Morgunblaðið - 08.09.1963, Blaðsíða 23

f Sunnudagur 8. sept. 1963
MORGUNBLAÐIÐ
23
Síðasta myndin, sem Guy Burgess sendi móður sinnL
ess í litlum blómaskála þar
sem hann kvaðst tíðum hafa
setið með móður sinni, er hún
kom í heimsókn til hans. Þeg
er Keen ræddi við Burgess
var hann í orlofi á hressing-
arheimili fyrir öpinbera starfs
menn við Svartahaf. Hann
kvaðst ekki búast við því að
hitta móður sína framar, hún
væri orðin mjög lasburða og
hefði sennilega ekki heilsu
til þess að ferðast til Rúss-
lands öðru sinni. Og sjálfur
var hann hræddur við að fara
heim til Bretlands, bjóst við
að verða handtekinn.
Þeir gengu saman um garð-
inn og Burgess spurði:
— Mundu þeir handtaka
mig, ef ég kæmi heim? Og
þegar Keen svaraði ekki þeg
ar í stað, gerði Burgess það
sjálfur.
— Já, ég geri ráð fyrir því
— en mig langar þá til þess
að biðja þig að senda móður
minni mynd .— og einnig að
taka til hennar bréf.
Keen segir um Burgess.
Maclean talaði yfir kistu Burgess
— við kuldalega kveðjuathöfn
JARÐNESKAR leifar brezka
njósnarans Guy Burgess, sem
lézt í Moskvu, föstudaginn
30. ágúst, voru fluttar á
óhrjálegum líkvagni í lík-
brennslustöð eina í borginni
s.l. miðvikudag. Þar fór fram
dálítil kveðjuathöfn, kuldaleg
og laus við hátíðleik, að sögn
fréttamanna í Moskvu. Ör-
fáar hræður voru viðstaddar,
kistan vafin rauðum og svört
um dúk, að sjáfsögðu enginn
prestur, en nokkrir lúðra-
þeytarar léku „International-
en“ alþjóðasöng kommúnista.
Donald Maclean, sem flýði
ásamt Burgess til Sovétríkj-
anna 1951, talaði nokkur orð
yfir kistu Burgess. Sagði hann
meðal annars:
„Hinn látni var maður, sem
helgaði líf sitt því hlutverki,
að skapa betri og friðsam-
legri heim“.
Myndin, sem hér fylgir af
Burgess, sendi hann móður
sinni, ásamt síðustu kveðju
með brezkum ljósmyndara að
nafni Peter Keen.
Keen tók myndina af Burg-
Hann var greinilega sjúkur
maður. Þó drakk hann mikið
sterka drykki og reykti við-
stöðulaust, jafnvel meðan
hann var að borða. Hann gekk
hratt og ákveðið og talaði
fjörlega. Engu að síður virtist
hann einmana og óhamingju-
samur, þótt hann gæfi aldrei
til kynna að hann sæi eftir
því, sem hann hafði gert.
Hann saknaði Englands,
brezkra lifnaðarhátta, móður
sinnar og sveitarinnar heima.
Hann kvaðst einnig sakna
þess að fá aldrei brezk föt,
— nema skyrtur, sem hann
léti senda sér með flugvél.
Við útför Burgess. Talið frá vinstri Nigel Burgess, bróðir hans, frú Melinda Maclean,
Donald Maclean og hin rúss neska ráðskona Burgess.
— Vietnam
Framh. af bls. 1
13 lönd í Afríku og Asíu
fram þá tillögu að Allsherj-
arþing Sameinuðu þjóðanna
fjallaði um „skerðingu mann
réttinda“ í S-Vietnam.
Meðal þeirra sem handteknir
voru í Saigon í dag, voru 200
skólastúlkur frá þremur gagn-
fræðaskólum borgarinnar. Stúlk
urnar höfðu samþykkt „skóla-
verkfall“, og í stað þess að mæta
í skólunum í dag, gengu þær
um götur borgarinnar og dreifðu
áletruðum miðum og myndum
af Búddamunkum, sem brenndu
sig lifandi.
Við einn gagnfræðaskólann
tókst nemendum að hindra á-
hlaup lögreglunnar og hermanna
í tvær klukkustundir. Köstuðu
nemendurnir grjóti og öðrum
hiutum að lögreglunni. Tókst
henni ekki að komast inn í skól
ann fyrr en kennari einn hafði
verið neyddur til að opna dyrn-
ar. Skömmu síðar sáust lög-
reglumenn leiða 100 nemendur
út, og var þeim ekið á brott
í flutningabílum hersins. Pilt-
arnir hrópuðu slagorð gegn fjöl-
skyldu Ngo Dinh Nhu, gagn-
rýndu Kennedy forseta og Banda
ríkjastjóm.
Góðar heimildir í Saigon
hermdu í dag að undanfarna tvo
daga hafi áðalritstjóri og því nær
allir blaðamenn blaðsins Tu Do
(Frelsið) verið handteknir. Út-
koma blaðsins var stöðvuð 4.
september s.l. „af öryggisástæð
um“. AFP-fréttastofan segir að
búast mégi við því, að blaða-
mennirnir verði ákærðir fyrir
að hafa þegið fé af Bandaríkja-
mönnum, en blaðið hefur stutt
stefnu þeirra í landinu. Auk
þess verði blaðið kært fyrir
stuðning við Búddatrúarmenn.
