Morgunblaðið - 24.09.1967, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 24. SEPT. 1967
MAGNÚSAR
SKIPHOITI 21 SÍMAR 21190
eftirlokun simi 40381
LITLA
BÍLALEIGAN
Ingólfsstrætl 11.
Hagstætt leigugjalð.
Bensín innifalið í leigugjaldi.
Sími 14970
BÍLALEIGAN
- VAKUR -
Sundlaugaveg 12. Simi 35135.
Eftir lokun 34936 og 36217.
—'B/IA. l£fSA /T
RAUOARARSTfG 31 SÍMI 22022
Flest til raflagna:
Rafmagnsvörur
Heimilstæki
Útvarps- og sjónvarpstæki
Rafmagnsvörubiiðin sf
Suðurlandsbraut 12.
Sími 61670 (næg bílastæði).
GRÆNMETIS-
MARKAÐUR
VEIZLU
MATUR
Heitur og kaldur
SMURTBRAUÐ
OG SNITTUR
Sent hvert sem
óskað er, simi 24447
ig Atvinnugrein
Velvakanda
„Svartálfur" skrifar:
„Kæri Velvakandi!
Við Islendingar höfum
yndi af að rífast, eins og þú
hlýtur að vita manna bezt, þar
sem þú ert eini maðurinn á
landinu, sem hefur atvinnu af
rifrildi fólks. Þér skrifa allir
um þrætuefni sín, hin háfleyg-
ustu sem hin smávægilegustu.
Eitt virðiast menn þó vera
nokkum veginn sammála um:
Það er að ákveða, hvert eigi
að vera aðal-rifrildisefnið í
landinu hverju sinni. Sá, sem
lesið hefur dálka þína öll und-
anfarin ár (og dálka Víkverja
þar á undan), getur séð, hvert
hefur verið eftirlætis-þrætumál
almennings á hverjum tíma.
Þetta er auðvitað stórfróðlegt
fyrir þjó’ðfélags- og sagnfræð-
inga framtíðarinnar.
★ Hrikaleg tillaga
Nú er ég satt að segja orð
inn leiður á öllum þessum rifr-
ildisgörpum og nöldurseggjum.
Ég kem kannske rólegur og í
góðu skapi inn í rakarastofu,
en þegar ég fer út, er ég orð-
inn heitur af æsingi út af
hægri-eða-vinstri-akstri, Kefla-
víkursjónvarpinu, Bahaí-trú,
útvarpskommunum, mjólkur-
hyrnunum og öðrum ámóta
merkilegum málum. Alls konar
mál, sem ég hef hingað til lát-
ið mig engu skipta, gera mig
illan í skapi, bara af því að
fólk hefur ákveðið, að nú skuli
um þau rífast, og þú veitir því
dyggilega aðstoð með því að
birta bréf þess.
Geri ég það nú að tillogu
minni, að forvígismenn rifr-
ildisseggja í helztu deilumal-
um verði fluttir í útsker til
vikudvalar, þar sem þeir geta
síðan rifizt í ró og næði án þess
að trufla okkur hina. Nefni ég
til dæmis vini og óvini K-sjon-
varpsins, Bahaí-trúarmenn og
rétttrúnaðarklerka, biskupa og
spíritista, útvarpsmenn og sjón-
varpsmenn, mjólkursamsölu-
menn og húsmæður, kartöflu-
kónginn og formann Neytenda-
samtakanna, Pétur sjómann og
Pétur regluboða Sigurðsson,
séra Árelíus og hægriaksturs-
nefndina. Æskulýðsfylkinguna
og Varðbergsmenn, Austra og
Kára, Benedikt frá Hofteigi og
Arnór Sigurjónsson, Baksíðu-
menn Alþýðublaðsins og kvik-
myndagagnrýnendur Morgun-
blaðsins, Homeygla og bíó-
stjóra, Landsprófsnefnd og
kennarana, sem kærðu, o. s. frv.
Mætti segja mér, að slíkt garg
yrði á eynni, að Vitamálaskrif-
stofan gæti sparað sér þar
hljóðvita. Þegar í land kæmi,
yrðu rifrildisgarpamir þegjandi
hásir um nokkurn tíma og von-
andi búnir að tæma sig fyrir
lífstíð.
1 von um birtingu,
Svartálfur".
