Morgunblaðið - 26.06.1966, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Sunnudagur 26. Júní 1966
B LALEIGAN
F E RÐ
Daggjald kr. 400.
Kr. 3,50 per Jun.
SÍMI 24406
SENDUM
sfMI 3 íf-G0
mfíií/m
Volkswagen 1965 og ’66.
LITLA
bíloleigon
Ingólfsstræti 11.
Volkswagen 1200 og 1300.
Sími 14970
BIFREIBALEIGAN
VECFERD
Grettisgötu 10.
Sími 14113.
BIUI
LEIBA
MAGMUSAR
SKIPHOLTI 21 SÍMAR21190
eftir lokun simí 40381
FíDlvirkar skurdgröfur
I
ö //>
L
V
I
R
K
I
N
N
ÁVALT TIL REIÐU.
SÍfHI: 40450
Guðjón Styrkársson
hæstaréttarlögmaður
Hafnarstræti 22. — Sími 18354.
ÍTA'II
BOSCH
Flautur
6 volt, 12 volt, 24 volt.
Brœðurnir Ormsson
Lágmúla 9. — Sími 38820.
★ Verðlagið
í Fríhöfninni
Velvakanda hefur borizt eftir-
farandi athugasemd frá frí-
hafnarstjóranum í Keflavíkur-
flugvelli:
Skógræktin
Ásgeir Long skrifar:
„Mér hlýnaði um hjartaræt-
urnar við að lesa pistil V.A.
um trjárækt í Velvakanda í
fyrradag. Ég er svo innilega
sammála höfundinum að þegar
ég sá línur skógræktarstjóra í
blaðinu í dag, get ég ekki orða
bundizt. Ég er að vísu sam-
mála Hákoni um að greinina
þurfi að varðveita, en hvort
Ársrit Skógræktarfélagsins er
hinn rétti vettvangur, leyfi ég
mér að drga í efa. Greinin á
nefnilega erindi út fyrir raðir
skógræktarmanna, hún á er-
indi til allra landsmanna og
þarf að vekja þá af værum
blundi. já meira að segja með
andfælum. Orðrétt sendur í
greininni: „Þessir skógræktar-
menn“ láta sig dreyma um
sögunarmyllur og timburflota,
eru þeir raunverulega að klæða
landið? Þessi harmleikur“ o.s.
frv.
Þessi harmleikur er í fullum
gangi og er að verða hreinn
voði. Hvers vegna megum við
ekki eiga landið okkar kalt,
hrikalegt og nakið með unaðs-
legum bjarkarlundum þar sem
skaparanum þóknast að gera
það að fegurri og ilmríkari
vinjum en þekkjast nokkurs-
staðar annarsstaðar? Fyrir réttu
ári síðan vakti ég athygli á þess
um harmleik sem er að gerast
og augljósastur er í Þjórsárdal
og í Borgarfirði við Norðurá.
Þá þagði skógræktarstjóri
þunnu hljóði. Ég er nýkominn
úr Þjórsárdal og hafi „kálgarða
skógur“ skógræktarinnar not-
ið sín vel í fyrra, gerir hann
það enn betur nú. Vill ekki
skógræktarstjóri vera jafnsnar
að grípa pennann sinn núna
og hann var i gær og gefa full-
nægjandi skýringar á því með
hvaða og hvers leyfi bjarkar-
skógamir eru leiknir svona
hörmulega og hvort þessi með-
ferð brýtur ekki í bága við
landslög um grisjun nytja-
skóga, eða hefir þeim lögum
máski verið breytt?
Birkiskógurinn í Þjórsárdal
þarfnast engrar aðstoðar frá
skógrækt ríkisins til þess að
lifa og dafna. Hann hefir stað-
ið af sér nábýli við Heklu frá
ómunatíð. En harmleikurinn
hefir verið leikinn og verður
ekki um bætt.
Skógræktarstjóri óskar eftir
að fá að birta pistil V. Á. í
Ársriti Skógræktarfélagsins og
efast ég ekki um að V.Á. veiti
það leyfi með ánægju án þess
að skógræktin þurfi að hafa
áhyggjur af kostnaðarhliðinni,
vegna höfundarréttar. En ef
svo skyldi fara að A.V. leyfði
ekki birtinguna ,eða setti upp
það verð að sjóðir skógræktar-
innar þyldu ekki er ég fús til
þess að rita grein í sama dúr
og V.A. og auk þess gefa góð-
ar Ijósmyndir af afrekum skóg-
ræktarinnar í Þjósárdal og
Borgarfirði. Hákon þarf engar
áhyggjur að hafa af fjárútlát-
um því að ég mundi með á-
nægju gefa skógræktinni bæði
birtingarrétt mynda og lesmáls.
