Morgunblaðið - 27.01.1963, Blaðsíða 6

6
MORCVISBLAÐIÐ
Sunmi'dagur 27. janúar 1963
Mfc
[íi£R» KIKISINS
Skjaldbreið
fer 31/1 til Ólafsvikur,
Grundafjarðar, Stykkishólms
og Flateyjar. Vörumóttaka
mánudag og þriðjudag.
Rafmagnsamma
Rafmagnsamman
ruggar barninu í svefn
að rugga barninu í væran
svefn. Hraðinn er stilltur, og
vaggan eða barnavagninn
rennur fram og aftur með
sama hraða.
Og ekki má gleyma músík-
koppnum. Allir foreldrar kann
ast við þá erfiðleika, þegar
barnið neitar að setjast á kopp
• Enn um dagsetningar
Mjólkursamsölunnar
í tilefni af skrifum Velvak-
anda í gær út af rangri dag-
setningu mjólkurhyrna, hringdi
húsmóðir í Sólheimum og sagði
sínar farir ekki sléttar úr mjólk
urbúðinni. Um 11-leytið fór
hún út í búð og keypti mjólkur
hyrnur og decilíter af rjóma.
Þegar hún leit á dagsetninguna
stóð 27. janúar á •mjólkinni en
24. á rjómanum, mjólkin sem
sé merkt degi fyrr en hún var
seld en rjóminn tveggja daga
gamali. Fékk hún að athuga
dagsetningu á pela-rjómahyrn-
unum og voru þær merktar 25.
jan. eða sólarhrings-gamlar.
Ekki kváðust stúlkurnar eiga
von á nýjum rjóma þennan dag
inn, möguleiki væri að hann
kæmi rétt fyrir lokun og yrði
hann þá seldur á morgun
(sunnudag). Húsmóðirin spurði:
Hvað á þessi skrípaleikur með
dagsetningarnar að þýða? —
Væri ekki bezt að leggja þær
niður, fyrst ekkert er að marka
þær?
• Stybban af skarna
Velvakandi hefur fengið
bréf og upphringingu vegna
ódaunsins, sem leggur af skarna
áburðinum, en um þessar mund-
ir er verið að dreifa úr skama-
kössum víðs vegar um bæinn.
T. d. hefur skarni verið klesst-
ur ofan í snjóinn og grasrótina
á akreinunum suður á Hring-
braut, og leggur af megnustu
stækju. Þá hafa stóreflis hrúgur
verið settar fyrir sunnan gamla
kirkjugarðinn á Melunum, t. d.
á horninu við hliðið beint á
móti Vesturbæjar-Björnsbakríi.
Traðkast skarna-áburðurinn út
og dreifist þar um gangstéttina,
GRÁTTU, barnið mitt, gráttu
eins og þú villt. Mamma heyr
ir alltaf í þér, jafnvel þó hún
sé í öðru herbergi,
Já, þunnt er móðureyrað,
mundi kannski einhver segja.
En ekki í þessu tilfelli. Mikró-
fónn er hengdur yfir höfuð
ungbarnsins og móðirin getur
heyrt hverja stunu, sem frá
því berst í viðtæki, sem stað-
sett er í eldhúsinu, stofunni,
úti í garði eða hvar sem vera
skal. Þetta er nýi tíminn með
öllum sínum undratækjum. Nú
getur móðirin sofið svefni
hinna réttlátu, það er engin
hætta á að hún heyri ekki þeg
ar barnið rumskar í morgun-
sárið.
Já, vel á minnst. Það er
heldur ónotalegt að fara fram
úr hiýju bólinu um miðjar
nætur og velgja pelann. Pela
hitari með hitastilli tekur af
móðurinni ómakið. Síðan er
pelinn settur í pelagjörð, sem
vafin er froðusvampi, og gjörð
in spennt yfir maga barnsins.
Þá er engin hætta á að ang-
inn gleypi loft með mjólkinni.
Frá þessum nýjungum ung-
börnunum viðkomandi og
mörgum fleiri skýrði þýzkt
blað fyrir skömmu. Nýjungam
ar eru óteljandi, sumar eru ær
ið kostnaðarsamar en aðrar
kosta lítið fé, eins óg til dæm-
Músíkkoppurinn
að láta spiladós í koppgrind-
ina, og meðan barnið situr á
koppnum leikur dósin „Allir
krakkar“ eða eitthvað annað
Ennfremur sætið með öryggis-
ólum, sem hengt er á bílsætið,
þegar hnokki..n fer í ferðalag.
Og að lokum má minnast á
barnavagnaskíði, sem þægileg
eru í snjóþungum heimshlut-
um. Allir kannast við hversu
erfitt er að aka bamavagni í
snjó, en ef skíði eru fest á
hjólin er það leikur einn.
—Brúðhjón
Framhald af bls. 8.
— Jú, einkum á sumrin.
Og þegar lítið er að gera er
alltaf hægt að finna eitthvað
til að gera við. Notum við
vetrartímann til að dytta að
bifreiðunum, því annríkið er
miklu meira á sumrin.
