Morgunblaðið - 17.05.1969, Síða 3

MORGU'NIBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 17. MAÍ 1969
3
Mikil eyðilegging í Heiðmörk af eldi
FULLVÍST má telja, að
mikil eyðilegging hafi orð
ið á plöntum í Heiðmörk,
er sinubruni varð þar í
fyrrakvöld. Fór eldur um
því sem næsí hektara
lands, og hafa þar verið
nokkur þúsund plöntur.
Starfsmenn Skógrsektarinn-
a,r fen©u vitneskju uim eldinn
laust fyrir k'lukkan 8 á
fimantudagskvöld og fóru þá
þegar í skógræ’ktarstöðina í
Possvogi til að ná sér í verk-
færi til að fást við eldinn.
Slötokviliðið í Hafnarfirði
fékk að vita um eldinn fjórð-
ungi stundar eftir kl. 7 og
Dökki flákinn er þar sem eldurinn fór yfir. Götuslóðinn t.h. á myndinni sýnir hvar eldurinn
stöðvaðist. (Ljósim. MbL: Kr. Ben.)
Sviðið furutré.
hélt þegar á staðinn, braut
upp Vífilstaðahliði'ð og héit
inn í Vífilstaðahlíð, en þar
kom eldurinn upp í svonefnd-
uim Magnúsarlundi, en hann
heitir eftir Magnúsi Kristjáns
syni í Eskiihlíð, sem gatf fé til
skógræktar þarna. Er lundux
hans mikluim mun stærri en
það sem varð eldinum að
bráð.
Skógræktarmenn róma mjög
framgönigu slökkvi'liðsins í
Hafnarfirði, sem svo skjótt
brá við og var það búið að
ráða niðurlögum eldsins er
starfsmenn komu á vettvang.
OfurMtil ruorðankæla var og
þarna allt skrauiflþurrt, svo
ellur logaði glatt. Margt sjáltf-
boðalliða fylgdi með til hjálp-
ar við að slökkva eldinn, en ’
við það notast helzt stkóflur
og blautir pokar svo og vatn
að því marki, sem hægt var
að koma því við þarna, en
leggja varð m.a. 150 m. plast-
slöngu upp hlíðina.
Ekki verður m.eð vissu
sagt hve mikið atf plöntum
eyðilagðist, en þarna var frem
ur þétt plantað. Mest var af
rauðgreni, svo og bergtfuru,
sem var mjög þnoskamikil,
orðin um háltfur annar metri
þar sem bezt var, en rauð-
grenið um metri á hæð. Það
er fu'llyrt, að um 90% plant-
anna séu dauð eða dauðans
matur, þótt enn stamdi þær
grænar, hitinn bankarsprengir
þær svo, að þær liía ek'ki atf.
Það hjálpaði og tiil að eld-
urinn breiddist ekki meira
út en raun ber vitni, að götu
slóði lá upp þvera hlíðina eft-
ir dráttarvél, sem notuð hefir
verið við dreitfinigu áburðar.
Yfirgötuslóðann fór eldurinn
eikiki, en hefði hann náð að
breiðast átfram væri öll hliðin
umdinlögð, en hún er tuigir
hektara og milkið þar af
skógL Þetta er mjög fagur
blettur í Hefðmörk.
Þa’ð var bómdinn á Hoffelli
sem fyrst lét vita um að eld-
úr væri laus í Heiðmörk, Tal-
ið er, að orsök eldsins sé að
óvarlega hafi verið farið með
eld þarna. í gær var slökkvi-
liðið í Hafnartfirði kvatt tví-
vegis út til að fást við sinu-
bruna.
Panagoulis til sýnis
fyrir erlenda fréttamenn
Aþenu, 16. maí AP.
ALEXANDROS Panagoulis,
sem gerði tilraun til að
myrða forseetisráðiherra her-
forimg'jastjórnarinmar í Grikk
lamdi. Geonges Papadoupolos í
fyrrasumar, var í dag leidid-
ur fyrir erlemda fréltamenn
til að afsan.na fréttir þess efn-
is, að hamn sætti alvarlegum
misþyrmingum og pyntimgum
í fangelsinu. Fréttamemn urðu
að standa í fimmtán metra
fjarlægð frá Panagoulis og
þeir tfemgu ekki að leggja fyr-
ir hamn spurningar. Frétta-
maður AP fréttas'tofumnar
sagði, að Panagioulis 'hefði
virzt í góðum holdum og að
öðnu leyti ágætlega á sig kom
án.n.
