Morgunblaðið - 31.12.1964, Qupperneq 11

T Fimmtudagur 31. des. l%6i
M O RG U N BLAÐIÐ
11
*on auglýsti þjónustu sína.
Jarðskjálftakippur varð í
Hornafirði og Fiskimanna-
félag Færeyinga varaði með-
limi sína við íslandsferð.
Blóm sprungu út í Þingeyjar-
sýslu, sannkölluð þingeysk
blóm. „Notað og Nýtt“ var þá
farið að taka við páskafötun-
um daglega frá 6 til 7 — og
báti Sigurðar Þórarinssonar
hvolfdi við Surtsey. Vöknaði
Bigurði um augu í bólakafi,
því hann tapaði bæði ljós-
tnyndavél sinni fornfálegri og
rauðri skotthúfu, sem hann
hafði fundið í Fischersundi á
uámsárum sínum. Sögðu blöð-
in frá missi Sigurðar og
•endu peysufatakonur Sig-
urði nýja húfu hvaðanæfa af
landinu — og gæti Sigurður
tapað einni húfu á viku í tvö
ár áður en forði hans gengi
til þurrðar. Ekki er búizt við
•ð Surtur haldi svo lengi
áfram að gjósa og er því sýnt
að Sigurður muni eiga afgang
•f húfum til næsta goss.
Nú keyptu Loftleiðir tvær
risastórar flugvélar, sem
gætu flutt allt starfsfólk
Flugféiags íslands I einu. Bítl-
•rnir komu þá til Miami og
•ærðust 30 manns. Farið var
að ræða um þróunarsvæði á
íslandi, en þingmenn lands-
byggðarinnar spurðu hvaða
blettur það væri á landinu
•em ekki væri háþróaður og
þorði enginn að segja neitt
Nú var kominn marz og fs-
lendingar sóttu fiskimálaráð-
•tefnu í London. Greindi ís-
lendinga og Frakka þar mest
á, enda mátti nú reikna með
því að þeir frönsku vildu
•ýnast stórir þar eins og ann-
•rs staðar. Maður var kjálka-
brotinn á Hótel-íslands-plan-
inu og veðurstofan tilkynnti,
•ð janúar og febrúar hefðu
verið þeir hlýjustu síðan mæl-
ingar hófust. Mörgum þótti
einum of seint, að frétta það
eftir á, enda allt upp á sömu
bókina lært hjá veðurstofunni.
Fishing News vildi takmarka
landanir Íslendinga í Bret-
landi -— og þótti gorgeirinn þá
orðinn það mikill í hinum
brezku fiskiköllum, að alveg
eins var búizt við því að þeir
krefðust þess að íslendingar
takmörkuðu barneignir sínar.
— Skáklíf í Færeyjum' var
dauft um þessar mundir þótt
ýmsir kynnu mannganginn.
Farið var að ræða um kvik-
myndun Útnesjamanna eftir
Jón Thorarensen, en Guðlaug-
ur hafði ráðizt í að gera kvik-
myndahandrit af sögunni um
leið og hann hafði lokið við
ballettinn sinni og ráðið Har-
ald Björnsson til þess að fara
þar með aðalhlutverkið á móti
sér.
Karlakór Beykjavíkur opn-
aði félagsheimili með glaum
og gleði og var kórinn hás
það, sem eftir var vetrar.
Þrír Eyjabátar voru teknir í
landhelgi — og var Land-
helgisgæzlan þá hætt að
hreyfa sig fyrir færri en þrjá
til fjóra í einu. Þjóðleikhúsið
ákvað að taka á leigu til-
raunaleiksvið i húsi Hanni-
bals — og átti þar aneð að
ljúka tilraunum þeim, sem
farið hafa fram á sviði Þjóð-
ieikhússins síðan það var tek-
ið í notkun. Þegar síðast
fréttist var Þjóðleikhúsinu enn
óráðstafað til annarra nota.
Þing SUS skoraði á ríkis-
stjórnina að athuga hugsan-
legt framlag íslendinga til
varna landsins. Komst stjórn-
in að þeirri niðurstöðu, að hin
árlega svonefnda Keflavíkur-
ganga væri ærið framlag, ekki
sízt þegar tillit væri tekið til
þess tekið, að sá skerfur kost-
aði okkur ekki krónu, því
Rússar borguðu brúsann.
