Morgunblaðið - 14.09.1969, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 14. SEPT. 1969
Sighvatur Jónsson
verzl.m. — Minning
HORFINN, látimn, — já, aú
'hermia íregin bansit miér aið
Tmorgni þamn 6. þ. m. SAmifnn
hrimigdi og það var sysitir Síilg-
hivats, sem haifðd þá siorgairfirétlt
að segjia aið hian'n hafðd láitizit
þá uim mioirgiuniimn. — Heillil alð
fovö’ldli, en dlákwi að mioirgnd. Um-
þkiptin málli Mfs og diaiuiða verða
cxft siniögg. Ég hdttd Sighvat tveim
dögium áðaxr, hœgiam og prúð'am
einis og hamm jiaifmam var. Sjiúfo-
ctómiseinfcemmii bair haimn ©klki,
nemia eiftir hiinia mifciu ákiurðað-
’gerð siem gerð var á homum
haiuistið 1(9'6’6. Eftiir þá aðgerð
var hamm rúmdiggjandd nœabumi
hálfit ár, er hamm tók mieð kiarl-
menmsfcu og sérs+afcri rógemd.
Var harun frá starfi á anmiað ár.
Siglbvatiur var fæcidur 29.
sept. 1913. Somur hjóniamna
Emielíu Sighvatsdlóttur o>g Jóms
Krisitjóinssoniar liæfcniis, elztiur aif
sjö systkimwm, þar ai dóu tivö
umig, em fjögiur eru á lilfL Sig-
hwaitiur giftist 14. jiúmí 1941,
Önniu Alíbertsdóttiur, ætitaðri fró
Húsiaivík, ckóittir Elíruar Inidrilðia-
dóttur og Aíberts Sigtryggissom-
ar. Flutdiuist foreldrar Ömmiu þeg-
ar á sama ári tdl hinma umigu
hjórna, og haifa dvaliat þar síðiam.
Fjölskyldiam heflur ætíð staðdð
sarmain sem einm maðtur, og skaip-
að það heimíld, sem öllium var
ljúflt að divelja, enda bæði hjón-
im samihenit í að gera heimílið
ihlýlagt og aðlaðandii.
Umigiur hóf Sighvaitur störf hjá
Mjóilkorfél'aigi Reykjavíikiur og
vamm þar þanrgað til Sumdhöll
Reyfcjavítour tók til starfa, og
hanm tófc þar við starfi. Þar
vamm hamm niókkur ár, em geirðiist
síðam starfsrmaður 'hjá Olwfélag-
inu Shiel'l, sem timsjóinaffmiaður
með dreitflimigu olíu og bemzíns.
Sterfaðii Siglhvajbur þar óalitið í
25 ár, eða þar til hamm veilfcbist
Útför bróður ofckar,
Þorsteins Guðmundssonar,
verður gerð í Fossvogskirk j u
mámidaginm 15. sept, M. 10.30.
F.h. ættirkgja,
Sigríðnr Einarsdóttir,
Ingibjörg Guðmnndsdóttir.
Eiginmáður mimffi, faðir,
tenigdafaðir og afi,
Sighvatur Jónsson,
verzlunarmaður,
Teigagerði 15,
verður jarðsungdmn frá Dóm-
kirkjunni mámiudagimm 15.
saptember kl. 1.30 e.h.
Anna Albertsðóttir,
böm, tengdadóttir
og bamabörn.
Móðir okkar og tengdamóðir
Jensína Valdimarsdóttir
Höfðaborg 71,
er lézt að Borgarsjúkrahús-
inu þann 7. þ.m. verður jarð-
sungin frá Fossvogskir'kju
mánudaginn 15. þ.m. kl. 1.30.
Aðalsteinn Vigfússon,
Ragnheiður Valdimarsdóttir,
Ástriður Vigfúsdóttir,
Hreiðar Guðnason,
Hulda Vigfusdóttir,
Valdimar Björnsson,
Guðný Vigfúsdótttir.
Am«a befur verið manmd sín-
uim saimlhont ag góð kona. Hún
vatr ætíð mest og bezt, þegac
starfoast á reynidi. Þ»að flafnm Siig-
hvaituir vel og roat og virti feanfu
síina roikd-ð. Milli þedrra hjóma
ríkfbi gagmkvæimiuir skil’nioguT ag
áisibúð.
