Morgunblaðið - 15.02.1966, Qupperneq 5

T>r!?5Judagur 15. febrúar 1966
MORGUNBLAÐID
ff
ÚR
ÖLLUM
ÁTTUM
ÞAÐ var fallegt veður o.g
kyrrt í Þoriiákshöfn fyrir helg
ina, er við renndum í jeppa
niður á bryggjuna ,þar. Snjó-
Ihivít fjöll í fjarska yfir svört-
um sandi og sjórinn svo kyrr
að engin alda lyfti undir hrað
toátinn, sem tveir menn voru
að leika sér á í höfninni. Þeir
þutu hring eftir hring og léku
listir sínar fyrir stelpurnar í
hvítu sloppunum í glugganum
á frystilhiúsi Meitils.
Við bryggju lá Þorlák- Þeir komu með fallega ýsu og smálúðu á Þorláki II, þó ekki væri aflinn mikilL
Hvorki ánægðir með gæftir né
afla það sem af er vertíðinni
Friðrik Friðriksson gerir að
veiðarfæriun.
ur. Sjómennirnir voru að
steina netin. — Við vorum að
boma úr slipp í Reykjavík.
Ætli við förum ekki út á morg
un, sögðu þeir. Hinir bátarnir
eru á sjó. Þeir koma að um
fjögur leytið.
Meðan við bdðum, leitum
við í hilýjuna í veiðarfæra-
skúrnum hjá Friðriki Frið-
rikssyni, sem er að reyna að
greiða úr netadræsu, sem fór
í hönk í óveðrinu hjá bátnum
hans, Friðriki Sigurðssyni.
Friðrik er ættaður af Eyrar-
bakka, einn af þeim fyrstu,
sem byrjuðu að, róa frá Þor-
lákslhöfn 1949. Þá var hann
með bátinn Þorlák, þar til
hann keypti Friðrik Sigurðss.
eldri 1955, seldi hann síðan
til Grindavíkur og fekk nýjan
bát með sama nafni.
— Okkar bátur er nú með
net, segir hann. Hann var á
ssíld fram að jólum og svo í
viðgerð þar til nýlega. En
þeir byrjuðu 4 á línu eftir
áramótin frá Meitli, Þorlákur
II, ísleifur, Dalaröst og
Draupnir, en 2 eru ekki byrj-
aðir enn. Af öðrum bátum
eru fyrir utan Friðrik Sig-
urðsson Sœunn, sam Karl
Karlsson á, og Kambarötst,
sem Norðurvör á, Þetta hefur
verið reytingsafli hjá þeim,
svona 3 tonn og upp í rúm-
lega 7 í róðri hjá Mnuibátun-
um og sáralítið í netin, 2V2—
ur niður á bryggju, enda mó
orðið eiga von á bátunum úr
róðri. Mikið rétt. Þarna sést
fyrsti báturinn koma fyrir
tangann og svo hver af öðr-
um. Þeir taka sveig fyrir
garðinn og renna að bryggjiu.
Og jafnskjótt koma fyrstu
bílarnir niður eftir bryggj-
unni, til að aka aflanum í
frystihúsið.
— Hvernig gengur, köllum
við tiíl Péturs Friðrikssonar
skipstjóra á Þorláki H.
— Hla. Ég er ekki með
nema svona 3 tonn. Þetta hef-
ur verið rjátl þessa fáu daga,
setm við höifum getað róið síð
an í óveðrinu um daginn. Þá
var landlega í 1—2 vikur.
— Af hverju heldurðu að
þetta fiskileysi stafi? Hvar
voruð þið núna?
_ — Suður á Seltvogstoanka.
Ég hefi enga skoðun á því af
hverju ekki fiskast. Ætli það
sé nokkur fiskur í sjónum.
Pétur er nú kominn upp á
hryggj una til okkar. Hann er
búinn að vera með Þorlák II
tvær vertíðir. Frá Þorláks-
höfn hefur hann róið síðan
1950, fyrst með Þorbjörn, þá
Pál og Faxa, þangað til hann
tók við Þorláki II.
Pétur segist vera með 37
stampa af línu. Það taki svona
7—9 klst. að draga hana. Þeg-
ar gefur fara bátarnir út kl. 2
á nóttunni og fara að koma
að eftir kl. 4 síðdegis. Mis-
jafnlega snemma þó, etftir því
hve langt þeir sækja. — Það
er ekki svo strangt, segir
hann. Kanlamir sofa á útstím
inu og við leggjum okkur á
Fétur Friðriksson, skipstjóri á Þorláki II, um borð í báti sínum
6 tonn. En það fiskast þegar
fram í sækir, bætir Friðrik
við etftir nokkra þögn. Þetta

Skipverjar á Þorláki að steina netin og búa sig á veiðar.
er svo snemmt ennþá. Loðn-
an hetfur gengið yfir al'lt. Það
er aldrei gott þegar hún gerir
það. Atf hiverju? að er enginn
fiskur með henr.i svona fyrst.
Hún hefur núna gengið þrem
vikum fyrr en venjulega á
miðin. Það gerir þetta stöðuga
austanrok.
— Okkar bátur? Hann fer
til Reykjavíkur. Hann er laus
og getur lagt upp hvar sem
er. Við gáfumst upp á að
binda hann hér. Þetta hafa
verið svoddan óveður. Og
bátadokkin er nú ókomin enn.
í fyrra var Suðurvarnargarð-
urinn lengdiur í 76 m og í
sumar var Norðurvarnargarð
urinn orðinn 35 m, en síðan
ekki söguna meir. Aðeins 22
af 49 kerum eru komin niður.
í þeim óveðrum, sem verið
hatfa að undanförnu, hafa bát-
arnir orðið að liggja við garð
inn og mennirnir ekki þorað
að yfirgefa þá nótt eða dag.
Áður gátum við lagt bátun-
um á legufærin og farið heim.
Síðan bátarnir stæk'kuðu er
ekki hægt að fá þá tryggða
á legufærin. Við erum satt að
segja vonsviknir með þetta.
Bátadokkin átti að vera kom-
in fyrir ári.
Fná Friðri'k höldum við atft-
baujuvaktinni. Hann segir, að
ekki sé búið að áfcveða hve-
nær sfcipt verði ytfir á net
núna. Það var gert 16. fefarú-
ar í fyrra.
Pétur segist hafa byrjað á
vertíðinni 3. janúar. Og hann
er bvorki ánægður með gæft-
ir eða afla. Talið berst að ó-
veðurskaÆlanum, þegar ekki
var hægt að komast á sjó í
nærri tvær vifcur. — Þá voru
5 bátar hér. Einn á bóli. Þeir
hafa það bezt, sem koma bát-
unum á bólfæri, segir Pétur.
Þeir geta farið heim og sofið
hjá konunum sínum. Við hin-
ir, sem höfum bátana við
hryggju, verðum að vera um
borð allan sólarhriniginn til
að gæta þeirra. Aðstaðan er
nú ekki betri en þetta. Bát-.
arnir eru í hættu. Maður gat
rétt labbað heim þegar blíð-
ast var. En þetta lagast von-
andi — þegar komnar eru
fleiri milljónir í höfnina.
— Verður þessi garður
lengri?
— Nei, hann er víst full-
gerður. En það á etftir að
lengja hinn og gera þvergarð
á hann. Þá fæct skjól í höfn-
inni