Lambið á blóð-
vellinum
Kristín M. J. Bjömson
skrifar Velvakanda eftirfarandi
bréf með ofanritaðri fyrirsögn:
„Það er raunasaga, sem ís-
lenzkum sjónvarpsnotendum
var boðið upp á s.l. mánudags-
kvöld. Lítið, saklaust lamb leit-
ar að mó’ður sinni innan um
dauða skrokka, þefar og jarmar.
Sjálfsagt hefir það fundið höf-
uðið af móður sinni meðal
hinna mörgu, blóðugu hausa,
sem það rannsakaði.
Þetta var svo átakanleg sjón,
að bæði mér og fleirum full-
órðnum óaði við að horfa á
slíka sýningu, hváð þá yngstu
borgurunum.
Lítið lamb minnir mig alltaf
á lítið barn, og víða í trúarbók
kristinna manna er lambið lát-
ið tákna sjálfan frelsarann:
„Sjá það guðs lamb, sem ber
burt heimsins syndir“.
Finnur íslenzkt sjónvarpsráð
ekkert, sem er meira mennt-
andi og göfgandi til þess að
sýna íslenzkri æsku en lítið,
varnarlaust lamb, sem menn-
irnir eru að kvelja?
Grindhvaladrápið er líka ljótt
að sýna, enda óþarfi. Þótt
frændur okkar, Færeyingar, af
illri nauðsyn ef til vill hafi
orðið að deýða þessi varnar-
lausu dýr, með svona frumstæð-
um aðferðum, sér til framfæris,
áður fyrr hefir þeim varla þótt
gaman að því. „Neyð er enginn
kaupmaður", og ég hygg, að
Færeyingar nútímans séu að
hætta að þurfa að slátra svona.
Hvað sem því líður, hefði
verið nær að sýna okkur Ólafs-
vökudans þeirra, eða eitthvað
annað fallegra en þetta.
Það er dálítið hlálegt að taka
af okkur Keflavíkursjónvarpið,
undir því yfirskini að það flytji
okkur ljótar myndir og vera
svo ekki hótinu betri sjálfir.
Jg Tillögur til íslenzka
sjónvarpsins
Ann.ars eir ég ein atf þeim,
sem ekki get síkilið, hvers
vegna verið er að banna fólki
að horfa á KefilavSkursjónivarp-
ið. Það minaiir óþægilega á ein-
ofcunina gömlu, nú er hún ekiki
dönsk, heldur íslenzk.
Keflavíkursjónvarpið hefir
haft marga góða þætti á sfcrá
sinni, suma ljóta líka, en sízt
Ijótari en margt sem það ís-
lenzkra hefir borið á borð fyr-
ir þjóðina, og þetta í gær-
kveldi var með því ljótara, að
ógleymdum moirð- o>g alls fcon-
ar glæpasögum
Er leiðimLegt að þurfa að
rifja upp, er íslenzka sjónvarp-
ið hóf starf sitt með því að
sýrna sögu af manmi, sem var
að reyna að „fcála. fconu sinni.“
Er siikt menniingarstarfsemi?
Sjómvairpið þarf að fcoma
með miíklu meira af siiðferðis-
bæta.ndi þáttum; af nógu er að
taka í „iandi sagnanma". Fögr-
um sögum og menntandi frá-
sögmum. Við eigum svo mifcið
af fallegum, göfgandi stoáld-
skap, eims ag t.d. leikritið
„Tengda.mömmu“, eftir Krist-
ín.u Sigfúsdótfur og „Gestd"
eftir sama höfu.nd, lesið upp
eða breytt í leikr.itsform. —
Ævar Kvaran gæfi gjört það.
Hann kemur alltaf með eitt-
hvað fa.llegt og þarft.
Ég tek aðeins smádæmi af
handalhófi, en margit fleira
mætti upp teljas sem hefir göfig
andi og bætandi álhrif á sóla-r-
l'ífið.
En þannig eiga emnnángar-
bókmenntir að vera. Það þarf
sizt að toernma það neiikvæða,
það ljóta, það skaðlega. Á móti
því á einmitt menningin að
vimna.
Með þöfck fyrir birtingunina.
Kristín M. J. Björnsson.“
• Meint ill meðferð
hrossa
„ht.“ skrifar vegna hréfa dr.