Ég safona vimar, em bversiu sár
er þá sökmuður náirnusbu ástvimia
Silghivaits, þegiar hamm svo
dfoynidiiliega er huirt kiadfliaiðlur, en
vdlð vdtum „ia0 banin fær rrneira
að stiarfa igiuiðs am igeiim“. Þalð 'er
'hiuigiguin harmd 'geign.. Ég bið gu’ð,
að Mesisia yfokiur, viiniir miímir,
mdminiimigu Siiglhvats, og aið hiúm
verimii huigj yfldfoar í þ'edrri brúiar-
visau, aið látimn liÆir.
Karl Helgason.
og varð óvininiuifær á ainmiað ár
Þóbt hianm ættf fooist á að talk'a
þar uipp srtiamf að nýjiu, treystii
hamm sér efcki til þess, en hióf
sjálflur smnáverzk*n sem þaiu
hjiómdm ummiu samieiigimilega að.
Siglhvatiur niaiut traiustg þeirra,
sem hamrn vamm hjlá fyrir þá edig-
imiieálkia seim hiomiuim vomu svo
eðflilegir, trúrrnonmdku og saan-
viSfouisiemd. Ég hiafði kynmst og
þekfct Sighvat um áratugi. Það
hefligaðist fyrgit af því að fooma
mám, var móðiursygtir hams.
Bfltir að móðir bams hætlti að
hafa sjálfstætt beimili og ffluitti
tiil dótbuir sínmiar ag tenigdiaisiom-
ar, varð heimiilH þeirna Ömmiu oig
Sighvalbár cfcfcar anmað iheimilL
er við dvöldumst í Reýkjavík og
þá stundiuim urnidir erfiðtum sj'úk
dómisfcriniguffnsibæðitttn, Þá lærð-
um við vel að mietia og þafldka
dremgskap og góðvild þeirra
h.jiómia og fljölisfcyMiutnmiar afflirar.
Böm þeirra Önimu og Silghvaits
eru: Hara’ldiur flnúsgaigjmasmijðiur,
kvæmrtiur Ekflu Hafdiail, Jón Albert
veæzliumiairmiaður, sem ný'ieiga var
farimn tdl námris í Svíþjóð «g
Emel'ía 7 ára.
Ingólfur Kristmann
Ingason — Kveðja
Fæddur 18. júlí 1955. — Dáinn 3. september 1969.
KVEÐJA FRA ASTVINUM.
Ljúfi soour, lífsins gjöfim dýra,
Ijós og yndi möffmtnu og pabba varst.
Þú áttir sál svo elsfouríka og sfcýria,
á okkair vegu saman kænliedlk bairst.
Hjarbkær brótðdx, hjá þér glöð við uruclum,
þiffin hdýi hugur skyldi bnos og tár.
í fylgd með þér hið góðia og fagria fuindium,
sem fjársjóð dýnam geymum liðin ár.
Afa og ömrniu gladdiir, gióði dremigur
með gæðum þírvum léttír ofcfcar spor.
t»ótt sjáum ei þitt brosið blíða iemgur,
þín bjaucta mimmiiaTig skín, sem y'lríkt vor.
Astkær vitnur, þökfoum þér af hjarta,
það, sem ofcfour var'st í gleði oig þraut.
Þá ledðir skilja lýsir vonim bjarta,
ef leggjum uklft í Drottimis niáð'a'i".sikauit.
Páll Jónsson Hafnar-
firði — Minning
LAUGARÐAGINN 30. ágúst s.l.
var borinin til himztu hvílu, flrá
Haflnair'fj'airðiairki'rfcju merfcur
borgairi Hacfmiarf jarðor Páifl Jónis-
son, jármismíðameistiari. Hamm
andaði'St að motigmi þriðjudagsims
25. áigúst s.l. Páll var fæddur
2. nóv. þjóðhátíðarárið 1874, að
Hvaimmi í Kjós, og hefði því
orðið 95 ára 2. móv. ruk., ef hom-
um hefði enzt afldiur. Forieldrar
hamis voru hjónin Jóm Eirífcisson,
bóndi og HaMbema Pálsdóttir.
Páíl ólvs't upp í föðumgarði, þar
til hamin var 17 ára gamaffl, er
hamrn hóf að nemia jármismíði og
a0 því námi lofoniu fór haem til
ÐanmieTikuir og Svíþjóðar, til.þess
að menmita sig betur í iðminind.
