Morgunblaðið - 20.06.1967, Blaðsíða 28

28
MORÖUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 20. JÚNÍ 1067.
EFTIR
KRISTMANN
GUÐMUNDSSON
sem engill gengi við hlið hans
og umvafði hann dýrð sinni.
Miro K'ama skyldi vel hugar-
ástand hans, og brosti stundum
1 laumi, þegar Ómar var utan
við sig og svaraði tali hans út
1 hött. „Þú átt eftir að sjá og
reyna margt, sem mun koma þér
á óvart,“ mælti hann hógvær-
lega og lagði hönd á öxl vínar
síns.
III.
Þegar málum var skipað á
hnettinum Ómanan hélt stjörnu-
skipið innar í sólkerfið, en þar
voru þrír hnettir er rannsaka
þurfti. Reyndust þeir allir mjög
heitir, vaxnir burknaskógum, og
var dýralíf á frumstigi, en vit-
verur engar.
Var þá aftur haldið út í geim-
inn. Sagði Miro Kama að nú
yrði farþegunum gefinn kostur
á að skoða jarðstjörnur, er
byggðar væru lífverum sem
ekki höfðu þróast í súrefnislofts
lagi.
Skipið var alllengi í geimþyt,
og notaði ómar Holt tímann til
þess að skoða sig um í því. En
það var ekkert áhlaupaverk, því
að þetta var í rauninni stærðar-
borg, með miklum fjölda íbúa.
Þar voru margskonar skólar. og
í þeim kennd hin furðulegustu
fræði, en einkum þó allt sem við
kom lífi og sögu sólnahverfisins.
Fór kennslan aðallega fram með
kvikmyndasýningum. en einnig
var miklu efni þrýst inn á heila
nemendanna í dásvefni. Sérstak
ur skóli var fyrir farþegana, er
voru um tvö hundruð að töiu.
Var margur kvistur kynlegur
þeirra á meðal, og hafði Ómar
hið mesta yndi af að kynnast
þeim. Hann átti nokknum sinn-
um tal við manninn frá Satúm-
usi, er hét Kallíe. Var sá hvít-
ur á hörund, en dökkhærður,
hár vexti og hinn gjörfilegasti,
mildur í fasi og mjög geðfelld-
ur. Sagði hann Ómari svo frá,
að bróðir hans hefði dvalizt um
tíma á Jörðinni, og haft sam-
band við allmarga menn í Suð-
ur-Ameríku.
í farþegahópnum voru menn
af ýmsum litum og stærðum
allt frá metersháum Hratörum,
til risavaxinna Dúmímanna, en
al'lir voru þeir í mannsmynd,
þótt sumir hefðu sex fingur, en
aðrir fjóra, og andlit nokkurra
væri talsvert frábreytt því, er
Ómar hafði vanizt.
Danó, foringi árásarsveitar-
innar, varð góður kunningi
hans, og Ómar rak í rogastans
er þessi maður, sem átti heim-
kynni sín á jarðstjörnunni Lai.
þrjúhundruð ljósár frá Jörð, fór
að tala við hann á ágætri ís-
lenzku. „Einn af mínum beztu
vinum er einmitt frá landinu
þínu,“ sagði Danó. „Hann á
heima á hnetti mínum og er
giftur eins og þið nefnið það.
stúlku af mínum kynþætti. Hanr
er í miklu afhaldi hjá okkur, og"
hefur fengið leyfi tii að dveljast
þar ævilangt."
Það kom í ljós að maður þassi,
sem hét Ingi Vídalín, hafði ver-
ið kennari Ómars í gagnfræða-
skóla á íslandi, og þótti honum
þetta því mikil tíðindi.
COSPER

