Morgunblaðið - 09.09.1969, Blaðsíða 3

MORGUN'BLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 9. SEPT. H96'9
3
að stjórníkerfi hins opinbera
verði endurskipulagf, að þekk-
img sé gjörnýtt með dreifingu
ákvörðuiniarvaldsins, að fjár-
magnsaflinu verði dreift til að
aulka sjálfstæði eimstaklinganna
og að lokum, að tækniþróun og
skipulag atvinnulifsinis verði stór
bætt með aulkinni menntun og
rannsóknuim.
Sambands/þingið lýsti því yfir,
20. þingi 5US lauk Stjórnmálaályktun þingsins I mennitun þjóðarinnar. í ályktun- I frarn'an-greindu!m^ stefmumáluim
fjallar að meginefni um það, að inni er hvatt til þess, að alm-enn- ekki hrundið í framkvæmd
á sunnudag. þekking og frumkvæði sérhvers ir flokksmenn Sjálfstæðisflokks- nema Sjálfstæðsflokkurinn yrði
einstaklings verði virkjað til ins gerist virkari þátttakendur ^erc^ur fram til meirilhlutasig-
Ellert B. Schram Þess að stórefla velmegun og I í flokkslegu starfi. Lagt er til, ' urs’
kjörinn formaður
sambandsins
20. þing Sambands ungra Sjálf
stæðismanna lauk síðdegis á
sunnudag. Þingið var haldið á
BRnduósi og hófst s.l. föstudag.
Um 180 ungir Sjálfstæðismenn
hvaðanæva af landinu komu til
þingsins. í þinglok á sunnudag
var gengið til stjómarkjörs. Var
Ellert B. Schram kjörinn formað
ur sambandsins. Þingið sam-
þykkti þjóðmálaverkefni næstu
ára og ályktanir voru gerðar um
byggðaþróunarmál, Háskóla ís-
lands, skipulagsmál STIS og
Sjálfstæðisflokksins svo og
stjómmálaályktun.
Ellert B. Schram
Á þinginiu voru samþyk'ktar
breytingar á lögum sambands-
inis. Fólust þær m.a. í því, að
fjölgað var í stjórn úr 15 í 21.
Fór stjórnarkjör fram samkvæmt
hiniuim nýju lögum og voru eftir-
taldir menn kjörnir til setu í
stjórninni næstu tvö ár:
í stjórn sambandsins voru
kosnir: Reykjavík: Ásmundur
Einarsson blm., Björgúlfur Guð-
mundsison, framkwstj., Björn
Bjarnason gtud jur, Garðar Hall
dórsson, arkitekt, Jón Steinar
Gunnla-ugsson stud jur, Pét-
ur Sveinbjamarson, fulltrúi,
Ragnar Tómasson, löigfr., Skúli
Mölller kemniari, Þorvaldur Búa-
son .eðlisfr.
Reýkjanieis: Jón Atli Kristjéuis
son bankamaður, Steinþór Júlíus
son , bæjarritari, Sveinn Guð-
bjartsson, fulltrúi.
Vesturland: Sturla Böðviars-
son, tækniiákólanemi.
Vestfirðir: Þór Hagalín, kenn-
ari.
Norðurland vestra: Sigmiundur
Stefánisson, stud jur.
Norðurland eysitra: Herbert
Guðmundsson, ritstjóri, Þorleif-
ur Jónsson, stud oecon.
Austurland: Páll Elíasison, bif
vélavirki.
Suðurland: Jón Pétursson, raf
vélavirki, Sigurður Jónsson
kennari.
Blað allra landsmanna
Lockheed radarilugvél frá Keflaví k
Flugdagurinn var hald-
inn sl. laugardag, og þótt veð
ur væri ekki gott, fór hann
vel fram og ekki reyndist
nauðsynlegt að fella niður
nema eitt atriði, þ.e. sýna
hvernig fjögurra hreyfla flutn
ingaflugvél hirðir menn upp
af jörðu, án þess að lenda.
Hvað mesta hrifningu vakti
listflug Elíesers Jónssonar, frá
Flugstöðinni og skemmti
liann áhorfendum vel, þótt að
stæður væru það slæmar að
'hann þyrfti mjög að tak-
marka sína sýningarskrá.
Þegar sjálfri flugsýning-
unni var lokið, gafst áhorfend
um tækifæri til að skoða flest
ar vélamar sem tekið höfðu
þátt í henni, horfði þá marg
ur flugkappinn örvæntingar-
augum á krakka, sem hömuð
ust miskunnarlaust á stéli og
hæðarstýrum vélanna.
