Morgunblaðið - 22.10.1969, Side 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 22. OKTÓBER 1980
Vil jum reyna að byggja upp
ðrugga heilbrigðisþjónustu
FRÚ Kristjana Ágústsdóttir er
fréttaritari Morgunblaðsins. í
Búðardal. Er við ræddum við
hana nýlega og spurðum frétta
úr Dalasýslu, voru henni efst
i huga fræðslu- og heilbrigð-
ismál, þvi að hún áleit flest-
um öðrum þáttum „Dalalífs“
hafa verið gerð skil í greinum
og viðtölum, sem birtust í
Morgunblaðinu í haust.
— Þaið er þá fyrat að gieta
þess aaigöi Kriatjama, að Hús-
m,æðra3kólimrn á StaðarfeUi
var settur 2. október s.l. Þar
verða í veituir 37 nemendur,
alls ataðar a& af I'andiniu, eða
10 fteiiri en hægt hefur verið
aið tafea undanfarin ár. Ástæð-
an er sú, alð í sumair var byggð
ur kennaraíbústaður og var þá
hœgt að tafca fyrri viistarver-
ur kennara undár nemienda-
búsfbaið.
— Kenniarabústaðurinn nýi
er 200 fermietrar að atærð og
þar eru þrjár íbúðir, og þótt
efcíki séu þær stórar eru þær
mjög vistlegar og nýstárlegar.
Smíðd fcemniarabústalðarins
gekfc óvenjufljótt, því að bjrrj-
að var á byggimigumni 10. júlí
Fréttir
úr
Dölum
Samtal við
fiéttaritara
Morgunblaðsins,
Kristjönu
Agústsdóttur
í Búðardal
og 1. ofctóber var flutt inn í
tvær fynri íbúðimar og aú
þriðja verður tilbúim nú um
mánaðaimiótin. Arkitektamir
Þorvaldur Þarvaldsson og
Manfreð VilhjáJlmsson teifcn-
uðu bústaðinn, en bygginiga-
iweisbari var Gumniar Jónisaon
í Búðardail og vamn viminu-
flofckur hamis að smíðinnL
— Við reifenium mieð að
bygginig skóliastjóraibúðar
verði hafin mjög fljóttega og
söimuleiðis fbeiri framfcvæmd-
ir, sem áformiaiðar eru á staðn-
um, en ákólastaðurinn hefur
alveg veirið endurákipuiiagður.
Hafa t. d. mifclar endurbæbur
verið gerðar á gamilia Skóla-
'húsbmi og er vairt hægt að
þekkja það fyrir sama hús og
áður.
— Húsmæðraskólar heyra
undir lajndbúniaðarráðherra og
hefur Imgól'fur Jórusson ráð-
herra sýnt ökkur sérstakan
velvilja og sömiuilleiðis Aðal-
steimn Eiiríkason ruámsstjóri og
þ in'gmenníÍTnir okikar.
Það er rébt ®ð það komd
fram að Staðairfel'lsiákólinn er
ríkisskóli, en við Dalamienn
erum mjög stöltir af honum
og ániægðir með hve vel alit
hefur gemlgið síðusbu árin,
Inigigerðúr Guðjónsdióttir sem
verið hetfur fanstöðutoania s.l.
5 ár hefur Stiaðið sig með mik-
illi prýðd og sama er að segja
um allt henraar kemmanalið.
— Á niæsta ári vonuimist við
eftir að hægt verði að leiða
rafmiagn frá Dieselstöðinni í
Búðardal að Staðarfeiii, en
þar er aðeins gömul heimil-
israfstöð.
— Hvað er að frétta af
öðrum sfcótlum í sýslunni?
— Heimiavisfariaamiaiskó'linm
í Sælinigsdaisiiaiuig tefcur við
ölluim börmum í sýsluinnd, öðr-
um en þeim, sem búa í Búð-
ardal og nágrenni. Skólinn er
fullkominn og vel rekinm á
allan háitt, en skólastjóri er
Einar Kriisbjiánissoni. í Sælinigs-
dalslaoiig var byggður indæll
Skólastjórabústaður nýlega,
svo aíð aðistaða er öll mjög góð.
