Morgunblaðið - 31.05.1963, Blaðsíða 3

P FSstudagur 31. maí 1963
MORGUIVBLAÐIÐ
3
Sérvizka í minni ætt ....
málað? Ætli hann hafi ekki
gert það, hann hefur að
minnsta kosti haft auga fyrir
Ktum, því hann vildi heldur
bíða hel en horfinn vera fóst-
urjarðar ströndum, var það
ekki?“
„Mér skilst það. Þú hefur
málað flestar myndir héðan
frá Hliðinni?“
„Ég hef málað margar héð-
an, úr Þórsmörk og Eyjafjalla
jökul. Ég hef málað alls staðar
á landinu nema Austurlandi,
en hér er mynd frá Fljótsdals-
héraði, eins og þið sjáið. Ætli
maður verði ekki að telja það
með Austurlandi. Þessi mynd
er ný, en gerð eftir gamalli
skissu.“
„En þér líður bezt hér í
Hlíðinni?“
„Hér vil ég vera.“
( „Er gott fólk hér?“
„Ég held það sé fullboð-
legt.“
„Ekkert likt Hallgerði?“
' „Ég veit ekki hvort hún var
svo slæm. Sú staðreynd, að
Gunnar sneri aftur, bendir
ekki til þess hún hafi verið
verri en aðrir. Ætli Gunnar
hafi ekki séð hana í Hlíðinni,
þegar hann leit um öxl?“
„Hefur þér aldrei dottið í
hug að fara utan, eins og
Gunnar?"
| „Nei.“
„Aldrei fundizt þú vera út-
lagi?“
! „Nei-nei, það hefur mér
ekki fundizt. Mér hefur þvert
á móti verið vel tekið alls
staðar, þar sem ég hef komið
hér á landi. Sýningarnar hafa
verið vel sóttar og ég hef selt
margar myndir og fengið við-
unandi dóma í blöðum. Er
hægt að krefjast meira?
| Auðvitað hefur það dregið
dálítið úr ánægjunni að hafa
ekki getað gefið sig óskiptur
að málaralistinni. En þarna
sjáið þið mynd af Múlakoti í
fullum skrúða. Ég reyni að
varðveita í myndunum það,
sem mér finnst fallegt.
Kannski er það uppbót á lífið
að hafa gaman af að mála
svona grænar myndir, ég veit
I það ekki. Ég kalla þessa mynd
Morgundögg."
„Þú málar aldrei afstrakt?“
„Nei.“
„Ertu á móti afstraktlist?"
„Nei, það er ég ekki, ég er
hlutlaus. En mér finnst af-
straktlistin eins og hvert ann-
að mótlæti."
„Heldurðu ekki þú sért dá-
lítið sérvitur, Túbals?"
„Gjörðu svo vel, fáðu þér
kaffi. Mér líkar ekki hvað þú
drekkur lítið. Ha, sérvitur?
Ójú, það er til sérvizka í
minni ætt. Magnús föðurafi
minn, sem var mjög þekktur
gullsmiður á Suðurnesjum,
átti tvo syni og skírði þann
fyrra Túbal Kain. Hann dó
ungur. Svo eignaðist hann
pabba og kallaði hann Túbal
Stirðnaðir fingur trjánna ...
Karl. Það gekk betur, hann
lifði tæp áttatíu ár. Hann var
bóndi hér í Múlakoti.“
Ég stend við gluggann og
horfi út. Ég er að velta því
fyrir mér, hvort garðurinn
muni ná sér eftir kransæða-
stífluna, þegar ég sé allt í einu
grisja í Eyjafjallajökul. „Það
væri gaman að skreppa inn í
Þórsmörk," segi ég stundar-
hátt.
Túbals gengur að gluggan-
um og það er eins og þetta
samhorf okkar létti á jöklin-
um. „Við vorum mörg ár sam-
an í Þórsmörk, Brynjólfur
Þórðarson og ég, þú þekkir
hann kannski ekki, en hann
var ágætur málari. Það var
gaman í Þórsmörk, þá var
friður og kyrrð.“
„Það var áður en Jóhannes
úr Kötlum kom þangað,“ segi
ég-
„Hann er ágætur," svarar
Túbals strax, „ég er hræddur
um að Þórsmörk væri ennnú
verr farin, ef hann væri þar
ekki. Hann er skemmtilegur
það sem ég hef kynnzt hon-
um. En ég tek það fram, að ég
tala aldrei um pólitík.“
„Nú, um hvað talið þið þá?“
„Um málverkið í landinu.