Ekki ber öllum saman um
hversu margir áhorfendur
voru, en flestir segja 12—14
þúsund, og má það teljast
nokkúð gott, miðað við veðr
Elíeser Jónsson, sýndi listflug. (Ljósm. Mbl.: Sveinn Þonm.)
tmmá
Áhorfcndur voru um 12000 þrátt fyrir leið indaveður
STAKSTEIKAR
„F relsishreyf ing
heimskommúnis-
mans„
Hafi nokkur maður efazt um,
að Þjóðviljinn væri farinn að
þjóna hagsmunum einhverra
annarra, en yfirboðaranna í
Kreml, þá leiðréttist sá misskiln
ingur sl. laugardag. Þann dag
mátti líta eftirfarandi lýsingu á
heimskommúnismanum í forystu
grein blaðsins:
„Þetta er sú frelsishreyfing
sem tvinnuð er saman úr ætt-
jarðarásit og sjálfstæðishvöt
hverrar þjóðar og úr alþjóða-
hyggju öreiganna, vitund þeirra
sem eru minnimáttar að þeir
verði að sameinast gegn þeim
sem sitja yfir hlut þeirra. Fyrir
hálfri öld gekk Ho Chi Minh
þeirri hreyfingu á hönd og hélt
síðan jafnan tryggð við hugsjón-
ir hennar. Þess mættu sumir
minnast sem vilja hylla hann en
fordæma þó jafnframt „heims-
kommúnismanum“.“
Eftir þennan Iestur liggur það
Ijóst fyrir, hversu mikil sannfær-
ing fylgir yfirklóri Þjóðviljans
yfir helztu glæpaverk „frelsis-
hreyfingar heimskommúnisan-
ans“ upp á siðkastið. Þetta er sú
„frelsishreyfing“, sem réðist með
óvígan her til höfuðs sjálfstæð-
ishvöt og ættjarðarást Tékkósló-
vaka. Þetta er sú frelsishreyfing,
sem sviptir þjóðirnar mannrétt-
indum og situr yfir hlut milljóna
fólks í fangabúðaríkjum Austur-
Evrópu. Þetta er sú frelsishreyf-
ing, sem innlimaði Eystrasalts-
ríkin í Rússland og eirir hvorki
þar né annars staðar ættjarðar-
ást né sjálfstæðishvöt.
Verður kvak þess komm-
únistablaðs í Tékkósló-
vakíumálinu nú ekki léttvægt
fundið eftir ofangreindar yfir-
lýsingar forystugreinarinnar?
Eins og Morgunblaðið hefur
ævinlega haldið fram, fylgdi þar
aldrei hugur máli, heldur var
eingöngu um að ræða meðfædda
sjálfsbjargarhvöt, sem sagði til
sín er kommúnistar sáu að öll
sund voru að lokast. Eðli
Þjóðviljans og kommúnista
var óbreytt, það sýna ummæli
þeirra um „frelsishreyfingu
heimskommúnismans“ berlega.
Tékkóslóvakía var að ganga úr
greipum þeirrar hreyfingar,
þegar Rússar og taglhnýtingar
þeirra réðust til atlögu og
„frelsuðu" landsmenn, eins og
þeir sjálfir orðuðu það. Sam-
hengið er augljóst, þegar Þjóð-
viljinn nefnir „frelsishreyfingu
hcimskommúnismans", þræðirn-
ir liggja enn sem fyrr í Kreml.
„Hamingjuleit”
Þeir lýðræðissinnar, sem létu
hafa sig í að halda upp á árs-
afmæli innrásarinnar með komm
únistum og ritstjóra þessa
Moskvugagns í broddi fylkingar,
ættu nú að hugsa ráð sitt. 1
þann hóp, sem minningarfund-
inn boðaði, vantaði fáa af ill-
ræmdustu málsvörum „frelsis-
hreyfingar heimskommúnism-
ans“ nema ef vera skyldi sendi-
herra Sovétríkjanna og friðar-
konuna góðu, sem vitraðist sann
Ieikurinn á „friðarþinginu“ í
Austur-Berlín.
Ósvífni margnefndar forystu-
greinar frá því á laugardag er
jafnvel slík, að hún kennir
kommúnismann við „hamingju-
leit.“ Hvað skyldu þrautpíndar
þjóðir Austur-Evrópu segja um
„hamingjuleit“ Þjóðviljans? Eng
inn skyldi þó vera í vafa um, að
það blað muni nokkru sinni
hætta að leita hamingjunnar á
blóðidrifnum refilstigum „frels-
ishreyfingarinnar".
Og enga ósk á Þjóðviljinn
heitari til handa íslendingum,
en að þeir höndli þá „hamingju“,
sem þjóðum Austur-Evrópu hef-^
ur hlotnazt.
4
t.