Morgunblaðið - 05.02.1963, Blaðsíða 6

6
MORGXJTSBLAÐIÐ
Þríðjudagur 5. febrúar 1965
Féll at hestbaki
og stórslasaðist
SÍÐASTLIÐINN Iaugardag
um kl. 7 að kvöldi varð það
slys í Hveragerði að þýzk
stúlka féll af hestbaki og stór
slasaðist. Hefir hún ekki kom
ið til meðvitundar síðan.
Forsaga þessa slyss er sú, að
systurnar Susie og Rosm.arie
Kunze staria sem nuddkonur á
heilsuihælinu í Hveragerði. Hef-
ir Susie verið þar um nokkurt
áraíbil, en systir hennar skemur.
Susie er mikill unniandi íslenzkra
hesta og á sjálf tvær hryssur,
aðra skjótta, sem ekki er allra
meðfæri.
Á laugardaginn átti Rosmarie
að Æana með hest í hesthús á
staðnum og teymdi skjóttu hryss
una systur sirrnar. Átti hún síð-
an að fara með hryssuna í hest-
hús Susie og hafði henni verið
sagt að hún skyldi ekki stíga
á bak hryssunni.
Næst gerist það, að Susie
kemur að hesthúsi sinu og finnuir
þar skjóttu (hryssuna með hnakk
og beizli. Setur hún hana inn
og fer síðan að leita Rosmarie,
kallar á ‘hana en fær ekki svar.
Gengur hún leið þá frá húsinu
-er Xá til fyrrgreinda hestihússins
og er hún á skammt eftir þang-
að finnur hún systur sína liggj-
Síldarbátar til
Eskifjarðar
ESKIFIRÐI, 4. febr. — Tveir
síldarbátar komu hér í nótt,
Víðir II með 950 tunnur og Gull-
faxi með 1200. Fer aflinn í
bræðslu. Er byrjað að bræða síld
ina.
Vattarnes var að landa hér
fiski, 50—60 lestum. Hólmanesið
landaði á laugardag um 40 lest-
um. — Gunnar.
andi meðvitundarlausa í blóði
sínu, illa út leikna.
Ekki er vitað með vissu hvern-
ig slysið bar að höndum, em á-
litið að Rosmarie hafi fallið af
hryssunni og hlotið við það hina
mikla áverka.
Samkvæmt upplýsingum frá
Landakotsspítala í gærkvöldi
var Rosmarie illa slösuð á höfði,
hafði misst meðvitund strax og
ekki hlotið hana er síðast frétt-
ist
Frá Alþingi
FUNDIR voru haldnir í gær I
efri og deild Alþingis.
í neðri deild voru fimm mál á
dagskrá, en tveimur þeirra var
frestað, 1. umræðu um frum-
varp til laga um Framleiðsluráð
landbúnaðarins og framhaldi 1.
umræðu um frumvarp til laga
um Áætlunarráð ríkisins. Frum-
varpi um veitingasölu, gististaða-
hald o. fl. var vísað umræðulaust
til efri deildar. Frumvarp um
breytingar á lögum um lögtak
var til 1. umræðu. Benedikt
Gröndal (A) hafði framsögu I
málinu, sem síðan var vísað til
2. umræðu og nefndar. Þá var
framhald 2. umræðu um félags-
heimili. Var því frumvarpi vísað
til 3. umræðu.
í efri deild var til 1. umræðu
frumvárp um breytingar á vega-
lögum, og hafði Sigurvin Ein-
arsson (F) framsögu. Málinu var
vísað til nefndar og 2. umræðu.
Þá var í. umræða um frumvarp
til laga, sem heimilar ríkissjóði
að selja jörðina Bakkasel Öxna-
dalshreppi. Flutningsmenn þessa
frumvarps eru Magnús Jónsson
(S) og Friðjón Skarphéðinsson
(A), og hafði Friðjón framsögu.
Björn Jónsson (K) mælti gegn
frumvarpinu, sem síðan var vís-
að til 2. umræðu.
Jötunn
á hafs-
botn
GAMLI lóðsbáturinn Jötunn
lá á sunnudag utan á tog-
aranum Þormóði goða við
Faxagarð, en þannig er hon-
um oft lagt í norðanroki. í
rokinu á aðfaranótt mánu-
dags hefur hann sokkið, því
ekki sást neitt af honum á
mánudagsmorgun. Var Andri
kafari fenginn til að fara nið-
ur og koma böndum á hann,
og er hann hafði verið dreg-
inn upp í vatnsborðið, var
dælt úr honum. Þesa mynd
tók Sv. Þorm. meðan það verk
stóð yfir. Jötunn er 11 lestir
að stærð. Hann er talinn lítið
skemmdur, en var settur í
slipp.
