Morgunblaðið - 21.04.1968, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 21. APRÍL 196«.
J==*BHJU£/SAN
Raubarársiíg 31
Simi 22-0-22
IVIAGIMÚSAR
SKIPHOLTI21 SÍMAR 21190
eftir lokun simi 40381

Hverfisgötu 103.
Sími eftir lokun 31160.
LITLA
BÍLALEIGAN
Ingólfsstræti 11.
Hagstætt leigugjald
Sími 14970
Eftir lokun 14970 eða 81748
SigurSur Jónsson.
BÍLALEIGAN
- VAKUR -
Sundlaugavegi 12. Sími 3S135.
Eftir lokun 34936 og 36217.
BÍLALEIGAN
AKBRAUT
NÝIR VW 1300
SENDUM
StMI 82347
Sparið fé
og fyrirhöfn
Staðgjald 300 kr. 3 kr. pr.
km.
Bílaleigan BRAUT
Hringbraut 93, Keflavík.
Sími 2210.
Skolphreinsun
Losa um stífluð niðurfalls
rör. Niðursetningu á brunn-
um. — Smáviðgerðir. Vanir
menn. Sótthreinsum að
verki loknu. — Sími 23146.
Lifi frídagarnir!
„Atorkusamur" skrifar:
Miikíð er mér farið að leið-
ast þetta árlega þras um það,
hve páskafríið sé voðalega
langt, og frídagar yfirleitt allt
of margir á landi hér. Ég þyk
ist vinna hörðum höndum,
eins og flest „höldakind" á
fslandi' og eiga því vel efni á
löngu fríi tvisvar á ári (um
jól og páska). Ekkert veit ég
betra en eiga von á nokkrum
samfelldum dögum heima hjá
konu og börnum; þetta er eiins
og bezta sumarfrí, — en það
kemur á þeim tíma ársins, þeg
ar allir eru þreyttir ög hafa
sannarlega gott af að hvíla
sig. Mín reyrisla, eftir að ég
varð sjálfstæður atvinnurek-
andi með fólk í vinnu, er sú,
að allir séu í fítonsfjöri eftir
þessi frí og vinni margfald-
lega betur á eftir en undan.
Vildi ég einhverju breyta, er
það að taka aftur upp þriðja
í jólum, páskum og hvíta-
sunnu, ef það mætti koma á
móti, að minni kröfur yrðu
gerðar til styttingu vinnutím-
ans dag hvern. Svo má bæta
því við, að svona samfelld fri
frá skírdegi að öðrum í pásk-
um gerir mörgum kleift að
heimsækja átthaga sína, —
nú eða jafnvel skreppa til út
landa.
Jólanóttin á
gamlárskvöld?
Mér þótti undarlegt að sjá
tillögu um það í leiðara Tím-
ans, að sumardaginn fyrsta
ætti að flytja á næsta sunnu-
dag á undan eða eftir, — ég
man ekki hvort. Sjá menn
svona mikið eftir einum frí-
degi? Sumardagurinn fyrsti
hlýtur alltaf að verða á
fimmtudegi skv. fornu ís-
lenzku tímatali; að flytja
hann er sama í mínum aug-
um og að flytja jólanóttina á
gamlárskvöld til að spara
kaupgreiðslur. Nei, góðir ís-
lendingar, svona látum við
ekki bjóða okkur. Þá er betra
að leggja sumardaginn fyrsta
hreinlega niður".
Bréf „Atorkusams" er,
lengra, en hér verður látið
staðar numið.
-ár Vitleysur í f jöl-
miðlu nartæk jum
„Gráfeldur“ skrif ar langt
bréf og skammar okkur blaða
menn, auk útvarps- og sjón-
varpsmanna. Hér kemur smá-
kafli:
„Þið segið í Mbl., að fólk
hafi verið gefið saman af séra
Sigurði Hauk / Guðjónssyni.
Því ekki „af séra Sigurð Hauk
Guðjónsson"? Rikisútvarpið
segir alltaf, að einhver hafi
verið „lagður inn á sjúkra-
•hús“, og að farið hafi verið
„á skrifstofu" hins eða þessa.
RITSTJÓRN • PRENTSMIÐJA
AFGREIÐSLA»SKRIFSTOFA
SÍMI 10*100
Smádæmi: Útvarpð sagði 12.
apríl, að selkópar ættu að
fara „ á sjávardýrasafnið í
Björgvin". Þurfið þið að fara
í blaðamannaháskóla, til þess
að hætta þessum einkennilegu
uppáferðum?
A skírdagskvöld var merk-
ur draumur ráðinn í Rikisút-
varpinu, af því að Júpiter væri
„gríski herguðinn. Þetta var
okku a.m.k. sagt í sjálfu Rík-
isútvarpinu. Ekki er ég nú
mjög menntaður, en þó hefi
ég hingað til haldið, að Ares
væri nafn hins gríska her-
guðs og Mars hins rómverska.
Júpiter var hins vegar guð
allsherjar hjá Rómverjum,
eins og fyrir sig Zevs eða
Seifur hjá Grikkjum. —
Svona veður vitleysan ó-
hindruð uppi“.
