Morgunblaðið - 05.04.1962, Side 8

8
MORGVNBLAÐIB
Fimmtudagur 5. april 1962
Laurits Rendboe:
Starf og stefna
Votta Jehova
UNDIR þessari fyrirsögn birtist
fyrir nokikru grein eftir mig sem
athugasem-d við hinn alræmda
árásarbaekling Sigurbjörns bisk
ups Einarssonar. Nú hefur birzt
niakkurs konar „svar“ frá hon-
um í dagblöðunum, og skal ég
■aðeins gera nokkrar athugasemd
ir í því sambandi, en síðan snúa
mér að efninu, sem fyrirsögnin
talar um. Greinarkorn hr. bisk-
upsins ber greinilega vott uim
það, að honum hefur orðið heitt
í hamsi yfir því, að ég skuli
leytfa mér að benda á rang-
færslur hans og mótsagnir við
Biblíuna, sjálfan sig og aðra.
Mér þótti mjög skerrnmtilegt að
lesa tómar staðhæfingar hans
um það, að engu hefði verið
haggað af því, sem hann Skrif-
aði. Slíikt getUr aðeins stafað af
andlegri blindni, og þá ætla ég
alls ekki að reyna að sannfæra
hann uim það, heldur imin ég
fylgja leiðbeiningum meistara
míns varðandi beztu aðferðina í
viðureign við slíka menn: „Látið
þá eiga sig! Þeir eru blindir
leiðtogar; en ef blindur leiðir
blindian falla þeir báðir í gryfju“.
(Matt. 1S:15). Raunar var grein
mlín fyrst og fremst ætluð les-
endum en ekki hr. Sigurbirni,
og mun ég því láta þá dserna um
hana, en ekki hann sjálfan. -Uim
það, að ég Skuli hafa sneitt hjá
aðlalatriðunum og gefið „vifl-
andi“ upplýsingar, sem eru ber-
sýnilegar „blekkingar“, þá get
ég sagt, að við hr. Sigurbjörn
séum alls ekki á einu málli uim
það, hver aðalatriðin eru í þessu
máli, og við munum eklki held-
ur verða það fyrr en hann slepp-
ir mannasetningum og erfikenn-
ingum sínum og heldur sér ein-
göngu við Biblíuna; og ekiki tel
ég hann færan um að dæma um
þær upplýsingar, sem ég gef um
votta Jehóva. Eg veit, hverju
vöttar Jehóva trúa, en það veit
hr. biskupinn lítið eða ebkert
um. Sem dæmi um bjagaða „röfc
færsXu" hans mætti nefna, að
hann hefur allt í einu fundið út
með trúartilfinningu siimi, að
vottar Jehóva, sem trúa aðeins
á einn Guð, Jehóva, Skapara
himins og jarðar og föður frels
ara okkar, séu fjölgyðistrúar, en
þeir menn, sem trúa á þrjá guði
í einni persónu á mjög svo dular
fullan og óskýranlegan máta, séu
eingyðistrúar! Þvílíka fásinnu
hafði ég alls ekki búist við, jafn
vel sem vörn fyrir þrenningar-
kenningunni! Og í þokkabót fá
um við að vita, að slíbt er ó-
brjáluð rökvísi! Nú ætla ég ekfci
að rífast við hr. Sigurbjörn um
kenningaratriðin ( af fyrrnefnd
um ástæðum), heldiur mun ég
gera grein fyrir kenningum
votta Jehóva, eins og þær ERU,
því að það er miklu hollara og
meira í samræmi við ráð meistar
ans. Eg skal aðeims víkja að einu
atriði enn í „svari“ hr. Sigur-
björns, og það er hin mjög svo
furðulega yfirlýsing hans í nið
urlaginu, að hann hafi allis ekki
hugsað sér að eiga í stædum við
votta Jehóva! Þvílílbt sakleysi!
Hver átti nú eiginllega upptökin
að öllu þessu? Þessu munu senni
Skrifstofustarf
Viljum ráða stúlku til skrifstofustarfa.
SÖLUMIÐSTÖÐ HRAÐFRV STIHÚSANNA
Sími 2 -22-80.