Hér í dálkunum eru nú að
spinnast miklar umræður um
notkun Skarna og trjáklipp-
ingar og leiða fræðimenn á
þessu sviði saman hesta sína.
Síðast í gær fengum við aðra
stórgrein frá Jóni H. Björns-
syni, forstjóra Alaska, en hann
vakti upp þennan leiða draug
hér í Velvakanda. Okkur virð-
ist fljótt á litið sú grein mega
hljóta hvíldina löngu og raun-
/ ar frekari umræður um þetta
mál. Við vorum hins vegar
búnir að lofa tveimur bréfum
rými hér í dálkunum, sem
svari til fyrrgreinds forstjóra,
en frábiðjum okkur frekari
langhunda á þessum vettvangi.
Þessi bréf eru bæði undir full-
um nöfnum.
Hér birtist annað bréfið:
Af Svar við ásökunum
„Velvakandi!
í dálkum Velvakanda 30.
jan. sl. gat að líta fræðigrein
um garðyrkju. Það er að segja
um trjáklippingar og áburð,
skrifaða af forstjóra Alaska
gróðrarstöðvarinnar, Jóni H.
Björnssyni, skrúðgarðsarkitekt.
Þar sem hann víkur þar að
orðum sem höfð voru eftir
okkur undirrituðum 1 einu af
dagblöðum borgarinnar nokkru
áður og telur okkur þar fara
með ósatt mál, óskum við að
svara fáum orðum.
Það er að sjálfsögðu æski-
legt að vísir menn fræði al-
menning, en þess verður þó að
krefjast, að slíkar leiðbeining-
ar séu byggðar á raunhæfum
staðreyndum en ekki þeim að-
stæðum sem henta bezt rekstri
þess fyrirtækis sem viðkom-
andi stýrir. Um það að dvalar-
tími trjánna sé heppilegastur
til klippinga þeirra er með öllu
óumdeilanlegt. Um það atriði
eru bæði skógfræðingar og
garðyrkjumenn sammála að
undanteknum forstjóranum.
Safarennsli úr trjám við sær-
ingu eftir að þau fara að
vakna á vorinu hlýtur að vera
trénu óeðlilegt og þá að sjálf-
sögðu til skaða þó ekki leiði
til dauða. Ein er sú kenning
forstjórans að tré þurfi að
standa í laufskrúði svo hægt
sé að gera sér grein fyrir vaxt-
arlagi þess. Þetta færir aðeins
fram þá staðreynd að forstjór-
inn hefur ekki talið ómaks vert
að gera sér grein fyrir þeim
atriðum, sem starfandi garð-
yrkjumenn verða þó að kunna
skil á ef þeir eiga að vera starfi
sínu vaxnir, en hinu neitum
við með öllu að trúa að skrúð-
garðaarkitektinn váeri ekki fær
um að þekkja kalkvisti, ef hann
legði á sig þá fyrirhöfn að fara
inn í garð og yfirfara trjágróð-
urinn.
Annað aðalefni greinar hans
er um áburð og er þar allt á
sama veg, eða hver vill trúa
því, jafnvel þó Alaskaforstjór-
inn segi, að lífrænn áburður
sé grasvexti til einskis gagns
og þó öllu frekar til skaða,
Tilbúinn áburður er að vissu
marki ef fyrir er í jarðvegin-
um næg lífræn áburðarefni.
Þessi fullyrðing forstjórans er
því furðuleg og gæti vakið tor-
tryggni á þeim ræktunarmanni,
sem slíkt flytur, ef hann sjálf-
in- breytti eftir því.
Að sjálfsögðu verður að
virða forstjóranum nokkuð til
vorkunnar þessi skrif hans. Á
þessum árstíma á hann erfitt
um vik að sinna þörfum garð-
eigenda, en óhlutvönd áróðurs-
skrif mega menntaðir menn
ekki láta frá sér fara í leið-
beiningaformi og þó forstjór-
inn sjálfur álíti það eitt rétt
sem fyrirtæki hans hentar
hverju sinni er vafasamt að
bera slíkar fjarstæður fram
sem hann gerir í áðurnefndri
grein sinni.
Rvík, 1. febr. ’63
Björn Kristófersson,
Finnur Árnason.