Annað blað í Saigon, sem
bandarísk vinkona frú Nhu rek
ur, segix að peningarnir hafi
komið frá leyniþjónustu Banda-
ríkjanna.
Frú Ngo Dinh Nhu ritaði í
dag í stórblaðið New York Tim-
es. Sagði hún að Vesturveldin
ættu að sýna meira umburðar-
lyndi til þess að hægt væri að
koma þeim öflum fyrir kattar-
nef, sem hyggðust reka rýting
í bak S-Vietnam. Er þetta í
annað sinn á skömmum tíma,
sem frú Nhu ritar í New York
Times til þess að bera blak af
stjórn landsins, en hún er sem
kunnugt er mágkona Diems for-
seta.
Frúin bætti því við að að
hættulegustu öflin í Suður-Viet-
nam feldu undirróðursstarfsemi
grímu. Hún gagnrýndi einnig
sína á bak við trúarbragða-
sendiherra Bandaríkjanna í
Saigon fyrri að hafa veitt þrem-
ur Búddamunkum hæii í sendi-
ráðinu.
Utan úr heimi
Framh. af bls. 12
þar til við hefðum unnið
frelsi okkar. Sumir verða að
fara á brott til annarra landa
og halda uppi baráttunni það-
an, sumir verða að starfa með
neðanjarðarhreyfingunni —
tn aðrir, hundruð, þúsundir
manna, eru skyldugir til þess
að vera kyrrir og vinna að upp
byggingu órjúfandi andstöðu
gegn ofsóknum og kúgun. Við
erum ekki í neinum vafa um
að sigurinn vinnist. Hið eina,
sem vafi leikur á, er hvernig
sú leið verður, sem færir okk-
ur í átt til sigurs. Ef til vill
getum við ekki öll farið sömu
leið, en við verðum að samein-
ast í takmarkinu.
Við réttarhöldin gegn okk-
ur sagði ákærði númer 27,
Símon Mkalipe: „Vegurinn til
frelsis liggur um fangelsið“.
Þessi ummæli hans virðast
sönn í dag, því að fangelsin
fyllast af fólki, fólki, sem bíð-
ur eftir því að koma fyrir rétt;
fólki, sem er þar án réttarmeð
ferðar máls þess; fólki, sem
haldið er einangruðu vikum
saman og yfirheyrt við hin
hræðilegustu skilyrði. Fang-
elsið er hið örvæntingarfulla
vopn stjórnarinnar í viðleitn-
inni við að halda valdinu í
höndum hinna hvítu og fram-
kvæma stefnu sína um aðskiln
að kynþáttanna. Ef til vill
taka önnur vopn við, þegar
fangelsin eru orðin yfirfull.
En verði til þeirra gripið mun
dauðinn og eymdin verða alls-
ráðandi í þessu landi og upp-
skeran verða biturt hatur, sem
erfitt verður að uppræta. Þær
fórnir, sem færa verður á talt-
ari frelsisins verða þungar og
þjáningarnar geigvænlegar —
en þær þyrftu ekki að vera ó-
hjákvæmilegar, ef hinn frjálsi
heimur legði okkur lið og léti
vera að sjá S-Afríku fyrir
vopnum.
- Fólk í fréttunum
í skólaleyfi í borginni. Hann
fann móður sína meðvitundar-
lausa í svefnherberginu.
Pétur konungur segir að hjóna
bandið sé fullkomlega hamingju
samt og kveðst ekki skilja hvers
vegna hún hafi reynt að svipta
sig lífi. Þau voru í þann veg-
inn að flytja til Parísar og hafði
drottningin hlakkað mjög til
þess. Hún var ekki fyllilega bú-
in að ná sér eftir vikindi í fyrra
sumar.
Fyrir sjö árum gaf drottning-
in út bók, þar sem hún sagðist
hafa skorið sig á púlsæðar í
Paris 1953 þegar hún frétti að
maður hennar vildi skilnað.
HERRAFRAKKAR-
DREKGJAFRAKKAR
ÚR:
POPL.IN
DACRON
TERYL.ENE
ULLAREFNCM
ALLT MEÐ EÐA ÁN
SVAMPFÓÐURS
Vatteraðar
Framh. af bls. 6
eftir að hafa tekið inn of stór-
an skammt af svefntöflum. Mað
ur hennar, Pé.ur fyrrverandi
konungur, hafði reynt að ná til
hennar í síma frá París um
daginn, en enginn svaraði. Hann
hringdi þá í nábúana, en þeim
tókst ekki að komast inn í hús
ið, en náðu í son þeirra 17
ára gamlan, Alexander, sem var
NÆLONÚLPUR
með hettu
ALDREI MEIRA ÚRVAL
HAGSTÆTT VER£»
HERRAFÖT
HAFNARSTRÆTI 3.
biiiii II it > 11 iM
Enskir Franskir Hollenzkir karlmannaskór Nýkomnir

Lárus 1 S. Lúövígssou, skóverzlun, Bankastræti 5.
GARÐAR GÍSLASON HF.
11500 BYGGINGAVÖRUR
lótavir - Bindivir
HVERFISGATA 4-6