Morgunblaðið - 04.03.1969, Síða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 4. MARZ 1969.
‘þér? sagði Símon með ákafa.
— Nei, elskan. Ég trúi þér. En
ætti ég að segja þér sögu?
— Kannski. En ég get snúið
krananum í vaskinum með oln-
boganum eins og hjúkrunarkon-
urnar gera. Sjáðu!
Og svo var hann kominn í
hendingskasti hinumegin í rúm-
ið, til þess að sanna mál sitt.
Nú heyrðist fótatak úti í gang
inum. Lísa vissi ekki, hvort hún
ætti að óhlýðnast skipuninni og
grípa drenginn og leggja hann
niður í rúmið, en þess þurfti þá
ekki við. Símon hafði sjálfur
heyrt fótatakið og nú skellti
hann sér niður í rúmið og dró
rúmfötin yfir votar hendurnar
á sér. Fótatakið fjarlægðist aft-
ur. Símon glotti og sagði: — Get
ur hann Blake heimsótt mig aft-
ur?
— Hvað áttu við? Aftur? Hef
■ ur hann komið hingað?
— Hann kom að finna mig í
skólanum. Hann vildi fara með
mig í dýragarðinn, en ungfrú
Rakel sagði, að ég mætti ekki
fara án þíns leyfis. Var það ekki
bjánalegt, Lísa, að hann Blake
skyldi halda, að þú værir mamma
mín? Svo fórum við í keiluspil í
leikfimishúsinu, og hann sagði
mér sögu af alvörutígrisdýri og
gaf mér alvöru-Rugbybolta.
Þú hefur ekkert sagt mér frá
þessu. Hvenær var það? sagði
Lísa. Það var skrítið að taka
uppá þessu, án þess að nefna
það einu orði við hana. En hún
mundi aldrei botna í þessum ein-
kennilega mannli
— Getur hann ekki komið aft-
ur — lofaðu honum það, sagði
Símon og lagði sig á koddann,
og var allt í einu orðinn þreytu
legur og gugginn.
— Eg skal spyrja hann að því
og ef læknirinn vill leyfa hon-
um það þá kemur hann, lofaði
Lísa honum.
— Og segðu honum að gleyma
ekki steinkúlunum. Hann ætlaði
að gefa mér einhverjar sérstak-
lega stórar, þegar hann kæmi
frá Indlandi. Ég kann vel við
Blake. Kannt þú vel við hann?
sagði Símon. En nú voru augna-
lokin á honum orðin þung og
hann geipsaði þreytulega.
46
Áður en hún fengi svarað, var
hann sofnaður. Hún hringdi á
hjúkrunarkonuna, sem lagaði til
kring um hahn og sagði Lísu
að Bromley læknir biði eftir að
tala við hana. Svo læddust þær
út á tánum.
Læknirinn var yngri en hún
hafði haldið. Hún var hissa á
því, hve ungur og illa búinn
hann var. Það vantaði tölu í skyrt
una hans, og kantarnir á bux-
unum hans voru ofurlítið trosn-
raði. Ekki gat svona fær maður
verið fátækur, en kannski kærði
hann sig kollóttan um þessa
heims gæði. Hann staðfesti það,
sem systir Darby hafði sagt.
— Eftir öllum sólarmerkjum
að dæma, er drengurinn kominn
yfir þetta. Þetta er eitt þessara
einkennilegu tilfella sem koma
stöku sinnum fyrir. Það er hugs
anlegt að hann hafi fengið í sig
veiru, svipaða þeirri, sem veld-
ur lömunarveiki, en nú hefur
hann losnað við hana. Ég held
ekki, að við þurfum að hafa nein
ar áhyggjur framar, en vitan-
lega er það ekki öruggt enn.
Honum gæti slegið niður aftur.
Hún var lækninum afskaplega
þakklát, og langaði til að geta
sýnt þakklæti sitt á einhvern
hátt. Hún gat vitanlega ekki
keypt handa honum skemmtibát
en hún óskaði, að hún gæti gert
við fötin hans, eða létt af hon-
um einhverju þreytandi verki.
Hún reyndi eftir föngum að láta
þakklæti sitt í ljós, en hann tók
fram í fyrir henni og sagði: —
Þetta er ekki nema hluti af dag
legu verki mínu, ungfrú Brown,
og það er mér eins mikið fagn-
aðarefni og yður að sjá Símoni
batna. En ég vil hafa hann í
nokkra daga enn, rétt í örygg-
is skyni. En þá ættuð þið bæði
að taka ykkur frí. Getið þér
fengið leyfi til þess?
— Já, jó. Ég á fríið mitt inni.
Og ég ætla að fara með dreng-
inn upp í sveit til hans afa okk-
ar.
— Gott. En reynið að hafa
hann eins rólegan og hægt er.
Það er betra að hann komist
ekki í neinn æsing fyrst um
sinn, sagði læknirinn.
Blake kom seint þetta kvöld.
Hún hafði vonað, að systirin
GRENSÁSVEGI22-24
SIMAR: 302 80-322 BZ
LITAVER
Nœlonteppin
komin aftur
Verð pr. ferm. 270.— og 343.-
Vönduð teppi. — Litaúrval.
^JVlelrbse’s te^
Melföses te^
^gleðuryður
kvöldá ogmorgna^
Hvað er betra á morgnana eða á
mæðusömum vinnudegi? Lífgar hugann
og léttir skapið. Og hvað er betra á kvöldin?
Orvar samræður og rænir engan svefni.
Notalegur og hagkvæmur heimilisdrykkur.