Og að síðustu Hákon, ekki
skæting heldur „konkret“ svar
með þeim upplýsingum sem
beðið er um.
Virðingarfyllst,
Ásgeir Long“.
TÁr Enn um „apana“
Hjólreiðamaður skrifar:
„Kæri Velvakandi.
Leyfist hjólreiðamanni að
leggja nokkur orð í belg í hinni
fjörugu ritdeilu, sem upp er
komin um apana í umferðinni?
Mér er að vísu ljóst, að hjól-
reiðamenn hljóta að vera litlir
karlar í samanburði við „meira
prófsmenn“ og „keyrikarla“,
en hjólreiðar eru þó bæði gagn-
legar og hollar einkum á þess-
um tímum kransæðastiflu og
hjartasjúkdóma. Fyrir innisetu-
menn er ágætt að byrja daginn
með hressandi hjólreiðatúr í
vinnuna. Maður fær hið ferska
morgunloft í lungun og blóðið
kemst á hreyfingu.
En þá kem ég að höfuðvanda
máli okkar hjólreiðamanna.
Allt of margir bifreiðastjórar
virðast líta svo á, að við höf-
um alls engan rétt í umferð-
inni. Oft hefði ég komið hjól-
andi eftir aðalbraut í fullum
rétti þegar einhver apinn í um
ferðinni hefur rennt bifreið
sinni þvert í veg fyrir mig og
stolið af mér réttinum á hinn
freklegasta hátt, í þeirri sælu
vissu, að bifreið hans myndi
lítið sem ekkert skemmast þótt
hún yrði fyrir léttu reiðhjóli,
en minna hirt um þá hættu,
sem hjólreiðamanninum gæti
stafað af slíkum árekstri, enda
hefi ég a.m.k. einu sinni lent
í háskalegri aðstöðu af þessum
sökum. Ég hefi hjólað mikið
um dagana og í mörgum lönd-
um, þar sem umferð er marg-
falt meiri en hér í okkar litla
landi, en aldrei komist í hættu
í umferðinni erlendis, svo ég
muni, enda er réttur hjólreiða-
manna fullkomlega virtur í öll
um löndum, þar sem umferðar-
menning er í góðu lagi. En hér
gegnir öðru máli. Og án þess
ég vilji fella nokkurn dóm i
hinni hatrömu deilu karla og
kvenna, sem karlmennir hófu
á fremur þjösnalegan hátt, verð
ég að láta þess getið, að engin
kona hefur brotið á mér rétt
í umferðinni, og er ég þó ekk-
ert kvenhollari en gengur og
gerist. Þar hafa karlmennirnir
verið að verki.
Að lokum langar mig til að
segja frá litlu atviki, sem kom
fyrir mig nýlega. Ég var stadd-
ur á umferðargötu í miðbænum
og var að labba yfir götuna
á merktri gangbraut, ásamt
þremur eða fjórum öðrum.
Kemur þá ekki kennslubifreið
á fleygiferð og án þess að
draga hið minnsta úr ferðinni
brunaði hún fram hjá, rétt við
nefið á okkur. Við stýrið sat
fönguleg kona, sem auðsjáan-
lega var að læra, en apinn —
nei afsakið — ökukennarinn
við hlið hennar var karlkyns.
Hjólreiðamaður“.
Góð þjónusta!
Jöklamaður skrifar:
„Velvakandi góður, ég sendi
nokkrar línur vegna atviks, sem
kom fyrir okkur ferðafélag-
ana um síðustu helgi.
Þannig er mál með vexti að
ég og nokkrir félagar mínir
ásamt konum okkar þvoðum
af okkur bæjarrykið og skrupp
um í ferðalag nú fyrir stuttu
okkur til heilsubótar og á-
nægju. Vildum við njóta þess
bezta sem íslenzk náttúrufeg-
urð hefur upp á að bjóða á
þessum tíma árs og kusum að
ferðast um Snæfellsnes, þar
sem við vissu vera hvað feg-
urst og sáum skrúðgrænt gras-
ið teygja sig upp í hlíðar fjall-
anna. Og yzt á nesinu fann-
hvítan Snæfellsjökul baðaðan
sólskini. Ákváðum við að klífa
þennan sama jökul, en þá varð
óhappið. Ein stúlkan í hópnum
varaði sig ekki á sólarljósinu
og styrkleika þess þegar það
speglaðist í hvítum snjónum
og brenndist illa í andliti. Síðar
um daginn, er hún var orðin
viðþolslaus af kvölum vegna
brunans, ákváðum við að leita
læknis. Knúðum við dyra hjá
lækni einum í nærliggjandi bæ
síðla þess sama dags og bárum
upp erindi okkar gegnum dyra-
síma læknisbústaðarins. Okkur
til ólýsanlegrar furðu tilkynnti
hann okkur, sá góði læknir, að
hann hefði ekkert við ok'kur né
sjúklinginn að tala á þessum
tíma dags, heimsóknartími væri
á milli kl. 10 og 11 fyrir há-
degi.
