Morgunblaðið - 14.09.1969, Blaðsíða 11

MORGUNBL.AÐIÐ, SUNNUDAGUR 14. SBPT. 1969
11
eðdilegt. Flestir : strákanna vinna
lainigan og erfiðan vinnudag, og
þegair viðbætest aefingar í bvenri
vikiu og leiikir uim hverja helgi,
getiur þetta orðið býsina stremto-
ið fyirir þá.“ f við'töluim við þjálf
anana kom og fram, að þeir gefa
flestir leikmönnum sírautm firí frá
knattspyrnu frá þvi að keppnis-
tímabiMrmi lýkur og til ásramóta,
en í janúar hefja þeir svo úti- I
æfingar af fullum krafti að nýjiu ■
„Vetraræfingar eru raunar eng- g
air nýjuingar fyTÍr okkur,“ sagði I
Ríkarðuæ Jóneson, þjálfari Akra 1
nesin.ga. „Við böfftum situndað þær I
sasmvizlkuisamliega marga uindan- g
farna vetur, og verið vel undir _
suimiarið þúnir.“
Við urðum þess jafnframt _
ásikynja í samtöiunium við þjálf I
airana, að eniginn skyldi ætla, ■
að núverandi stykleiki utan- I
bæjarliðanna sé eimungis skamm 1
góður vermir, og veld'i þeir-ra
flalli á sömiu sbuindu, og núver- I
and kempur yfirgefi leikvang- |
inn í síðasta sinn. Öðru nær. _
Þjálfuirunum bar öllum saman I
um, að félag hvers um sig ætti *
sterka ynigri flökba, þar sem |
væri að finna mörg úrvals knatt |
sipyrnuefni, svo að óhaett vaeri
að líta björtum augum til fram- I
tíðarinniar. I
Víst er, að það mun vekja 1
undrun mairgra, bvernig fámenn I
bæjarfélög megna að koma fram
með knattspynufloklka á öllum I
aldurssikeiðum og staðið Reykja I
víikurfélögunum þó fyllilega á .
sporði, sem hafa þó hlutfallslega I
miiklu fleíri íbúa á bak við sig. ■
Við þessari áleitmu spurningiu |
fengum við ágætt svar hjá Hreið |
arí Árisáelssyni. Hanin heflur
reynt hvort tveggja: var leragi I
leikmiaðúr með KR-inigum, er þeir I
voru upp á siitit bezta, og er nú ■
þjálfari Vestmannaeyinga. Hann I
saigði: „í miinmi bæjuinium skipar *
fólkið sér þéttar kringum strák- I
ana sína og kniattBpyrnuálhuginn |
er miuin almie-nnauri, þar sem fólk-
inu þykir, sem beiður bæjarins I
s-é unddæ því kominin, hvernig pilt ■
un-uim gengur. Leikm-ennirnir |
vetða samstilltari og baráttu- I
hugurinn meiri. f>að er alltaf 1
rneiri kraftu-r og keppnsskap í I
utan.bæj-armönniuraum en þeim |
reykvisku".
Xran.ganguir þesisi er orðinn I
raofekuð laragur, og þykir okk-
ur rétt að víkj-a nú nánar að I
hverju félagi fyr-ir siiig:
I ~
HBK
i----
i
Innan Skamms faest sönnun
fyrir þvi, hvort tala-n 13 sé Kefl
víkáragum ekki h-appasiæl. Þ-ebta
er rauinar afskiaplega þýðingar-
mikið atriði fyrir Keflvílkiniga,
sem önraur félög, þvi að hvergi
eiimir eins mikið eftir hjátrú
og í röðum kraattsipyrnusmiamna.
Sönnu-n aetti að fást, fari svo að
Kefllvíkiragar sigri í þessu ís-
laradsmióti, (sem allar líkur benda
rauiraar til). því að þetta er 13
ánda star-fsár íþróttaba-ndal-agls
Keflaivíikur.
Áður en ÍBK var stofnað mynd
uðu öll félög á Su-ðurraesjum eitt
barad-alag s,em n-efndist íþr-ótta-
bandalag Suðurnesjia ,og sendi
það kraattspyrnuflakk til keppni.
Árið 1&56 þótti svo tímiabært að
sitofraa sérstakt íþróttalhérað fyr
ir Keflvíkiraga .Tvö fyr-stu árin
lék kraattispyrraulið félagisins í
aranarri deild, en fluttist þá upp
og lé'k naestu þrjú ár í
fyrstu d-eild. Átti félagið þá
mj-ög þokk.alegu liði á að sikipa,
erada þótú ekki tækist þeim að
hireppa íslandsmeistaratitilinn
Árið 1961 féllu Kefivíkiragaæ aft
ur niður í aðra d-eild, og lé-ku

Keflvíkmgar verjast upphlaupi KR-inga
þar tvö keppnistíma-bil, en
byggðu á m-eðan u-pp nýtt lið,
se-m vann sdg upp í fyrsbu deild
árið 1963, þar sem þair hafa ver-
ið æ síðan og komið mjög við
sögu.