Framtíðarstarf
Viljum ráða ungan og reglusarnan mann til starfa
við heildsölufyrirtæki. Verzluuarskóla eða hliðstæð
menntun æskileg. Umsóknir ásamt upplýsingum
sendist Morgunblaðinu merkt: „Röskur — 4288“
fyrir þriðjudagskvöld.
Tilkynning
Símanúmer okkar er — 3-50-15
PLÚTÓ H.F.
GUHJÓN BERNHARÐSSON H.F.
Langholtsvegi 65
Keflavík — Suðurnes
Kvenkápur, fermingarkápur, jerseykjólar,
peysur, húfur, treflar.
Vandaðar vörur. — Mjög hagstætt verð.
Verzlunin
Edda
Keflavík.
lega aðeins þeir auðtrúu ein-
feldingar, sem hr. biskupinn að
eigin sögn virðist hafa í kirkju
sinni, trúa. Um þá get ég þó
gefið honum þá huggandi upp-
lýsingu, að enginn þeirra hefur
ennþá gengið í flokk með vott
um Jehóva, svo hann getur ver
ið xólegur. Gremj.a hans yfir
kostgæfni okkar í boðunarstarf-
inu minnir mig helzt á það,
hvernig æðstu prestarnir og
Faríseamdr kvörtuðu sáran und
an því, að þessi ómenmtaði tré-
smiður Jesús frá' Nazaret og ó-
breyttir fiskimenn hans frá
Galíleu skyldi dirfast til að fara
hús úr húsi og prédika fagnaðar
boðskap sinn um gjörvallit land-
ið — en þessir trúmálaleiðtogar
Gyðinganna héldu, eins og tíðk-
ast með mörgum klerikum í dag,
að þeir hefðu einkaleyfi á trú-
málum. Þó hélt Jesús áfram ó-
trauður, og munum við vottar
Jehóva ekki liætta við að feta í
fótspor hans. Og svö að hr. Sig
urbjörn skuii nú ekki verða al-
veg fyrir vonbrigðum af því að
hann fékk svo lítið að vita um
starf og stefnu votta Jelhóva um
daginn (en fyrirsögnin var ailis
ekki frá m,inni hendi), þá skul-
um við snúa okkur að þeim efn-
um:
KENNINGAR.
Mikilvægustu kenningar Bibliunn-
ar eru um Guð og einkason hans,
Jesúm Krist, og þar eð „til eru marg-
ir guðir og margir herrar“, þá ber
hinn sanni Guð pesónulegt nafn til
þess að auðkenna hann frá öðrum
guðum: „I>ú- einn heitir Jehóva, hinn
hæsti yfir allri jörðunni". Jesús op-
inberaði þetta nafn fylgjendum sín
um: „Eg hefi opinberað nafn þitt
þeim mönnum, sem þú gafst mér".
Vottar Jehóva gera einnig nú á dög
um nafn Jehóva kunnugt: „Þér eruð
vottar mínir, segir Jehóva. Eg er
Guð“. — Sálm. 83:19; Jes. 43:10—12;
Jóh. 17:6. Fyrsta sköpunarverk Jehóva
var sonur hans: „Votturinn trúi og
sanni, upphaf Guðs skepnu", „Frum-
burður allrar skepnu". (Kól. 1:15;
Opinb. 3:14). Áður en hann kom til
jarðar, þekktist hann undir nafninu
Orðið eöa Logos, og „án þess varð
ekkert til, sem til er orðið". (Jóh. 1:1
—3). Fjarri var það honum að telja
sig vera jafnan föðurnum. Hann
sagði: „Ekki megna ég að gjöra neitt
af sjálfum mér“. Einnig: „Faðirinn
er mér meiri". (Jóh. 5:30; 14:28). Þeg-
ar tillit er tekið til þess, sem að ocfan
greinir, eiga vottar Jehóva ekki ann-
ars úrkosta en að vísa á bug þrenn-
ingarkenningunni og segja hana ó-
biblíulega.
ADAM OG REFSING HANS.
Eftir að hafa undirbúið jörðina að
dvalarstað fyrir mannanna börn, „þá
myndaði Jehóva Guð manninn af
leiri jarðar og blés lífsanda 1 nasir
hans, og þannig varð maðurinn lif-
andi sál“. Veitið athygli, að mannin-
um var ekki gefin ódauðleg sál, hann
varð lifandi sál. Guð bauð manninum:
„Verið frjósöm, margfaldist og upp-
fyllið jörðina, og gjorið ykkur hana
undirgefna". (1 Mós. 1:26—28). Líf
Adams var undir hlýðni hans komið.