Talsmaður forsætisráðherr-
ans sagði, að með þessu hefðu
verið þverbrotmar allar regl-
ur, en ákveðið hefði verið að
kveða sögusagnirnar ndð-
ur í eitt skipti fyrir öltf með
þessu móti. Þá var aðlbúmaði
Pana.goulisar lýst fyrir er-
lemdu fréttamönnumum, sagt
að móðir hans feragi að heim-
sæfcja hann einu simni á mán-
uði, blöð og bækur fengi
íhanm að lesa að vilid og ihamn
færi tvisva.r á dag út unddr
bert loft. Lækmir famgelsins
sagöi fréttamönnum, að Pana
gioulis hefði þymgzt um fimm-
tán kíló þamn tíma, sem hamn
hefur setið í fan.gelsdnu, og
heilsa hans væri fyrirtak. —
Læknirinn þverneitaði, að
Pan.a.goulLs hefði að mdnnsta
kosti eimu sinmi reynt að
framja sjálfsmiorð.
STAKSTEIMAR
Rektorskjörið
Kjör rektors Háskóla íslands
hefur að þessu sinni vakið all
mikla athygli m.a. vegna þess,
að nú í fyrsta skipti tóku fulltrú
ar stúdenta þátt i kosningunni.
Þeir 10 stúdentar, sem þátt tóku
í rektorskjörinu eru fulltrúar
æskufólks, sem á síðustu mán-
uðum og misserum hafa deilt
hart á skipan mála í okkar þjóð-
félagi, en Kjarninn i þeirri gagn-
rýni hefur einmitt verið sá, að
ekki ríkti nægilegt lýðræði í hin
um ýmsu stofnunum þjóðfélags-
ins. Krafa stúdenta um áhrif á
kosningu rektors var einmitt
þáttur i óskum þeirra um aukið
lýðræði í stjóm Háskólans. Þá
hefur þetta æskufólk veitzt mjög
harðlega að stjórnmálaflokkun-
um í landinu, talið, að lítið lýð-
ræði væri innan þeirra, fámenn-
ir hópar réðu öllu og allt væri
hér reirt í viðjar flokksfjötra.
Sjálfstæð skoðun manna fengi
ekki að koma fram vegna þess
að allir yrðu að greiða atkvæði
í samræmi vi3 vilja flokksforust
unnar. Margar greinar í þessum
dúr hafa birzt hér í Mbl. og
blaðið hefur leitast við að ýta
undir þá hugmyndalegu endur-
nýjun, sem virðist vera meðal
æskunnar í trausti þess, að slíkt
gæti einungis orðið þjóðinni til
góðs.
Reirðir í íjötra
Þeir voru margir, sem fögn-
uðu því er háskólastúdentum
var gefinn kostur á að taka þátt
í rektorskjöri. Að visu var ekki
gengið eins Iangt í þeim efnum
og stúdentar sjálfir óskuðu, en
engu að siður var gengið veru-
lega til móts við þá. En nú bregð
ur svo kynlega við að loknu
rektorskjöri, að hinir 10 kjör-
menn stúdcnta lýsa því yfir, að
þeir hafi kosið sem ein blokk,
innan þessa hóps hafi náðst sam
staða um að kjósa einn ákveðinn
mann. Vitað er að í þessum 10
manna hóp voru skiptar skoð-
anir um hver skyldi verða rekt-
or. Engu að síður var ákveðið
að minni hluti skyldi beygja sig
fyrir meirihluta og aliir 10 kjósa
sama manninn. Nú skal
spurt: eru þessar starfsaðferðir
í samræmi við þá gagnrýni, sem
stúdentar og fjölmargir æsku-
menn aðrir hafa haft í frammi
m.a. á stjórnmálaflokkana og
Alþingi, svo eitthvað sé nefnt.
Og svarið verður neitandi. Hér
eru kjörmenn stúdenta reirðir
í fjötra. Nú skal tekið skýrt
fram, að með þessum orðum er
alls ekki gagnrýnd hin efnis-
lega niðurstaða rektorskjörsins.
Þvert á móti. Með kjöri prófess-
ors Magnúsar Más Lárussonar
hefur Háskóla íslands verið
tryggð traust og víðsýn forusta.
Mistök
En augljóst er, að hin-
um 10 kiörm'ínnnm stúdenta
hafa orðið hér á hin alvar-
legustu mistök. Starfsaðferð-
ir þeirra í sambandi við rekt-
orskjörið eru í engu sam-
ræmi við baráttu hins mikla
fjölda stúdenta og annarra æsku
manna fyrir auknu lýðræði og
opnara þjóðmálastarfi. Eða ber
að líta svo á, að starfshættir
stúdentanna 10 séu vísbending
um, að stúdentar hyggist Ieggja
niður baráttu sina fyrir auknu
lýðræði og frjálsræði i hinum
ýmsu stofnunum þjóðfélagsins?
Vonandi er að svo sé ekki. Hitt
er ljóst, að þeir „flokks“-fjötrar,
sem kjörinenn stúdenta voru
settir í og héldu með svo árang-
ursríkum hætti, hafa orðið til
þess að skaða þann málstað, sem
fjölmargir stúdentar og aðrir
æskumenn hafa gert að sínum á
siðustu mánuðum. Menn verða
nefnilega að „praktísera" það,
sem þeir prédika.