Morgunblaðið - 28.11.1968, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 28. NÓVEMBER 1968
Guðrún M. Pálsdótti
— Minning
sem til þekkja, að henni reyndist
það drjúgt til gengis á líísleið-
inni og svo mun niðjum hennar
einnjg verða.
Guðrún Pálsdóttir var af skaft-
fellsku bergi brotin í allar áttir.
Ætt hennar verður ekki hér
rakin til hlítar, en þess getið
aðeins, að hún er í móðurætt
fjórði ættliður frá Jóni sterka
Jónssynj í Hlíð í Skaftártungu,
en í föðurætt fjórði frá Jóni
Magnússyni á Kirkjubæjar-
klaustri og fimmti frá Oddi
Bjarnasyni í Seglbúðum. Til Jóns
í Hlíð og Bjarna bróður hans er
rakin Hlíðarætt, og við nöfn
hinna tveggja eru ættir kenndar.
Fljótt kom í ljós, að Guðrún
var ágætlega gefin og hafði
mikla námshæfileika. Hún var
atkvæða mikill kraftur í starfi
ungmennafélags sveitarinnar. Öll
störf hennar báru vinti fórnfýsi
og samvizkusemi, svo að af bar.
Henni var sýnt um að semja
erindi og flutti þau af alvöru-
þunga og festu. Hún gerði jafnan
orðum sínum full skil í verki.
AUar fundarsamþykktir skyldi
virða og framkvæma, þó að
fómir kostaði. Ungmennafélags-
skapurinn var henni mjög hug-
stæður og það var hennar full
meining, að takmark þessarar
hreyfingar væri að fegra og bæta
landið og menna þjóðina. Og þó
að starfsvettvangur Guðrúnar
yrði síðar á ævinni stærri og
víðfeðmari, endist henni hug-
sjón ungmennafélaganna alla tíð
síðan og mótaði lífsbaráttu henn-
ar að verulegu leyti.
Þegar Guðrún var 17 ára fór
hún á Alþýðuskólann á Eiðum.
Var ferð 'hennar þangað austur
allsöguleg. Það var hún, sem
lenti í Skeiðarárhlaupinu með
Hannesi pósti á Núpsstað, og sr.
Þökkuim inniOega auðsýnda
samúð við fráfaft og útför
Sigurfinnu Þórðardóttur,
Gerði, Vestmannaeyjum.
Börn og tengdaböm.
Gísli Brynjólfsson segir frá ný-
lega í Morgunblaðinu í ágætri
minningargrein um Hannes.
Guðrún lauk tveggja vetra
námi á Eiðaskóla og fluttist frá
Eiðum að Mjóanesi með frú
Sigrúnu Blöndal og manni henn-
■ar Benedikt Blöndal, en náin
vinátta hafði tekizt með Guð-
TÚnu og þeim hjónum. Að
áeggjan frú Sigrúnar réðst Guð-
rún á vefnaðarskóla í Danmörku
og var þar eitt ár. Þaðan var
aftur snúið heim að Þykkvabæ
eftir um það bil sex ára fjar-
veru af æskuslóðum. Það ár
(1927) afhenti Páll Sigurðsson
hálfa jörðina í hendur Elíasi
syni sínum og réðst Guðrún ráðs-
kona til hans. Móðir hennar and-
aðist 1922 og þó að faðir hennar
kvæntist aftur vildi hann ekki
hafa umsvif stórbúskapar lengur.
Ungmennafélaginu sínu hafði
Guðrún ekki gleymt og lét sig
málefní þess miklu varða sem
áður.
En ekki varð þess auðið, að
sveitin nyti hennar glæsilegu
hæfileika og dugnaðar til langr-
ar framtíðar. Um veturinn 1929
Iranillegt þakkliæti færi ég
þeim möirgu, sem semdu mér
ag fjöliskyldu minini blóm,
kransa, kort og hlý hamdtök
í miraniragu um okkar elsiku-
legiu móður, 'tieiragdamóðuT,
öm rnu og laragömmiu,
Helgu Ólafsdóttur,
Suðurgötu 75, Hafnarfirði.
Þorleifur Grímsson.
Fædd 24. september 1904.
Dáin 19. nóvember 1968.
ÞEGAR mér barst til eyrna and-
látsfregn Guðrúnar Margrétar
Pálsdóttur, koma mér í hug
margar minningar frá yngri ár-
um hennar hér á LandbrotL
Hún var fædd að Þykkvabæ
og ólst þar upp hjá foreldrum
sínum, Margréti Elíasdóttur og
Páli Sigurðssyni. Heimili þeirra
hjóna var framar flestum öðrum
í menningarlegu tilliti og bú-
skapurinn vel traustur. Fornar
menningarerfðir voru í heiðri
hafðar, ekki rasað um ráð fram,
en framfarir og ný viðhorf tekin
til athugunar og hagnýtt á skyn-
samlegan hátt. Ofrávíkjanleg
reglusemi ríkti í heimilishaldi og
vinnubrögðum í smáu og stóru.
