Morgunblaðið - 28.01.1969, Síða 4

* 4
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 28. JANÚAR 1969.

*
'4
Simi 22-0-22
Rauðarárstíg 37
SIM' 1-44-44
mmiBiR
Hverfisgötu 103.
Simt eftir lokun 31104.
MAGIMÚSAR
skiphoui21 simar21190
eftir lokun simi 40381
BÍLALEIGAN
AKBRAUT
SENDUM
SÍMI 8-23-47
BÍLALEIGAN
- VAKUR -
SundlauKavegi 12. Simi 35135.
Eftir lokun 34930 or 30217.
350,- kr. daggjald.
3,50 kr. hver kílómetri.
mörg önnurverkfæri
með
harðmálmstönnum
fyrir trésmíðar.
ÞÖRHF
REYKJAVÍK 5KÓLAVÖROUSTÍG 13
BAHCO
HITABLÁSARAR
í vinnusali, vöru-
geymslur o.fl.
Margar gerðirog stærðir.
Leiðbeiningar og verkfræði-
þjónusta.
FYRSTA
FLOKKS
FRÁ....
SlMI 24420- SUÐURG. 10 - RVÍK
0 Gagnrýni á söfnunar-
skipulag
Karl Jóhannsson, Laugarnes-
vegi 77., sendir all-harðort bréf
um Biafra-söfnunina:
„Reykjavík 6. jan. 1969
Kæri Velvakandi!
Á sínum tíma fór fram hér á
landi söfnun, er nefndist „Herferð
gegn hungri". Eftir því sem mér
hefur skilizt, tókst sú söfnun með
ágætum, vegna góðrar skipulagn-
ingar, og allir lögðust á eitt, að
sem beztur árangur næðist.
Nú bregður svo við, að heita á,
að söfnun sé I gangi vegna bág-
staddra í Biafra. En flestum get-
ur vist komið saman um, að illa
hafi tekizt til, því að í sannleika
sagt vita fæstir, hverjir eru ábyrg
ir fyrir þeirri söfnun, og vart er
hægt að segja að hljóð heyrist
úr þeim herbúðum.
Ég held að ekki sé ofisagt að
fiorráðamemn þeirrar söfnunar
megi skammast sín, og það held
ur betur. Allt skipulag virðist hafa
farið fyrir ofan garð og neðan, og
áróður enginn verið, sem heitið
getur, og ekki minnsti vafi á að
margfalt meiru hefði mátt safna,
því að ekki trúi ég, að íslend-
ingar séu svo aumir, að þeir geti
ekki séð af nokkur hundruð krón
um, og margir vildu frekar skera
niður útgjöld sín en að láta hjá
liða að rétta hjálparhönd.
Svo dæmafátt er áhugaleysið
hjá þessum forráðamönnum, að
fólk veit vart, hvert það á að
snúa sér með framlög. Og oft er
þannig í pottinn búið, að fram-
taksleysið kemur í veg fyrir að
fólk fari með framlög eða menn
eiga hreinlega erfiðara með að sjá
af tímanum heldur en peningun-
um, svo að ekkert verður úr að
koma peningum á framfæri. Þvi
má ekki skipuleggja þessa söfn-
un hliðstætt „Herferð gegn hungri“
láta kvitanahefti liggja frammi á
opinberum stöðum, hjá verzlun-
um, o.s.frv?. Ekki er minnsti vafi
á, að skátar, Kiwanis-félagar,
„ljónin“ og fleiri samtök mundu
með glöðu geði leggja fram sjálf
boðavinnu við söfnun í íbúðar-
hverfum og annars staðar.
Þúsundir á þúsundir ofan bíða
kvalafullan dauðdaga daglega í
Biafra, rétt á sama hátt og for-
feður okkar gerðu fyrir aðeins fá
um mannsöldrum. Og lítið sem
ekkert er gert. Stór er skömmin
okkar íslendinga, er okkur ferst
svo óhöfðinglega við eina af okk-
ar beztu viðskiptaþjóðum,
og ekki er minnsti vafi, að mörg
heimilin hér hafa átt skreiðarvið-
skiptum okkar við Biafrabúa af-
komu sína að launa.
Erum við svo kaldrifjuð að geta
horfit upp á meðbræður okkar
verða hungri að bana, og það á
20. öldinni, án þess að gera raun
verulega eitt eða neitt? Litlar
stúlkur og litla drengi, ef til vill
á sama aldri sem barnið þitt, eða
bróðir þinn eða systir.
Vissulega getum við ekki um-
breytt veröldinni, en við getum
gert mikið átak, og bjargað þús-
undum, ef hinir ábyrgu aðilar,
sem eiga að standa að þessari
söfnun, hefjast handa af festu og
með góðri skipulagningu.
