Morgunblaðið - 12.08.1967, Síða 3

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 12. ÁGÚST 1967
3 ^
Heimsótti Háskólann og sðfn
STAKSTEIMAR
— Haraldur ríkisarfi
INEorðmanna í heimsókn
degisverð í boði utánríkisráð-1 væri Háskóla Islands sérstök
herra í Átthagasal Hótel Sögu í ánægja og virðing að hann heim
gær, en klukkan 16 hófst heim- sækti skólann og minnti hann á
sókn hans í Háskóla íslands. Há- | það að faðir hans, Ólafur kon-
„EF bila hendur,/er bættur galli:
/ef merkið stendur,/þótt mað-
urinn falli“.. Þannig hljóðar þýð
ing Matthíasar Joc'humssonar á
kvæði Per Sivle um Þórð Fóla-
son, en þessar ljóðlínur eru meitl
aðar á frummálinu á háa stuðla
berg.ssúlu á grafreit Norðmanna
í Fossvogskirkjugarði. Harald-
ur ríkisarfi lagði blómsveig á
minnisvarðann í gærmorgun um
kl. 11.
Allmargt Norðmanna hafði
safnazt saman við grafreitinn áð
ur en ríkisarfinn kom. Veðrið
var gott, milt, bjart en sólar-
laust. í föruneyti ríkisarfans
voru sendiherrar Noregs og ís-
lands í báðum löndunum, Mykle-
bost og Hans G. Andersen, Agn-
ar Kl. Jónsson, Páíl Ásgeir
Tryggvason og tveir einkennis-
klæddir menn úr norska hern-
um.
Strax og rikisarfinn var kom-
inn að minnisvarðanum tók
hann lítið blað up úr vasa ,sín-
um og hélt smá ræðu. Haraldur
var klæddur búningi sjóliðsfor-
ingja, brúnn og útitekinn.
í upphafi máls síns sagði Har-
aldur, að hann gleddist yfir því,
að fá tækifæri til þess að koma
að minnisvarðanum og hann
kvaðst þakklátur íslenzkunt yf-
irvöldum fyrir tillitssemi þeirra,
er þau gerðu ráð fyrir lítilli at-
höfn í kirkjugarðinum. Hann
bað viðstadda að minnast lát-
inna landa sinna, sem farizt
hefðu í stríði — íátið lífið fyrir
Fyrir utan Háskóla íslands í gær. Frá vinstri eru: Capt. Pran, fylgdarmaður ríkisarfans,
Haraldur ríkisarfi, Ólafur Björ nsson, Myklebost, sendiherra, herra Ásgeir Ásgeirsson forseti,
Ármann Snævarr, rektor og dr. Gylfi Þ. Gíslason, menntamálaráðherra.
frið okkur til handa, eins og
hann komst að orði.
Því næst lagði Haraldur rík-
isarfi blómsveiginn og á eftir
varð minútuþögn og heilsaði rík
isarfinn að hermannasið. Að svo
búnu var gengið aftur til bifreið
anna, en í fararbroddi var bor-
inn norski fáninn.
Haraldur ríkisarfi snæddi há-
skólaráð og rektor Ármann
Snævarr tóku á móti hinum
tigna gesti. Var fyrst gengið í
Hátíðasalinn og hann skoðaður.
Því næst var kapellan skoðuð,
en loks var glasi lyít í kennara-
stofu skólans og ríkisarfinn ’boð
nn velkominn.
Ármann Snævarr, rektor hélt
þar ræðu. Sagði hann, að það
f Þjóminjasafninu. Dr. Kristján Eldjárn sýnir Haraldi gripi safnsins. Herra Ásgeir Ásgeirs-
son stendur hjá.
ungur, hefði tvisvar gert það.
Fyrst sem ríkisarfi en síðar sem
konungur. Kvaðst hann vonast
til þess að heimsóknin yrði til
þess að treysta sambandið milli
hins akademíska Noregs og aka-
demíska íslands, til þess að
tryggja vináttu þessara frænd-
þjóða.
Haraldur ríkisarfi dvaldist í
Háskóla íslands í 45 mínútur, en
að því búnu gekk hann ásamt
fylgdarliði að Þjóðminjasafni ís
lands. í fylgdarliði ríkisarfans
voru forseti íslands, herra Ás-
geir Ásgeirsson, og menntamála
ráðherra, dr. Gylfi Þ. Gíslason,
en hann var fylgdarmaður Har-
alds í gær. Einnig voru í fylgd
með ríkisarfanum sömu menn
og fylgdu honum að minnisvarð
anum um morguninn.
Á tröppum Þjóðminjasafnsins
tók á móti hinum virta gesti dr.