— í Búðardal er heknan-
göraguskóli fyrir bömán í Lax-
árdafflshreppi og eiru 57 nem-
eindur í skölanium í vetur. —
Þess má geta hér að í Laxár-
dalshreppi eru um 350 íbúar,
þar af uim 200 í Búðardal, en
í Da'lasýsilu aliri eru um 1100
íbúar. — f ákólaraum eru nú
í fyrsba skipti atarfræktir
fyrsti og anmiar befcfcur uragl-
inganláms og höfum við miilk-
iinn áhuiga á að svo verði
áfram, því að otokur fdinnst
það lágmiarfcskratfa að Ihægt
sé að halda upp sfcyldunámi
l héraðirau.
— Hivert hatfa umigltagamir
sótt?
— Hinigað og þamgað. Þedr
haifa farið í Reyfchoft, að
Reyfcjuim, Reykjamesi og víð-
ar.
— Er gott skólaíhús í Búð-
ardial?
— Skólinm er til húsa í fé-
la'gsheimilinu.
Laxárdaishreppur stóð eiinin
að byggimigu félagsiheimdilisins,
Kristjana Ágústsdóttir
sem er mieð þeim glæsiilegri á
lamidinu, og finmst ofctour því
verða að nýta húsnæðdð til
háins ýtimsta. Bn það er að
sjiálfsögðhi æstoffliegira að hatfa
sénstakt hníis uinldir slkiólamn og
við hiötfuim tfuffllian (hiuig á því að
byggja sfcó/ia í finaimtíðinmi.
— Hetfur þettia nýja félags-
heimili efcíki örvað félagslífið
í héraðinu?
— Það er óhætt að sagja að
eftir að við femlgum félagB-
heimiillið sé féiagslífið og öill
aðsbaiða til þess mjög góð.
Áhuigamiád íhúammia eru mörg
hvað félagsmiálum vi'ðtoemur
og nú erum við m.a. að gera
okfcuir vonir um að við getum
toornið á fót vísi að heilsu-
vermdarstöð í Búðairdal, en
það er enn á byrjuniarstigi.
— Þið haifið srtmndjum áitJt
við lætkndsleysi að stríða
— Frá því um áramiót og
fram á vor var eniginn læknir
í sýsluinmi, en við fenigum
lækrti einu sintni í vifcu og
komiu þá tii skiptist læknarnir
úr Borgainnesi og á Klieppjáms
reykjum. En í voæ voirum við
svo heppin að fá aftur okk'ar
fyrrverandi lætoni, Jón Jó-
h'annsson, sem fluittist aftur
veiStor mieð íjölskyldu sína,
eftir að hafa starfað tvö ár
á Akraniesi. Bru allir Dala-
menn mjög ánægðir með að
hafa fenigið harm atftur og
vonumist við til að fá að hafa
ihiamin sem lengslt.
— Þá miá geta þess að í
Búðardial búa tvær lærðar
•hjúkruinarfconur og er önmiur
þeinra aOrveg búim að taka að
sér eftirlit mieð ölium bólu-
setntagum á börmium og unigl-
inigum. Hefur hún toamið uipp
spjáldSkrá yfir þau, en slíkt
var ekfci til áður.
— í Dalasýslu eru eins og
ég sagði áðam 1100 ibúar, 3
Skóliair og elililheimiili svo að
það er eðliiegt að við viljum
reynia að byggja upp örulgga
heilbrigðislþjónustu fyrir fóifc-
ið, sem byggir þetta byggðar-
lag.
Þorsteinn Jónsson ræddi
vii erkifjandann
— sem tilkynnti um slysið, er ein
bandariska flugvélin fórsl
Sao Tomé, 10. okt.
EKKERT lát er á flutningum
okkar héðan til Biafra, og eru
jafnvel heldur að færast í
aukama. Nýlega tófcst okfcur
að jafna metið, sem var sett
sl. marz en í þá daga fóru
flestar flugvélarnar þrjár
ferðir á nóttu, en nú eru
aldrei farnar fleiri en tvær.
Og þetta hefur tekizt þótt
sprengjuflugvél sambands-
stjórnarinnar hafi verið
óvenju ötul við að reyna að
hrella okfcur að undanfömu.
