Morgunblaðið - 18.02.1967, Qupperneq 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 18. FEBRÚAR 1967.
%
*
BÍLALEIGAN
FERÐ
SÍMI 34406
Daggjöld kr. 300,00
og kr. 2,50 á ekinn km.
SENDUM
MAGIMÚSAR
SKIPHOlTI 21 SÍMAR 21190
eftir lokun simi 40381 ”
siH11-44-44
mmim
Hverfisgötu 103.
Sími eftir lokun 31160.
LITLA
bíloleigan
Ingólfsstraeti 11.
Hagstætt leigugjald.
Bensín innifalið í leigugjaldi.
Sími 14970
BÍLALEIGAN
VAKUR
Sundlaugaveg 12. Sími 35135.
Eftir lokun 34936 og 36217.
lÆz/L/y/œp
RAUDARÁRSTlG 31 SiMI 22022
BÍLALEIGAN
EKILL sf.
Kópavogi.
Sími 40145
V'ÞR0STUR%
*-* 22-1-75 i
BíLALEIGAN
GREIÐI
Lækjarkinn 6 — Hafnarfirði.
Sími 51056.
Fjaðiir, fjaðrablóð, hljóðkútai
púströr o.fl. varahlutir
j margar gerðir bifreiða.
Bilavörubúðin FJÖÐBIN
Laugavegi 168. — Simi 24180.
Bezt að auglýsa
í Morgunblaðinu
• Cybulsky
Vegna fyrirspurnar hér 1
dálkunum um það, hvort pólski
kvikmyndaleikarinn Zbigniew
Cybulsky, sem lék í myndinni
„Att alska“, er hér var sýnd
fyrir stuttu, sé látinn, hefur
Velvakanda verið send úrklippa
úr dönsku blaði. Þar er skýrt
frá því, að hann hafi látizt 8.
jan. sl. í borginni Breslau í
Schlesíu, þegar hann reyndi að
stökkva upp í hraðlestina til
Varsjár, sem komin var á
nokkra ferð. Hann varð 41 árs,
og er það því ékki rétt, sem í
efnisskránni hér stóð, að hann
væri „nú 37 ára gamall“.
í hinni dönsku grein eru tald
ar upp ýmsar kvikmyndir, sem
Cybulsky lék í, svo sem Aska
og demantar, Kanal, Næturlest
in. Sagt er, að hann hafi verið
orðinn eins konar pólskur
James Dean að lokum, hold-
tekja hinnar órólegu og rót-
lausu æsku kommúnistaríkj-
anna í Ausfcur-Evrópu, sem eigi
sér enga lífsskoðun nema e.t.v.
nihilsma. Á ferðum sínum á
Vesturlöndum hafi hann orðið
vinsæll meðal listamanna og
rithöfunda, þar sem hann hafi
verið laus við þá formlegu og
varkáru framkomu, sem ein-
kenni oft útsenda menningar-
sendiherra járntjaldsríkjanna.
• Tannviðgerðir í
barnaskólum
„Barnakarl í Sólheimum"
skrifar:
„Velvakandi góður.
Vegna skrifa í dálkum þínum
um „fjárplógstarfsemi“ tann-
lækna, hefur rifjazt upp hjá
mér einn þáttur þjónustu þeirra
sem borgin kostaði þ.e. tann-
viðgerðir í barnaskólum. Mörg
um mun enn í ferisku minni,
þegar þessi þjónusta fór út um
þúfur.
Ástæðurnar, sem lágu til
þeirra umskipta, skulu ekki
raktar hér, en málið er senni-
lega báðum aðilum til skamm-
ar, og það sem verra er, mörgu
barninu til varanlegs tjóns.
í öllum barnaskólum borgar
innar er hópur barna, sem bet-
ur fer ekki mjög stór, en þó
hópur barna, sem eiga foreldra,
sem af einhverjum ástæðum,
(„fátækt", sinnuleysi, drykkju-
skap eða einhverri viðloðandi
óreglu), geta ekki komið börn-
um sínum til tannlæknis.
