Morgunblaðið - 19.06.1962, Blaðsíða 3

f.. I>riðjudagur 19. .júru 1962 .. M OR OUN I^lrAÐ lÐ t*3
r ______ ______________ ___________________________ ;_______________________________________________________________________ - . ______________________________________________
III ■! I ■ ■ —.-I ■ I ....■■■»'■! r. .1. .. I !■ .... .. ,f I . I. .1». ' ■»' .. ■ ■ ■ ■
STAKSTEINAR
Ungar studinur baru að styttu Jons Sigurðssonar blomsveig, sem forseti fsiands, herra Asgeir 4sgeirsson, lagði að minnisvarð-
anum frá íslenzku þjóðinni. Forsetinn og forsætisráðherra, Ólafur Thors, ganga að styttunni.
Mannfjðldinn meiri en nokkru
sinni á Þjdðhátíð í Reykjavík
REYKVÍKINGAR héldu 17.
júní hátíðlegan í mildu veðri
og skiptust á sólskin og skúr-
ir. Tókust hátíðahöjdin mjög
vel og talið að aldrei hafi ann
ar eins mannfjöldi verið á
ferli. Var " bærinn fánum
prýddur, búðargluggar í Mið-
bænum víða fagurlega skreytt
ir og í mannfjöldanum settu
nýstúdentarnir með sína hvítu
kolla, og konur og telpur í
fallegum þjóðbúingum svip á
fhátíðina.
Þjóðhátíðardagurinn hófst
með samhljóm kirkjuklukkna
í Reykjavík kl. 10. Þá lagði
varaforseti borgarstjórnar, —
próf. Þórir Kr. Þórðarson,
blómsveig á leiði Jóns Sigurðs
sonar í kirkjugarðinum og
Fóstbræður sungu. Um líkt
leyti vaknaði fólk á Elliheim-
ilinu og Dvalaxheimili aldr-
aðra sjómanna við leik lúðra-
sveita. Eftir hádegi voru
skrúðgöngur frá iþremur stöð-
um í bsenum og tóku þátt í
þeim fjöldi prúðbúimia barna
með fána sína.
Þegar Eiríkur Ásgeirsson,
formaður þjóðhátíðarnefndar,
setti hátíðina á Austurvelli,
kom regnskúr, sem ekki-stóð
þó lengi. Og að lokinni guðs-
þjónustu í Dómkirkjunni,
lagði forseti íslands blóm-
sveig að minnisvarða Jóns
Sigurðssonar og söng hinn
mikli mannfjöldi þjóðsönginn.
Af svölum Alþingishússins
flutti forsætisráðherra ræðu,
sem birt er annars staðar í
blaðinu, og að því loknu flutti
Kristbjörg Kjeld ávarp fjall-
konunnar, frumsamið ljóð eft-
ir Jóhannes úr Kötlum.
í mannfjöldanum um miðj-
an daginn brá fyrir dæmi
gerðum erlendum ferðamönn-
um, en svo vildi til að fyrsta
skemmtiferðaskipið, Argen-
tina, kom einmitt á þjóðhá-
tíðardaginn með um 350 far-
þega.
Gífurlegur mannfjöldi var
á Arnarhóli og nærliggjandi
götum, meðan barnaskemmt-
unin fór fram á Arnarhóli,
undir stjórn Klemensar Jóns-
sonar. Allmörg börn urðu við-
skila við .foreldra sína, en
voru geymd er þau fundust í
strætisvagnastjóraskýlinu á Kristbjörg Kjeld kom fram í
Lækjartorgi og undu sér vel gervi Fjallkonunnar að þessu
hjá logregluþiom og fóstru, sinni.
þar til foreldrar spurðu um
þau. Sami gífurlegi mann-
fjöldinn var á skemmtuninni
á Arnarhóli um kvöldið, þar
sem borgarstjóri flutti ræðu,
er birt er á öðrum stað, og
síðan var tekið upp léttara
hjal með skemmtiþáttum og
söng. En rétt í þann mund
sem kvöldvökunni lauk og
dansinn var að hefjast á þrem
ur stöðum í miðbænum, kom
önpur skúrin þennan dag. —
Virtist fólk ekki láta það á
sig fá, enda ýmsir svo forsj ál-
ir að hafa með sér regnhlíf
eða regnkápu, og var dansað
til kl. 2, í Lækj argötu, Lækjar
torgi og í Aðalstræti.
