Morgunblaðið - 22.10.1969, Qupperneq 3

MORiGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 22. OKTÓBER li96Ö
3
Vetur ákvarðananna
fyrir Nordek
Fundur forsœtisráðherra Norðurlanda
í Stokkhólmi eftir tvœr vikur
— VETURINN 1970 mun ráða
úrslitum fyrir efnahagsbanda
lag á Norðurlöndum. Grund-
völlurinn fyrir umræðumar
fyrir það er tilbúin með samn
ingsuppkasti embættismanna
nefndarinar — Aðalspuming-
in er nú, hvort á Norðurlönd
um sé nú fyrir hendi nauð-
synlegur vilji til þess að leysa
einkum landbúnaðarvandamál
>ð. Þannig er komizt að orði í
danska blaöinu Politiken fyr
ir nokkrum dögum í grein eft
ir Sven Ove Gade.
Byrjunin á viðræðunum
verður, heídur greinarhöíund
ur áfram, þegar forsætlsváð-
herrar Norðurlanda koma sam
an á fund ásamt fosætisnefnd
Norðurlandaráðs í Stokk-
hólmi eítir um tvær vikur.
Þetta verður fyrsti beini fund
ur forsætisraðherranna siðan
á fnudi Uorðurlandaráðs í
marz.
Mairgit hefur gerzt sífSan þá:
upplkaisti embæt'tiamaLrina-
neífinicllaffinin'air IveAr vterið lok
ið, þingkosmngar hafe farið
fnam í Noregi og stjóim brirg-
araifiliakkainna undir forystu
Per Baritiemis h'eldiur átfinam.
Poirisætisiró'ðlh'eirriaislkiptli haí'a
onðið í Siv'fþjóið — Oíliatf Pattlme
'heifur telkið við atf Taige Er-
ilatnidieir. Og síðaist en elkfki sízt
hafia átt sér stað miatngir mók-
ffl,vee(gir lathumðtitr í (Evrépiu.
Pralkkll'amid h«futr fiemlgið nýja
stjóxin, sem sýmár mifcimtn
svei'gj'amieikia í miáleifiniuim Evr
ópu og 'þaiu öfil í Vestuir-Þýzlkia
‘ianidi sem eriu fyHgijiainidi laiukiruu
sairustarfi í Evrópu, hatfia efilzit
við kosninigaisáig'utr Willy
Bnainidts.
ANNAÐ ANDRÚMSLOFT
Þetta þýðiir, a@ viðiræðiur
forsætásróðhenria NarðiuirHamidia
miuiniu fama finam í tattisveirt
breyttu ainidnúmisll'afitl Ef til
vilil miá dleillla um, hve mikil
breytinlg eir, etn að kniinig.um-
istæðlur einu bmeyttair er ekki
uinmt að dinagia í efó. Og þar
sem friuimlkvæði Baiumsgiaiards
farmsætiisináðlh'einria heifiur attlltaf
veffið huigisað sem bcúainsporð-
veinðlun: þá sviipað og það var
á sjötta ánatuigmiuim, þatr sem
viðiieitmi Norð'Urlamd'ammia vatr
aldrei gefiim upp á bátámm, en
þaið var Evrópa að öðmu leyti,
sem tók ákvairðamir fyrir akk
ur.
Þetba þýðir ekld, að fyriir-
huigiaðiur fiunduir fiansætisráð-
hernam.na mumi veita fuffi-
kommia skýrámigu á máluraum.
Olof Palme, forsatisráðherra
Svíþjóðar
Hilmar Baunsgaard, forsætis-
ráðherra Danmerkur
uir til Evrópu, hljóta viðræð-
uirnair aið faira mjag finaim mieð
tillliti til þffóiuin'airimmiar í Eivtr-
ópu.
Af diainidkiri hálfu er aðsárani
lögð á að miimmstia toasti, að
gffiU'nidivattttiairiátovÖTð.um verði
tekim varðiainidi NomðtuTiliönd á
fiumdi NarðuirttlamdlaTiáðb í
Reykjiaivík í byrjum flebrú'aff.
