30 í>ingfr,
— Tónleikar,
19.00 Tilkynningar. — 19.30 Fréttir.
20.00 Daglegt mál (Bjarni Einarssoil
cand. mag.).
20.05 Um daginn og veginn (PáU
Kolka læknir).
20.25 Einsöngur: Árni Jónsson syngup
við undirleik Fritz Weisshapp-
els.
a) „Sáuð þið hana systur mína'*
eftir Pál ísólfsson,
b) Tvö lög eftir Árna Björns-
son: ,,Rökkurljóð“ og „Nú er
sól og vor."
c) „Ság mig god natt“ eftir
Lilian Ray.
d) „Ideale" eftir Tosti.
20.45 Annar þáttur frá skákmótinu f
Stokkhólmi / eftir Helga Sæ-
mundsson ritstjóra (André*
Bjömsaon •^’flytur).
21.05 Tvö tónverk eftir Ravel: Hljóm-
sveit tónlistarháskólans í Parí«
leikur „Alborada del Gracioso4*
og ,,Bolero“; Albert Wolff stj.
21.30 Útvarpssagan: „Seiður Satúrnus-
ar“ eftir J. B. Priestley; XIV,
(Guðjón Guðjónsson).
222.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Lestur Passíusálma hefst. Lesarij
Séra Sigurður Stefánsson vígslu-
biskup. Kvartett syngur gömul lög
við sálmana, útsett af Sigurði
Þórðarsyni. Söngfólk: Þuríður
Pálsdóttir, Magnea Waage, Er-
lingur Vigfússon og Kristinn
Hallsson. Organleikari: Dr. Páí|
ísólfsson.
22.20 Hljómplötusafnið (Gunnar Guð-
mundsson) — 23.10 Dagskrárlolc,
GUNNARJÓNSSON
LÖGMAÐUR
vi8 undirrétti og hæstaréM
Þingholtsstræti 8 — Sími 18259
— Ungfrú Ása, augnaráð yðar er sem flauel, hárið sem
silki og húðin eins og satín á 350 krónur metrinn.
Vegleg afmælisgjöf
RITSAFN
3ÖNS TRAUSTA
8 bindi.
Verð kr: 1500.—
Fæst hjá bóksölum.
X- X- >f
GEISLI GEIMFARI
X- X- X-
.* — O, þetta eru hræðilegar fréttir!
— Hvað er að, doktor Hjalti?
Og Hjalti sýnir Geisla fréttina um
lát Alexanders Prestons.
— Það var leiðinlegt. Hann var
framúrskarandi maður. Sífellt að
vinna nýja vísindasigra. Hmmm....
Skyldi hann hafa lokið tilraunum í
sambandi við síðasta leyniverkefnið
áður en hann lézt?