Það er tilgangslaust að rétta
þessum börnum miða eftir
„tannskoðun“ í skólanum. Sá
miði er ekki til annars en að
undirstrika enn befur aumingja
hátt foreldranna í augum barns
ins, einkum ef það er stálpað.
Þessi börn eru fleiri en ó-
kunnugan grunar. Spyrjið
kennara og skólastjóra.
Það má skella skuldinni á
foreldra barnanna, sem er rétt,
en ástandið breytist ekki. Þörf
in er sú sama. Það er skortur
á raunsæi að ætla foreldrunum
framkvæmdir.
Þessum börnum þarf að
hjálpa, og þetta er bara eitt
svið. Hver getur hjálpað þeim,
lesandi góður? Eflaust margir.
Vilja tannilæknar skipuleggja
þessa hjálparstarfsemi í sam-
ráði við skólana og láta sér
nægja sem greiðslu þann hélm-
ing, sem borgin þegar er reiðu
búin að greiða? Eða eigum við
að láta fræðsluyfirvöldum eft-
ir Vandann?
Barnakarl i Sólheimum".
• Einkennilegir erum
við íslendingar
„Velvakandi.
Hefur þú tekið eftir því, hvað
við íslendingar erum bráðlátir
á ýmsum sviðum? Menn, sem
annars geta verið og eru yfir-
leitt rólegheitarmenn. Ég ætla
að minnast á nokkur atriði,
þessari hugdettu minni til stuðn
ings, atriði, sem koma mér í
hug, en eru alls ekki tæmandi
sannanir fyrir þessari stað-
reynd.
1. Þegar „landinn" ætlar að
skemmta sér, þykir í mörgum
tilfellum æskilegt (enda nauð-
syn) að fá sér eina „bokku" til
halds og trausts. Þegar þessi
bokka er opnuð, er tími oft svo
naumur, að ekiki gefst tóm til
að opna hana eftir hinum oft-
ast auðveldu leiðum, sem fram-
leiðandi hefur af mikilli hug-
vitssemi ákveðið svo að oft er
tappanum ýtt niður í flöskuna
og er þar eins og illa gerður
hlutur þann oftast stuttan tíma
sem það tekur að tæma innihald
ið — þrátt fyrir tappann, sem
veldur nokkurri truflun á tæm
ingu.
2. Það má telja til undantekn
inga, ef nútíma íslendingur hef
ur tíma til að lesa stuttan leiðar
vísir, sem oftast fylgir hvers
konar tækjum, bæði til heimilis
nota og á öðrum sviðum. Þetta
er talinn óþarfi og ekki farið
að rýna í leiðarvísinn, fyrr en
eitthvað þykir ábótavant.
3. Það má telja til urtdanfcekn
ingar eða tilviljunar hvort -ein-
dós, hvort sem hún inniheldur.
mjólk, ávexti eða annað, sé
opnuð í þann enda, er áletrun
bendir til að til sé ætlazt, held-
ur eins og hún snýr, þegar hún
kemur í hendur þessa bráðláta
fólks, — myndir og lesmál á
hvolfi.
4. Iðnaðarmaður tekur oft
járnbút eða eitthvað tiltækt til
þess að nota sem hamar í stað
þess að ná í heppilegt og rétt
áhald, þ,e. hinn alþekkta ham-
ar, sem oftast er tiltækur í seil
ingar-fjarlægð.
Ég er ekki að segja, að þessi
tilfærðu dæmi skipti miklu
máli, en þó virðist mér, að það,
sem hér er átt við, bendi til
einhvérs, sem .mér geðjast ékki
að og sparar sjaldnast tinía í
raunveruleikanum, tíma, sem
allir virðast hafa of lítið af.
Það er oftast fljótlegra að opna
flösku með eðlilegum hætti en
að rífa tappann og ýta honum
niður eftir alls konar tiltektir
við að reyna að slá hann upp
með hressilegum höggum á
botn flöskunnar.
Sama gildir um dósamat.
Botninn er sjaldnast aðgengi-
legri en hið raunverulega lok
og lítið átak að snúa dósinni í
hendi sér til þess að botninn
snúi niður.