— Hvaða ferðalag er þér
eftirminnilegast?
— Þau eru nú svo mörg —
ætli það sé ekki annars Öskju
ferðin 1961. Eg var við Öskju
viku eftir að gosið byrjaði
og kom á mjög skemmtilegu
augnabliki: sá fossandi hraun
læki renna yfir nýtt og hálf-
storkið hraunið. Það var ó-
gleymanleg sjón.
-— Ferðist þið ekki mikið
með útlendinga?
— Jú, og það er ólíkt hvað
þeir ganga betur um bílana
en íslendingamir, því miður
verð ég að segja það. Það
getur varla heitið að sjáist
ruslögn á gólfinu, þegar út-
lendingar em í bílunum, en
annað er uppi á teningnum ef
íslendingar, eru með í ferðum
— Er drenghnokkinn ekk-
ert fyrir bílana eins og fað-
ir hans og afi?
— Ekki verður annað séð
en hann hafi ánægju af því
að vera i bíl, þó lítíl reynsla
sé komin á það ennþá. Hg
Pelagjörðin er spennt yfir
maga barnsins.
7867
is magapelinn. f stað gúmmí-
túttu er komið fyrir lítilli
skeið, pelinn er úr mjúku
plasti og er fæðunni ýtt úr
pelanum niður í skeiðina. Þá
er gott að barnið beri plast-
smekk með háum brúnum um
hálsinn, (sjá mynd), ef eitt-
hvað skyldi fara forgörðum.
Af dýrari tækjum má nefna
rafmagnsömmuna svokölluðu,
en það er tæki, sem tekið hef-
ur að sér hlutverk ömmunnar
Pelahitari
Matarpelinn og smekkurinn
það virðist þessi ekki hafa
verið. Annars var svo sem mun
verri ólykt af honum hér fyrst,
þegar byrjað var að nota hann,
og vonandi fáum við þeflausaa
áburð hið fyrsta.
Nú spyrja menn, hvort ekki
sé bannað i lögreglusamþykkt-
inni að bera lyktsterkan áburð
á tún eða garða á almanna færi.
Því er til að svara, að í sam-
þykktinni mun bannað að bera
á almannafæri, ef „megnan óþef
leggur af“ áburðinum. Nú vita
allir hins vegar, að árum sam-
an hefur viðgengizt að menn
bæru á garða sína og tún í
Reykjavík bæði slor og saur
alls konar húsdýra, t. d. hrossa-
tað, kúamykju, hænsnaskít og
svínasaur. Eitthvað mun þó
hafa dregið úr þessu á síðari
árum. Á hitt ber og að líta,
að almenningsgarðar verða að
vera vel sprottnir og líta vel
út á sumrin, og eitthvað verða
menn að leggja á sig til þess.
Skarni mun vera lyktarlaus, ef
hann er geymdur nógu lengi, en
t —3J i n ©pib
■ _ ~ I |U COPENHMíM
• Olíukynding og
skortur á við-
gerðarmönnum
Húsmóðir ein hefur kvartað
undan því við Velvakanda, hve
illa gangi að fá viðgerðarmenn
til þess að gera við biluð olíu-
kyndingartæki. Hún kveðst
hafa þurft að fá viðgerðarmann
í haust, í endaðan september,
og beðið um hann hjá viðkom-
andi olíufélagi, en hún hafi orð-
ið að bíða í hitalausu húsi i
fimm vikur, eða fram í byrjað-
an nóvember. Nú virðist sagan
vera að endurtaka sig, því að
aftur hafi kyndingin bilað og
sér verið heitið viðgerðarmanni
samdægurs, en daginn eftir hafi
ekki verið farið að bóla á hon-
um. Sé þetta mjög slæmt, þvi
að börnin séu kvefuð og ótækt
með öllu að vera með þau 1
ísköldu húsi. Konan sagðist hafa
frétt, að ekki störfuðu nema
tveir menn að viðgerðum hjá
félaginu, sem hún skiptir við, en
það sé allt of lítið.
Velvakandi þekkir ekki til
þessara mála, þar sem hann er
svo heppinn að búa á hitaveitu-
væði, og hitaveitan hefur aldrei
bilað hjá honum. Vitanlega er
það slæmt, ef félögin hafa ekki
nógu marga viðgerðarmenh í
þjónustu sinni, en erfitt mun
að útvega menn í vinnu um
þessar mundir; sama hvaða
vinna það er.
gott barnalag.
Að síðustu má nefna rólu-
pokann með tveim götum fyr-
ir fætur barnsins; rólupokinn
er hengdur upp í dyrnar og
þegar barnið er orðið leitt að
róla sér, getur það staðið á
fætur og gengið fram og aftur.
Skælurnar heyrast, þó móðir-
in sé frammi í eldhúsi.
Velvakandi hefur hefur kynnt
sér það, að málið verður nú tek-
ið fyrir hjá Heilbrigðisnefnd
borgarinnar.
en voðalegan fnyk leggur fyrir
vit vegfarenda.