Fyrsta árið í 1, deild voru þeir
að vísu nálægt falli, en árið 1964
sigruðu þeir í íslandsmieisitaramót
inu. Næstu tvö árin voru þeiæ í
úrslitum gegn Val, og eru leikir
þeir í mirimjm hafðir, þvi að án
efa eru þeir meðal tvísrýn-uistu og
skemmtilaguistu úrslitaleikja ,sem
fram hafa farið um titiBnn. Ár-
ið 1967 urðu þeir fyrir miðju í
d-eildinm. I sumar hafa þeirþví
mögul-eikia að hreppa titilinn í
annað sinn.
Margir hafla undrast, hversu
sterkir Keflvikingar hafa mætt
til leiks í þessu íslaradsmöti, þar
sem liðinu h-efur ekki verið breytt
svo mjög frá sem var í fyrra, er
það lék um fallsætið. Húafsteinn
Guðmundsson, helzti forustumað
ur kraattspyrraumála Keflvífeinga
telur þetta þó ekki svo undar-
legt: „Ég tel að við höfum í
raunirand atlfes efeki verið með
slabt lið í fyrra, en varataði þá
allan brodd í sófenina, skoruð-
um aðeinis 4—5 mörk, en töp-
uðurn sjaldraast m-eð meir-a ein
eiras marks roura. Núraa í sumar
hafa verið gerðar mia-r-gar stöðu-
breytin.gar og fáeinir ungir leik
meran verið tekrair inn í liðið.
Sóknín er orðin beittai’i og hef-
uir skorað meir-a. Þó held ég, að
styrkl-eiki liðteims sé eirakum íþví
fólgin, hversu jafrat það er og
keppnisskapið ér. mikið_“
Sigurður Albertsson, aldursfor
seti liðsins (34 ára) og reýnd-
asti leikmaðrar þess: hann hefur
leikið með ÍBK frá stofnun og
var áður með íþróttiabamdalagi
Suðurraesja, telur að þjálfarinra
eigi hér stórara hlut að máli: „Ég
hygg að orsökin fyrir þessari
hreytingu á lið-irau frá i fyrra
liggi fyrir í samiheldrai um þjáif-
arann okkar ,Hólm'bert. Strákar
nir báðu tan hamn sjálfir fyrir
þjálfara, og harara hefur þjappað
liðinu saman, og alliir lagt sig
fram um að gera sitt bezta. Ég
man ekki eftir betri anda í lið-
inu.“
Þeir Hafstei-nn og Si-gurður
eru báðir ákaflega bjiartsýnir, að
ÍBK m-u-ni ei-ga góðum l'iðum á
að skipa á komandi árum: „Við
logðum strax í upphafi, „sagð-i
Hafsteinra, „mikla á'herzlu á
yngri flokikania, og höflum yfir-
1-eitt átt ágæ-t-um yngri floklkum
á að skipa. Uragi meraninnir, sem
tetkmir hafa verið inn í meistara-
flokkinn nú í sumar, hafa einra-
ig reynzt áfcaflega v-el.“ Og Sig-
urður taldi útlitið með endumýj
un liðsiras eirastakliega gott. „Við
ei-gum marga góða leilkmenn á
varamianm.abefek, og yngri flokk
ar okkar hafa ein-nig verið mjög
sigursæliir."
V-ið spurðum Sigurð um álit
hans á styrklei'ka 1. deiidarlið-
arana í þessu ís-landsmóti: „Ég vil
meiraa, að liðin séu öll afs'kap-
lega svipuð að styrkleika, og ég
hel-d að það sé frenmtr keppnris-
andi liðanna, sem ráði úrslitum
en styrfcleikamunur. Ég get nefnt
það, að mér hefur í sumar fund-
ist einraa erfiða-st að leilka gegln
Frömurum, sem er-u þó neðstir í
deilcCinni um þessiar munidir." Sig
urður sagði enrafremiur, að bann
hefði gert ráð fyrir Reykjavík-
urfélögun-um st-erkari, einlkum þó
KR-i-raguraum, „en þeix virðast þó
veraa að komast í ga-ng núraa síð-
ami hkrta mótsim-s.“ Álit HafsteinB
var mjög samlhljóða. Hamn. kvaðst
ha/fa búizt við KR-imgum í slagn-
um um titilsætið, en efíaust ættí.
óheppnd þeir-ra með m.eiðsili leik--
manna siraraa einlhverja sök á því
hve-rsu erfiðl-ega þe'nm gékfe fram
an af.