Tveir þýzkir hljómlistar-
menn voru þá í gleðskap mikl-
um og lyktaði með því, að
annar beit af hinum eyrna-
snepilinn að þýzkum sið. Var
eyrbítur þessi fluttur að Síðu-
smó'k“. — Þyrla lenti á Óðni,
en var sleppt aftur.
Beint simasamband komst
é: miili Peking og Parísar.
Hefur Peking tvaær stuttar
hringingar, en París þrjár
langar. Ný flugtoraut var tek-
in í nptkun í Eyjum, svoköll-
uð þverbraut, því gamla braut
in liggur þvert yfir þverbraut
ina. Þá varð löndunarstopp í
Eyjum og Liz Taylor fékk
•kilnað frá fjórða manni sín-
um til a'ð giftast þeim fimmta.
í ‘
Þá var það, að 60 menning-
arvitar (ofvitar, heilvitar og
bálfvitar, eins og gengur)
síkoruðu á Atþingi að tak-
manka sjónvaipið við Keflavík
urflugvöll einan. Töldu þeir
sjónvarpið hafa ýmsa kvilla
í £ör með sér og höfðu ail-
margir hinna 60 þegar ljós
einkenni: Höfðu ekki fylgzt
nógu vel með framha ldssögu
ríkisútvarpssins og misst af
Ijóðaþáttum ungskálda.
A'ðhafðist Alþingi ekkert í
málinu, enda fékk það skjót-
lega stuðning félags sjónvarps
áhugamanna, sem stofnað var
þegar í stað. Nefndist félagið
GUNSMOKE, en meðlimir
þess Untouóhables. Einn
þeirra, sem sækja ætlaði stofn
fundinn, var sýslumaðurinn í
Borgarnesi. En hann gat ekki
rifið sig frá sjónvarpinu, sem
þá var með æsispennandi
„prógram" — og sendi fund-
inum skeyti — og v-arð það
Untouchables mikrl hvatning.
Félagi'ð Gunsmoke mun í
framtíðinni standa fyrir sam
eiginlegum sjónvarpsstundum
fyrir þá, sem óska að ræða
innihaid „prógramanna" og
dýpri merkingu þeirra við
fróða menn.
víst, að íramliðnir væru þama
á ferli, en ekki var mönnum
ljóst 'hvers vegna þeir brutu
leirtau og settu húsmuni á
ferð. Túlkar túlkuðu á mörg
tungumál allt sem fram fór —
jafnóðum og það gerðist, en
það ruglaði viðstadda bara
enn meira í ríminú. Heima-
fólk var loks orðið svo þreytt
á gestaganginum, að við borð
lá, að það yfirgæfi bæinn.
Stökktu hinir framliðnu loks
öllum gestum á brott og viii
fólkið að Saurum fremur búa
með draugum en Beykvík-
ingum.
Nú vildi BÚR fá veiðileyfi
fyrir togara sina innan 12-miln
anha fremur en að láta þá
veiða í óleyfi öllu lengur. Þá
æfðu Bílödælingar Bör Börs-
son, tæplega 30 þúsund bílar
voru í landinu (að þeim a-
þýzku meðtöldu) og Vest-
mannaeyingar kröfðust af-
nota af Keflavíku'rsjónvarp-
inu, en það var afleiðingin af
heimsókn rússneslka sendiherr
ans þangað.
Og þá er kominn aprfl og
byltingarmenn ná yfitoönd-
inni í Brazilíu. Krúsjeff skor-
ar hrossakynibótabú í Buda-
pest og segir að Mao sé helzta
ógnunin við heimsfriðinn.
Skartgripum, mest trúlofunar
hringum, var stolið frá Kjart-
ani Ásmundssyni — fyrir 86
þúsund kall — og hóf lögregl
an leit áð öllum, sem áttu unn
ustur. Kom í ljós, að sumir
áttu margar — og margir áttu
þá sömu — og hafðist lítið
upp úr krafsinu. En sex þing-
menn fóru í heimsókn til Bret
lanös og lagt var fram stjórn-
arfrumvarp urn kísilgúrverk-
smiðiu við Mývatn. Stjórnar-
múla, en eftir það tryggðu
meðlimir Sinfoníuhljómsveit-
arinnar eyru sín sérstaklegg,
því eyrbíturinn var eitt aðál-
númerið í sveitinni.