Kristján Eldjárn og leiðsagði
hann honum um safnið. Því næst
var gengið upp á efri 'hæð húss-
ins til þess að skoða Listasafn
íslands og tók dr. Selmia Jóns-
dóttir þar á móti Haraldi. Heim-
sóknin í safnhúsið tóik um hálfa
aðra klukustund, en að því búnu
hélt ríkisarfinn til ráðherrabú-
staðarins við Tjarnargötu.
Klukkan 19.30 í gærkvöldi var
síðan kvöldverður í norska
sendiráðinu.
Gengið úr Iláskólanum til safnhússins.
í Listasafni íslands í fylgd með dr. Selmu Jónsdóttur. Á bak
við er mynd eftir Þorvald Skúlason.
Heimsókn Haralds
Móttökur þær, sem Haraldur
Noregsprins hefur fengið hér
sýna svo ekki verður um villzt
að aufúsugestur er hér á ferð.
Alþýðublaðið ræðir um heim-
sóknina í ritstjórnargrein í gær.
Segir þar m.a.:
„Haraldur krónprins er hing-
að kominn í opinbera heimsókn
sem fulltrúi norsku þjóðarinnar.
íslendingar bjóða hann velkom-
inn og fagna því, að heimsókn
hans er enn einn. vottur um náið
samband þjóðanna.
Vináttutengsl okkar við Norð-
menn eru með þeim hætti, að
hver íslendingur finnur til
þeirra, ef hann fær tækifæri til
samanburðar við aðrar þjóðir.
Þá þarf ekki fræðilegar útskýr-
ingar — við eigum ótal margt
sameiginlegt, skiljum hvorir
aðra. Þetta er hinn mikli sögu-
legi arfur eins og hann kemur
fram í daglegu lífi tæplega 1100
árum eftir að Ingólfur sigldi til
íslands.
Náið samstarf hlyti þó að vera *
milli fslendinga og Norðmanna,
þó ekki væri sameiginleg for-
saga, frændsemi að Iangfeðga-
tali og menningararfleifð. Því
veldur nágrennið, — enda ger-
ist nú skemmra og skemmra
milli landanna með samgöngu-
tækni nútímans“.
Góð heimsókn
Tíminn ræðir einnig um heim-
sóknina undir ofanritaðri fyrir-
sögn. Þar segir:
„fslendingar telja Norðmenn
sér skyldasta allra þjóða. Sterk
bönd og frændsemi hafa tengt
þessar þjóðir saman. Það er ósk
íslendinga, að þau tengsl megi
varðveitast og styrkjast. Þess
vegna fagna þeir innilega Har-
aldi ríkisarfa, er hann kemur í
opinbera heimsókn til íslands.
Þótt íslendingar hafi kosið sér
lýðveldisformið, skilja þeir vel
konungshollustu Norðmanna.
Hún tengir þá við forna frægð-
arsögu þeirra. Norðmenn hafa
líka verið sérstaklega heppnir *
með konunga sina síðan þeir
endurreistu konungsstólinn. Það
gerir heimsókn hins norska ríkis
arfa enn ánægjulegri, að hann
þykir maður vænlegur til að
fylla vel sæti afa síns og föður,
en framkoma þeirra á stríðsár-
unum varpaði ljóma á Norður-
lönd“.
Sveitafélög
Að undanförnu hefur verið
unnið geysimikið starf til undir-
búnings að sameiningu sveitar-
félaga hér á landi. Visir ræðir
það mál í gær, og segir m.a.:
„Innan við 200 íbúar eru í um
það helmingi hreppa hér á landL
Liggur í augum uppi, að sveitar-
félögin af þeirri stærð eru afar
vanmáttug til hinna mörgu «
verka, sem krafizt er af þeim.
Hagurinn af sameiningu sveitar-
félaga er margþættur. Stór sveit-
arfélög eru sterkari en lítil sveit
arfélög. Kostnaður og áhætta
dreifast á fleiri herðar, og ýmis
verkefni, einkum í skólamálum,
verða stórum sveitarfélögum síð-
ur um megn. Nú er það að verða
algengt, að hreppar vinni saman
að ýmsum málum, t.d. byggingu
skóla, og mundi framkvæmd
slíkra mála verða auðveldari við
sameiningu sveitarfélaganna.
Stór sveitarfélög geta ráðið sér
fasta starfsmenn og þurfa ekki
að byggja á íhlaupavinnu odd-
vita. Meiri líkur eru á, að hæfir
menn veljist til starfa í stjórn- ^
um stórra sveitarfélaga en
smárra. Sveitarfélög geta frekar
komið sér upp sérhæfu og
tæknimenntuðu starfsliði, ef þau
eru stór, og þaú geta þá frekar
hagnýtt sér vélakcst og tækni-
búnað. St'r sveitarfélög geta
miklu frekar en smá tryggt sér
virka læknisþj 'nustu. Þannig
má Iengi telja, en loks má nefna,
að samgöngur eru viðast hvar
orðnar svo g'ðar, að fjarlægðir
hindra ekki sameiningu sveitar-
félaga í st rum stil“.