Vestman,naeyingar voru fyrstir
utanbæjarliðanraa til að taka þátt
í ísdandsmióti, á öðrum eða þriðja
tuig aldarmraar. En vegna þesis
hversu erfitt var um aliar ferðir
fyrir Vestmara'naeyiinga framan
af til keppni á megiinlandinu,
var þábttalka þeirra strjáil fram-
an af. En raúna hafa samgönguæ
við Eyjar batn,að til m-unia, og
Vestmannaeyiragar eru aftur
komrair í fyrstu deild og h-afa
strax getíð sér góðan orð-stý.
Fyrsta árið í deildirand urðu þeir
fyrir miðju og fóru með sig-ur af
hólrrai í bikarkepprai KSÍ. Það
var í fyrrahaust. Þá var mikið
um dýrðir í Eyjum, er piltamár
komu heim með bikariran, því að
á fáum stöð'um er kraattspyrrau-
áhuginra almeraraari. Sagt er, að
j-afnvel iðnustu skipsitjóriar hætti
veiðuim í rokfiskeríi, og sigli til
hafnar, ef lei'feur er í landi.
Vestmannaeyingar í leiknum við Levskír Sparta.
Upphafið á nú-verandi 1 .deild
ar liði Vestimanra-aeyinga má rekja
til tékknesks þjálfara, sem
dvaldi hjá eyjaske-ggj'um um
skeið. H-anra kom Vestmannaeyjia
liðirau upp í fyrsibu deild árið
1967, Þá tók Hre-iðar Ár-sælsson,
hinn gamalkiuinna knattspyrnu-
kempa úr KR, við þjáilu-n liðsinis
og uradir hans le-iðeögn kom lið-
ið heim með Bifearinn, fyrst allra
utarabæjarliða til að hreppa
þa-nn eftirsótta grip, „og haran
fer ekiki héðan afbur“, segir Hreið
ar og hlær við. í sumar hefur
ÍBV geragið mjög bærilega í ís-
landsmótinu og á eran möguleika
á að fara með sigur að hóiimi.
Hreiðar segist. vera ánægður
með flesta leifei liðsdn-s í suim-ar,
en nefnir sérstalkl-ega leik við
Afeu'reyri í bæjarkeppni, sem efnt
hefur verið til milli þessara staða
og leikinra við búlgarska liðið nú
fyrir sk-emmatiu. Han-n er ek'ki
hræddur um, að ÍBV múni reyn
ast erfitt að tefia fram sterkum
liðum í framtíðinni. „Þetta er
ungt lið. Meðalalduriran er um
21—22 ár, elztu lei'kmenrairnir
eru 27 og 24 ára en þeir yngstu
17 ára. Við eigum mjög sterkan
anraan flokk, oig til mer'kis um
það get ég nef-nt, að hingað
sótt-i oklbuT h-eim sterkt d-anskt
U'niglinigalið og lék tvo leiki. Öðr
um la-uk m-eð ja-fntefli 2:2 og hinn
sigruðum við 4:2.“
Samgöragurnar og veðurlagið
eru hedz-bu vand-amál Vestm(an.n-a
eyinga. „Það sam háir okkur
einraa m-est er veðrið með tilliti
til fliugs-ins," seigir Vik'tor Helga-
son, sem verið hefur styrkast-a
stoð Eyjavarraariininar um 9 ára
stoeið og ald-urstforseti liðsiras.
Einnig háir veðrið þeim oft yfir
vetr'artímahra mieð tilliti til úti-
æfinga og vegna þess, hve kostm
aðarsamt er að fara til Eyja, hetf
lur þeim reyn-zt erfitt að fá önraur
tlíð I. deildar til að koma til æf-
ángialeikja. „Liðin á meginland-
irau hafa það frarn yfir okkur,
-að þeim gefst tækifæri á að sjá
önnur lið leifea, en slíkt getur
verið afar þýðingarmikið. Að-
staða oktoar kemur hins ve-gar í
veg fyrir þ-að.“ Þesisi einangruin
gebu-r þó lí-ba haft sí-raa kos-ti,.eiins
og Hreiðar berati á. Þarna er það
ekki eiras margt, sem dreifir huig
araum frá kraattspyrrauiðtourium,
og í þétbbýlinu, meiri saimstaða
verðuæ ríkjandi m-eðial leibmianraia
og ábangendu-r liðsiras eru ein-
lægari og hvatja sina menn bet-
ur, en gerist t.d. hjá Reykjavík-
urfélöguiraum.
Við spurðum þá Hreiðar og
Viktor álits á hinum liðunum í
d-eildinrai. Hreiðar kvaðst hafa
búizt vi-ð að Reykjajvitou,rfélög-
urauim miuirad-i ganga betur en orð-
ið hiefu-r. Viktor kvaðist undrast,
hve lamgt V-aJis-liðið hefði n-áð e-n
væri á hiran bógi-nn jafn uindr-
aradi, hversu Framurum hefði
geragið illia. Hann átti von á
þeiim mun sterkari, þar sem lið-
ið ætti marga stferfea og efnilega
einstafeliraga.