Morgunblaðið - 25.03.1962, Blaðsíða 20

20
MORGVNBLAÐ1B
Sunpudagur 25. marz 1962

GEORGE ALBERT CLAY:
GINA
Saga samvizkulausrar konu
------- 18 -----
Ég ætti víst að biðja afsökunar
á kvöldinu um daginn, sagði
hann, en það væri að láta í ljósi
iðrun og ég iðrast ekki Mér
væri það ánægja að gera aðra
tilraun. Hann sá, að hún brosti
og sagði: Hef ég fengið fyrir-
gefningu?
Þér eruð á biðdómi. Það var
óhugsandi að vera reið við hann,
og það var auðvelt að hlæja með
honum.
Hann fór og sótti þeim vínglös
og svo sátu þau í danssalnum og
horfðu á dansfólkið. Nú var
Vicente farinn að dansa við Lu-
isu, eins og líka var skylda hans,
og Gina sá vel, að það var af
skyldurækni einni saman gert.
En E>on Diego stóð í bogadyrun-
um ásamt Sffredo landsstjóra og
nokkrum öðrum.
Þessir ráða yfir Austurlönd-
um, sagði Blas eins og hann væri
að svara hugsunum hennar. Don
Diego, Sffredo, Martin, ameríski
milljónarinn og Sir Humphrey
frá Hong Kong, og svo hr. Lee,
Kínverjinn. Indverjinn er tvöfald
ur fursti, bæði að ættemi og svo
yfir indverskum iðnaði. Og Don
Pedro Arafentia hafið þér sjálf-
sagt þegar hitt
Nei, það hef ég ekki. Ég veit,
að skemmtiskipið hans liggur hér
og ég lít svo til, að hann sé
eitthvert skyldmenni, en ég
þekki hann ekki persónulega.
Hann er hungraða köngulóin
í Manila, sagði Blas. Hann er ein-
hleypur og systir hans er erfingi
að öllum auðnum. Og hún er frú
Lolyta de Aviles y Arafentina.
Það er naumast, að Vicente á
eftir að verða ríkur, sagði Gina,
og fann um leið til öfundar til
Luisu, sem var næstum óþolandi.
Já, slík völd eru stórkostleg,
sagði Blas. Eignir þriggja auð-
ugustu ætta Austurlanda: Sffr-
edo, de Aviles og Arafentia....
og svo er Vicente sá blábjáni sem
hann er.
Vicente var á leiðinni til jþeirra,
rétt eins og hann fyndi á sér, að
verið væri að tala um hann.
Hann lét sem hann sæi ekki Blas,
en sneri sér beint að Ginu. Mig
langar að fá þennan dans, sagði
hann snöggt.
Hann var góður dansari og
hreyfingar hans mjúkar og vínið
var farið að svífa á hana. Hún
vissi vel, að verið var að tala
um þau, allt í kring og margir
horfðu á þau með athygli. Ekki
sízt frú Lolyta, þegar þau döns-
uðu út í endann á salnum og
staðnæmdust þar við stórt blóma-
ker.
Það er eitt, sem þig vantar,
sagði hann.." aðeins eitt. Hann
sneri sama* leggina á tveim
blómum og stakk þeim niður á
milli brjóstanna á henni. Ég vildi
gjarna taka þau aftur seinna..
með tönnunum.
Don Diego bauð henni upp, þeg
ar Vicente hætti. Þetta er góður
dansleikur, sagði hann, og þetta
verður líka gott hjónaband. Það
er líka mjög vel við eigandi.
Mæður þeirra eru miklar vin-
konur og við Sf fredo eigum mikil
viðskipti saman og ekki alltaf
vinsamleg, en við höfum kært
okkur kollóttan um það, af því
að við vissum, að þessi dagur
mundi koma. Já, ég er hamingju-
samur, þvd að nú ætlar það að
rætast, sem ég hef svo lengi von-
að og imdirbúið.
Gina hugsaði lengi um þessi
orð hans, eftir að hún var komin
upp í herbergið sitt og sat þar
við gluggann, til að horfa á gest-
ina fara. Hún vissi vel, að gamli
maðurinn hafði ekki boðið henni
upp í þennan dans af neinni til-
viljun; það hafði verið fyrirfram
hugsaður leikur hjá honum.
Hann vildi sem sé stinga því að
henni að hann mundi ekki þola
nein tilræði við fyrirætlanir sín-
ar um Vicente — alveg eins og
frúin hafði líka viljað gefa henni
til kynna, þegar hún gaf henni
smargaðshringinn
Þá sá hón, að hringurinn var
ekki á fingrinum á henni, og sem
snöggvast varð henni illiíega bilt
við og hélt, að hún hefði týnt
honum, þangað til hún mundi, að
hún hafði lagt hann á arinhill-
una. Hann hlaut að vera þar enn,
og þó vissi hún, að þjónustu
fólkið hafði tekið þama til, iþegar
gestirnir voru farnir. Og hún gat
ekki komið fram fyrir frú Lolytu
án hringsins.