Náiist elkki að talka ákivörð-
um þair, em byrjað verði aftutr
á að sökfcva sér miðiur í mýjiair
kaninlamir og viðiræðiuir, veirð~
utr án mokku.rs vaifla a® viðum-
keminia, að viðHeitnim hefur
elklki boirið ánamigur. Ásltamidið
Per Borten, forsætlsráðherra
Noregs.
En ihaimn mum vom.atndd leóðla
betuir í Ijós 'hvað eimistök Noirð
uiriiönri hafa í hygju og hversu
ríkuir viljiimn er tii þeiss að
slaka á eigin kröfum.
Gneiniairhöfuindur bemidix á,
að þetta sé fynslti flumidur for-
sætásrá&h'eirra Narðúirlamidia,
sem Palme fansætdsráðlherira
Sviþjóðaff tattci þáltít í ag því
rí'ki mikiil eiftirvæmtimig varð-
amdi aifistöðu hamls í ýmisum
máttuim.
Eirrn mie'giiniágreimámiguirtimm
isé vair'ðiainidd tottCialbamdiattiaigdð
ug beinálst hamm eimkium að
tialfliaumriamlþágiuiniuim. Búaist
meigi við því, að viðlræðuirmaff
muimi 'snúast jafm. milkið um
gi'lriistímainm og um það,
Jwaðia vörutegumdia uinidamþáig
uiriniair eilgi aö miá til. Af hállfiu
Svíþjóðlaff er því haíldið fram
að þær eiigi að vera tímia-
buindmiair, em aif háillfiu Dam-
mörlku ag eimnálg Noregls a@
mjög mikttu leyfi hefur verið
saigt ábveðið miei við þvi.
Vaodamiálið er ettdki hvað sízt
fólgið í því, að Svíþjóð viflfi
tooma á afllgj'öru toMaibaindattaigi
en Dainmöirk á hinm bógimm
ttnefluir elklki ábuigia á, a0 l'amd-
búniaðarste'finummd sé toomið ai
gjörttiegia í firamlkvæmd.
Af hálfiu Da'nm'erikur er því
baldið flraim, oð ölflum Norðiur
löndumutm sé það í hag, að flar
Bjarni Benediktsson
ið verðd vamlega atf staið. Á
niæistu árum miuini sum atf
vaindamlálumium á viðkvæm-
uistu sviðumium veriðá minmi
og .aitvinmiufllítfið fá tættdfæri til
aðlögunar án ósammigj'airmira
Skaðsamttegm áhrifa.
Fyrir Dainmörk skipti mesltu
máli, að NorSurlönd eigi ekki
þátt í því a@ setja möguleika
heminiar inmiain Evrópu í hættu.
Þess vagnia verði að hatttía
fast við tifllliögu Damimerkur í
viðlræðúniuim á Hatel M'airiina
í jiilí sl. með tiflíiti titt samm-
jngsuppíkaistis embættismamma
.nieflndaffinmar.
TILLAGA í ÞRLMUR
ÁFÖNGUM
Tilla'ga þessi er í þremur
áfömigum og felst sá fyrsti í
því að gert er ráð fyriir grurnd
vafLairákvörðum. vairðamdi Nor
dek á fuindi Narðu'rlamidiairáðs
í Reykj avík í febúair n.lk. ag
taki hún igiilldi frá og með 1.
jamúar 1971.
Jaifn milkijlvægt er, að í öðlr-
uim áflamigai, sem mær fram títt.
ánsinis 1972, sttou.l!i tettdm áttevörð
uin umn, hivemiær tottfllalbamda-
(Lagið tslki gilldi sénstalkillega.
Framhald á bls. 23
Mauno Koivisto, íorsætisráð-
herra Finnlands.
VIÐCERDARKOSTNAÐUR VARÐ:
VINNULAUN
VARAHLUTIR
MÁLNINC
KR. 29.000.