©PIB
COPIMNMiH
— Hann var seinn til máls, en nú finnst mér spurningin: Hve-
nær lærir hann að þegja?
Þegar skipið var tekið úr geim
þyt, var það að nálgast mikla,
silfurhvíta sól. Míró Kama var
þá staddur hjá Ómari, og sagði
hann honum að allar jarðstjörn-
ur þessa sól'kerfis væru umiukt-
ar gufuhvolfi, er í stað súrefn-
is hefði efni það er á ensku
væri nefnt dhlorine. „Við getum
ekki lifað í því andrúmlofti, og
verðum því að taka með okkur
súrefnisgeyma og klæðast sér-
stökum búningum, ef við lend-
um á hnöttunum. En þarna er
víða háþróað fólk, góðar og göf-
ugar manneskjur, í likri mynd
og við, enda eru þær meðlimir
Hnattsambandsins og hafa látið
þar m- ■"'tt af sér leiða.“
S staðar skammt
frá j .j einni, er blikaði
í hvítu ljósi silfursólarinnar og
var fögur álitum. Var nú far-
þegunum fenginn allur nauðsyn
legur útbúnaður, til þess að
lenda á tinettinum, og var hanr,
dálítið mglamalegur. Fötin
voru ai=„ jiiega loftheld, sterkir
plasthjálmar um höfuð, og stór
súrefnisgeymir spenntur á herð-
ar. Var farið í fjölda diska niður
í gufuhvolfið, allt að fimm þús-
und fetum frá yfirborðinu, og
síðan svifið hægt yfir lönd og
höf.
Geimfararnir lokuðu nú hjálm
um sínum og stigu út. Varð þeim
fyrst fyrir að litast um í lysti-
garðinum ,en gróður var þar all-
ur talsvert frábrugðinn því er
gerðist á súrefnishnöttum. Trén
voru hávaxin, með hvítum stofn-
um, en lauf þeirra ljósblátt, báru
þau blóm og ávexti samtímis,
og var hvorttveggja með Ijós-
um fjóluroða. Grasið var einnig
blárjótt, og bar mikið á punti,
sem var alsettur litlum, bláhvít-
um blómum, er virtust þakin
hélu, og glitruðu í fannhv.íu
sólskininu.
Á tröppum hússins stóð fyrir
mannlegur, hvítklæddur maður,
og tvær konur í ljósum skykkj-
um. Gen.gu geimfararnir til móts
við hann, en hann steig niður
tröppurnar, ásamit konunum, og
staðnæmdist á neðsta þrepinu.
Bar hann hægri hönd að enni
sér og hneigði sig Mtið eiit í
kveðjuskyni.
„Þetta er sjálfur konungur-
inn,“ hvíslaði Míró Kama að
ómari — en hjálmarnir voru
þannig gerðir að jafnvel hið
minnsta hljóð heyrðist í gegnum
þá. „Reyndar er hann hér nefnd
ur æðsti þjónn og ber það nafn
með réttu. Hann ríkir yfir aliri
plánetunni, því ihér er aðeins ein
þjóð, og er orðinn um það bil
þúsund ára gamall, en fólk þeta
nær mjög háum aldri. Eigin-
kona hans stendur honum við
hægri hlið, en dóttirin til
vinstri. Hún er einnig mörg
hundruð ára gömul, þótt hún líti
ekki út fyrir það.“
Ómar Holt starði á hina kor,-
unglegu fjölskyldu og undraðist
mjög það er hann hafði heyrt
um aldur Ihennar. Þessar mann-
eskjur voru allar unglegar og
myndi hann hafa giskað á að
konungurinn væri í mesta lagi
fertugur. En göfugmannlegur
var hann ásýndum, góðleiki og
alvara í yfirbragði hans, og
framkoman hógværleg. Silfur-
hvítt hár féll í lokkum á herðar
honum, ennið var hátt, augun
stór, ljósblá og fögur, nefið beint
og noótkuð mikið, hakan sterk-
leg, en munnur frekar lítill og var
irnar þunnar. Ekki óx honum
skegg, né heldur þegnum hans.
Hörundið var fölhvítt, en mað-
urinn þó hraustlegur, og sem
heiðríkja yfirsvip hans. Drottn-
HREIIMAR
léreftstuskur (stórar) kaupir
prentsmiðjan
Sumarpeysur
Vorum að taka upp mjög fallegar og
ódýrar JAPANSKAR SUMARPEYSUR
í mörgum litum — 2 gerðir.
Verð frá 275

(•M.llll.M.lM,
•HilllllllUlllll
MMIMIIillliin
•....>11111.l|(t,
Miklatorgi — Lækjargötu 4.
Sænskír pinnastdlar

Eigum fjölbreytt úrval
af sænskum pinnastólum
í eldhús, stofur,
einstaklingsherbergi
og barnaherbergi.
Lítið inn, f>egar
þér eigið leið
um Laugaveginn.
^HÚSGAGNAVERZLUN KRISTJÁNS SIG6EIRSSQNAR HF. LAU6AVEG115, SÍM115879^/