Eða viljum við frekar hafa
nokkur hundruð iif barna og gam
almenna á samvizkunnt
§ Um Biafra-söfnun,
vanþakklæti svertingja
o. fl.
Farmaður skrifar:
„ísafirði, 9. jan 1969.
Kæri Velvakandi!
„Hjálp til Biafra“.
Ég las svör fólks við spum-
ingum Morgunblaðsins 8. jan 1969
á bls. 10 um það hvað beri að
gera í máli Biafra. Hefðu flestir
þeirra ef til vill átt að gera sér
ljóst eftirfarandi:
1. Nigería og önnur riki í Af-
ríku verzla allmikið við íslend-
inga. Ef við förum að hafa af-
skipti af því, sem Afríkuþjóðir
kalla innanríkismál Nigeríu, er
hætt við að við missum þessa
markaði og jafnvel annars stað-
ar í heiminum nefnilega í Austur
Evrópu, þar sem litið er á frelsis-
baráttu Biafra, sem uppreisn gegn
löglegri stjóm Nígeríu og Biafra.
2. Varla getur skreið talizt til
þeirra fæðutegunda, sem gætiorð
ið til þess að halda lífi í börn-
um, sem eru að dauða komin
eftir sex mánuða sult. — Væri
þurrmjólk þar e.t.v. betri.
3 Eins og stendur, er frekar
lítið um flutninga, ekki vegna
skorts á matvælum eða fé til flugs
ins, heldur mun ástæðan sú, að
mjög takmörkuð leyfi fást til að
fljúga yfir lofthelgPlanda í Af-
ríku eða alls engin
4. Talið er af kunnugum, að allt
af 50—75prs. af gjöfum til Biafra
lendi í óskilum. — Mest fari til
svartamarkaðs-braskara og í mút
ur til að fá leyfi til a® gefa.
Gæti verið, að mörgum snerist hug
ur við að gefa, þegar þeim yrði
ljóst, að 5—10 aurar af krónunni
kæmu til skipta, þegar annar kostn
aður væri meðtalinn.
5. Ég held, að betra gagn væri
að gefa fátækum ekkjum og fá-
tækum mæðmm ásamt lasburða
fólki ungu sem gömlu, og safna
fyrir það a.m.k., áður en við
byrjum á Indlandi, Biafra eða
Madagaskar.
6. Ætti ekki frékar að hjálpa
okkur sjálfum? Ég tel það mál
nær okkur en Biafra.
7. Nú er svo annað mál, að
flest svertingjalönd Afriku, þ.ájn.
Nígería, telja, að frelsisbarátta
Biafra sé rekin með fé frá auð-
félögunum í U.S.A. og Evrópu
(sérstaklega Oliufélögunum). í
Biafra munu um 87prs. auðlinda
landsins vera
AUir þeir, sem hjálpa Biafra
beint, eru þar með stimplaðir
þeim stimpli, að þeir séu hand-
bendi auðvalds og nýlendu-kúg-
unar, af negraþjóðunum. Tel ég
okkur beri að forðast þann stimp
iL
8. Samt er það svo i lýðfrjálsu
landi, að þeir, sem vilja gefa,
geta það, en þökk fyrir verður
eflaust grunn — því að negrar
eru nú einu sinni þannig að þeim
finnst sjálfsagt að þiggja án end-
urgjalds og þakkar frá hinum
hvíta kynstofni.
9. Þeir íslendingar, sem ekki
geta beðið með hjálpina, ættu
að nota póstinn eða símann til að
senda gjaldeyrinn til:
„ Help for Biafra
International Red Cross,
Genéve,
Switzerland.
S. Amgrímsson
Hafnarstræti 11
ísafirði
0 Hjálpið! Hjálpið!
Frá Skagaströnd berst bréfið
hér fyrir neðan, og hefur höf-
undur sett því ofanskráða fyrir-
sögn.
„Kæri Velvakandi!
Góðfúslega birtu þessar línur,
sem allra fyrst. Þið hafið heyrt
um hungursneyðina í Biafra. þar
sem þúsundir fólks deyja úr
hungri daglega, og álitið að um
40prs. af börnum deyi. Það hefir
verið ritað um þetta í dálka
Velvakanda, og íslenzka þjóðin
hvött til að hjálpa. Ég vil segja:
Ríkisstjórn! takið án tafar að ykk
ur forystu hér um landið í þessu
máli, og sendið flugvélarnar með
matföng og kannske börn til baka.
Og þar sem þetta þolir enga bið,
þá taki ríkið á sig greiðsluábyrgð
um stundarsakir , því að tafar-
laust sé hafið skipulagt hjálpar-
starf, sennilega með ríkisstjórn
sem bakframkvæmd, þar sem alltr
eigi kost á að leggja fram pen-
inga, en t.d. í Reykjavík getihver
einstaklingur til flýtisauka af-
hent Rauða kross fslands eða
biskupsskrifistofunni framlag sitt.