Það að lesa ekki leiðarvísi,
sem framleiðandi telur nauðsyn
legan, veldur hins vegar oft
stórtjóni, og þegar iðnaðarmað-
ur grípur til næsta hlutar til
þess að nota sem verkfæri, er-
um við komnir út í fúsk, eða
aftur í steinöld.
Elliði“.
Ljósmóður
vantar í Seyðisfjarðarumdæmi 1. maí næstkomandi.
Umsóknir sendist undirrituðuni, sem gefur nánari
upplýsingar.
Bæjarstjórinn í Seyðisf jarðarkaupstað.
Snyrtidömur
• Auglýst eftir
einkaritara
Bréfritari skrifar:
„Þar sem ég um langt skeið
hef verið bréfritari. lít ég oft
á a-uglýsingar þar sem óskað ei
eftir bréfritara eða einkaritara,
og nærri alltaf verð ég jafn
hissa á því hvernig- auglýst er.
Nýlega var til dæmis auglýsing
í blaði yðar, þar sem „Stórt
þjónustufyrirtæki í Reykjayík1*
vill ráða „fullfærann einkarit-
ara“. Auglýsingin var löng, og
þar stóð m.a. þessi setning:
„Viðkomandi þarf að hafa fullt
vald á vélritun á íslenzku og
ensku og helzt að auki hraðrit-
un eða „speed writing“.“
Mér finnst það liggja í augum
uppi, að „fullfær einkaritari"
hafi „fullt vald á“ vélritun á
móðurmálinu og einu erlendu
máli að minnsta kosti. Hrædd
er ég um að það þýddi lítið að
sækja um einkaritarastarf utan
lands, ef maður ekki væri van-
ur bréfaskriftum á að m.k.
tveimur til þremur tungumál-
um og hraðritun á viðkomandi
málum.
Svo er það hraðritunin. Það
kemur tæplega fyrir, að það sé
tekið fram í auglýsingum á
hvaða máli eigi að hraðrita.
Allir, sem til þekkja vita að
sjálfsögðu að maður verður að
læra hraðritun á hverju máli
fyrir sig. Þó stúlkan hafi t.d.
verið á verzlunarskóla í Eng-
landi og lært enska hraðritun,
þá getur hún ekki hraðritað á
íslenzku, án þess að læra það
sérstaklega.
Það kann að vera að mörg
fyrirtæki skrifi aðeins á en-sku
til þéirra landa, sem þau skipta
við, en þá væri líka rétt að taka
það fram í auglýsingu eftir
bréfritara, að hann þurfi að
kunna enska hraðritun.
Stundum er lika auglýst eftir
bréfritara og aðeins tekið fram,
að viðkomandi þurfi að hafa
stúdentspróf, en ekkert minnzt
á að hann hafi neina sérmenrnt
un eða þekkingu á starfinu.
Mig hefur oft furðað á þess-
um auglýsingum og verið að
velta því fyrir mér, hvort þetfca
sé aðeins fljótfærni hjá þeim,
sem óska eftir að ráða bréfrit-
ara, eða hvort þeir viti ekki
betur. Það skal þó viðurkennt,
að sumir atvinnuveitendur taka
það skýrt og skilmerkilega fram
hvers er óskað í væntanlegu
starfi, en ég held mér sé óhætt
að segja, að þeir teljist frekar
til undantekninga.
Reykjavík, 8. febr. 1967
Bréfritari".
Páskaferðin
10 dagar í Torre-
molinos hitium fræga
skemmtana- og bað-
strandarbæ á SÓLAR-
STRÖND SPÁNAR.
Til leigu nú þegar húsnæði fyrir snyrtistofu á 2. hæð
í verzlunarsamstæðu í Kópavogi. Hárgreiðslustofa
við hliðina. — Upplýsingar gefur Haraldur Einars-
son, í síma 41611.
Bezta loftslag í Evrópu. 4 dagar í LONDON
á heimleið. — Síðustu forvöð að tryggja
sér far.
Ferðaskrifstofan ÚTSÝN
Austurstræti 17.