Þá koim eldur upp í bjúgna
•káp Sláturfélaigs Suðurlands,
slökkviliðið var kvatt á vett-
vang og skemmdust bjúgun af
reyk og vatni. Skógræktin til-
kynnti þá, að bún hefði 1,1
millj. plantna til ráðstöfunar,
en hún vissi ekkert hvað hún
ætti að gera við þær ailar. Nú
var hafin fjársöfnun til handa
Hallgrímskirkju og lagði
Landsbanikinn fram stórfé. —
Heldur birti yfir forráðamönn
um íþróttalhreyfingarinnar,
því ÍSÍ fékk nú tekjur af síga-
rettusölu rikisins. Var öllum
•pjöldum með „Heilbrigð sál
í hraustum líkama" — áletrun
vm stungið undir stól, en kjör
orð iþróttahreyflngarinnar
varð: „Meiri smók, meiri
Sölumiðstöðin bauð sendi-
herra Sovétríikjanna til Vest-
mannaeyja til þess að skoða
plássið og athuga leguskilyrði
fyrir kafbáta í höfninni þar,
SH er sá aðili hérlendis, sem
einkum stjórnar auglýsingum
og áróðri fyrir inniflutningi á
rússneskri olíu. — Þá voru
gæði mjólkurinnar sögð fara
batnandi, en það fór að mestu
fram hjá neytendum í höfuð-
staðnum, því mjólkurhyrnurn
ar eru yfirleitt tómar, þegar
þær eru komnar á borð neyt
andans. — Frakkar ákváðu
nú að skjóta eldflaug af Mýr-
dalssandi, myndin um Ohrist-
ine Keeler yar sýnd í Laugar-
áííbíói og jarðskjálftar og
drunur voru sagðar norðan
ísafjarðardjúps. Héldu menn,
að um yfirnáttúruleg fyrir-
bæri væri að ræða, því þeir
sem fóru á vettvang til þess að
rannsaka málið hvorki sáu,
fundu né heyrðu neitt.
Hins vegar var annað upp
á teningnum a'ð Saurum. Þar
var állt á fleygiferð frá morgni
til fcvölds og enginn skildi
neitt í neinu. Herskarar blaða
manna og sálarrannsóknar-
manna flugu norður ,í akyndi,
en gááu,. ekki gefið margar
skýringar. Þó var talið full-
liðar sögðu auðvitað já og
amen en eftir að frumvarpið
var samþykkt fóru ýmsir þing
menn að spyrja a'ðra, hvað
væri í rauninni meint með
þessum kísilgúr. Surtur gaus
þá hrauni en Wislok, pólski
togarinn, sem loksins var kom
inn á flot, sökk tvær mílur
undan landi og sást ekki meira
af honum. Pan Am fór að
fljúga milli íslands og Berlín-
ar vegn: peirra mörgu, sem
flýja vi austur fyrir tjald.
Farbann var sett á skipshöfn
Drangajökuls þar eð 1200—
1300 vínflöskur fundust um
borð, en enginn eigandi. Taldi
skipstjórinn að flöskurnar
hlytu að hafa labbað um borð
í erlendri höfn án þess að
nokkur hefði séð til þeirra —
og liklegt var talfð, að þær
hefðu ætlað að labba hér í
land á sama hátt án þess að
til þeirra sæist.
Óhemju afli barst þá á land
í Eyjum og unnu menn allt
að 40 tíma á sólartiring, þegar
mest var að gera. en auðvitað
var ekki allt gefið upp. Eitt af
eilífðarmálunum var þá of-
arlega á dagskrá — og það var
kvöldsalan svonefnda og virt
. ifit svo sem kaupmenn vildu
tuka upp hið vinsæla slagorö
einnar bílstöðvarinnar: „Opið
aLlan sólarhrmginn", þótt ekki
mundu þeir geta innt af hendi
saihs konar þjónústu. Var
deilt um það, hvort afgreitt
skyldi út eða inn um lúgur —•
og voru bílstjórar kvaddir til
ráðuneytis.