Segja má að þessi átök ökkar
við flugmann sprengjuvélar-
innar séu einn gríðarmifcill
Skollaleikur. Við vitum að
sprengjutflugmaðurinn þarf
að sjá brautarljósin á flug-
vellinum til þess að geta
varpað sprengjum sínum
með einhverri nákvæmni,
nema í bjartasta tunglskini.
Auk þess þarf hann að fylgj-
ast með ferðum ökkar til
þess að vera noklkurn veginn
á réttum stað til sprengju-
varps, þegar kveikt er á braut
arljósunum Skömmiu áður en
flugvél lendir. Víð vitum einn
ig, að hann hlustar á talstöðv-
ar-tíðni okkar til þess að
fylgjast með þessu, og þó að
við skiptum oft um tíðni í
samráði við flugumtferða-
stjórnina, kemur þetta ekki
nema að tafcmönkuðu gagni,
því að auðvitað eru hlustun-
arstöðvar á jörðinni handan
við vígstöðvarnar, sem hafa
tæki til að leita uppi tíðni
okkar og tilkynna spreingju-
flugmanninum nokfcurn veg-
inn jafnóðum. Við reynum
því að villa fyrir honum með
því að beita ýmiss konar
klækjum, eins og t.d. að gefa
villandi upplýsingar um stað-
setningu, gera fölsk aðtflug,
biðja um brautarljós eins
seint og mögulegt er o.m.fl.
Má segja að þetta hafi tekizt
allvel hjá okkur, þó að óneit-
anlega hafi stundum hurð
ílkollið óþægilega nærri hæl-
um, og margar flugvélar orð-
ið fyrir einu eða fleiri
sprengjubrotum, og að marg-
Frá Búðardal.
ur flugliðinn orðið að fleygja
sér flötum og bölva ertoi-
fjandanum.
Þó er honum eikki alls
varnað, eins og kom í ljós
núna fyrir skömmu, þegar
ein af bandaríáku flugvélun-
um fórst í aðflugi að Uli-
flugvelli. Flugvélin, sem
hafði kallmerkið A60 til-
kynnti að hún væri á loka-
stefnu til lendingar og bað
um að kveikt yrði á brautar-
ijósum, sem flugturninn
kvittaði fyrir. Eftir ofurlitla
þögn heyrðist flugmaðurinn
segja aftur: „Kveikið á ljós-
uinum“, og svo rétt á etftir:
„KVEIKIÐ Á LJÓS..........“.
Síðan var þögn, en eftir dá-
litla bið byrjaði fiugtuminn
að kalla á A60 í sfifeliu án
þess að fá svar.
Skyndilega heyrðist ný
rödd í talstöðinni:,, Þetta er
Óskar Óslkar, sprengjuflug-
vélin. Ég held að A60 hafi
farizt fyrir sunnan flugvöll-
inm“. Við þetta virtist flug-
umferðarstjómin öll komast í
uppnám og hvorki slkilja upp
eða niður í neinu, svo að ég,
■sem þá átti Skamimt eftir
ókomið til Uli, og hafði heyrt
undangengin viðsíkipti, greip
inn í og bað Óskar Óskar (en
það var greinilega kallmerfci
sprengjuflugvélartanar) um
nánari upplýsingar.
Sagðist hainn hafa séð
skyndilega blossa á jörðinni
suður af flugvellinum um
það leyti, sem A60 var í að-
flugi, og táldi allar líkur á að
hún hefði rekizt í jörðina.
Ég spurði hann hvort ekki
gæti verið um að ræða eina
af hans eigin sprengjum, en
hann svaraði að harm væri
ekki enn byrjaður að losa
fanminn!
Fékk ég nú leyfi flugum-
ferðarstjórnar til að læikfca
flugið og reyna að svipast
um eftir A60, en yfir flug-
vellinum og fyrir sunnan
hanin reyndist vera mikið
skýjaþyfclkni, og lágakýjað.
Flaug ég um í eitt þúsund
feta hæð dálitla stund án
þess að sjá niður úr sfcýjun-
um, og það var efcki fyrr en
ég kom niður úr þeim í 600
Framhald á bls. 25