+r Bílaskoðun
Pétur Maack Pétursson
skrifar meðal annars:
„Velvakandi góður!
Mér varð ekki um sel. er
ég las tillögu Óttars Halldórs-
sonar í dálkum þínum 10. þ.
m. um að leggja niður Bif-
reiðaeftirlit ríkisins. Það er
rétt hjá Ó.H., að skoðun sú,
sem hér fer fram árlega, er
langt frá því að vera fullkom
in. En það réttlaatir engan
veginn tillöguna. Það má vel
vera rétt hjá Ó.H., að gamlar
bíladruslur, sem lappað er
upp á fyrir skoðun, sæki
fljótt í sama farið aftur. Það
er ekki skoðuninni að kenna,
heldur okkar ágæta, eða öllu
heldur fágæta, vegakerfi. Úr
þessu má bæta, með því að
gera hér viðunandi vegi. Og
með því að bæta svo aðstöðu
Bifreiðaeftirlitsins að hér
mætti skoða bíla alit árið um
kring, innanhúss og skoða
bíla því oftar sem þeir eru
eldri. Þetta gæti kannski skap
að bilaeigendum svoiítið að-
hald, sem ekki mun af veita.
Hafnarfirði 10,4 ’68.
Virðingarfyllst
Pétur Maack Pétursson".
+ Ógleymanlegir
páskatónleikar
Bjarnveig Bjarnadóttir skrif
ar:
Hér í borg var óvenju blóm
legt tónlistarlíf um páskana.
Voru öndvegisverk flutt á
þrem stöðum. Sálumessa Ver
dis í Háskólabíói, stjórnandi
Róbert A. Ottósson, H-moll
messa Bachs í Kristskirkju,
stjórnandi Ingólfur Guðhrands
son, og á 2. páskadag tónleik-
ar sem kirkíukór Akranes-
kirkju hélt í Háteigskirkju.
Flutti kórinn verk eftir Moz-
aet. Bach og Pergolesi, stjórn-
andi Haukur Guðlaugsson.
Hverf sæti var skipað á öll-
um þessum tónleikum og hrifn
ing gesta mikil. enda fögur
tónverk og vel flutt, sem
þarna voru uppfærð.
En það sem kom mér til
þess að stinga niður penna er
að þakka sérstaklega kirkju-
kór Akranes sem sótti okkur
heim. og flutti ofangreind verk
af miklum glæsibrag. Þessi
kirkjukór „utan af landi“ kom
mér algjörlega á óvart. Hon-
um virtist það leikur einn að
flytja hn erfiðustu verk.
Að baki slíkri þjálfun ligg-
ur mikið þolinmæðisverk, sam
fara miklum áhuga og sam-
hug. Stjórnandi kórsins Hauk
ur Guðlaugsson á miklar þakk
ir skilið. Oft er sagt, að fólk-
ið úti á landi fari á mis við
margt sem höfuðborgin hefur
upp á að bjóða til þroska og
ánægju fyrr þegnana. Það er
því sannarlega mikils virði
þegar slíkir menn sem Haukur
Guðlaugsson láta landsbyggð-
ina njóta krafta sinna og hæfi
leika. Greinilega kom í ljós,
að kórinn frá Akranesi stend
ur ekki að baki beztu kórum
höfuðborgarinnar. í tónleika-
skrá er þess getið, að radd-
þjálfun og raddkennslu hafi
þeir Einar Sturluson og Magn
ús Jónsson annazt, og er auð-
fundið að þar eru kunnáttu-
menn á ferð.
Og þakka ber söngkonunni
Guðrúnu Tómasdóttir og Sig-
urveigu Hjaltested fyrir fág-
aða og fallega túlkun í ein-
söngshlutverkunum. Líka
strengjakvartettinn og orgel-
leikarinn Fríðu Lárusdóttur.
Þessi samstillti hópur frá
Akranesi veitti mér ánægju-
ríka stund. ,
Bjamveig Bjamadóttir
-fr Oft er flagð undir
fögru skinni
Guðrún Skaifar:
„Kæri Veivakandi!
Viltu gera svo vel að birta
eftirfarandi bréf, öðrum til við
vörur.ar?
í gær lagði ég mig fyrir milli
kl. 5 og 6. Maðurinn var ekki
væntanlegur, fyrr en undir
klukkan sjö, og telpurnar okk-
ar voru hjá ömmu sinni, og
ekki búizt við þeim, fyrr en
um svipað leyti. Ég var sem
sagt alein heirna og hefði því
átt að hafa útidyrnar (fram á
gamg í f jölbýFshúsi) læstar.
En að því hugaði ég ekki, sak-
laus fáráðlingurinn, enda ágætt
fólk í húsinu.
Nema hvað. ég hrekk upp við
einhvern hávaða frammi í
innri ganginum, sem tiliheyrir
íbúðinni. Ég rauk upp og fram
á gang. Þá stendur þar ungur
drengur, á að gizka tíu eða
ellefu ára gamalil, o>g hatfði hann
velt um koll stórum gólfvasa.