Tveir fslendingar kröfðu
manngarm einn vestur í
Bandaríkjunum um nær 15
miíljónir króna fyrir það eitt
að hann reyndi að kála þeim,
en íslendingar, sem fóru i
páskaferð súður á Kanarí-eyj-
ar komu kvefaðir til baka og
kröfðust engra skaðabóta,
enda þótt hér hefði verið sól-
skin og blíða allan tímann. Þá
var iokið úthlutun listamanna
launa, en Jón Kári fékk ekkert
Náttúruverndarráð fiéllst ekki
að láta bora í Geysi af ótta
við a'ð hann færi að gjósa aft-
ur, því „Great Geysir" er orð
inn frægur víða um lönd sem
stærsti goshver í heimi, sem
gýs ekki.
Nú kom frétt um að
Krúsjeff væri látinn og voru
hirðskáldin við Þjóðvillann
búinn að setja á sig sorgarsvip
inn, þegar önnur frétt kom
um að þýzka fréttastofan hefði
gabbað heiminn. Krúsjeff
væri sprell-lifandi. Var þá
slegi'ð uþp balli hjá Þjóðvilj-
anum, Þorvaldur Þórarinsson
steig rússneskan dans og
kór SÍA-manna söng
upp úr Bauðu bókinni. Liz
Taylor og Burton settust að í
Mexico, franskt flugmóðu-
sikip kom til Reykjavíkur —
og litu margar móðurskipið
móðurlegum augum. Einn var
kjálkabrotinn á báðum og nef
brotinn í þokkabót við Ungó
í Keflavík — og gamli mið-
inn fékkst nú aftur á brenni-
vínsflöskunni.
Flugvél lenti í Sursey, en
öfugu metgin við gígbarm-
inn. Vísindamenn dvöldust
þar og fylgdust með lífinu
festa rætur, en Tjarnarhólm-
inn var endanlega tekinn frá
fyrir kríuna.
Ríkisstjómin flutti frum-
varp um fei'ðamál og var ein-
karéttur ferðaskrifstofu ríkis-
ins til móttöku erlendra ferða
manna afnuminn — og íéll
þar'síðasta víggirðingin gegn
erlendum ferðamannaheim-
sóknum til íslands.
Fréttamaður Vísis var fyrsti
maðurinn, sem næstum hafði
drepið sig við Surtsey — og
var Vísir fyrstur með fréttina,
e’ða annar. Fiéttamaðurihn
var næturlangt í eyjunni með
erfiðismunum og safnaði frétt-
um en snéri þeim þegar honum
var bjargað úr eyjunni, klæða
lítill og fréttalaus. Flotamála-
ráðherra Bandaríkjanna var
hér og sagði að Hvalfjörður
væri of lítill fyrir kjarnorku-
kafbáta. Braut þessi yfirlýs-
ing í bága við það, sem komna
ar og framsóknarmenn höfðu
sagt, og gat því ekki staðizt,
enda fullyrtu þeir sfðarnefndu
að byggja ætti olíugeyma fyr-
ir kjarnorkukafbáta þar efra.
Hafa BandaríkJ araenn varið
óhemju fé til þess að gera
kjamorkukafbáta sína þann-
ig úr garði að þeir gangi bet-
ur fyrir olíu en kjarnonku —
til þess að olíuskip SÍS geti
fengið eitthvað að flytja.
Gerðust nú mikil tfðindi í
tilraunamusteri ísJenzkrar
tungu. Byrjað var að æfa hina
frægu ungversku Sardasfurst-
innu, en þegar æfingum var
að Ijúka kom í Ijós, að Guð-
laugur hafði tekið vitlaust
handrit út úr skápnum hjá
sér og var í rauninni um allt
aðra furstinnu að ræða en
þessa Sardas. Varð þá að
skipta um leikara, því það
eru ekki allir, sem geta farið
með hlutverk í þessari léttu
og lifandi óperu-óperettu, eðá
hvað Guðlaugur kallaði hana
nú aftur. Hann haíði meiia
Framhald á bls. 12