Ef hann óhlýðnaðist, mundi árangur-
inn verða þessi: „Á þeim degi, sem
þú etur af því, skalt þú vissulega
deyja". Adam og Eva óhlýðnuðust, og
sakir þess voru þau daérrid. Dæmd til
hvers? Til ævarandi kvala? Nei, held
ur til dauða: „Því mold ert þú, og
tilmoldar skalt þú aftur hverfa". —
„Laun syndarinnar er dauði". í gröf-
inni er „hvorki starfsemi, né hygg-
indi, né þekking, né vizka". — 1 Mós.
2:17, ensk. þýð.; 3:19; Préd. 9:10;
Rómv. 6:23.
Adam var sál. Adam dó. Adam,
„hin lifandi sál“ dó? Já, „sú sálin
(nefesj, á hebresku, dregið af sögn-
inni nafasj : að draga anda, því: lifandi
vera, sem dregur anda), sem syndg-
ar, hún skal deyja". (Ezek. 18:4, 20).
Samkvæmt ritningunni eru lægri dýr
in einni^; sálir: „Örlög skepnunnar,
örlög þeirra eru hin sömu; eins og
skepnan deyr, svo deyr og maður-
inn, og alt hefir sama andann". Ekki
er unnt að misskilja þessa skorin-
orðu frásögn. (1 Mós. 1:30; 4 Mós.
31:28; Préd. 3:19). Sökum þessa trúa
vottar Jehóva ekki kenningunni um
eilífar kvalir og ódauðleika mann-
legra sálna.
DEILAN UIVI ÆÐSTU YFIRRÁÐ.
Til þess að leiðbeina manninum og
vernda hann sá Guð fyrir „verndar-
kerúb", verndar-engli gerðist met-
orðagjam, til þess að hann yrði dýrk
aður líkt og Guð. Gerðist hann svik-
ari og olli bvf að maðurinn óhlýðnað
ist Guði. (1 Mós. 3:1—6; Ezek. 28:13
—19; Matt. 4:9). Þetta vakti tafar-
laust spurninguna: Hvers sök var það,
að maðurinn syndgaði? Hafði Jehóva
Guð skapað manninn veilan, en þó
krafist fullkominnar hlýðni? Þetta
fullyrti djöfullinn og gortandi hugð-
ist hann snúa öllu mannkyninu frá
Guði. (Jobsbók, kap. 1 og 2.) Þannig
voru bornar brigður á nafn og æðstu
yfirráð Jehóva. Til þess að færa sönn
ur á æðstu yfirráð sín, og til þess
að sanna, að djöfullinn væri lygari,
■og ennfremur til þess að sýna, að
hann var þess megnugur að byggja
jörðina mönnum, er reyndust honum
„Gestagangur" í síðasta sinn. — f kvöld (fimmtudag) verður
leikrit Sigurðar A. Magnússonar, Gestagangur, sýnt í síðasta
sinn í Þjóðleikhúsinu. Þetta er annað nýja, íslenzka leikritið,
sem Þjóðleikhúsið frumsýnir á þessu leikári, en hitt var eins
og kunnugt er Strompleikur Kiljans. — Myndin er af Gísla
Alfreðssyni, Herdísi Þorvaldsdóttur og Róbert Arnfinnssyni
í hlutverkum sínum.
drottinhollir þrátt fyrir allt, sem
djöfullinn gæti aðhafst, þá leyfði
Jehóva fyrstu mannhjónunum og
djöflunum að lifa. Hann vissi, að
nokkrir af niðjum Adams mundu
halda trúfesti sinni við hann, og þann
ig bera vitni æðstu yfirráðum hans.
Allt frá dögum Abels hefur Jehóva
haft votta sína hér á jörðu. — Orðskv.
27:11; Herbr. 11. kap.
ENDURLAUSNARFÓRN KRISTS.