Þrátt fyrir mikla gremju
okkar í garð læknisins, ætluð-
um við ekki að aðhafast neitt
í málinu, en stúlkan hefur nú
verið rúmföst í heila viku vegna
2. stigs brunasára í andliti og
læknir hér í höfuðborginni tjáði
okkur að ef hún hefði fengið
læknishjálp og viðeigandi lyf
í tæka tíð, hefðu sórin ekki
orðið slík. Sjáum við okkur því
tilneydd til að bera fram mót-
mæli okkar opinberlega vegna
þessarar óskemmtilegu mót-
töku læknisins og kom á fram-
færi eftirfarandi spurningum:
Þarf slys að verða á ákveðn-
um tíma dags i þessu læknisum
dæmi til þess að umræddum
lækni þóknist að gera .að sár-
um sjúklings?
Er yfirleitt gert þar að sárum
utansveitasjúklinga?
Hverjar eru skyldu þessa
læknis sem opinbers embættis-
manns og ber honum ekki að
að gera að sárum stúlkunnar
eða að minnsta kosti líta á sár-
in og fullvissa sig mn að urn
alvarlegt slys væri eigi að
ræða?
Jöklamaður“.
Vegna greinar ó.Ó. í dálki
yðar hinn 24. þm. vildi ég und-
irritaður leyfa mér að senda
yður eftirfarandi athugasemd.
í fyrsta lagi talaf Ó.Ó. um
furðulega hátt verð á Omega
úri N.kr. 383,40, en það jafn-
gildir um $53.00. Verð á Omega
úrum, sem fengizt hafa í Frí-
höfninni er frá $ 25.00 —
$ 320.00, en mest eru seld úr,
kosta frá $ 50.00 til $ 100.00.
Miklu dýrari úr eru framleidd
hjá verksmiðjunhi eða allt að
upp í $ 2000.00 frá verksmiðju,
og sýnir það töluverða van-
þekkingu að tala um, að Omega
úr á N. kr. 383,40 sé dýrt.
Þá getur Ó.Ó. þess, að hann
hafi keypt vasaúr. Aðeins tvær
gerðir hafa fengizt í Fríhöfn-
inni af Omega vasaúrum, og
kostuðu $ 25.00 og $ 53.00. Hef-
ur Ó.Ó. auðsjáanlega keypt dýr
arar úrið, en úr þessi eru ná-
kvæmlega eins í útliti og ligg-
ur verðmismunurinn í verki og
mismiklu gulli í stöfum. Mætti
því ætla, að það hefði verið
ódýrari gerðin er Ó.Ó. rakst á
í Noregi, en þó efast ég um
það, því að úrið er aðeins N.
kr. 26.00 dýrara í Noregi, en
sá mismunur er of lítill, en
unnt er að fá frá verksmiðj-
unni úr er líta eins út á 6 mis-
munandi verðum.
Ég vil að lokum geta þess
að verð á svissneskum úrum,
Omega sem öðrum, er 15—20%
lægra í Fríhöfninni á Keflavík-
ur flugvelli en í verzlun í Sviss,
og 50—70% lægra en í verzlun i
Bandaríkjunum. Mér er þvi
miður ekki kunnugt um verð-
lag eða tolla á úrum í Noregi,
en lélegir kaupmenn eru þeir
frændur vorir, ef þeir selja úr-
in langt undir verksmiðju-
verði.
Þá vrl ég að endingu geta
þess, að Fríhöfnin á Keflavik-
urflugvelli verður að selja vör-
ur sínar á sama eða heldur
lægra verði en aðrar Fríhafnir,
þar sem meiri hluti viðskipta-
vinanna eru farþegar á milli-
landaflugi (transit) með stuttri
viðkomu, og koma oft beint úr
annarri Fríhöfn. Það eitt, að
þetta fólk verzlar, áýnir að
bæði verð og vöruúrval er
samkeppnisfært.
Virðingarfyllst,
Ólafur Thordersen.
ATHUGIÐ
Þegar miðað er við útbreiðslu.
er langtum ódýrara að auglýsa
í Morgunblaðinu en öðrum
blöðum.
MAXICROP
Fyrir öll blóm.
100% Lífrænn.
Fæst í flestum blómabúðum.