Fljótlagað, fæst í þægilegum grisjupokum.
EGGJASALA
Glæný egg til sölu vikulega að Barónsstíg 16
75,00 KRÓNUR KÍLÓIÐ
Geymið auglýsinguna.
leyfði honum að koma inn með
sér, þegar hún kvaddi Símon,
en þegar hann loks kom, var
drengurinn sofnaður.
Hún sagði honum, allshugar
fegin, frá þessum snögga bata
og að Símon hefði verið að
spyrja um hann. Blake brosti og
horfði lengi framan í glaðlegt
andlit hennar. Svo fóru þau burt
saman, en á tröppunum að sjúkra
húsinu, bað hann hana bíða
andartak. Þarna var blaðapall-
ur skammt frá. Auglýsing-
ar tilkynntu „Ráðherra-
hneyksli" „Námasiys í Perú“ og
„Toppfundur bráðlega“, en Blake
tautaði eitthvað um, að hann
yrði að sjá útkomuna af leikn-
um . . .
Hún beið og sá hann stika
yfir veginn jg segja nokkur orð
við Vestur-Indíamann, með
Frank Sinatrahatt og Harrow-
bindi, og þá fyrst áttaði hún sig
á því, að það var kriketleikur-
inn, sem hann var svona spennt
ur fyrir. Lokaleikurinn . .. hvar
sem hann nú kynni að vera.
Hún fann til ánægju og vellíð-
anar. Ekki vegna þess, að
Blake hefði áhuga á kappleikn-
um, heldur vegna þess, að hún
var nú orðin nokkurs vísari um
hann.
Þau lögðu af stað og nú trúði
hann henni fyrir því, að hann
væri að fara í Austurlandaferð,
en að henni lokinni ætlaði hann
að fá sér almennilegt frí.
— En hvenær sé ég þig þá
aftur? spurði hún áhyggjufull
og reyndi að sjá vel framan í
hann í rökkrinu. Hendur þeirra
I snertust af tilviljun og allt í
einu kreisti hann fingur hennar
svo fast, að hún var að því kom-
in að æpa upp yfir sig.
— Ég veit það ekki. En nú
er þér óhætt, sagði hann. — Og
svo hitti ég þig aftur . ..
Hún vissi varla, hverju hún
svaraði þessu. Nú fór að rigna.
Hann sleppti hendinni á henni,
en virtist ekki geta dregið sig
frá henni og hún gat held-
ur ekki fjarlægzt hann. Þau
voru komin að innganginum að
hesthúsíbúðunum.
— Arrividerci! sagði hann mjög
lágt og svo beygði hann sig nið
ur og varir hans snertu aðeins
hárið á henni. Hún lokaði aug-
unum og þegar hún opnaði þau
aftur, var hann farinn. Hún
sneri sér við og hljóp eftir
steinlagðri brauitnni. Hún var
alveg blind af geðshræringu, og
skalf öll, en einhvernveginn
komst hún samt inn til sín!
Það lágu tvö bréf frá Peter
á dyramottunni. Hún lagði þau
óopnuð á arinhilluna. Hún ætl-
aði að lesa þau á morgun.
13. KAFLI
Lísa lagði frá sér símann, eftir
að hafa tekið við fyrirskipun
um að hún ætti að fara til Ástra-
líu, í annað sinn, síðan hún fór
í fríið sitt með Símon.
Henni fannst hún alveg hafa
réttlætt tilveru sína og unnið
fyrir kaupinu sínu, síðustu vik-
urnar. Ekkert hafði komið fyr-
ir svipað því sem gerðist í flótta
mannaferðinni forðum. Aðeins
langar erfiðar ferðir, þar sem
hún varð að sjá fyrir líkam-
legum þörfum farþeganna, en
4. MARZ
Hrúturinn 21. marz — 19. apríl
Betra er að gæta allra smáatriða í dag
Nautið 20. apríl — 20. maí
Nú er rétt að líta á inneignir í banka, ef til eru og hagræða
þeim betur.
Tvíburarnir 21. maí — 20. júní
Hvernig væri að byggja að einhverjum öldruðum ættingja, sem
lengi hefur beðið?
Krabbinn 21. júni — 22. júlí
Þú færð ágætis fréttir langt að, svo að þú getur haldið áfram
með verkið.
Ljónið 23. júlí — 22. ágúst
Nú er mál að hefjast handa með tiltektír í fjármálum og á
geymsluplássinu.
Meyjan 23. ágúst — 22. september I
Hver er auðvitað jsálfum sér næstur, en það er hægt að gera
góðverk án þess að vera smásmugulegur.
Vogin 23. september — 22. október
Eitthvað arðvænlegt virðist blasa við, svo að ekki er rétt að
draga öllu lengur að taka þátt í viðskiptunum.
Sporðdrekinn 23. október — 21. nóvember
Hvernig væri að láta sér fátt um finnast, þótt aðrir geri t
grín á þinn kostnað.
Bogmaðurinn 22. nómbember — 21. desember
Þú hefur staðið þig ágætlega og því er ekki úr vegi að
taka lífinu með ró, en gleðja samt fjölskylduna (enga ölvun!)
Steingeitin 22. desember — 19. janúar
Þér er að lánast það, sem þú hafðir áformað, svo að nú !
vantar aðeins herzlumuninn.
Vatnsberinn 20. janúar — 18. febrúar
Þér vegnar vel áfram þennan mánuð, en reyndu samt að
spara.
Fiskarnir 19. febrúar — 20. mar
Þú vinnur, ef þú leggur meir að þér