Til þess að réttlæta nafn sitt, tii
þess að áform hans varðandi jörðina
næði fram að ganga, og til þess að
þeir, sem héldu trúfesti sinni, öðluð-
ust líf, sendi Jehóva Guð son sinn í
heiminn, „til þess að gefa líf sitt til
lausnargjalds fyrir marga“, og að
„bera sannleikanum vitni". (Matt. 20:
28; Jóh. 17:4; 18‘37). Hann var get-
in.n í móðurlífi meyjar, „og Orðið var
hold", „hann var fæddur af konu“.
Þannig var hann raunverulega hold
og blóð, þ.e. maður. (Jóh. 1:14; Gal.
4:4). Vegna þess að hann færði sönn-
ur á það, að fullkominn maður getur
haldið trúfesti sinni þrátt fyrir djöful
inn, þá reisti Guð Jesúm upp frá
dauðum. „Fyrir því hefur Guð hátt
upp hafið hann.“ — 1 Kor. 15:3—8;
Fil 2:5—11.
Allt frá því á hvítasunnuhátíðinni
hefur, Guð verið að kalla og undir-
búa „brúði Krists", „litla hjörð",
flokk er samanstendur af 144.000,
„leystum út frá jörðinni", til þess að
eiga hlutdeild í himnesku lífi og
„ríkja sem konungar með Kristi um
þúsund ár“. Þessir, Kristur og sam-
farar eða „brúður hans“, munu mynda
„himnaríkið. (Matt. 5:10; Lúk. 12:32;
Post. 2; Opinb. 14:1—3; 20:5, 6; 21:9).
Jesús dó einnig fyrir sína „aðra
sauði", og verða þeir margir. (Matt.
20:28; Jóh. 10:16). Til þvílíkra „sauða"
berst nú þetta kall: „Ástundið rétt-
læti, ástundið auðmýkt; vera má, að
þér verðið faldir á reiðidegi Jehóva",
þegar „fyrir eldi vandlætingar Guðs
skal allt landið eytt verða“. Kallast
þetta „orrustan við Harmagedón".
Vissulega verður ekki reikistjörnunni
eytt, því „jörðin stendur að eilífu",
heldur hinu illa skipulagi eða heims
kerfi, en guð þess er Satan. (Préd.
1:4; Zef. 2:3; 3:8; 2 Kor. 4:4; Opinb.
16:16). Jccús sagði: „Mitt ríki er ekki
af þessum heimi“, og Jakob ritaði til
aðvörunar: „Vinátta við heiminn er
fjandskapur gegn Guði“. (Jóh. 18:36;
Jak. 4:4). Þess vegna snúa vottar
Jehóva baki við hinum vonda heimi.
SÍÐARI NÆRVERA KRISTS
OG HINN NÝI HEIMUR.
Núverandi kynslóð sér táknin, er
merkja síðari nærveru Krists: „Þjóð
mun rísa upp gegn þjóð . . . bæði mun
hallæri verða og landskjálftar . . .
þér munuð hataðir verða af öllum
þjóðum . . . og þessi fagnaðarboðskap
ur um ríkið mun prédikaður verða
um alla heimsbyggðina". (Matt. 24;
Mark. 13; Lúk. 21). Eftir að hafa gjör
eytt þessum gamla heimi líkt og leir-
smiðs keri, mun Kristu- innleiða hinn
nýja heim, „þar sem réttlæti býr“.
— Sálm. 2:9; 2 Pét. 3:13.
Aldrei framar verða styrjaldir háð-
ar, enginn skortur mun vera né
ótti. (Jes. 65:21; Míka 4:3, 4). Jafn-
vel hinir dauðu verða í minnum hafð-
ir, því að „upp munu rísa bæði rétt
látir og ranglátir". Allar kvalir, harm
ur og vein munu hverfa með öllu,
og jafnvel óvinurinn dauðinn verður
að engu gjörður. Jörðin verður gerð
að einni paradís heimsskautanna á
milli. Þannig verður Jehóva rétt-
lættur, þar eð áform hans varðandi
jörðina hefur náð fram að ganga. —
Post. 24:15; 1 Kor. 15:26; Opinb. 21:4.
STARFSEMI VOTTA JEHÓVA.