Innisloppurinn gat verið þægi-
legur klæðnaður fyrir hana í
myrkrinu og hún gat notað
kveikjarann sinn fyrir Ijós. Hún
varð að nota báðar hendur til að
opna þungu hurðina á bókastof-
unni og lét hana svo aftur á eftir
sér, ef hún skyldi þurfa að
kveikja ljós þar inni. Hún var
fljót að finna hringinn og setja
hann upp.
Þegar hún sneri til baka,
heyrði hún einhvern ofurlítinn
hávaða eða þrusk í myrkrinu og
slökkti þá á kveikjaranum. En þá
varð of dimmt fyrir hana að rata
svo að hún kveikti á honum aftur
og sá þá Vicente, sem lá aftur á
bak í stórum stól og teygði frá
sér fæturna, en hafði glas í ann-
arri hendi og flösku í hinni. Hann
var mjög drukkinn en brölti samt
á fætur og slagaði til hennar.
Hann hafði fleygt hvíta jakkan-
um sínum á gólfið við fætur sér
og rifið af sér skyrtuna og bind-
ið, til að verjast hitanum af
drykkjunni og dansinum. Gina
mundi eftir kvöldinu góða í gang
inum uppi og minningin um það
var svo sterk, að hún fór að gá
að rispunum á kinninni á honum.
Þú og kveikjarinn þinn! taut-
aði hann. Þú minnir mig á Flor-
ence Nightingale... .eða var það
kannske Diogenes?
Augu hans voru hálflukt, ó-
lundarleg og hugsandi, og Gina
var hrædd þegar hann nálgaðist
hana og hélt frá sér litla ljósinu,
eins og sér til verndar. Láttu mig
vera, Vicente! Komdu ekki nærri
mér! Ég get brennt þig!
Einu sinni áður hef ég leitað
þín um nótt, sagði hann lágt, og
þá hljópstu frá mér. Viltu nú
öskra upp tii þess að segja, að
þú lofaðir að hitta mig og sveikst
það svo?
Hann var svo drukkinn og viti
sínu fjær, að Gina fann, að hún
yrði að reyna að koma fyrir hann
vitinu. Mundu eftir Luisu, sagði
hún.
Það geri ég einmitt og þess
vegna sækist ég eftir þér. Skóla-
stelpa og kona.. sönglaði hann..
skólastelpa og kona. Skólastelp-
unni getur maður kannske gifzt,
en konuna verður maður að hafa
á nóttunni.... Hann sló utan um
hana örmum og silfurkveikjar-
inn hraut glamrandi á gólfið.
Henni þýddi ekkert að reyna
krafta við hann, er hann kyssti
hana hvað eftir annað og hún
fann rakan, sterkan líkama hans
upp að sér. Allri mótstöðu henn-
ar var lokið.
í vistarverum þjóustufólksins
í kjallaranum var Alma gamla.
í hennar augum var eldavélin
lifandi vera, sem hún ýmist
skammaði, klappaði eða fann að
við. Hún sagði henni öll sín
leyndarmál og véiin svaraði
henni í sama. Þegar hún var í
góðu skapi, gekk vel að kveikja
upp, en illa ef henni sinnaðist
Alma gamla hitaði alltaf lút-
sterkt kaffi eldsnemma á morgn
ana, svo að þjónustufólkið fengi
eitthvað til að liressa sig á fyrir
langan dag....
í þetta skipti var hún í illu
skapi og hristi ristarnar í vélinni,
eftir því sem litlir kraftar leyfðu.
Já, það var meira erfiðið, sem
þessi veizla hafði gert öllum!
Hávaðinn í eldavélinni vakti
Ginu. Hún vissi, að það var enn
ekki kominn morgunn og þó kom
inn, því að sólargeislarnir voru
farnir að leika sér utan á glugga-
syllunni, þó að þeir næðu enn
ekki inn í herbergið. Hún reyndi
að hreyfa sig, en armar Vicentes
voru utan um hana og héldu
henni heljartaki, enda þótt hann
væri sofandi. Hann liafði slegið
öðrum fætinum yfir hana, svo
að hún gat ekki hreyft sig án
þess að vekja hann og þegar hann
vaknaði, snertu varir hans eyra
hennar, mjúkt og biðjandi.
Nú verð ég að fara, Vicente,
sagði hún er henni varð hugsað
til hjúanna sem fóru svo eld-
snemma á fætur, og svo löngu
ganganna, sem voru úr Xxvkastof-
unni os til herbergis hennar. Það
gæti einhver séð mig.
