Morgunblaðið - 20.10.1965, Blaðsíða 3

MiSvffiruclagur 20. október 1965
MORGUNBLAÐIÐ
t
VEÐRIÐ er unaðslegt, að vísu
lágskýjað og fjöllin hulin
þoku, en allt það er sést
speglast í vatnsfletinum, rétt
eins og undir ^firborðinu sé
annar heimur, spegilmynd
þessa heims.
Við erum staddir við Þiðriks
vallavatn fimmtudagsmorgun
einn fyrir skömmu. Á vatninu
synda álftahjón í tiginni ró
og út úr þokunni heyrist him-
briminn „hljóða 1 fótinn". Það
Á vatninu syntu álftahjón með unga Fyrir miðju sést stiflan.
Við Þiðriksvallavatn
og Þverárvirkjun
virkjuninni, þakklátir fyrir
að hafa fengið að skoða hana
eigum við enga ósk heitari,
en allir landsmenn megi í ná-
inni framtíð verða þeirra
gæða aðnjótandi, sem raf-
magnið er.
m.f.
er friðsælt og fallegt þarna
sem við stöndum og njótum
kyrrðarinnar ásamt Þórarni
Ó. Reykdal stöðvarstjóra í
Þverárvirkjun.
Þórarirui Ó. Reykdal sýnir
okkur stíflu raforkuversins,
en frá henni rennur Þverá
eftir stokk til orkuversins.
Hann segir okkur að stíflan
sé ein sinnar tegundar hér á
landi. Hún er bogin og snýr
boginn á móti vatnsþungan-
um. Lítið vatn var í Þiðriks-
vallavatni í haust, enda hafa
miklir þurrkar verið í sumar.

Þórarinn segir okkur að nú
séu 16 bæir í Kirkjubóls-
hreppi, sem fái rafmagn frá
virkjuninni, þrír í Hólmavík-
urhreppi ásamt Hólmavík,
sem hefur um 400 ífoúa og 11
bæir í Kaldrananeshreppi.
Við spyrjum Þórarin, hvenær
Kollafjörður og Bitra fái raf-
magn, svo og Bjarnarfjörður
fyrir norðan. Hann segir:
— Það er óvist, en unnið
er að því af þingmönnum
kjördæmisins. Hins vegar er
komin lína yfir Tröllatungu-
heiði í A-Barðastrandasýslu,
rafmagnsmálum hér?
— Framtíðin er sú að kom-
ið verði á samveitum állra
virkjana norðanlands, þ.e.a.s.,
að með tímanum verði allar
virkjanirnar eitt rafveitu-
kerfi.
— Hafið þið orðið mikið
varir við lax í Þverá? j,
— Já mikil ósköp. í sumar
þegar hann gekk hvað mest
mátti iðulega sjá hann reyna
að komast inn í hverflana, en
þeir voru girtir með neti, svo
að þeir komust að sjálfsögðu
ekki inn í þá.
— Hve margir vinna í raf-
stöðinni hér? j
— Það er nú ekki nema einn
og hálfur maður, segir Þórar-
inn og brosir. — Ég hef hér til
aðstoðar mér mann, er vinn-
ur hólfan daginn, segir hann
til skýringar um leið og við
kveðjum hann.
— Þegar við höldum frá
Þórarinn Ó. Reykdal,
stöðvarstjóri virkjunarinnar.

Stíflan. Stokkurinn neðst á mynidinnl liggur að stöðvarhús-
inu og um hann rennur vatnið til hverftanna.
Orkuverið framleiðir 1600
kílóvött rafmagns. Það var
vígt í desember 1963 og var
þá í því einn danskur rafall,
400 kílóvött að stærð. í fyrra
var svo stöðin stækkuð, er
keyptur var nýr rafall til við-
bótar af tékkneskji gerð. Er
hann 1200 kílóvött að stærð.