- 18.000.-
- 6.000.-
SAMTALS KR. 53.000.-
Hafið þér efni á því
að kaskótryggja EKKI
^i'.'A^gGINGARFÉLAG ISLANDS HK
SÍMf 11700
STAKSTEINAR
Úr tengslum við allt
Á forsíðu framsóknarblaðsins
í gær er flennistór fyrirsögn, þar
sem segir: „Úr tengslum við
þjóðlífið". Er þar vitnað til spak-
raæla eins af þingmönnum fram-
sóknarflokksins. Telja má víst, /
að lesendur framsóknarblaðsins
séu þeirrar skoðunar, að blað,
sem flaggar slikum fullyrðingum
um andstæðinga sína, fylgi sjálft
fram kjörorðinu og sé í tengsl-
um við þjóðlífið.
Líti menn hins vegar neðar á
þessa sömu forsíðu kemur í
ljós, að svo er ekki. Þar er sagt
frá Landsfundi Sjálfstæðisflokks
ins. í þeirri frétt er faxið með
margar staðlausar fullyrðingar.
Þar segir m.a.: „Eins og knnnugt
er þá tók Framsóknarflokkurinn
fyrstur upp það nýmæli að hafa
skoðanakannanir í kjördæm-
um . . .“Þeir, sem fylgzt hafa
með stjómmálum, vita, að Sjálf-
stæðisflokkurinn hefur gengizt
fyrir prófkosningum m.a. hér í
Reykjavik um Iangt árabil, enda
þótt þær hafi legið niðri síðustu
ár.
Morgunblaðið hirðir ekki um
tilhæfulausar getsagnir. En
síðar í þessari sömu frétt
segir frá því, að á Landsfundin-
um hafi Guðmundur H. Garðars-
son fallið úr miðstjóm Sjálf-
stæðisflokksins við kjör á Lands-
fundinum. Rétt er að benda
framsóknarblaðinu á það að Guð-
mundur hefur aldrei átt setu í
miðstjóm Sjálfstæðisflokksins.
Framsóknarblaðinu finnst það
mikil stórmerki og undur, að
rúmlega 30 atkvæði hafi verið
auð við kjör formanns Sjálfstæð-
isflokksins. Það er einmitt styrk-
leiki Sjálfstæðisflokksins. Sjálf-
stæðismenn láta álit sitt í ljós á
mönnum og málefnum óhikað.
Þeir fylgja sannfæringu sinni.
Slíkt hugarfar virðist framsókn-
armönnum framandi.
Frjálshyggjumenn
Formaður Sjálfstæðisflokksins
drJBjami Benediktsson forsætis-
ráðherra drap einmitt á þetta
eðli Sjálfstæðisflokksins í ræðu
þeirri, sem hann flutti við setn-
ingu Landsfundarins. Hann
sagði:
„Eðli málsins samkvæmt era
í Sjálfstæðisflokknum meiri
frjálshyggjumenn en í öðram
flokkum. Þess vegna er hættara
við, að þeir haldi fast við sér-
skoðanir sínar og virði svokölluð
flokksbönd minna en aðrir. Á
þessu er þeim mun meiri hætta
meðan tiðarandinn er sá, að
skamma stjómmálaflokka og
telja þeim flest til foráttu. Sá
hugsunarháttur er útbreiddur,
ekki sízt meðal æsknlýðs og
hvílir þó margt, sem honnm ex
sagt til stuðnings, á algerum mis
skilningi . . .
Engnm er það heldur áskapað
að gegna tilteknu embætti. Enda
er ekki mikið í þann spunnið,
sem hefur geð í sér til að sitja
í stöðu, sem þeir er hann settu
þangað, telja, að hann eigi nú
að hverfa úr. Á meðan manni er
haldið í trúnaðarsæti á hann rétt
á hollustu þeirra, sem hann
völdu og hafa ekki sagt henni
upp. En ef þeir eru sannfærðir
um, að hezt fari á að breyta til,
eiga þeir hiklaust að gera það.
Til þýðingarmikilla starfa má
ekki velja mann eða halda hon-
um þar til að gera honium greiða,
heldur af því að hann er bez^.
fær um að leysa þann vanda.“
Þannig komst dr. Bjami Bene-
diktsson að orði við upphaf
Landsfundarins. Þessi orð eiga
mjög vel við, þegar Landsfundi
er lokið og lýsa vel þeim anda,
sem á fundinum ríkti.