Farðu ekki frá mér, Gina.
Hann lá nú á liðinni, upp við oln-
boga og horfði í augu hennar.
Yfirgefðu mig aldrei, Gina. Héð-
an af get ég ekki lifað án þín.
Vertu kyrr í Cebu..vertu hjá
mér!
Hún kyssti hann og gleðin og
sælan feykti burtu allri iðrun og
ásökunum. Ég hef beðið svo lengi
eftir að heyra þig segja þetta,
Vicente, sagði hún. Og þá varð
henni hugsað til trúlofunardans-
leiksins. . til brúðkaupsins sem
átti að standa innan fárra
vikna.. og aðvarana frú Lolytu
og Don Diegos. Hvernig ætlarðu
að segja foreldrum þínúm þetta
— og Luisa, hvað verður um
hana, þegar hún veit, að þú ætl-
ar ekki að giftast henni?
Hinn blíði Vicente frá því um
nóttina var horfinn um leið og
hún sagði þetta, og hversdags-
maðurinn kominn í staðinn, og
hvessti augun. Hann hörtfaði frá
henni og sagði rólega: Ég geng
að eiga Luisu Sffredo innan
fárra vikna, það veiztu. Ég átti
við, að ég get gefið þér strand-
húsið og Beteta getur flutt það-
an, eða líka ég get byggt nýtt
hús handa þér. Ég skal gefa þér
mikið, Gina, ef þú vilt vera hjá
mér.
Nei, svaraði hún kaldranalega.
Hún fann ekki til neinnar við-
kvæmni og þegar hann vafði
hana örmum, hratt hún honum
frá sér.
Hann horfði á hana klæða sig
og þá hló hann. Mér líkar vel við
konu með einhverjum eldi í,
sagði hann. Skilningsgóða konu
fyrir móður, saklausa konu fyrir
eiginkonu og fjöruga konu fyrir
ástmey. Þannig á það að vera.
Og þetta hef ég.
Ég fer burt héðan frá Cebu,
sagði hún, um leið og hún gekk
út. Þetta endurtekur sig ekki,
Vicente, og ég ætla að gleyma,
að það skyldi henda núna. Mér
er alvara, bætti hún við, þegar
hún sá, að hann brosti. Hér skal
endir á verða!
Ekkert jafnindælt og í nótt, má
Vegleg afmælisgjöf
RSTSAFN
JÓNS TRAUSTA
8 bindi.
Verð kr: 1500.—
Fæst hiá bóksölum.
r
l
X~
X-
[
X-
GEISLI GEIMFARI
X-
to-x
&
1AXE THIS DOCTORED-UP TAPE
RECORDIN6 OF JOHN'S VOICE TO
EAZTH SECURITY, LURA. I'MCOINS
OUT
THE
TAKE
CAKE
LAS
THAT MEÞÞLER
OF

■— Farðu með þessa lagfærðu seg-
ulbandsspólu með rödd Johns til ör-
yggiseftirlitsins, Lára. Ég fer yfir til
rannsóknarstöðvarinnar og geng frá
slettirekunni honum John.
— Ó, Vandal, ef John hefur nú á
réttu að standa! Ef durabilium er
gallað ....
— Ég hef þegar hugsað fyrir því!
Þegar ég hef afgreitt John, hringi ég
til þín .... Við tökum fimm milljón-
irnar og hverfum út í buskann. Svo
geta þeir leitað okk»r eins og þá
lystir!
taka enda, sagði hann. Við skul-
um skemmta okkur saman oftar.
Kannske verður það dálítið erfitt
fyrstu dagana, sem við Luisa
verðum gift, en ég vil hafa þig.
SHUtvarpiö
A'
Sunnudagur 25. marz
8:30 Létt morgunlög. — 9:00 Fréttir
- 9:10 Veðurfregnir.
9:20 Morguntónleikar:
a) Paderewski og tónlist han*
(Árni Kristjánsson kynnir).
b) Stabat Mater op. 53 eftir
Szymonwski (Pólskir lista-
menn flytja undir stjórn Wit
olds Rowicki).
10:30 Guðsþjónusta í Langholtssókn:
Biskup íslands vígir safnaðar-
heimilið við Sólhéima; séra Áre
líus Níelsson prédikar. Kór safn
aðarins syngur. Organleikari:
Helgi Þorláksson.
12:15 Hádegisútvarp.
13:15 Erindi: Lénsskipulag í Evrópu;
III. (Sverrir Kristjánsson sagn
fræðingur).