1 Reykhóla- og Geirdalshrepp,
en þar eru um 50 bæir, er
njóta rafmagns frá Þverár-
virkjun. Þá er verið að ljúka
við línu yfir Gilsfjörð, í Saur-
bæ í Dalasýslu. Línan yfir
Tröllatunguheiði mun ná að
Stað á Reykjanesi.
— Hver er svo framtíðin í
Stöðvunarhús Þverárvirkjunarinnar.

Göngurnar voru bara
sumarfríið mitt
— segir lögregluþjónninn, sem brenndist
Mbl. átti í gær samtal við
Ólaf ísólf Jónsson, lögregluþjón
ó Selfossi, en það var hann sem
brenndist á fótum í geinni göng
um Hreppamanna óg fór þessar
8 daga göngur með 2. stigs
forunasár á fótum. Hann sagði
svo frá óhappinu:
— Þetta gerðist fyrsta kvöldið
sem við vorum á ferðinni, í
gangnamannakofanum í Hóla-
skógi. í þessum leitarmannakof
um er bálkur innst, þar sem
mennirnir hafast við, en hross-
in eru þar fyrir framan. Við
vorum uppi á pallinum og ég að
elda súpu á prímus. Ég missti
þá sokkaplögg eða eitthvað þess
háttar fram af og fór að teygja
mig í þau. Dró ég þá með mér
ábreiðu, sem prímusinn stóð á,
og sjóðheit súpan helltist úr pott
inum yfir fæturna á mér. Ég
var farinn úr stígvélunum, og
reif mig strax úr sokkum og
kældi fæturna í köldu vatni. En
ekki var nægilega mikið vatn
inni. Við bjuggum svo um þetta
til bráðabirgða og þannig var
það alla ferðina.
— Var það ekki sárt? Datt
þér ekki í hug að snúa við?
— Jú, það var sárt, einkum
meðan blöðrurnar voru ó-
sprungnar, en þær sprungu á
fyrsta degi. Að vísu datt mér i
hug að snúa við, en taldi að ég
þyrfti að vera verri til þess-
Annars er ég á batavegi. Það
var að byrja að koma vilsa úr
sárunum, þegar ég kom heim.
— Ekki átt þú, lögregluþjón-
inn, fjallaskil?
—Nei, þetta var bara sumar-
fríið mitt. Ég hefi verið viðloða
í Hreppnum og farið í göngur á
haustin, þegar tækifæri hefur
gefizt. Frændi minn býr í Skaft
holti og ég fór fyrir hann. Við
fengum ágætis veður og göng-
urnar gengu vel.
— En hvernig var með hross-
in? Þau veiktust?
— Já, það var fjandans fár í
þeim einn daginn, þau hafa feng
ið hrossasótt af heyinu. Sérstak
lega var eitt hrossið fjársjúkt.
Ég var með trússwhestana tvo
þennan dag og kom á undan hin
um í áningarstað. Ég dældi strax
í þá lyfjum, sem við höfðum
með okkur. Já, við höfúm alltaf
lyf í göngum og þarna sýndi sig
áð ekki er vanþörf á. Þetta lag-
aðist svo.
— Er ekki lítið fyrir 4 menn
að hafa 6 hesta ef hestur forfall-
ast?
— Við höfum trúss á tveimur
’hestum. Ef einn fellur úr, þá er
ekki um annað að ræða en
skilja eftir dót. Það sem tak-
markar hestana er húsrýmið í
kofunum. í þessum göngum eru
hestarnir alltaf geymdir inni.
Síðan 1968 fara 4 menn í eftir-
leit, áður voru þeir aðeins 3.
— Og nú ertu kominn í vinnu
og farinn að ganga aftur á göt-
unum?
— Já, ég er að lagast. Annars
er ég ekki mikið úti við.
STAKSTIINAR
Ljót fregn
Svo sem kunnugt er. hefur
Þjóðviljinn tekið að sér að vera
málsvari ofbeldis- og kúgunar-
stefnu kinverskra kommúnista.