Þannig veganesti fékk Guðrún
úr foreldrahúsum og vita allir,
t
Maðurinn miiran og faðir
okkar,
Sverrir Guðmundsson,
fyrrverandi bankafulltrúi,
ísafirði,
aradaðist 26. nóvember.
Unnur Gísladóttir,
Sigríður Sverrisdóttir,
Hallsteinn Sverrisson.
Eiginmaður minn
Carl Hemming Sveins
verður jarðsunginn frá Dóm-
kirkjunni föstudaginn 29.
nóvember kl. 2.
Vilborg Sveins.
t
Jarðarför eiginmarans míras,
föður, tengdasonar og bróður,
Þóris Jóhannssonar
húsvarðar,
Austurvegi 65, Selfossi,
fer fram frá Fossvagak inkj u
föstudaginra 29. nóv. og hefst
kl. 15.—
Þeim sem vildu minnast hans
er berat á Hjartavemd.
Margrét Magnúsdóttir,
synir, tengdamóðir
og systkin.
Iranilegar þaikkir færum við
ölium, sem sýndu viraáitrtu og
hlýhug við andllát og jarðar-
för
Jakobínu Lárusdóttur
frá Eskifirði.
Aðstandendur.
Þökkum iranilega auðsýnda
samúð við aradláit og úrtför
Þórðar Þorlákssonar,
Vík í Mýrdal.
Ættingjar hins látna.
t
Útför eiginkorau mimnar, móð-
ur akkar, tengdamóður og
ömmu,
Kristínar Jónsdóttur
Kirkjuvegi 14,
Vestmannaeyjum,
fer fram frá Landakirkju
föstudagiran 29. nóvember kl.
2 e.h.
Jón Waagfjörð,
böm, tengdaböm
og barnaböm.
t
Innillegiar þakkir færum við
þeim, er sýndu akkur samúð
og viraarhug við aradlát og
j-arðarför eigiramararas míras,
föður okkar, teragdatföður og
atfa,
Karvels Lindbergs
Olgeirssonar,
Skólabraut 25, Akranesi.
Halldóra Veturliðadóttir,
börn, tengdaböra
og barnabörn.
t
Alúðarþaikkir til allra, sem
auðsýradu aaimúð og vináitrtu
við andlát og útför
Karls Sigþórs Björnssonar
frá Völlum.
Sigurveig Björnsdóttir
frá Völlum,
Magnús Jónasson
frá Völlum,
Rannveig Magnúsdóttir,
Hjálmar Steindórsson,
Dómhildur S. Glassford,
Guðmundur Arason.
veiktist hún og var nokkra mán-
uði síðan á Vífilsstöðum. Þaðan
tfór hún til nokkurar dvalar til
tfrú Sigríðar Eiríksdóttur hjúkr-
unarkonu og minntist 'hún henn-
ar jafnan með þakfclæti. Sumar-
dð 1930 bregður Guðrúrau enn
tfyrir á heimaslóðum sér til
hressingar. Þá dvelur hún í
iSeglbúðum hjá Gyðríði systur
sinni og manni hennar Helga
Jónssyni. Á næsta ári fær hún
ibréf frá vinkonu sinni Sigrúrau
.Blöndal, sem óskar eftir að hún
tfari ráðskona til Guttorms bróð-
ur hennar, sem nýlega hatfði
misst konu sína. Börn þeirra
sum voru ung. Þetta bréf varð
mikill örlagavaldur í lífi Guð-
irúnar. Hún fluttist austur að
iHallormsstað og varð þar hús-
móðir um 'langt skeið og eigin-
Ikona Guttorms Pálssonar skógar-
varðar. Stjúpuhlutverkið fórst
Guðrúnu vel aí hendi. Ræð ég
iþað af góðum kynnum mínum
af yngsta stjúpsyninum, sem
ranni henni og mat mikils.
Börn þeirra Guðrúnar eru
fimm og hér talin eftir aldurs-
TÖð: Margrét, kennari í Vest-
mannaeyjum; Gunnar, hagræð-
ingarráðunautur, kvæntur Sig-
rúnu Jóhannesdóttur; Hjörleifur,
liffræðingur, starfandi kennari í
Neskaupstað, kvæntur Kristínu
Guttormsdóttur lækni, Neskaup-
stað; Loftur, sagnfræðingur,
kennari við Kennaraskólann,
kvæntur Hönnu Kristírau Stetf-
ánsdóttur; Elísabet, B.A.-próf í
erasku og íslenzku, starfandi
kennari í Reykjavík.