14:00 Miðdegistónleikar: Frá tónleik-
um Sinfóníuhljómsveitar ís-
lands í Háskólabíói 22. þ.m. —
Stjórnandi: Jindrich Rohan. —
Einleikari á selló: Einar Vigfús
son.
a) „Egmont“-forleikur op. 84 eft
ir Beethoven.
b) „Rokoko"-tilbrigði fyrir selló
og hljómsveit eftir Tjaikov-
sky.
c) „Tapiola", sinfónískt ljóð op.
112 eftir Sibelius.
d) Sinfónía nr. 3 í a-moll op.
56 (Skozka hljómkviðan) eft
ir Mendelssohn.
15:30 Kaffitíminn: — (16:00 Veðurfr.)
a) Hafliði Jónsson leikur á
píanó.
b) Þýzkar hljómsveitir leika
létt lög.
16:25 Endurtekið efni:
a) Klausturhald á I>ingeyrif
fyrri hluti dagskár eftir séra
Guðmund I>orsteinsson —
(Útv. 15. febr. á vegum Hún
vetningafélagsins í Rvík).
b) Alma Musica sextettinn leik
ur sextett í C-dúr fyrir semb
ala, flautu, óbó. fiðlu, víólu
og selló eftir Johann Christ-
oph Friedrich Bach (Útv. 9.
jan. s.l.).
17:30 Barnatími (Anna Snorradóttir):
a) Úrslit spurningakeppninnar
um H. C. Andersen.
b) Samtalsþáttur: Ámi og Kalli
ræða áhbigcmálin.
c) Framhaldssaga litlu barn-
anna: „Pip fer á flakk"; VII.
18:20 Veðurfregnir.
18:30 ,,Um sumardag er sólin skín":
Gömlu lögin sungin og leikin.
19:10 Tilkynningar. — 19:30 Fréttir og
íþróttaspjall.
20:C0 Tónleikar: Ungverðk rappódáa
nr. 4 eftir Liszt (Fílharmoníu-
sveit Vínarborgar leikur; Const
antín Silvestri stjórnar).
20:10 I>etta vil ég heyra: „Trýnaveð
ur“ (Jochum Eg0erts>son rithöf
undur flytur frásögu sína, er
hlaut fjórðu verðlaun í ritgerða
samkeppni útvarpsins).
20:35 Einsöngur: Eileen Farrell syng
ur óperuaríur við undirleik
hljómsveitarinnar Philharmoniu
í Lundúnum. Stjórnandi: Thom
as Schippers.
21:00 Hratt flýgur stund: Jónas Jónaa
son efnir til kabaretts í útvarps
sal. Hljómsveitarstjóri: Magnúa
Pétursson.
22:00 Fréttir og veðurfregnir. — 22:10
Danslög. — 23:30 Dagskrárlok.
Mánudagur 26. marz
8:00 Morgunútvarp (Bæn: Sr. Björn
Jónsson. — 8:05 Morgunleikfimi:
Valdimar Örnólfsson stjórnar og
Magnús Pétursson leikur undir
— 8:15 Tónleikar — 8:30 Fréttir
— 8:35 Tónleikar — 9:10 Veður
fregnir — 9:20 Tónleikar).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar —•
12:25 Fréttir og tilkynningar).
13:15 Búnaðarþáttur: Gísli Kristjáns
son ritstjóri talar um eiturlyí
í landbúnaði.
13:30 „Við vinnuna": Tónleikar.
15:00 Síðdegisútvarp (Fréttir og tilk.
— Tónl. — 16:00 Veðurfr. — Tón
leikar — 17:00 Fréttir).
17:05 „í dúr og moll“: Sígild tónlist
fyrir ungt fóik (Reynir Axels-
son).
18:00 í góðu tómi: Erna Aradóttir ta|
ar við unga hlustendur.
18:20 Veðurfregnir. — 18:30 Þingfróttlf
— Tónleikar.
19:00 Tilkynningar. — 19:30 Fréttir.
20:00 Daglegt mál (Bjarni Einarsson
cand. mag.).
20:06 Um daginn og veginn (SigurS
ur Jónasson).
20:26 Einsöngur: Erlingur Vigfússon
syngur: Fritz Weisshappel við
píanóið.
20:46 Erindi: Seattle, — borg heim*»
sýningarinnar 1962 (Þorbjörg
Árnadóttir magister).
21:05 Tónleikar. Píanókonsert I G-dÚF
eftir Ravel (Arturo Benedettle
Michelangelo og hljómsveitin
Philharmonia leika; Ettom
Gracis stj.).
21:30 Útvarpssagan: „Sagan um Ólaf
— Árið 1914“ eftir Eyvind John
son; II. (Árni Gunnaræon fil.
kand.).
22:00 Fréttir og veðurfregnir. — 22:14
Passíusálmur (30).
22:20 Hljómplötusafnið (Gunnar Guð
mundsson).
23:10 Dagskrárlok.