En hugsaðu þér hvernig garð-
urinn er farinn. Ég get ekki
séð hann komi til í sumar.“
Við göngum út á hlað,
skreppum svo inn í málara-
stofu Túbals, sem er í dálitl-
um hjalli norðan við húsið.
Hann fer í slopp, svo Við get-
um tekið mynd af honum. Á
borðinu liggja málverkabæk-
ur Kjarvals og Ásgríms. Hann
setur upp helgisvip og lokar
þeim. Ég spyr um Ásgrím:
„Þegar ég var strákur, bjó
gamall maður í Hlíðinni,"
svarar Túbals. „Þá kom Ás-
grímur hingað oft að mála,
eins og ég sagði þér. Einu
sinni sér karlinn mig einhvers
staðar á mannamótum. Þá
segir hann þetta: „Mikið and-
skoti er að sjá hann Ólaf
Túbals, hann er kominn í bux-
ur og prjónaða sokka alveg
eins og Ásgrímur."
Karlinn sá hvers kyns var.
Einhverju sinni þegar Ás-
grímur var hérna, málaði
hann mikið frá einum bænum
í sveitinni og hafði bæinn oft-
ast í forgrunni myndanna. Hús
freyjunni þótti þetta ekki
sanngjarnt. „Það er hart,“
sagði hún, „að hann Ásgrímur
skuli fá mörg hundruð krónur
fyrir hverja mynd, en við sem
eigum bæinn fáum ekki græn-
an eyri.“
Ásgrímur hafði gaman af
þessari sögu og hló við þegar
hann sagði hana“.
„En Kjarval?" spyr ég; „þú
þekkir hann?“
„Ég þekki hann vel,“ segir
Túbals, og gefur einni vatns-
litamyndanna bláa vítamíns-
sprautu með penslinum. „Við
Kjarval erum góðir kunningj-
ar, og ég hef aldrei heyrt hann
leggja nema gott eitt til minna
mynda. Hann segir það sama
um þær og myndir annarra
málara: „Ágætt, prýðilegt."
Þegar ég fótbrotnaði, kom
hann og heimsótti mig. Ætli
það lýsi honum ekki nokkuð
vel.“
Við göngum út á hlað. Ég
segi við Túbals: „Ég þarf að
fá benzín hjá þér, ég kemst
víst ekki í bæinn með tóman
geymi.“ Hann skreppur inn,
kemur aftur að vörmu spori
og'byrjar að dæla. Fjórði mað
urinn í sálarpoka Ólafs Túbals
kemur í ljós: benzínafgreiðslu
maðurinn. „Hundrað krónur,
þakka þér fyrir. Og þakka
ykkur fyrir komuna."
Gengur síðan hægt að ilm-
lausum garðinum og virðir
fyrir sér stirðnaða fingur
trjánna.
M.
Hvað get
ég gert
til kosn-
inga?
S j álf stæðisf lokkurinn
þarf á fjölda sjálfboða-
liða að halda í dag við
skriftir. Sjálfboðaliðar
eru beðnir um koma á
kosningaskrifstofuna í
Vonarstræti ( VR) 3.
hæð eða hringja í síma
22316.
• Eftir daga verffur
dregið í glæsilegasta bíla-
happdrætti ársins. Verð-
mæli vinninganna er kr.
650,000,00.
• Vinningamir eru FIMM:
Tveir Volkswagen, Tveir
Taunus Cardinal og Aust-
in Gipsy.
• Sjálfstæðismenn um allt
land. Láiið ekki ykkar
eftir liggja og leggið hönd
á plóginn til fjáröflunar
fyrir Sjálfstæðisflokkinn.
• Látið engan miða óseldan
og gerið skil eins fljótt og
unnt er, helzt strax í dag.
• Skrifstofa Sjálfstæðis-
flokksins er opin alla daga
fram til kl. 10 á kvöldin.
Síminn er 17103.
dagar þar til dráttur
fer fram.
Happdrætti
S j álf s tæðisf lokksins.