Eftir kl. 2 streymdi fólk
heim til sín, en margir áttu
bíla geymda meðfram gang-
stéttum upp eftir Þingholtun-
um og vestur eftir bænum,
því engin bílaumferð- var
Þegar hátíðinni lauk, kom
hxeinsunarfólk strax á vett-
vang og kl. um- 4 sáust lítil
merki um að þarna hefði
mannfjöldi haldið þjóðhátíð
um daginn og fram á nóttina.
A þjóðliátíðardaginu la fyrsta skcmmtiíerðaskipið á sumrinu úti á liöfninni og farþegar tóku þátt í hátíðaliöldunum.
Gífurleg kröfunólitík
Alþýðublaðið birtir forystu-
grein hinn 17. júní, þar sem
m.a. er minnt á það ófremdar-
ástand, sem skapazt hafði í
efnahagsmálum landsmanna á
valdatímabili vinstri stjórnar-
innar. Síðan er komizt að orði
á þessa leið:
„Þjóðin var að fá á sig illt
orð erlendis fyrir vanskil og
mikil hætta var á því að allar
erlendar lánastofnanir yrðu ts-
lendingum lokaðar. Slikt hefði
þýtt stöðvun allra framkvæmda
í landinu um skeið. Fyrsta verk
núverandi stjórnar var að
stöðva þessa óheillaþróun. Með
efnahagsráðstöfunum núverandi
ríkisstjórnar var bundinn endi
á greiðsluhalla við útlönd og
sem kunnugt hefur þjóðin sið-
an safnað nokkrum gjaldeyris-
varasjóði, og öðlazt lánstraust
á ný erlendis.
En það tekur skemmri tima
að eyðileggja það sem unnizt
hefúr en að byggja það upp.
Einhver mesta hætta sem
steðjar að sjálfstæði þjóðarinn
ar í dag er ekki utanaðkomandi
heldur innanfrá. Það er hin
gífurlega kröfupólitík allra
stétta þjóðfélagsins, sem efna-
hagskerfi þjóðarinnar stafar
hætta af og sú kröfupólitík get
ur hvenær sem er lagt efnahags
kerfið í rústir og svipt þjóðina
efnahagslegu sjálfstæði“.
Hvalfjarðarganga
kommúnista
Nú segjast kommúnistar
ætla að ganga úr Hvalfirði til
Reykjavíkur í mótmælaskyni
við hugsanlega aðild fslands að
Efnahagsbandalagi Evrópu! Enn
sem fyrr eru það svokölluð
„samtök hernámsandstæðinga“
sem kommúnistar láta beita
sér fyrir göngunni.
Annars mun risið ekki ýkja
hátt á „samtökum hernámsand-
stæðinga“ um þessar mundir.
öllum er nú ljóst orðið, að
þessi samtök eru algert hand-
bendi umboðsmanna Moskvu-
valdsins hér á Iandi. Þær frómu
sálir, sem ekki telja sig komm
únista en fylltu þó þessi sam
tök, fengu í siðustu borgar-
stjórnarkosningum hér í Reykja
vík ótvíræða sönnun um eðU
þeirra og uppruna.
En göngubrellur kommúnista
hafa ekki orðið þeim til mikils
liðs. Hinn fjarstýrði flokkur
heldur áfram að tapa á íslandi.
Hann tapar nokkrum hundruð
atkvæðum við hvcrjar kosn-
ingar og verður veikari og
veikari. Allt bendir til þess að
innan skamms tíma verði að-
eins eftir hinn harði kjarni
Moskvumanna, sem engin rök
bíta á. Það eru menn úr þeim
kjarna, sem hafa forystuna i
„samtökum hernámsandstæð-
inga“ og það verða þeir sem
ganga úr Hvalfirði, ef einhverj
ir ganga á annað borð!
Flóttinn úr „sæluríkinu“
A sama tíma sem umboðs-
menn Moskvuvaldsins á Islandi
keppast við að boða „sæluríki"
kommúnismans halda þúsundir
manna áfram að flýja þau lönd
sem kommúnistar ráða. Sam-
tals er talið að um 10 millj.
manna hafi flúið lönd kommún
ista frá því að heimsstyrjöld-
inni lauk. Þetta fólk flýr ekki
aðeins harðstjórn og einræði
kommúnismans. Það flýr hung
ur og harðrétti. Frá Austur-
Þýzkalandi einu hafa flúið um
4 millj. manna síðan styrjöld-
inni lauk. Frá löndum Austur-
Evrópu hafa flúið um 2,5 millj.
manna. Frá Kína er nú einnig
hafin stórfeldur flóttamanna-
straumur til Hong Kong.