Hainm s'iumdaði n'ám þar í rúm
t Okkiar hjartamis þaikiklæti fyrir t Inmflliegar þaiklkir till alflra
auðsýnda siamúð og hluttekn- þeima, er sýradu samúð og
iragu við aindJát og jarðarfor virðinigu vi'ð amidtfát og úittför
komu minmia.r, móður, temgda- móður og örrurrau, f’öður okkar, Páls Jónssonar,
Maríu Lilju járnsmíðameistara.
Brynjólfsdóttur. Sérstaikar þakikir til læikna og
Sérstaktfega þökkum við læfcn- hjútorumiarliðis á Sólvamigi,
um og staxfstfólki lyflækminga- Haifraairfiirðd, fyrir hjúfcrum og
leildar Laradaspítalanis fyrir aðhflymmáinigu um áirabil.
frábæra hjúfcrun og umönm- Ingveldur Pálsdóttir,
un. Jón Pálsson,
Sigfús Gunnlaugsson, Ársæll Pálsson,
Maria Sif Kristjánsdóttir, Böðvar Þ. Pálsson,
Bryndís Sigfúsdóttir, Oddgeir Júlíusson. Hallbera Pálsdóttir.
fjögur ár. Að niárni lofoniu er-
leixdis hóf bamm störf í Reykja-
vífc. Ég, sem ri'ba þessi fátsefcliegu
kveðjuorð, kynmtist Páli fyrir 28
árum, em þá var btessaður gairnli
maðurinin búinrn að liggja rúm-
fastur í 4 löug ár ,en það var
efcki hægt að fimma það á honium
að það væri svo lamgt, því alllbaf
var harnn glaður og elslfoulle’gur
þegar komið var til haias, og svo
iranilega var roaður vellfoamimm..
Aliveg til hiras síðasta dags vair
hamn aflltatf svonia kátur og glað-
ur, ef litið vax til hame, þó svo
að hamm væri búirun að vera rúm-
faisbur í 3.4 étr, segi og sfcrifa
— í þrjátíu og fjögur lönig-lörag
ár. Aldrei heyrðist hamm kvarta
— emda karflmemini mifcið.
Aiiltaf var gamam að fooma til
Páls, þar serni maður fór svo
miklu fróðairi f-rá bomium, harun
hatfði frá svo mörgu Skemmtitegu
og fróðtegu a® segj’a, enida mjög
viðfleskun. muaður. Ég hetfi otft
undrast það, hve P‘ál'1 var mimm-
ugur á aflflt, sem hamin hafði
heyrt, séð og lesið, og það aflrveg
upp á stund og stað, enda mjög
greindur roaður. Taflaði og sfcrif-
aði góða emislfcu, þýzfcu og norð-
urtfandaimálim öffl, og eittfevað va-r
h'Siran á sioum etfri árum að
„istúdera" rússniesku, og alflrt var
þetita sjáifsmenintum. P'álfl fylgd-
ist mjög vel með öfflu og það
vair afliveg sairoa, hvað um var rætt
við hainsi, alltaf var haran vel
heima í ölilu og það alveg til
hiras síðasta.
Auik þess sem Pálfl var góður
m'ál'aimaður, var hanm ígtemzku-
maður og stærðfræðiragiir góður.
Þeir eru efoki ófáir nemenduæmir,
sem Páffl hetfur hjáílpað um
aevina, bæði raemernduim Flems-
borgar-, Mernmba-, Verzlunar- og
Lofbskeytaskólainis. Þá hetfur PáU
eimindg kenmit mörgum börmum
leistur og reikniinig.
Pálfl var sérstafldiega laghemtur
ma'ðuir, það sást ailflvel á öllum
þeim vebtflimgum og sofofoum, sem
hainm prjómiaði, er hamrn lá rúm-
fastur. Það var efoki að ástæðu-
laosu, að Pál'l var taliiran einm
færasti og bezti jámsrriíðameist-
ari sinniar sanntíðair. Snemima á
áirinu 1913 var fleitað tifl Páls og
hiamrn beðinin um að bafka að sér
alfla járrasmáði við Reýkjarvífour-
höfn. Þá var nýkomið himigað
4000 testa dansfot skip með allan
etfnivið og dannsk'am hafraarverk-
fræðimig, N. P. Kirk. Svo var það
haustið 1915 að leitaið var atfbur
til Pál-s, em þá voru komndr
raöfcforár formemin frá Stofcfoseyri,
og báðu hamm að koma mú og
hjátpa þeim, því að út voru gerð-
ir 14 vélbábar og þrfr voru í
smíðum, og eragin væri smiðja,
né smiður á staðnum.