Ég spyr, hvað hann sé að gera
hér inni, en hann svarar, mjög
kurteis og elskulegur (og þérar
mig meira að segja): „Afsakið
ég hélt, að hann Biggi ætti
heima hérna. Ég ætlaði að
heimsækja hann, og ég velti
vasanum alveg óvart“. Þar sem
már leizt vel á drenginn, prúð-
an, bláeygan og vel klæddan,
sagði ég: „Þetta er allt í la>gi,
fyrst vasinn brotnaði ekki, en
það á enginn Biggi heima hér“.
Með það fór hann, um leið og
hann baðst afsökunar á ónæð-
inu.
Ég fór aiftur upp í sóffa, en
allt í e nu datt mér í hug: Það
á áreiðanlega enginn Biggi
heima í allri blokkinni, —
hann hefur verið að skrökva
þessu. Mér flau’g ýmislegt i hug
og fór aft.ur fram á gang og nú
til þess að huga að töskunni
minni. Hún var á sínum stað
- l.O.G.T. -
I. O. G. T.
Barnastúkan Æskan nr. 1
heldur fund í Góðtemplara-
húsinu kl. 2 eftir hádegi. Tek
in ákvörðun um ferðalag. Úr
slit í hverfakeppninni. Verð-
laun, framhaldssagan, sögu-
lok, skemmtilegar kvik-
myndir sýndar. Mætið vel og
stundvíslega.
Gæzlumaður.
á borðinu við símann, — en
í hana vantaði peningana, sem
í henni voru (300—400 krón-
ur), og strætisvagnamiðablokk.
Svona lá þá í þessu Bölvað-
ur pjakkurinn var útspekúler-
að þjófkvikindi. En hvernig á
maður að varast slíkt? Svar:
Með því að hafa útidyrnar
alltaf læstar.
Mér þótti ekki taka þvi að
kæra þetta, og er maðurimn
minn á sama máli. En okkur
kom saman um að senda þér
frásögn af þessu, ef það yrði
til þess, að fólk gætti betur að
sér.
Með kærum kveðjum og
þökk fyrir ánægjustund með
þér, Velvakandi minn, á hverj-
um morgni,
Þín Guðrún“.
Vingjarnleg orð
Frá „Frækorni“ kemur
þessi hugleiðing
„Þú ert vingjarnleg, elsku-
verð kona, ég veit ekki, hvernig
ég kæmist af án þín“, sagði
hann einn morgun, um leið og
hann fór til vinnu sinnar. Hún
gleymdi striti og erfiði því, sem
oft fyigir innanhússtörfum, og
söng á meðan hún var að laga
til í húsinu eftir morgunverð,
og meðan hún sópaði tröppurn-
ar söng hún svo hátt, að ná-
grannakona hennar heyrði það
og fó.r einnig að syngja.
Þetta heyrði vikadrengurinn,
sem gekk fram hjá, og hann fór
einnig að syngja. Þannig barst
gleðin frá hjarta til hjarfca, ein-
ungis af því að maðurinn hafði
talað hlýleg orð til konu sinn-
ar. Hlýleg orð eru eins og smá-
englar. Sendu þá út.
Vingjarnleg orð geta rofið
skýin, sem umlykja hjartað, og
sent ljósgeisla þangað inn.
Vingjarnlegt handtak gefcur
frelsað sál frá örvæntingu.
Vinalegt bros getur stöðvað
fcárin í augunum. Sendu þessa
engla út.
Ef vinnukonan leysir verk
sitt vei af hendi, þá segðu, að
það sé vel gjört. Ef barnið í
skólanum gjörir vel sem það á
að gjöra, þá hilkaðu ekki við að
veita því viðurkenningu í orði.
Það hvetur til enn meiri ástund
unar. Ef nú presturinn hefir
haldið góða ræðu, máttu gjarn-
an segja honum það. Hann
verður ekki dramblátur af því.
Láttu ekki bíða þangað, till
móðir þín leggst í gröfina, að
þakka henni fyrir, hvað hún
hefir verið þér. Segðu henni
það nú, meðan hún lifir. Þegar
hún er dáin, þarf hún ekki
lengur uppörvandi orð frá þér.
Hvers vegna er miklu eríið-
ara að tala viðurkenningarorð
til hinna lifandi, heldur en að
tala um þá, þegar þeir eru dán-
ir? Viðurkenningarorð hafa
ekki lítil áhrif, þvert á móti,
þau eru eins og dúfan hans
Nóa: þau munu koma aftuT að
kvöldi og færa með sér ný olíu-
viðarblöð.
— Frækom".
•+c Til kvikmyndahúsa
Velvakanda hafa borizt
nokkur bréf um kvikmyndirn-
ar „Jeg er nyfiken — gul“ og
„Onibaba". Sumir bréfritara
eru lítt hrifnir, en aðrir stór-
hrifnir, eins og gengur. Aðal-
efni flestra bréfanna er þó
áskorun til kvikmynda'húsanna
um að sýna þær a.m.k. einn eða
tvo daga, áður en þær verða
sendar úr landi. Einkum virð-
ast margir hafa miisst af jap-
önsku myndmni. — Þessu er
hér með komdð álfiiðis.