Hefur blaðið haldið uppi hörðum
vörnum fyrir kínverska komm-
únista, og jafnvel þegar utanrík
isráðherra þeirra flutti ræðu á
blaðamannafundi fyrir nokkrum
vikum, sem vakti óhug um heim
allan, þótti Þjóðviljanum lítið til
koma, og ekki tiltökumál, þótt
ráðamenn í Peking „sýndu ekki
verðuga kurteisi í orðavali“. Nú
er hinsvegar komið í ljós, að
þessi afstaða Þjóðviljans er ekki
hin almenna afstaða kommúnista
hér á landi til Kína. Annað mál-
gagn kommúnistaflokksins,
Verkamaðurinn . á Akureyri,
sagði fyrir skömmu, að „ræða sú,
sem utanríkisráðherra flutti i
gær yfir blaðamönnum austur
þar, er einhver ljótasta, sem út-
varpið hefur frá greint um lang
an tíma, ef rétt hefur verið með
farið“.
„Ósk um stórslátrun
mannfólks"
Og Verkamaðurinn heldur á-
fram og segir:
„Þegar forustumaður Kínverja
iætur í ljós ósk um styrjöld, birt
ir öðru mesta herveldi heims eins
konar hólmgönguáskorun, þá fer
hrollui' um venjulega menn. Það
er í raun réttri verið að láta í
ljós ósk um stórslátrun mann-
fólks“. Og síðar í sömu grein,
segir Verkamaðurinn á Akur-
eyri: „Nei, það hefur enginn
hvort sem hann er Kínverji eða
Bandaríkjamaður, eða af hvaða
þjóðerni sem hann er, leyfi tii
þess að óska eftir stríði og tor-
tímingu mannslífa, slikt er
glæpamennska af verstu teg-
und“. Greinilegt er af þessum um
mælum Verkamannsins á Akur-
eyri, að sá armur innan komm-
únistaflokksins, sem Björn Jóns
son tilheyrir, vill ekki fullkom-
lega sætta sig við þá nýju stefnu,
sem Þjóðviljinn, undir forustu
Kínafarans, hefur markað í af-
stöðu kommúnista hér á landi til
RílTa. Þess vegna hefur málgagn
Björns Jónssonar á Akureyri,
talið ástæðu til að láta koma
skýrlega í ljós afstöðuna til Kína,
og þess sem þar er að gerast,
sem gengur algerlega í berhögg
við skrif Þjóðviljans um sama
mál, og er raunar hægt að túlka
á þann veg, að skrif Þjóðviljans
um málefni Kína séu „glæpa-
mennska af verstu tegund“.
KommúnistŒr klofnir
í afstöðu til Kína
og Rússlands
Nú er komið í ljós, að komm-
únistar sem hafa verið algerlega
klofnir vegna ágreinings um
skipulagsmál Alþýðubandalags-
ins síðustu árin, eru nú ekki
lengur aðeins klofnir um þau
mál, heldur speglast nú í flokki
þeirra átök, sem fram fara um
heim allan milli Sovétríkjanna
og Kína um hylli kommúnista-
flokka heimsins. Kínverjar hafa
hcldur sótt á í þessum efnum,
en að óreyndu töldu menn lík-
legt, að kommúnistaflokkurinn
hér á landi mundi halla sér að
Sovétríkjunum af ýmsum áatæð
um. — Nú hefur Þjóðvilj-
inn hinsvegar markað skýra
stefnu með Kína og Verkamaður
inn á Akurteyri hefur markað
skýra stefnu móti Kína. Kömm-
únistaflokkurinn hér á landi er
nú eins og aðrir kommúnista-
flokkar í heiminum, algerlega
klofinn í afstöðunni til Kína og
Sovétríkjanna og mun það varla
auðvelda sættir í þeim deilum,
sem þegar hafa staðið nokkur ár,
og verða sífellt djúpstæðari og
erfiðari viðureignar.