Páffl tók efckert óllkliega í þetta,
en saigði þeim eimis og var, að
það væri dýrt að fá efmi og
einmiig að fllytja það auistur, og
varð það úr að þeir gengu í
Maðurinm miran ag faðir okk-
ar,
Kristján Signrðsson,
sem amdaðdst 10. þjn, verður
jarðsumigimn frá Þjóðfcirkjummi
í Hafniarfiidði þriðjudiagiinm 16.
sept. kl. 2 e.h.
Þuríður Eiríksdóttir,
Kristján Kristjánsson,
Friðþjófur Kristjánsson.
ábyrgð fyrir hamm og feostaði
flutmimgurimin mieð ölLku 2.500.—
kr., sem var mikið fé í þá d'agia,
em þá var timaíkaup akmemmt 30
auraa- á folst., svo á þessu frá
sjá bve PáM var mikils rraetiffm
maður.
Á Stofokseyiri dvaldist Páll
mæstu sjö árin, en þá fluittist
hanm tifl Reýkjavíkux.
í marzimánuði 1917 var Páll
eitt siran kaltfaður í skreamn, var
haran ávarpaður á dömsfeiu, og
spurður hvoint þetba væri PáU
Jórasson, jármsmiður. Þetta viar
T. Kraabe, vitamál'aistjóri. Hanci
sagði: „Það steradur ti að reisa
þofcuiiúðu'nstöð fhélr lá lamtcli á
sunnri komandi. Þessari stöð
hetfir verið valiran staður á Daki-
banga á Ausbfjorðum. Nú er svo
mál með vexti, að við hérmia á
vitamiálasfcrisfstofuiim’i erumn. afl-
gjörlega ófróðir um þessi þotou-
lúðmatæiki. Það er verið a® simíðia
þau í Svíþjóð, og nú vantar mig
maita -til þess að fara þamgað og
kymm,ast þessum áhölduim og auð-
vitað verður sá maðúr líkia að
sjá um, að aillt tilheyramdi þessari
stöð ko«nist hiragað tiíl larads, og
svo verður haran að sertjia hana
upp á Dalliatairagia. Maður, (þ. v.
N. P. Kirk, hatfraarverkfræðimg-
ur) sem er yður kummiugur, hetfir
bent mér á yður og sagt, að aí
þeim, sem hairan þefcktL væruð
þér sá eini, sem gæti teíkið þetta
að sér“.
Niðurstaiðan varð sú, að Páll
réðst til farariminiar og laigði aí
stað 6. maí 1917 með darasfca
varðskipimiu „Islands Fad)k,“ em
þá voru nær eragaæ samgöragur
milii íslands og hinina Norðiur-
lamdan’raa. Eims og áðiur segir haifa
hamdverlk Páls heitims, sánu méli.
Þóku/lúðiunstæfci þessi eru í raotlk-
Uin enm þanm dag í dag.
Þá kemmdi Pállil teikraimigu við
Iðrasfcóianin i Reykjavík urn túnia.
Vorið 1925 fluttist Pátll mieð
fjölskyldu sína til Haifiraairfjiarðar
og hóf þá störf hjá útibúi Hamiars
h.f. hér í bæ.
Páll var aðalh v a t amaður og
stofraandi IðmSkóla Hatfraarfjiarðor
ásaarat Emil Jórassynd, sem varð
fyrsti skólastjóri hams.
Páll var gerður að heiðurafé-
laga Iðnaðarmanraaféiags Hafn-
arfjarðar 11. raóvemiber 1968.
Árið 1910 kvæntist Páiil Vig-
dísi Jónsdóttur og eigrauðuet þau
sjö börn og atf þeim eru 5 á lííí,
þrir symdr og tvær dætur, þrjú
þeirra búa í Ketflavik og tvö í
HaflraairfirðlL Konu síraa missti
Pál'l 1951.
Ég vil raú að leiðarlokiuim færa
þér, Pálil miran, minar beztu
þalfokir fyrir hiniar mörgu áraægju
stuindir er við áttum Baanam.
Sendi börmium h'ams, temigda-
börmium og barmia’börmum og
barmiabarmiaibörmium mínar immi-
legU’Stu samúðiaffikveðjur.
V. Ásmundsson.
Hjartamis þakkir tifl aililra
þe'inra, sem gliöddu mig á eimm
eða airuraam hátt rraeð sfceytum,
gjöfum og anmiaiDri vimisemd á
áttræ’ðigaifmæfl'i mínu 6. sept-
amiber sl.
Guð btessá ykkiur ötl .
Kristján H. Sigmundsson.