Stefáns Einarssonar:
„Brestiur dr. Stefán Einarsson
sannanir til þess að tala um úti
gangshross í Skagafjarðar- og
Húnavatnssýslum? Hér skal til-
fært eitt atriði: í desember í
fyrra tók fyrir jörð í þessum
sýslum og reyndar víðar í lang-
an tíma (sennilega 2-3 vikur).
Urðu þá hrossiabændur mjög
skelfdir, áttu endá engin af-
gangshey fyrir útigangshross.
Margir rátou þá hross sín sam-
an og slátruðu þeim, sem verst
voru farin. Komust þá hryssur
niður í 70 kg (eðlileg þyngd
a.m.k. 150-180 kg.). Síðan brá
til þíðviðris, og 'búnaðarmála-
stjóri siagði í dagblaði, að
ástandið hefði verið orðið al-
varlegt, þegar blessaður blot-
inn kom. Svo var ekki fleira
talað eða gert.
í landslögum er bænd-um
fyrirboðið að setja á fleiri
gripi en þeir hafa hús. og hey
fyrir. Hvers vegna eru þá til
útigangshross? Hross, sem
aldrei hafa í hús komið, né
gefin heytugga og líðla oft al-
gjöran skort vikum saman á
vetrum? Eru þessi lögbrot þá
orðin helguð af hefð? Þetta er
tvímælalaust það dýravernd-
unarmál, sem hæst ber í dag.
En þá erum við aðeins minnt
á að gefia smáfuglunum. Marg-
undirritaðar áminningar um
meðferð og slátrun sauðtfjár
eru þakkarverðar, en hvers
vegna er ekki hafin herferð
gegn níði á hrossum norðan-
iands?
Hafi dr. Stefán þökk fyrir að
hefja máls á illri meðferð
hrossa.
ht.“.
ig Sjónvarpsmálið
út af dagskrá —
að sinni a. m. k.
Velvakanda hafa nú bor-
izt slík kynstur af bréfum um
takmörkunina á útsending-
um Keflavíkursjónvarpsins, að
ógerningur er fyrir hann að
birta þau öll, — og þó efcki væri
nema hluta þeirra.
Þess vegna hefur Velvakandi
ákveðið að birta ekki fleiri
bréf um þetta mál, — að sinni
a.m.k. Bæði virðist ákvörðun
loks hafa verið tekin um þetta
mál, sem ekki tjóar að mæla í
mót — í biili a.m.k., og svo
verður Velvakandi ætíð að
gæta þess, að dálfcar hans verði
efcki of einhæfir aflestrar,
þannig að of lengi sé fjallað
um sama mál. Þetta mál virðist
hafa komið meira róti á hugi
manna en sjálf eilífðarmálin,
sem stundum hafa lagt alla
dálka undir sig vikum saman,
hvað þá hið síðborma rifrildi
um hægri aksturinn.
Ef marka má bréf þau, sem
Velvakanda hafa nú borizt um
málið, er ljóst, að yfirgnæfandi
meirihluti almennings er tak-
mörkuninni andvígur, — meira
að segja mjög andvígur. Það er
hláíegt, að bæði andstæðiing-
um og meðmælendum K-sjón-
varps liggur mjög þungt orð til
fyrrverandi og núverandi
Alþýðuflokksráðherra vegna
allrar meðferðar máls þessa.
Vera má, að Velvakandi skýri
síðar frá því, hvernig bréfrit-
arar skiptast eftir skoðunum,
en a’ð sinni er þetta mál útrætt
í dálkum hans. (Skrif um önn-
ur sjönvarpsmál eru að sjálf-
sögðu ekki útilokuð).
Stúlka óskast
til afgreiðslustarfa strax.
Matarbúðin, Laugavegi 42. (Ekki í síma).
Málverkasafnarar athugið
Til sölu er glæsilegt olíumálverk af Heklu eftir
Ásgrím Jónsson. Stærð myndar 80x104 cm. Til-
boð sendist Mbl. fyrir fimmtudagskvöld merkt:
„Málverk 130.“
Slátursalan hefst
þriðjudaginn 26. september kl. 1 eftir há-
degi. Inngangur frá Bolholti.
Hafið með yður ílát.
VERZLANASAMBANDIÐ H.F.,
Skipholti 37 — Sími 18560.