Fátæki maðurinn, sem hefur af
litlu að taka, minnist þess, að
Jesú sagði um fátæku ekkjuna,
sem gaf tvo smápeninga, að hún
hefði gefið mest, því að hún gaf
aleigu sína.
0 Höfum bara hefilspæni
með okkur inn í
eilífðina
En þeir sem hafa aif miklu að
taka, og sumir sem selja viðtal á
mörg hundruð krónur, þeir geH
mikið. Við skulum öll minnast
þess að þá við förum héðan úr
heimi, höfum við með okkur í
kistunni aðeins hefilspæni umhverf
is líkamann. Ef þið eigið biblíu,
góðfúslega fáið ykkur hana —
þá lesið Jesaja 58. Þar stendur:
„Það er, að þú miðlir hinum
hungruðu af brauði þínu, hýsir
bágstadda hælislausa menn" —
Þá skal Ijós þitt bruna framsem
morgunroði og sár þirtrt gróa bráð
lega“, ef þú réttir hinum hungr-
aða brauð þitt, og seður þann
sem bágt á, þá mun ljós þitt
renna upp í myrkrinu og niðdimm
an í kring um þig verða sem há-
bjartur dagur". „Þá mun Drott-
inn stöðugt leiða þig og seðja
þig“.
Einn fátækur en aldrei svangur"
— Velvakandi þakkar bréfið en
finnst það hreint ekki hlutverk
ríkisstjóma að hlutast til um slík
ar safnanir.
TIL SÖLU
eitt herb. og eldhús í kjallara í Vesturborginni, auk
eins herb. sem má breyta í íbúðarherbergi. Sérhiti,
sérinngangur. Tilheyrandi hlutdeild í sameign, eignar-
lóð. Verðið mjög hagstætt ef samið verður strax.
STEINN JÓNSSON, hdl., fasteignasala,
Kirkjuhvoli, sími 19090, 14951.
UM AÐ SKILJA BIBLÍUNA
Fruimorsök til aMs trúarlogs sumdurlyndis er h/vonki sú
að fótki sé «n of að dkilja Bfbl4uaia eða á hvenn híáitt hún
er akrifuð, heldur óvilji fólks til að haJkia faM við það
sem hún segir. Að halda möfekru öðru fraim, er að ásaka
réttlátaa, 'heilagan og réttíhugaðam guð fyrir að 'hafa gefið
okkur bók (Biblíuma) sem er óSkil'janleg. Við eiguon að
dæmast eiftir Biblíummi (Joíh, ev. 12, 58; op. Jo(h. 20,12).
Mumdi réttl'átur guð daema manmeskjurimar á efsta degi
fyrir að haia hlýtt því aem þær gátu efeki skilið, ef hamn
hefði skrifað hana þammig að eifcki var hægt að skiija
hana? Sanmarlega efcki, því allir geta síkilið hama.
Hkiir helgu í Efeeus voru beðmir um ekki að vera „dárar”,
en skilja hiver sé vilji drottins. (Bfes. 5, 17). Þetia sýmir
að það er mögulegt að slkiija guðis vi'lja sem er opimberað-
ur gegmum hima heilögu riitnimgu. Hvað þessu viðvíkur
segir postulinm Páll: „Hanm hefur við opimberun birt
mér leyndardóminm, eime ag ég að framiam hafi stulttlega
sfcrifað svo að þér af lestri þess getið skymjað míma þelfck-
ingu á leyndardómi hies smurða" (Efes. 3. 3—4). Efcki
aðeinis var þeim sagt að þeir GÆTU sfcilið guðs viilja,
helduT var þeirn SKIPAÐ að skilja hamn. Biblíam er guðs
fuMkomma lögmél (Jafc. 1, 25) og verður að lesast með
gaumgsefrá svo maður geti öðlaat Skálmimg á því. (II Tim.
2, 15). Hlýðið drottins kemnimigu ag þér miunið öðlast frelsi
(Mark. 16, 16: Rom. 6, 17—18).
Við bjóðumst til að semda yður fróðlegam Biblíubæklimg
enriumg j aldslaust.
Bæklingurinm er á morsfcu.
Þér getið skrifað til otokar á döndfcu, nordtou eða emstou, til
KMSTI MENIGHET,
Naittamidsveiem 84,
500 Bergem, Nortge.
Síldarflokkunarvél
óskast keypt. Tilboð merkt: „Síld — 6050“ sendist
afgr. Morgunblaðsins fyrir 31. þ.m
1 til 2ja hestafla
frystipressa óskast
strax. — Upplýsingar í síma 84306 eftir kL 20.00.