Þennan dásamlega gleðiboðskap eru
vottar Jehóva önnum kafnir við að
boða um allan heiminn, og í fyrra
tóku alls 965.169 boðberar þátt í starf
seminni í 185 löndum og á hundruðum
tungumála. Þessi starfsemi stjórnar
Biblíu- og Smáritafélagið Varðturn-
inn, sem var stofnsett 1884 af sjÖ
mönnum. Þetta félag er ekki gróða-
fyrirtæki og enginn ágóði er af starfi
þess. Það er viðurkennt af stjórn
Bandaríkjanna sem góðgerðarfélag,
og reikningur þess, sem sannar það,
er endurskoðaður opinberlega ár
hvert. Starfsmenn þess, að meðtöld-
um forsetanum, sem býr í New York
á aðalstöðvum félagsins, .hafa frítt
fæði og húsnæði og 14,00 Bandaríkja
dali mánaðarlega í vasapeninga. Eng-
inn hefur nokkurn tíma grætt svo
mikið sem einseyring á starfi þessa
félags, og til þess að vera algerlega
óháð tekur það ekki við auglýsingum
í tímarit sin, og allir peningar þess
eru frjáls framlög frá vottunum sjálf
um. Það heldur engar hlutaveltur.
kaffisölur (ekki heldur hveitisölur!)
eða bazar eða neitt þess háttar til
þess háttar til þess að afla sér fjár og
aldrei hefur samskotabaukur verið
borinn í kring á samkomum þess.
Samt sem áður hefur starfið haldið
áfram að aukast ár frá ári, og blaðið
Varðturninn er nú útbreiddasta biblíu
blað heimsins, þar sem það kemur
nú út á 64 tungumálum í 4.000.000
eintökum. Aðferð sú, sem vottar
Jehóva nota í boðunarstarfi sínu, er
sú sama, sem Jesús og postular hans
notuðu. Páll postuli sagði: „Hlífði ég
mér eigi við að boða yður og kenna
allt, sem að gagni mætti verða, opin-
berlega og í heimahúsum". (Post,
20:20). Þannig prédika vottar Jehóva
einnig, þeir halda opinbera fyrirlestra
og fara milli húsa, svo að allir megi
hafa tækifæri til þess að hlusta á
sannleiksboðskapinn. Þetta hefur or
sakað, að þeir eru ofsóttir 1 mörgum
löndum, eins og t.d. á Spáni, þar sem
hin þröngsýna og hatursfulla kaþólska
kirkja ræður ríkjum, einnig í ein-*
ræðisríkjum kommúnista og # á sín-
um tíma í Þýzkalandi og á Ítalíu á
dögum Hitlers og Mussolinis. Þeir
bera samt sem áður þessar ofsóknir
með hugprýði, því þeir þekkja orð
meistarans: „Hafi þeir ofsótt mig,
munu þeir einnig ofsækja yður",
(Jóh. 15:20). Þess vegna hefur starf-
semi þeirra líka borið þann mikla
árangur, sem nú má sjá alls staðar í
heiminum, jafnvel í Rússlandi og öðr
um einræðisríkjum, að þeim fjölgar
jafnt og þétt. Að meðaltali samlaga
2000 nýir vottar sig samfélagi þeirra
mánaðarlega, vegna þess að þeir hafa
rannsakað orð Guðs, Biblíuna, gaum-
gæfilega, eins og á sínum tima áheyr
endur Páls í borginni Beröu í Litlu-*
Asíu: „Þeir tóku við orðinu með mjög
fúsu geði, og rannsökuðu daglega ritn
ingamar, hvort þessu væri þannig
varið". (Post. 17:11). Vottar Jehóva
halda líka safnaðarsamkomur eins og
hinir frumkristnu, þar sem þeir nema
orð Guðs í sameiningu, til þess að
geta gert vilja Guðs; þeir halda þess-
ar samkomur þrisvar sinnum í viku
eða oftar, ef sérstök starfsemi fep
fram, og er öllum góðviljuðuam mönn
um, sem hafa áhuga á sannleikanum.
heimilt að sækja þessar samkomup
og hafa hlutdeild í biblíufræðslunni,
kostnaðarlaust og án skuldbindinga.
Þetta er í mjög stuttu máli skilningup
votta Jehóva á því, sem Biblían kenn
ir, og það sem þeir trúa og gera, ep
þeir framkvæma hið friðsama starf
þeirra með því að feta í fótspop
Kriste.
Laurits Rendboe.