Ekki verður sagt að frú Sig-
rún leitaði á næstu grös við sig
■um aðstoð bróður sínum til
handa, en þeim mun gildari með-
mæli eru það Guðrúnu.
Mann sinn missti hún árið 1964
en nokkrum árum áður en það
varð, hélt hún heimi'li í Reykja-
vík til að ávinna börnum þeirra
betra tækifæri til skólagöngu, en
sum stundiuðu þá nám í skólum
erlendis.
Skoðanir eru jatfnan skiptar
um flest málefni, ekki aðeins
stjórnmál heldur og önnur menn-
ingarmál. Guðrún Margrét, svo
að ég nefni hana fullu nafrai
aftur, var dómgreindarkona, sem
ekki sótti skoðanir sínar til ann-
arra. Dugnaður hennar var ó-
venjulegur og hún unni sér
aldrei hvíldar. Og þó að hún
tæki sér oft penna í hönd til að
fkoma áhugamálum sínum á
tframfæri, var hún ætíð fyrst og
fremst hin fórnfúsa húsmóðir og
móðir.
Mörg dæmi geymir sagan um
merka og ágæta menn fyrri tíðar,
sem kallaðir voru ofurhugar.
Kannski mátti segja það sama
um Guðrúnu, að hún væri ofur-
hugi á stundum. Og torfært hef-
ur reynzt tfleirum en henni að
koma fram mannfélagsumbótum,
en sá var löngum tilgangur henn-
ar í lífinu og á þeim gnundvelli
háði hún sína baráttu. Hennar
hjartans þrá var að 'láta gott af
sér leiða. Um það getur engum
blandazt hugur, sem hana þekktL
Börnum Guðrúnar og öðrum
nákomnum votta ég samúð.
Þ. H.
Anna Sigurjónsdóttir
Þverá — Minning
F. 9. sept. 1899. D. 22. nóv. 1968
Nú drúpir Öxnadalur
og dimm er Mörk.
Fallin er að foldu
fögur björk,
sem áður skreytti skóginn
og skýldi vel
smárra blóroa breiðum,
unz birtist HeL
Hún blés á bjarkarstofninn
og braut að jörð.
— Örlög virðist okkur
oftast hörð.
Víðan sjónhring vantar
og veik er trú.
Sárt því margir syrgja
og sakna nú.
Dimmt er yfir Dranga,
dökkbrýnd ský
hanga þar. Við horfum
húmið í.
Ástarstjörnu enga
augun sjá.
Horfin ertu, himin-
hvelfing blá.
En ofar skuggaskýjum
ég skína veit
t
Innilegar þalbkir færuim við
ö!lliuim þeim er aiuðtsýradu viin-
áttu og samúð við amdliát og
jarðarfarir hjónanraa
Guðrúnar Sigtryggsdóttur
og
Hafsteins Lúthers
Lárussonar,
Ingunnarstöðum, Kjós.
Kristín Sigtryggsdóttir
Kristbjörg Lúthersdóttir,
Ilafsteinn L. Lúthersson,
Elísabeth Luthersson,
Bjöm Lúthersson,
Arndís Einarsdóttir,
Alexíus Lúthersson,
Ingibjörg Magnúsdóttir,
böm og barnaböm.
sól af himinhæðum,
og húmsins reit
brátt hún baðar allan
birtu hlý,
og vorsins veiki gróður
mun vakna á ný.
B. St.
Hjartianis þa'kikir færi ég öll-
uan þeim sem 'hafa glaitt mig
með skeytum og gjöfum á 80
ára aiflmæli mínu þainin 24. nóv.
Sömiuleiðis þakka ég öálu
Starfisfáilki Sjúkrahúss Akra-
ness fyrir ómetairalaga hjúkr-
un og a'ðhftynmiragu.
Með virðingu,
Einar B. Vestmann.
Iinnilegt þakkiliæti tdil alllra,
yragri og eldri, sem iglöddu
mig með heimsóikinium, gjöf-
um og kveðjium á 80 ára af-
mælirau 23. nóv. sl. og .gerðu
mér daginin ógleymiainiliegan.
Ekmig vil ég þalktoa Fj'áireig-
eradafélagi Reytojavíkiur þaran
stuðning og heiður, sem ég
varð aðnjótanidi
Lifið heiil.
Vilhjálmur Stefánsson.